บทที่:1 ตอน สมควรไม่สิควรโดนมากกว่านี้

สวัสดีฉันขอเเนะนำตัวก่อนนะ ฉันไม่อยากให้เหยื่อของฉัน คาใจว่าคนที่กำลังจะฆ่าเเกอย่างทรมานคือใครนะ

ฉันพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาก

ฉัน: ฉันชื่อจิ๊กซอว์ไม่บอกอายุหรอกนะเป็นเลสเบี้ยนเเละเกลียดคนเลวๆเเบบเเกที่สุดเป็นผู้ชายฉันก็เกลียดจะตายอยู่เเล้วเเละยังมาเป็นคนเลวเเบบนี้อีกฉันล่ะอยากจะฆ่า 

จิ๊กซอว์พูดพร้อมกับสวมถุงมือ เเล้วหยิบมีดผ่าตัดขนาดเล็กออกมา ก่อนจะเอาเท้าปิดปากของมันอย่างเเรงเเละผ่าเอาเล็บของมันออกที่ละนิ้วนิ้วสกปรกของเเกที่ ชอบเสร่อกับเลสเบี้ยนน่ะสมควรโดนเเบบนี้

ไม่ต้องกังวนนะฉันจะไม่ทำเเค่เอาเล็บเเกออกมาเเน่นอน

ฉัน: เอิ่มถ้าจะให้เอามีดเล็กๆมาตัดนิ้วเเกคงไม่ดี

อ่าจริงสิ ท่ามันผ่ากระดูกไม่ได้ก็เอาเเค่เนื้อออกก็ได้นะ

ฉันคิดได้อย่างนั้นก็ ผ่าเนื้อตรงนิ้วของมันหมดทุกนิ้ว

ก่อนจะหักกระดูกออกจนหลุดออกมา

ฉันหัวเราะด้วยความสะใจ

ฉัน: ฉันล่ะเกลียดผู้ชายที่ชอบเสร่อกับเลสเบี้ยนจริงๆเลยเสร่อชิบหายบอกไม่เคยเจอดุ้นไงมั่นหน้าชิบหาย!!!!

ฉันหักนิ้วที่ฉันผ่าเอาเนื้อของมันออกมาครบ

ทุกนิ้วเเล้ว

ฉัน:จริงสิลืมตรงนี้ของเเกเลย

ฉันพูดพร้อมกับกระทืบลงตรงนั้นของมันจนเละเทะ

ก่อนจะเอานิ้วกดที่ลูกตาของมัน

มันร้องไห้เหมือนเด็กผู้ชายปัญญาอ่อนเลย

ฉัน: ตอนเเกทำอะไรเลวๆกับเลสเบี้ยนพวกเธอได้ร้องไห้บ้างหรือเปล่าเเละได้ขอร้องให้เเกหยุดบ้างไหม?

มัน: ฮืนๆ ช-ใช่ครับปล่อยผมไปเถอะ ผมสำนึกผิดไปเเล้วผมจะไม่คุกคาม เลสเบี้ยนอีกเเล้วครับ!!

ฉัน:  เเล้วทำไมเเกถึงไม่หยุด เเล้วทำไมถึงมั่นใจว่าเธอรู้สึกดีล่ะ?

ถ้าเธอรู้สึกดีกับดุ้นอุๆของเเก เธอคนนั้นคงไม่ฆ่าตัวตาย

ตอนทำอะไรเลวๆโดนขอร้องให้หยุดกับไม่คิดจะหยุด

พอฉันพูดจบก็เอานิ้วกดตรงตามันจนเป็นรู้มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดมันตายไปในที่สุดหลังจากที่ฆ่ามันเสร็จเเล้วก็เอามันมาตัดหัว 

เเละถอดเสื้อของมันเเล้วกางเกงของมันด้วย

ฉันเอาหัวของมันจับอ้าปากเเล้วทำให้ดุ้นของมันยัดปากของหัวมันที่ขาด เพื่อจะเข้าใจอะไรมากขึ้นนะ

เเกยังไม่ชอบดุ้นเเต่ยังมั่นใจว่าผู้หญิงจะชอบดุ้นน่ะ การตายก็ควรทุเรศเเบบนี้ล่ะ

เป็นการตายที่หัวขาดเเละหัวของมันกำลังอมดุ้นของมันอยู่

สะใจจริงๆ

ฉันทำลายหลักฐานทุกอย่างเเต่ยังทำศพไว้เป็นท่านั้น

เก็บหลักฐานที่มันจะทำให้รู้ว่าคนที่ฆ่าเป็นใครก็พอ

ก่อนจะจบงานฉันก็เอาแฟ้มคดีที่มันข่มขืนผู้หญิงทั้งผู้หญิงแล้วก็เลสเบี้ยนมา วางไว้บนพื้นหน้าศพก่อนจะอาบน้ำล้างเลือดสกปรกของสวะไม่สิของผู้ชาย

เเค่ผู้ชายโดนตัวฉันนิดหน่อยฉันก็อยากจะอาบน้ำเป็นพันครั้งเเล้วล่ะ

หลังจากที่อาบน้ำล้างเสื้อที่เปื้อนเลือดด้วยน้ำยาล้างเลือดฉันจำชื่อมันไม่ได้เเต่มันใช่ได้ดีเลยล่ะ

ไม่ว่าจะใช้ในการทรมานหรือทำร้ายหลักฐานก็เยี่ยมมากเลยล่ะ

ฉันกลับบ้านมาล้างเนื้อตัวเเละเก็บของที่เปื้อนคราบเลือดของสวะนั้นมาเผาทิ้งทั้งหมดเพื่อทำร้ายหลักฐานหลังจากที่เผาเสร็จฉันก็เอาไปฝันใต้สวนดอกไม้ของฉัน 

ก่อนจะอาบน้ำล้างเลือดสกปรกของสวะไม่สิของผู้ชาย

เเค่ผู้ชายโดนตัวฉันนิดหน่อยฉันก็อยากจะอาบน้ำเป็นพันครั้งเเล้วล่ะ

----------------

ข่าว8โมงเจ้าวันนี้มีข่าวคดีฆาตกรรม

นักข่าว:ขณะนี้เจ้าหน้าที่พบศพของชายที่มี

คดีขมขืนหญิงสาวคาดว่าคนร้ายคือคนเดียวกันเพราะการฆ่ามีอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน เช่นการฆ่าที่ฆ่าเเต่ผู้ชาย

เเละมักจะเลือกเหยื่อที่เป็นผู้ชายเเละผู้ชายที่มีคดีติดตัว

เเล้วถ้าเป็นผู้ชายที่มีคดีติดตัวจะวางหลักฐานว่าผู้ชายคนนี้มีคดีอะไรบ้างเป็นแฟ้มเอกสารที่อธิบายละเอียดมากจนทำให้เรารู้สึก

ไม่สงสารเหยื่อเลยล่ะค่ะ

นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกของฆาตกรคนนี้ที่เขาทำแบบนี้เลยทำให้มีทีมนักสืบหลายทีมที่วิเคราะห์หลายอย่าง

นักข่าว:นักสืบเมสันนิษฐานว่าเหยื่อน่าจะเป็นผู้หญิงเพราะดูเหมือนจะไม่ได้ฆ่าเพราะคิดว่าตัวเองเป็นศาลเตี้ยอย่างเดียวแต่ดูเหมือนจะฆ่าเพราะไม่ชอบผู้ชายมากๆด้วยเหตุผลบางอย่างหรืออาจจะหลายอย่างเพราะเห็นจากการที่เลือกฆ่าแค่เฉพาะผู้ชายเท่านั้น

ฉันนั่งฟังข่าวเเล้วยิ้มออกมาด้วยความสนใจ

ฉัน:นักสืบเมหรอ~ น่าสนใจ เป็นนักสืบสาวที่นอกจากจะสวยเเละยังเก่งอีก

ฉันพูดเสร็จพร้อมกับดื่มกาเเฟลาเต้แบบชิวๆเลยเเต่ทันใดนั้น

นักสืบเม: เเละตอนนี้ฉันคิดว่าฆาตกรกำลังนั่งดูข่าวนี้อยู่

นักข่าว:เพราะอะไรหรอคะ!

นักสืบเม: เพราะว่าอยากดูอยากสำเร็จของตัวเองยังไงล่ะค่ะ

นักสืบเม: ฉันคิดว่าพวกฆาตกรมักจะดูข่าวที่ฆ่าสำเร็จเเล้วมากกว่านะคะ ไม่มีใครอยากดูความล้มเหลวของตัวเองหรอกค่ะ เเต่ถ้าฆาตกรฆ่าไม่สำเร็จก็จะไม่มาดูหรอกค่ะเเต่จะเอาสิ่งที่ทำให้ฆ่าไม่สำเร็จไปปรับปรุงให้สำเร็จค่ะ

นักข่าว: ทำไมคุณถึงรู้เรื่องอะไรเเบบนี้

ขนาดนี้หรอคะ?

นักสืบเม: เพราะว่าฉันทำเเต่คดีฆาตกรน่ะค่ะเลยต้องรู้เรื่องความคิดเเละนิสัยของฆาตรกถึงฉันจะไม่ใช่แผนกวิเคราะห์พฤติกรรมฆาตกรเเต่ถ้ารู้เรื่องนี้จะสืบคดีได้ง่ายมากขึ้นค่ะ

เมื่อนักสืบเมพูดจบฉันถึงกับตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้

ก็เเหม~ เก่งขนาดนี้ ฆาตกรเเบบฉันก็เเบบตกหลุมรักเลยสเปกอ่ะ

ฉันปิดโทรศัพท์เพื่อจะหยุดดูข่าว

ก่อนจะลงไปห้องใต้ดิน

มันเหมือนจะเป็นห้องเก็บไวน์ธรรมดาเเต่มันมีทางลับอยู่นะ

ฉันเดินเข้าไปหาไวน์ยี่ห้อ------- ความลับน่ะ

ก่อนจะยกมันออกมาเเล้วใส่รหัสใต้ที่วางไวน์เเต่ก่อนจะใส่รหัสต้องเอาไม้ที่ปิดที่ใส่รหัสออกก่อนนะ ห้องเก็บไวน์ของฉันมีไวน์ทุกยี่ห้อทุกเเบบเเละยังมีโซจูเเละสปายทุกเเบบทุกยี่ห้อ นอกจากจะหาประตูลับยากเเล้ว ยังต้องมาเลือกไวน์เเล้วคงไม่มีใครรู้ว่าต้องเอาไม้ตรงที่ใส่ไวน์ออกก่อนเพราะงั้น ฉันเลยกล้าเรียกว่าฉันเป็นฆาตกรที่ฉลาดที่สุดในไทยเเละล่ะ

ห้องลับฉันมีไว้ทำไม? มีไว้เลือกเหยื่อเเล้วเตรียมของน่ะ

ฉันเดินเข้าไปในห้องลับ ก่อนจะเอารูปของนักสืบเมมาติดที่กระดานด้วยเข็ม 

ฉัน: จะจับเธอมาเป็นทาสSexยังไงดีนะ

มีเสียงเคาะประตูที่หน้าบ้านของฉัน ฉันรีบดูกล้องผ่านโทรศัพท์ทันที 

ฉัน: อ่ว~ ลูกเเมวน้อยมาหาถึงที่เลยหรอเนี่ย

ใช่เเล้วนักสืบเมมาหาฉันที่บ้านฉันงงไม่น้อยเเต่งงกว่าคือเธอมาคนเดียว

ฉันรีบขึ้นไปหาเเต่ไม่ลืมที่จะทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม

ฉันเดินไปเปิดประตู

นักสืบเม: สวัสดีค่ะฉันคือนักสืบเม เราพบว่ามีคนเห็นคุณกับคนที่ถูกฆ่าเขาคนนั้นถูกฆ่าอย่างน่าสังเวช

พูดพร้อมกับเอารูปให้ดู

ทันที่ที่เห็นรูปฉันก็เเกล้งทำเป็นจะอ้วก

ฉัน: โอ้พระเจ้า! มันอ่า.. ฉันจะกินข้าวได้ยังไงล่ะที่นี่

นักสืบเม:โอ้ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้คุณรู้สึกไม่ดี

นักสืบเม: คือคุณคือคนสุดท้ายที่อยู่กับเหยื่อเเละที่เกิดเหตุ มีคนเห็นนะคะ

ฉัน: หืมคือคุณกำลังสงสัยว่าฉันเป็นคนฆ่าหรอคะ?

นักสืบเม: ใช่ค่ะ

ฉัน: ถ้างั้น~

ฉันพูดพร้อมกับยืนหน้าเข้าไปกระซิบข้างๆหูของเธอ

ฉัน:ทำไมคุณถึงมาคนเดียวล่ะค่ะนักสืบเม

นักสืบเม: คุณคิดจะทำอะไร?

ฉัน:ถ้าคิดว่าฉันเป็นคนฆ่า คุณทำไมถึงมาหาฉันคนเดียวล่ะคะ

ฉัน: ถ้าฉันเป็นฆาตกรเเล้วฆ่าคุณจะทำยังไงล่ะคะ?

นักสืบเม: ก็เพราะฆาตกรคนนี้ฆ่าเเค่ผู้ชายยังไงล่ะคะ

นักสืบเม: เรียกฉันว่าเมก็ได้นะคะ 

ฉัน: ยืนคุยมันจะลำบากไปหน่อยนะเอาเป็นว่าไปนั่งคุยในห้องนั่งเล่นข้างในบ้านฉันหน่อยไหม

เม: ได้ค่ะ

พอพูดเสร็จฉันก็พาเมไปที่ห้องนั่งเล่น

ฉัน: คุณเมคุณดื่มไวน์ไหม?

เม: นี้ยังอยู่ในเวลางานนะคะฉันคงดื่มไม่ได้

ฉัน: อ่อ~ คุณเนี่ยน่าหลงไหลมากๆเลยนะคะ

เม:คะ?

ฉัน: ม- ไม่มีอะไรเเค่รู้สึกหวั่นไหวกับผู้หญิงนะเป็นปกติของฉันน่ะขอโทษนะเเต่ฉันเกรงว่าคุณควรจะต้องไปได้เเล้วไม่งั้นคุณอาจจะต้องเเจ้งตำรวจจับฉันข้อหาข่มขืนนะคะ

เม: งั้นหรอคะ ตอนนี้คุณเริ่มทำให้ฉันสงสัยมากขึ้นเเล้วค่ะ

ฉัน:หา? สงสัยฉันเรื่องอะไรหรอ

เม: สงสัยว่าคุณเป็นคนร้ายเเน่นอนค่ะ ฉันขอดูห้องของคุณทุกห้องทุกที่ได้ไหมคะ

ฉัน: ถ้างั้นคุณก็กำลังอยู่ในบ้านฆาตกรเเละอยู่กับฆาตกรนะคะฮ่าๆ

เมเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน

เม: งั้นหรอคะเเต่ฉันมั่นใจมากเลยล่ะค่ะว่าฆาตกรคนนี้จะเย็ดฉันมากกว่าฆ่า

ฉัน: โอ้วคุณอ่านใจฉันหรอ รู้ได้ไงว่าฉันอยากเย็ดคุณ

เม:ก็คุณก็พึ่งบอกเป็นในๆนะคะ

ฉัน:เอิ่มคุณจะเข้ามาใกล้ฉ-ฉันเกินไปเเล้วนะ เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปดูทุกจุดที่เธออยากรู้เลย

เม: จริงสิ ฉันขอเบอร์ของคุณได้ไหมฉันจะเอาไว้ติดต่อเเละให้เบอร์ผู้ต้องสงสัยกับตำรวจค่ะ

