การก้าวผ่าน

ทุกย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว วันคืนผ่านไปอย่างช้า ๆ ค่ำคืนก่อนเข้าสู่ช่วงเวลาสำคัญ วัวตัวใหญ่ถูกเสียบย่างบนกองไฟทั้งตัว ลิงน้อยสองตัวคอยหมุนไม้เพื่อให้เนื้อสุกอย่างทั่วถึง อีกตัวก็แล่เชือดเนื้อที่สุกแล้วใส่ใบบัวยักษ์ ยกมาวางไว้บนแท่นหิน ราชันน้อยจับเนื้อนั่นใส่ปากเคี้ยวกินไม่หยุดปาก ไม่มีผู้ใดว่ากล่าวอันใด ได้แต่เฝ้ามองผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต ตั้งแต่มีร่างเป็นมนุษย์ เนื้อสด ๆ ก็ไม่เป็นที่ปรารถนาอีกจึงต้องย่างให้สุกเสียก่อน

                รสชาติเนื้อย่างไร้การปรุงแต่ง แม้จะหอมกลิ่นเนื้อแต่ไม่ได้เลิศหรู ราชันน้อยผู้เรื่องมาก ชาติที่แล้วเคยได้ลิ้มลองรสชาติอาหารมนุษย์ก็ติดใจยิ่ง ครานี้เกิดเป็นมนุษย์แต่ตนก็ทำไม่เป็น ได้แต่กินอาหารจากพวกลิงน้อยเหล่านี้ทำให้กิน แต่ก็นั่นแหละ ก็แค่ทำให้สุก

                ผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วยาม วัวทั้งตัวก็เหลือแต่กระดูก เด็กน้อยที่กินวัวไปทั้งตัวหายไปแล้ว

สายตาที่เย็นเยียบยืนมองทอดสายตาไปยังกองทัพปีศาจอีกพวกหนึ่งที่อยู่รอบป่าอาถรรพณ์ ศึกนี้เขาต้องหวังพึ่งเหล่าสัตว์ปีศาจที่อยู่ในป่าอาถรรพณ์นี้แล้ว

                เด็กน้อยนั่งลงบนกิ่งไม้ใหญ่ นั่งชันเข่าหลับตาพิงต้นไม้ยักษ์หลับไป

ยามเช้าแสงแดดส่องกระทบต้นไม้ใหญ่เป็นเงาทอดไปเบื้องล่างเด็กหนุ่มลืมตาตื่นขึ้น พลังวัตเต็มเปี่ยม เขาก้าวเท้าออกไปพญาอินทรีย์เข้ามารองรับฝ่าเท้านั้นไว้แล้วพาเขาลงมาเบื้องล่าง ไม่อยากให้ราชันน้อยต้องสูญเสียพลังไปแม้แต่นิดเดียว

                "ราชันน้อย อาหารพร้อมแล้ว"

                กวางย่างสองตัว อยู่บนไฟ เขาเดินเข้าไป นั่งที่แท่ศิลาเล็กใกล้แท่นหินใหญ่ที่ถูกจัดวางอย่างโต๊ะม้าหินชุดหนึ่ง กวางย่างในใบบัว ถูกยกมาวางไว้ตรงหน้า ราชันน้อยหยิบมันขึ้นมากินอย่างรวดเร็ว

ทุกอย่างพร้อมแล้ว ราชันน้อย เข้าไปภายในถ้ำ ไอเย็นมีมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว หมีขาวสามตัวทำหน้าที่แผ่พลังความเย็นปกคลุมทั่วถ้ำ เพื่อให้ง่ายต่อการควบคุมพลังที่ร้อนแรงนั้น ไอเย็นนับว่ามีส่วนช่วยได้มาก สิ่งนี้ราชันเสือขาวในชาติภพก่อนได้ค้นพบขึ้นหลังจากต้องไปติดอยู่ในดินแดนปีศาจน้ำแข็งแล้วบ่มเพาะร่างกาย ปรากฏว่าทำได้ง่ายขึ้นและอาการปวดร้าวร่างกายหายไปถึงเจ็ดในสิบส่วน

                 เด็กน้อยวัยแปดขวบ หน้าตาอ่อนเยาว์น่ารัก แก้มขาวผ่องแดงระเรื่อ ปากสีแดงเรียวงาม ดวงตากลมโต หากเป็นคุณชายบ้านใด ทั้งบ้านนั้นย่อมหลงรักได้ไม่ยาก แต่ตอนนี้บริวารเบื้องหน้าเด็กน้อยมิมีผู้ใดกล้าใช้คำว่าน่ารักน่าเอ็นดูต่อร่างเบื้องหน้า ภายในนั้นยังคงเป็นจอมราชันที่น่ายำเกรงยิ่งนัก ภาพที่เห็นจึงเป็นเหล่าสัตว์ปีศาจกำลังยอบกายแสดงความเคารพต่อเด็กมนุษย์ ดูแล้วช่างเป็นภาพที่ชวนตกตะลึงยิ่งนัก

เด็กน้อยก้าวขาขึ้นไปนั่งบนแท่นหยกขาว แล้วสะบัดมือเป็นรูปหยินหยางรวบรวมลมปราณทั้งมวลในห้วงพิภพให้มาบรรจบกันยังร่างน้อยที่หาญกล้าอันเชิญเทพเทวา ทั้งเจ้าป่าเจ้าเขา วิญญาณทุกสรรพสิ่งล้วนตื่นขึ้นปรากฎเป็นแสงหลากสี พวยพุ่งขึ้นบนท้องฟ้า

                ผู้คนเบื้องล่างที่ได้พบเห็นต่างตะลึงงัน เมื่อแปดปีก่อน เห็นเพียงสีฟ้า บัดนี้กลับปรากฏลำแสงหลากสีประสานตัวเป็นสีรุ้งทอดผ่านบนท้องฟ้า ผู้คนในระยะพันลี้ล้วนได้เห็นปรากฏการณ์นี้ แล้วตะลึงงัน ชี้ชวนให้ผู้คนที่เฉื่อยช้าได้เห็นสิ่งอัศจรรย์ที่ปรากฎขึ้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***