ตอนที่2

\*ความเดิมตอนที่แล้ว\*

"เราไปกันเลยไหมคะ"

*กลับมา ณ ปัจจุบัน*

ชั้นถามมามี๊กับแดดดี้เช่นนั้นมามี๊จึงตอบกับมาว่า"ได้สิจ๊ะ เราไปกันเลยนะ"ชั้นได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกสบายใจแบบบอกไม่ถูกเลยคิดในใจว่า(เราโชคดีจังเลยนะที่มีมามี๊แบบนี้ แต่....ถ้าเราทำให้มามี๊เสียใจล่ะ)"ลูกจ๊ะ"แดดดี้ดึงสติของชั้นกลับมาปัจจุบัน"คะแดดดี้"ชั้นตอบกับแดดดี้ไป"พอดีแดดดี้เห็นว่าลูกเหมอลอยตั้งนานแล้วก็เลยเรียกแล้วของในกล่องนี้ลูกจะเอาไปมั้ย""อ๋อค่ะเอาไปคะ"//ขนของขึ้นรถ*เสร็จ*

...-------ณ สนามบิน---------...

..."ถึงสักทีเฮ้อ~~~"ชั้นพูดขึ้น"ว่าแต่เจ้าตัวเล็กนอนแล้วหรอคะ"ชั้นถามต่อ"ใช่จ๊ะเจ้าตัวเล็กหลับแล้วจ้า"แม่ตอบชั้นจึงชะโงกหน้าเข้าไปดู

"หลับจริงๆด้วยงั้นหนูไปก่อนนะคะ"พอบอกลาชั้นก็ได้เดินหันหลังเข้าไปในสนามบิน...

...****************...

ตอนนี้ชั้นอยู่บนเครื่องแล้วเครื่องกำลังออก

บรรยากาศตอนนี้สวยจังถ้าเราไปอยู่ที่ประเทศนั้นเราจะเรียนที่ไหนกันน้าา~~ว่าแต่เริ่มหิวแล้วสิบนเครื่องบินมีไรกินบ้างเนี่ยเรียกพนักงานมาก่อนดีกว่า***สั่งอาหาร***"ว้าวน่ากินจัง

"เชิญทานให้อร่อยนะคะ"เสียงของแอร์โฮสเตสพูดขึ้นชั้นได้แต่พยักหน้าพอกินเสร็จชั้นก็นอนต่อ ื *ตอนเช้า*

(เช้าสักที่เอ๊ะ!มามี๊กับแดดดีก็โทรมา128สายนี่นาแล้สลืมรับสะด้วยก่อนมาแดดดี้บอกว่าไงนะ)*เมื่อคืน*"ถ้าแดดดี้โทรไปต้องรับทุกสายด้วยนะเมเบล"ซวยแล้วไงว่าแต่ใกล้ถึงยังเนี่ย..อ่าถึงละลงเครื่องก่อนแล้วกันเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลังหารถมารับแล้วกันนี่ไงรถ"ไปที่ไหนล่ะหนู"พี่แท็กซี่ถาม"เออไปที่ห้องเช่านี่คะ"ชั้นตอบไปแล้วคุณลุงก็พาไปที่ห้องเช่นแห่งหนึ่งที่สภาพดีราคาถูกมากบรรยากาศตรงระเบียงดีใช้ได้

ห้องนอนก็สวยดี

พออยู่ได้แถมยังใกล้โรง้รียนอีก"กว่าจะมาถึงขอนอนก่อนพอมาถึงนี้ก็บ่ายสองพอดีงั้นขอตัวนอนก่อนก็แล้วกัน"ตื่นมาอีกทีนี้ก็สองทุ่มครึ่งแล้วหรอเนื่อไปหาไรกินดีกว่ากินชาบูสุกกี้นี่และ

"อร่อยเกือบลืมไปเลยต้องโทรหาแดดดี้นี่นา"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่1