หอมรักกลางสายฝน
สวัสดีครับ
ในซอยเล็ก ๆ ใจกลางเมืองมีร้านดอกไม้เล็ก ๆ ชื่อ "อรุณบุปผา" ที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้และอากาศอบอุ่น เจ้าของร้านหนุ่มชื่อ ภูมิ อายุ23 เป็นคนเงียบขรึม รักสงบ และใช้ชีวิตเรียบง่าย แม้จะดูเย็นชา แต่ทุกดอกไม้ในร้านสะท้อนถึงความละเอียดอ่อนในหัวใจของเขา
วันหนึ่ง น็อต อายุ20 หนุ่มไรเดอร์ผู้มีรอยยิ้มสดใสและพลังงานเหลือล้น ได้รับออเดอร์ส่งช่อดอกไม้ที่ร้านของภูมิ พอเขาก้าวเข้ามาในร้าน เสียงรองเท้าบู๊ทของน็อตดังก้องทั่วร้าน ทำให้ภูมิที่กำลังจัดดอกไม้อยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมา
“มาส่งของใช่ไหม?” ภูมิถามเสียงเรียบ
“ครับผม! แต่นี่ผมมารับของไปส่งต่างหาก” น็อตยิ้มกว้าง พลางมองไปรอบร้านด้วยสายตาสนใจ
หลังจากนั้น น็อตเริ่มกลายเป็นไรเดอร์ที่มักมารับงานส่งดอกไม้จากร้านอรุณบุปผาเป็นประจำ เพราะลูกค้าหลายคนชื่นชมว่าดอกไม้ไม่เคยช้ำ และมักจะมาถึงพร้อมข้อความอวยพรที่เขียนด้วยลายมือสวย ๆ ของภูมิ
น็อตชอบแอบแซวภูมิทุกครั้งที่มารับงาน “พี่นี่เขียนลายมือเหมือนคุณครูเลยนะ” หรือไม่ก็ “จัดดอกไม้สวยขนาดนี้ มีคนขอแต่งงานกับพี่ยังครับ?”
ภูมิไม่เคยตอบอะไรมาก นอกจากส่งสายตานิ่ง ๆ แต่ในใจกลับเริ่มมีบางอย่างกวนใจขึ้นทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของน็อต
วันหนึ่งขณะฝนตกหนัก น็อตขี่มอเตอร์ไซค์มาส่งของตามปกติ แต่กลับพลาดลื่นล้มหน้าร้านของภูมิ ดอกไม้ในมือเปียกโชก ภูมิรีบออกมาช่วยพยุงตัวเขา พร้อมเอาผ้าขนหนูมาให้
“ซุ่มซ่ามจริง ๆ” ภูมิบ่น แต่กลับเอากระติกน้ำร้อนและโกโก้มาให้ชายหนุ่มที่กำลังหนาวสั่น
“ขอบคุณนะพี่” น็อตยิ้มแห้ง ๆ “แต่พี่นี่ใจดีเหมือนกันนะ ไม่ใช่แค่ดอกไม้สวย คนจัดก็ยัง...สวย เอ้ย หมายถึงเท่!”
ภูมิยิ้มมุมปากเป็นครั้งแรก ทำให้น็อตถึงกับใจเต้น “นี่นาย...พูดบ่อย ๆ แบบนี้กับทุกคนเหรอ”
“เปล่า ผมพูดแค่กับพี่คนเดียว”
หลังจากนั้นทั้งสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้น น็อตเริ่มช่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ในร้านดอกไม้ ขณะที่ภูมิเริ่มเปิดใจให้กับรอยยิ้มและความสดใสของอีกฝ่าย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments