บทที่1ชีวิตเรียบง่ายของเทพเชียน

ในหุบเขาเขียวขจีที่ล้อมรอบด้วยทิวเขาสูงเสียดฟ้า หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งตั้งอยู่อย่างเงียบสงบและห่างไกลจากความวุ่นวายของโลกภายนอก คนในหมู่บ้านใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ปลูกพืชผักเลี้ยงสัตว์เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ตัวหมู่บ้านนี้ตั้งอยู่ติดริมแม่น้ำ ทำให้มีน้ำสะอาดใช้ตลอดปี

และที่หมู่บ้านนี้เอง ชายหนุ่มชื่อ เฟิงซู่ อาศัยอยู่ในกระท่อมไม้หลังเล็ก ๆ ใกล้กับชายป่า เฟิงซู่เป็นชายหนุ่มผู้รักความสงบ เงียบขรึมและขยันขันแข็ง ชาวบ้านทุกคนรักและนับถือเขา ไม่เพียงเพราะความขยันทำงาน แต่เพราะเขามีน้ำใจคอยช่วยเหลือทุกคนเสมอ แม้ว่าเฟิงซู่จะดูเป็นเพียงชายหนุ่มธรรมดา แต่ทุกคนกลับเชื่อว่าเขาอาจจะเป็นเทพเชียนผู้ปลอมตัวมาพำนักในหมู่บ้านอย่างเงียบ ๆ เพื่อค้นหาความสงบในชีวิต

ยามเช้าเมื่อตะวันยังไม่ทันขึ้น เฟิงซู่จะตื่นมารดน้ำแปลงผัก เก็บไข่จากเล้าไก่ และให้อาหารปลาที่เลี้ยงไว้ในบ่อเล็ก ๆ ข้างบ้าน สำหรับเฟิงซู่ การเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์คือความสุขที่เรียบง่ายของเขา ซึ่งทุก ๆ เช้าจะมีเสียงใส ๆ ดังขึ้นในหัวของเขา

ติ๊ง!

เป็นเสียงของระบบที่คอยอยู่กับเขามานานเท่าที่เขาจำความได้ ระบบนี้จะปรากฏขึ้นในหัวทุกครั้งที่เฟิงซู่ทำงานสำเร็จ ไม่ว่าจะเป็นการเก็บผัก รดน้ำ หรือดูแลสัตว์เลี้ยง

> ระบบ: "ทำภารกิจ ‘เก็บแครอท’ สำเร็จ! รางวัล: ปุ๋ยธาตุเทพหนึ่งกอง"

เฟิงซู่ก้มลงมองปุ๋ยที่ปรากฏขึ้นในมือของเขา เป็นปุ๋ยที่ดูมีประกายแสงอ่อน ๆ แทรกอยู่ในผงสีเขียวจาง ๆ เฟิงซู่จ้องมองมันด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาถือปุ๋ยไปโรยที่แปลงแครอทที่เขาปลูกไว้ โดยไม่รู้เลยว่าปุ๋ยที่เขาใช้นั้นเป็นปุ๋ยธาตุเทพ ที่สามารถเร่งการเติบโตของพืชและเพิ่มพลังชีวิตให้กับผู้ที่ทานพืชผลจากแปลงของเขา

ไม่เพียงแค่พืชผักที่เขาปลูกจะแตกต่างจากของคนอื่น แม้แต่สัตว์ที่เฟิงซู่เลี้ยงไว้ก็ดูจะพิเศษผิดจากปกติ วันหนึ่งขณะที่เขากำลังให้อาหารปลาในบ่อ เขามองดูปลาคาร์พสีเงินที่ว่ายน้ำอย่างสง่างามอยู่ในบ่อ ปลาคาร์พเหล่านี้ตัวโตอย่างน่าแปลก พวกมันมีสีเงินระยิบระยับประหนึ่งเกล็ดอัญมณีล้ำค่า

> ระบบ: "ปลาคาร์พเทพได้ทานอาหารเพิ่มแล้ว! เพิ่มระดับเป็นขั้นจักรพรรดิธาตุน้ำ"

เฟิงซู่ได้แต่หัวเราะกับตัวเอง เขาไม่เคยสงสัยในระบบที่คอยให้รางวัลกับเขาทุกครั้งที่เขาดูแลแปลงผักหรือให้อาหารสัตว์ เขาคิดว่ามันคงเป็นเพียงกลไกธรรมดา ๆ ที่คอยแจ้งเตือนเขาเท่านั้น แต่แท้จริงแล้ว ปลาคาร์พที่เขาเลี้ยงอยู่ไม่ใช่ปลาธรรมดา หากแต่เป็นปลาคาร์พเทพที่มีพลังธาตุน้ำ สามารถเรียกฝนได้เมื่อจำเป็น หรือแม้แต่ปกป้องหมู่บ้านจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ แต่สำหรับเฟิงซู่ เขาคิดว่ามันเป็นเพียงปลาสวย ๆ ที่เขาเลี้ยงไว้ในบ่อเพื่อเพิ่มความสุขในชีวิตประจำวันเท่านั้น

ทุกเย็นหลังจากทำงานในสวนเสร็จ ชาวบ้านมักจะเดินทางมาหาเฟิงซู่ บ้างก็นำของกินมาฝากเขา บ้างก็นำข้าวของเล็ก ๆ น้อย ๆ มาถวาย ชาวบ้านเหล่านี้ต่างมีความเชื่อว่าผลผลิตจากสวนของเฟิงซู่สามารถรักษาโรคได้ มีคนในหมู่บ้านหลายคนที่หายป่วยหลังจากทานพืชผักจากแปลงของเขา ซึ่งทำให้ทุกคนยิ่งเชื่อว่าเฟิงซู่คือเทพเชียนผู้ปกป้องหมู่บ้าน

“ท่านเฟิงซู่ ข้านำซาลาเปามาฝากท่าน” หญิงชรานางหนึ่งเอ่ยพลางส่งซาลาเปาอุ่น ๆ ให้เขา “ขอบคุณที่ท่านช่วยดูแลหมู่บ้านของพวกเรา”

เฟิงซู่ได้แต่ยิ้มและยอมรับของฝากด้วยความเกรงใจ “ไม่ต้องเรียกข้าว่าท่านหรอก ท่านป้า ข้าแค่ช่วยปลูกผักเก็บผักเท่านั้นเอง ท่านลำบากเสียเปล่าที่เอาของมาฝากข้า”

หญิงชราหัวเราะ “ไม่ลำบากหรอกจ้ะ ใคร ๆ ก็รู้ว่าท่านเฟิงซู่เป็นคนดีและมีน้ำใจ นี่เป็นเพียงการตอบแทนเล็กน้อยเท่านั้น”

เฟิงซู่ยิ้มบาง ๆ พร้อมกับบอกลา ก่อนจะเดินกลับไปยังแปลงผักที่เขารดน้ำดูแลอย่างดี ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง ขณะที่เฟิงซู่นั่งลงริมบ่อปลา มองดูปลาคาร์พสีเงินที่ว่ายเวียนไปมา ท่ามกลางเสียงลมพัดเบา ๆ ในบรรยากาศอันสงบของหมู่บ้าน เขาคิดเพียงว่าวันนี้เป็นอีกวันธรรมดาที่เขาได้ทำสิ่งที่รัก ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย โดยไม่รู้เลยว่าทุกสิ่งที่เขาทำล้วนส่งผลกระทบต่อโลกมากกว่าที่เขาจะคาดถึง

และนี่คือจุดเริ่มต้นของชีวิตที่เรียบง่ายของเฟิงซู่ คนธรรมดาที่ไม่รู้ว่าตัวเองคือเทพเชียนผู้เก่งกาจที่โลกยังไม่เคยได้รู้จัก

รุ่งเช้าในหมู่บ้านที่เงียบสงบ พระอาทิตย์เพิ่งโผล่พ้นขอบฟ้า แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องลงบนใบไม้ที่ยังมีหยดน้ำค้างเกาะอยู่ เฟิงซู่ตื่นขึ้นมาอย่างเช่นทุกวัน เขาเดินออกจากกระท่อมเล็กๆ ไปยังเล้าไก่ เพื่อเก็บไข่สำหรับทำอาหารเช้า ไก่ที่เลี้ยงไว้ในเล้านี้มีขนนุ่มสวย สีขาวประกายแวววาวราวกับมุก เฟิงซู่รู้สึกดีใจที่มันแข็งแรงและออกไข่ได้ทุกวัน โดยไม่รู้เลยว่าไก่เหล่านี้มีพลังพิเศษซ่อนอยู่

เมื่อเขาก้มลงเก็บไข่ เขาสังเกตเห็นว่ามันมีแสงอ่อนๆ กระพริบเบาๆ แต่เขาคิดว่าเป็นเพียงแสงสะท้อนจากพระอาทิตย์ ไม่ได้คิดอะไรมากนัก เขารวบรวมไข่และนำไปวางบนโต๊ะในครัว แล้วจึงออกไปตรวจดูแปลงผักที่เพิ่งใส่ปุ๋ยธาตุเทพไปเมื่อวาน

พอเขาเดินไปถึงแปลงผัก เฟิงซู่ก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่าแครอทที่ปลูกไว้เติบโตเต็มที่และมีขนาดใหญ่ผิดปกติ มันมีสีส้มสดใสและกลิ่นหอมหวาน ซึ่งแม้เขาจะเคยปลูกพืชผักมากมาย แต่ไม่เคยเห็นแครอทที่งอกงามอย่างนี้มาก่อน เขายกยิ้มพลางถอนแครอทขึ้นมา แล้วกล่าวกับตัวเองอย่างภาคภูมิใจ “ข้าคงจะมือขึ้นแล้วสินะ!”

ขณะที่เฟิงซู่กำลังจะเดินกลับไปยังบ้าน เขาได้ยินเสียงจากชายชราคนหนึ่งที่เดินเข้ามาใกล้ ชายชราคือ ลุงหวาง ผู้เป็นคนเฒ่าที่เคร่งขรึมและคอยแนะนำสั่งสอนชาวบ้าน ลุงหวางมองแครอทในมือเฟิงซู่ด้วยสายตาประหลาดใจ

“เจ้าปลูกแครอทพวกนี้จริงๆ หรือ?” ลุงหวางถามด้วยน้ำเสียงชื่นชม

“ใช่แล้ว ข้าเอง เพิ่งลองใช้ปุ๋ยที่ได้มาเมื่อวาน มันได้ผลดีมากเลยล่ะ” เฟิงซู่กล่าวอย่างภูมิใจ

ลุงหวางพยักหน้าช้าๆ และกล่าว “แครอทของเจ้านี้ดูพิเศษจริงๆ ข้ารู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างในนั้น”

เฟิงซู่ได้แต่หัวเราะเล็กๆ คิดว่าเป็นคำชมปกติของชายชรา แต่สำหรับลุงหวาง การได้เห็นแครอทที่เปล่งประกายพลังวิญญาณแบบนี้ไม่ใช่เรื่องปกติเลย มันยิ่งทำให้เขามั่นใจว่าเฟิงซู่ต้องไม่ใช่คนธรรมดา ชาวบ้านต่างเคารพและศรัทธาในตัวเฟิงซู่มากขึ้นทุกวัน พวกเขาเชื่อว่าผลผลิตของเขามีพลังในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บ และช่วยเพิ่มความแข็งแรงให้กับผู้ที่ได้ทาน

วันหนึ่ง ขณะที่เฟิงซู่กำลังให้อาหารไก่และปลาคาร์พตามปกติ เขาสังเกตเห็นบางอย่างที่ผิดปกติในบ่อปลา ปลาคาร์พสีเงินในบ่อนั้นดูเหมือนจะมีขนาดใหญ่ขึ้นและมีแสงวิบวับเปล่งออกมาจากเกล็ดของมัน

“เจ้าพวกนี้กินดีอยู่ดีเกินไปหรือเปล่านะ?” เฟิงซู่พึมพำขณะมองปลาคาร์พที่ว่ายเวียนอย่างสง่างามอยู่ในน้ำ เขาคิดว่ามันอาจเป็นเพราะอาหารที่เขาให้ซึ่งอาจมีสารอาหารสูง จึงทำให้ปลาดูสุขภาพดีขึ้น แต่แท้จริงแล้ว ปลาคาร์พเหล่านี้ไม่ใช่ปลาทั่วไป มันคือปลาคาร์พเทพที่มีพลังธาตุน้ำ สามารถสร้างพลังน้ำที่แข็งแกร่งได้ เมื่อเฟิงซู่ให้อาหารปลา ปลาคาร์พเทพพวกนี้ก็ได้รับพลังธาตุน้ำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ชาวบ้านหลายคนที่ทานผักและผลไม้จากสวนของเฟิงซู่ก็เริ่มรู้สึกมีพลังและสุขภาพที่ดีขึ้น บางคนหายจากโรคเรื้อรัง บางคนรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า จนเป็นที่เล่าลือไปทั่วว่าผลผลิตของเฟิงซู่มีพลังพิเศษ ในขณะที่เฟิงซู่เองยังคงทำทุกอย่างไปอย่างเรียบง่าย ไม่รู้ว่าพลังที่เขามีและพลังในสิ่งที่เขาทำนั้นมากมายเกินกว่าที่เขาคิด

เขามีความฝันอยากฝึกเชียนมาตลอด แต่เขาก็เชื่อว่าตนเป็นเพียงคนธรรมดา การที่ไม่มีสำนักไหนยอมรับเขาให้เข้าฝึกยิ่งทำให้เขารู้สึกท้อแท้ แต่ในใจลึกๆ เขายังคงเฝ้ารอโอกาสที่เขาจะได้ทำตามความฝันของเขาสักวัน

เวลาผ่านไป เฟิงซู่ยังคงใช้ชีวิตประจำวันไปอย่างเรียบง่ายและสุขสงบ โดยไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังการทำสวน ปลูกผัก และเลี้ยงสัตว์นี้ มันคือการเสริมสร้างพลังเทพในตัวเขาให้แข็งแกร่งขึ้นอย่างช้าๆ เตรียมพร้อมสำหรับภารกิจยิ่งใหญ่ที่กำลังจะเกิดขึ้น

ขอจบไว้เท่านี้นะครับแอพนี้ลงยาก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***