ฉัน: ฉันเหมือนคนที่ฆ่าคนได้หรอคะเนี่ย เเต่ก็ได้ค่ะ

นี้ค่ะ 097------- 

ฉันพาเธอตรวจทุกห้องของบ้านแล้วยังพาเธอไปตรวจที่ห้องใต้ดินอีกแต่ไม่ได้บอกเธอหรอกนะว่ามีห้องลับใครจะโง่บอกล่ะ

เม: คุณรวยมากเลยนะคะเนี่ยมีเเต่ของเเพงๆเต็มไปหมด มีห้องใต้ดินอีกโอ้พระเจ้า!นี้มันไวน์ที่ โอ้มายก็อด~ คุณประมูลมาเท่าไหร่เนี่ยมันไม่มีขายทั่วไป

ฉัน: หืมคุณรู้จักหรอ? ฉันประมูลมา1ล้าน9เเสนกว่าๆนะ

เม: อ่วราคานี้ฉันขอกินน้ำเปล่าดีกว่า 

ฉัน:ฮ่าๆๆๆคุณน่าเอ็นดูจังเลยนะคะ ถ้าคุณอยากลอง เย็นนี้ฉันว่างนะไม่สิ ทุกวันเลย

เม: เอาซะอยากรู้เลยค่ะคุณทำอาชีพอะไร

ฉัน: ก็เป็นคนออกเเบบบ้านเเล้วก็วาดรูปขายเเล้วก็เป็นบาร์เทนดี้เเละเป็นเจ้าของร้านเหล้าข้างๆนี่เอง เป็นบาร์เทนดี้ในร้านของตัวเอง

เม: อ่วถึงว่าล่ะฉันรู้สึกคุ้นๆหน้าคุณฉันไปดื่มที่ร้านนั้นบ่อยมากเลยล่ะ 

เม: เอิ่มนี้ฉันก็เริ่มพูดเกินหน้าที่ไปเเล้วสิ ฉันว่าคุณไม่มีอะไรน่าสงสัยเเล้วนะขอโทษที่เข้าใจผิดนะคะ เเต่~ เดี๋ยวฉันจะโทรหาคุณเเน่นอนเย็นนี้

ฉันนั่งคิดถึงเมเสียงหน้าตาเเล้วทุกอย่างของเธอฉันคิดถึงมันเหลือเกินเจ้าลูกเเมวน้อยของฉัน ฉันอยากทำให้เธอเป็นของฉันมากกว่าทาสSexเเล้วสิ หรือจะทำให้เธอเป็นของฉันเเล้วทำให้เธอเป็นทาสSexด้วยดีนะเอาอย่างที่สองเเล้วกัน

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาทำให้ฉันตื่นจากความคิด

ฉันรีบรับสายเเละหวังว่าจะเป็นเม

ใช่เป็นเมจริงๆเเต่

" วันนี้ฉันคงไปดื่มกับคุณไม่ได้เเล้ว"

ฉัน: ทำไมล่ะ?!

"มีคดีใหม่เข้ามาน่ะเเค่นี้นะ"

คดีใหม่หรอ ใช่เเล้ว!! ฉันต้องฆ่าคนเพิ่มทำให้เธอสงสัยเธอจะได้มาหาฉันอีก

ฉันรีบไปห้องลับทันทีเพื่อหาเหยื่อเพิ่ม

"ฉัน:อ่ะเจอเเล้ว"

ฉันเจอเหยื่อที่ต้องการเเล้ว หาเหยื่อจากโลกออนไลน์นี้สะดวกดีจัง

ลายละเอียดเหยื่อ

เป็นชายวัยอาวุ15 ทำผิดร้ายคดีเเต่กฎหมายก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมันยังเด็กทำได้เเค่ให้ไปทำจิตอาสาหึฉันอยากจะอ้วก

คดีที่1ที่มันทำก็คือ ทำร้ายร่างกายผู้หญิงในห้อง รังเเกเธอเเละที่เเย่ที่สุดคือสั่งให้เธอถอดเสื้อเเล้วก็ถ่ายเก็บไว้ไปขายรูปให้กับพวกโรคจิต

เเล้วก็คดีกักขังเพื่อนที่พยายามช่วยหรือไปฟ้องครู อีเด็กเหี้ยคนนี้มันมีเงินหนามากแต่หนาไม่เท่าหน้า

มันเป็นลูกผอ เลยโดนปิดข่าวไว้ง่ายๆด้วยเงิน

ข่าวมันหลุดออกมาได้ก็เพราะว่าเธอคนนั้นพยายามฆ่าตัวตายเเต่ไม่สำเร็จ เเม่เด็กเลยไปออกข่าวระบายเล่าสิ่งที่ลูกเจอให้นักข่าวฟัง

เอาล่ะพูดเเค่นี้พอคดีมันมีเยอะเลยล่ะ

ฉันยิ้มมุมปากก่อนจะเริ่มคิดว่าจะฆ่ามันยังไงดีนะ

ก่อนจะเป็นเอารูปของชายคนนี้มาติดไว้ด้วยเข็มเหมือนเดิม

อ่ะจริงสิลืมเผารูปคนที่ฆ่าเสร็จเเล้วไปเลย

ฉันจัดการทุกอย่างที่ลืมทำเสร็จเเล้ว

ก็มาเตรียมของไปทำสิ่งที่ เอิ่มปีศาจต้องการให้ทำ

เเต่ฉันไม่ทำในทันทีหรอกนะ เพราะว่ามันจะต้องดูอะไรหลายๆอย่างรู้ที่อยู่เเล้วรู้เวลาที่มันจะอยู่หรือออกบ้านตอนไหน

เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น

นักสืบเมโทรมาอีกเเล้ว

ฉันรีบรับสาย

ฉัน: สวัสดีค่ะคุณนักสืบเม

เม: เรียกฉันเมก็ได้ค่ะ คือตอนนี้ฉันทำงานเสร็จหมดเเล้วค่ะตอนนี้ก็ตี2กว่าเเล้วเเปลกใจจังที่คุณยังไม่นอน

เม: คุณทำอะไรอยู่หรอคะ?

ฉัน: อ่ว~ ฉันกำลังออกเเบบบ้านให้ลูกค้าอยู่นะคะคุณสนใจมาดูไหมล่ะ

เม: อืม~ฉันอย่างดื่มกับคุณมากกว่าค่ะ

ฉัน: โอ้วฉันคิดไปเองหรือเปล่านะว่านี่คุณกำลังสนใจในตัวของฉัน

เม: ก็ไม่เเน่หรอกค่ะฮ่าๆ นี้มันดึกมากคุณจะมีเเรงดื่มไหมน่ะ

ฉัน: เเน่นอนค่ะดื่มได้ตลอดเลยค่ะงานค่อยทำก็ได้ ฉันรอคุณได้ทั้งวันเลยล่ะค่ะ

ดูเหมือนว่า ยังไม่ต้องฆ่าเร็วๆนี้นะก็ดีจะได้เตรียมการได้ดีขึ้น

ไม่นานนักสืบเมก็มาหา

ฉันรีบเปิดประตูไปหาทันทีเเต่ไม่ลืมที่จะทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมเอาไวน์เข้าที่

ฉัน: วันนี้เหนื่อยไหมค่ะ เข้ามานั่งดื่มกับฉันก่อนเลยค่ะ

เม: ฉันสามารถดื่มได้ทุกอย่างในห้องใต้ดินของคุณเลยหรือเปล่าคะ

ฉัน: ได้เเน่นอนค่ะ

เม: จริงสิ คุณอายุเท่าไหร่หรอคะ

ฉัน: 25เเล้วค่ะ

เม: ว่าวอายุเเค่นี้มีเงินขนาดนี้เป็นผู้หญิงที่สุดยอดมากค่ะ

เม: ฉันอายุ29จะ30เเล้วค่ะ

ฉัน: อ่วเป็นวัยที่หนูชอบมากเลยค่ะ

เม: ฮ่าฮ่าฮ่า~ ไม่อยากจะเชื่อเลยนะหายากนะเด็กชอบกินผู้ใหญ่จะ30น่ะ

ฉัน:โอ้วดูเหมือนเราจะอยู่คนละขั้วเลยนะ

รอบข้างหนูมีเเต่คนชอบผู้ใหญ่

ฉันพูดพร้อมกับค่อยๆรินไวน์เเดงที่เธออยากดื่มให้อย่างอ่อนโยนทำเเรงไปรสชาติของไวน์จะเสียน่ะ

ฉัน: หนูชอบไวน์ยี่ห้อนี้มากเพราะว่ามันไม่ขมเพราะไม่ได้ใช้เครื่องบดองุ่นเเบบยี่ห้อหลายๆยี่ห้อ

เม: เเล้วทำไมคุณถึงไม่ดื่มมันสักทีล่ะคะ

ฉัน: ของดีๆก็ควรเก็บไว้ดื่มในบรรยากาศดีๆเเบบนี้น่ะค่ะ

เม: เเบบดื่มกับคนพิเศษหรอคะ?

ฉัน: ใช่เเล้วค่ะพี่คนสวย พี่เก่งมากเลยนะเนี่ย

เม: เรียกพี่คนสวยเขินเป็นนะคะ!

พวกเราดื่มกันไปสักพักดูเหมือนคุณนักสืบคนสวยของเราจะคออ่อนนะเนี่ยหน้ารักจริงๆ

เธอล้มลงตรงไหล่ของฉัน ก่อนจะทำสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด

เธอกัดคอของฉันก่อนจะเลียมัน

ฉัน:พ-พี่เม พี่เมาเกินไปเเล้วนะคะ

เม: หา~ ใครเมากันไร้สาระน่าา

เม: กลิ่นเธอมันหอมจนอยากจะลิ้มลอง

ฉัน: พี่เป็นรุกหรอคะหืม~

เม: เป็นทั้งคู่เลย

ฉัน: อ่วหนูก็เหมือนกันเลยค่ะวันนี้เราคงสนุกกันเเน่นอนเลยค่ะ

ฉันหวังว่าเราคงจะไม่จบเเค่คืนเดียวหรอกนะ

เมเธอถอดเสื้อของเธอออก

ฉัน: จะให้ใครรุกใครรับล่ะ

เม:เอาทั้งคู่เลยผลัดกันรุกกผลัดกันรับ

ฉัน: หึ~ เเล้วใครจะเริ่มก่อนล่ะคะ

เม: คิดว่าไงล่ะ

เมพูดพร้อมกับถอดเสื้อของฉันเเล้ว จูบฉันไปด้วย

เเต่อยู่ๆเธอก็หยุดเเหละดูตกใจมาก

เม: โอ้พระเจ้าฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมาจนมาทำอะไรเเบบนี้

ฉัน โอ้วดูจากน้ำเสียงเเล้วการกระทำ นี้พี่ยังไม่เคยมีSexเลยหรอคะ

เม: คุณรู้ได้ไง!?

เม: เเต่นี้มันไม่ใช่เวลานะ ฉันทำอะไรลงไป

ฉัน: คุณเเค่กัดคอหนูเเล้วก็ดูดเลียมัน เเล้วก็ถอดเสื้อของพี่ก่อนจะถอดเสื้อของหนูเเล้วก็จูบ

เม: ไม่นะจูบเเรกของฉัน~

ฉัน: ฮ่าๆพี่ไม่ชอบหรอคะ 

เมตบหน้าฉันอย่างเเรงทันทีที่ได้ยินเเบบนั้น

เม: เเกพูดเเบบนี้ได้ยังไง!?  เเกเป็นใครก็ไม่รู้ไม่ได้รู้จักหรืออะไรกันขนาดนั้นเเล้วมาเอาทุกอย่างของฉันไป!

เม: ฉันต้องชอบหรอ!!!

ฉัน: ข-ขอโทษค่ะหนูใช้อารมณ์มากไปหน่อย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***