ย้อนเวลามาเจอรัก
ฉันชื่อเเนเเน่เช้าวันนี้ไม่รํ้ว่าเกิดอะไรขึ้กันเเน่พอฉันตื่นนอนทีไรรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองนั้นปวดเมื่อยไปทังตัเหมือนว่าฉันไม่ได้ฝันไปเท้านั้นเพราะมันเหมือนจริงมากๆเเละทุกเช้าฉันยังต้องไปโรงเรียนอีกจนบางครั้งฉันสลบไปในวิชาเรียนต่างๆก็มี
"นี้เเนเเน่ตื่นนอนหรือยังเช้าเเล้วนะตื่นๆๆๆตื่นได้ เเล้วนะ....เธอจะไม่ไปเรียนคาบเเรกหรือไงกัน..ฮึ"
"อะ....รู้เเล้วจะตื่นไปเดี้ยวนี้เละ"
ฮะๆลืมบอกไปนะว่าฉันนั้นเรียนโรเรียนประจำ
"มัวคิดอะไรอยู่รีบๆสิเดี้ยวพวกเราก็ไปสายหรอก"
"...มาเเล้วๆๆๆ...รอหน่อยเหมือนฉันจะลืมอะไรบาอย่างไป..."
"เร็วเข้าพวกเรารีบนะเข้าใจไหมเนี่ย"
"งั้นพวกเธอไปก่อนเเล้วกันนะเดี้วยฉันตามไป"
"งั้นพวกฉันไปก่อนรีบๆระ"
ว่าเเต่ฉันเอาของที่ว่านั้นไปไหนระเนี่ย
"อะ...นั้ไงเจอเเล้วหาตั้งนานก่วาจะเจอเอาไปด้วยดี ก่วา"
ฉันว่าภาพนี้เหมือนว่ามันมีชีวิตเลยเฮะเถ้าที่ดูมาน่าจะเป็นของเพงเเท้ๆ
เว็บ!!
"นั้นเเสงอะไรนะเกิดอะไรขึ้น"
"เจ้าเป็น......ใครช่วยข้าด้วย"
"กรี๊ด!!!"
ทําไมผู้ชายคนนี้ถึงได้มีเเผลเต็มตัวเเบบนี้ละ....
เเย่เเล้วนี้ไม่ใช่เวลามาคิดอะไรมากตอนนี้จะต้องช่วย
"นี้....นายเป็นอะไรไหม......!!!!"
ผลีบ!!!
"นี้นายจะตายเเบนี้ไม่ได้นะ!!ฉันเองก็มีเรียนด้วยทำยัง
ไงดี.....จะทิ้งเขาไว้ที่นี้ไม่ได้ด้วย"
"เป็นไงเป็นกัน"เพราะโรพยาบาลก็อยู่ไกลด้วยมีเเค่ๆคนเดียที่จะช่วยเขาได้นั้นก็คือฉัน
"เเต่ว่าฉันก็จะต้องไปเรียนนะเเต่ชีวิตคนสำคัยก่วา
ถึงยังไงก็ต้องช่วย"
สุดท้ายฉันก็เรือกช่วยคนเเปลกหน้าที่ไม่รู้จักเเม้เเชื่อ
ว่าเเต่ฉันยังไม่ได้บอกมิเร โมรุ กับรันเลยจะทำยังไงดี
เเถมวันนี้เราเองก็ยังไม่ได้ไปเรียนเลยนะนายนี้ก็ช้างหาจังวะได้เหมาะจริงๆเวลาไหนไม่โผ่ลเเต่ดันมาโผ่ลในเวลานั้นได้ฮึ
"เอ๋ว่าเเต่เเสดงรครมารึเปล่าวนะถึงได้ใส่เสื้อผ้าเเบบนี้"
"อึก....นี้ข้าอยู่ที่ไหน....กัน"
"อย่าบอกนะว่านายไม่รู้จักโรเรียนนะ"
"ข้าไม่รู้...ว่าเเต่เเม่นางเป็นใคร.."
"..!!! ฉันต่างหากที่ควรถามนายว่านายเป็นใคร"
"ส่วนเรื่องอื่นไว้ฉันจัดการเอง"....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments