เหตุผลที่ซ่อนอยู่
หลังจากวันที่น็อตจากไป ความเงียบในร้าน "อรุณบุปผา" กลับมาปกคลุมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ได้สงบอย่างที่ภูมิเคยชอบ เขารู้สึกเหมือนบางสิ่งในชีวิตหายไป
เขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน มองถุงขนมที่น็อตทิ้งไว้เมื่อเช้า และดอกกุหลาบขาวในแจกันที่เริ่มเหี่ยวเฉา ภูมิถอนหายใจยาว ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์ที่คุ้นเคย แต่ลังเลที่จะโทรออก
“เด็กคนนั้น...” เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนวางโทรศัพท์ลงอย่างกระวนกระวาย
เสียงประตูเปิดดังขึ้น ทำให้ภูมิสะดุ้ง ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาคือ ลุงชัย เจ้าของร้านขายของชำในละแวกใกล้เคียง
“เป็นอะไรหรือเปล่าเจ้าภูมิ? ดูไม่ค่อยสดใสเลย” ลุงชัยถาม ขณะวางถุงของฝากไว้บนโต๊ะ
ภูมิพยายามยิ้มฝืน ๆ “ไม่มีอะไรครับลุง ผมแค่...คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”
ลุงชัยนั่งลง มองหน้าภูมิอย่างรู้ทัน “เห็นเด็กไรเดอร์ที่มาหาบ่อย ๆ นั่นน่ะ เขาหายไปสองวันแล้วนี่ ทำไม? ทะเลาะกันหรือ?”
ภูมิหลบสายตา “ไม่ได้ทะเลาะครับ แค่...ผมคิดว่าความสัมพันธ์นี้มันไม่สมควร”
“ไม่สมควร? เพราะอะไรล่ะ?”
ภูมิเม้มปากแน่น ก่อนตอบเสียงเบา “เขายังเด็ก และผม...ผมไม่อยากให้เขาเสียเวลามาอยู่กับคนที่ไม่มีอนาคตแบบผม”
คำพูดนั้นทำให้ลุงชัยขมวดคิ้ว “เจ้าภูมิ คนไม่มีอนาคตที่ว่าคือตัวเองนี่นะ? ทำไมถึงคิดแบบนั้น?”
ภูมินิ่งเงียบ ก่อนจะเริ่มเล่าช้า ๆ “ตั้งแต่พ่อแม่จากไป ผมก็ทำทุกอย่างเพื่อรักษาร้านนี้ไว้ ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องความรัก เพราะผมรู้ดีว่าผมไม่มีอะไรให้ใครได้ ผมไม่อยากเป็นภาระ หรือทำให้เขาผิดหวังในตัวผม”
“เด็กนั่นทำให้นายคิดแบบนั้นเหรอ?” ลุงชัยถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลขึ้น
“เขาเป็นคนดี...จริงใจ และมีอนาคตอีกไกล ผมไม่อยากเป็นคนที่ฉุดรั้งเขาไว้”
ลุงชัยพยักหน้าเบา ๆ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เจ้าภูมิ ฟังลุงนะ การผลักคนออกไปเพราะกลัวว่าจะทำให้เขาผิดหวัง มันอาจเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดก็ได้”
ภูมิหันมามองลุงชัยอย่างไม่เข้าใจ
“เด็กคนนั้นไม่ได้มาหานายเพราะต้องการอะไรตอบแทน เขามาเพราะเขาชอบนาย...ในแบบที่นายเป็น ลุงเห็นว่าเขาจริงใจกับนายมาก ถ้านายปฏิเสธเขาเพราะคิดแทนเขา มันจะยุติธรรมกับเขาไหมล่ะ?”
คำพูดนั้นทำให้ภูมิชะงักไป เขาไม่เคยคิดมองมุมนี้
“ลุงไม่ได้บอกให้นายรับเขาในทันที แต่บางที...ให้โอกาสเขาพิสูจน์ตัวเอง และให้นายเปิดใจ อาจเป็นทางออกที่ดีกว่านะ”
ภูมิก้มหน้ามองถุงขนมตรงหน้า รู้สึกถึงความหนักอึ้งในใจที่เริ่มคลายลงเล็กน้อย
คืนนั้น ภูมิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง เขาเปิดข้อความที่น็อตเคยส่งมาในอดีต รูปภาพของขนม ดอกไม้ และรอยยิ้มสดใสของน็อตปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
“ฉันควรให้โอกาสเขาจริง ๆ หรือเปล่า...” ภูมิพึมพำกับตัวเอง
แม้เขาจะยังไม่แน่ใจในคำตอบ แต่ในใจลึก ๆ ก็รู้ดีว่าเขาไม่อยากเสียเด็กหนุ่มที่ทำให้ร้านอันเงียบเหงาของเขามีชีวิตชีวาขึ้นมาได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments