ตอนที่ 5: ทั้งสองเริ่มวางแผนเดินทางด้วยกัน ขวัญข้าวสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเจตน์

เสียงลมหายใจของขวัญข้าวและเจตน์ดังเบา ๆ ท่ามกลางความเงียบสงบในที่พักริมทางซึ่งพวกเขาเพิ่งแวะหลบซ่อนจากการไล่ล่าที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ หลังจากที่ทั้งสองรอดมาได้อย่างหวุดหวิดจากการถูกไล่ตาม ขวัญข้าวเริ่มตระหนักว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิม เธอต้องตัดสินใจบางอย่างที่สำคัญ

"เจตน์ เราจะเอาไงต่อดี?" ขวัญข้าวถามขึ้นขณะที่เธอนั่งลงบนเก้าอี้ไม้เก่า ๆ ที่มีรอยยุบจากกาลเวลา ใบหน้าของเธอซีเรียสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เจตน์กำลังล้างหน้าอยู่ตรงอ่างล้างมือ เขาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ มองภาพสะท้อนตัวเองในกระจก สายตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนล้าและวิตกกังวล แต่ภายใต้ทั้งหมดนั้น เขายังมีแววตาที่แสดงถึงความมุ่งมั่น

"ตอนนี้... ฉันยังไม่รู้ว่าพวกนั้นจะตามมาอีกเมื่อไหร่ แต่เราต้องออกเดินทางต่อ" เขาตอบเสียงเรียบ พยายามทำให้เสียงนั้นไม่สั่นคลอนจากความกลัวที่ซ่อนอยู่

ขวัญข้าวมองเขาอย่างตั้งใจ "แล้วแผนล่ะ? คุณบอกว่าเคยเป็นสายลับ... งั้นคุณต้องมีแผนสักอย่างสิ ไม่ใช่แค่หนีไปเรื่อย ๆ แบบนี้"

เจตน์เงียบไปสักครู่ก่อนจะเดินไปนั่งลงตรงข้ามขวัญข้าว เขากอดอกมองเธอ "แผนที่ฉันคิดได้ตอนนี้คือออกไปให้ไกลที่สุด หลีกเลี่ยงเมืองใหญ่และถนนหลัก ถ้าโชคดี เราอาจจะหาที่ปลอดภัยอยู่ได้สักพัก"

ขวัญข้าวนิ่งฟัง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ฉันจะไปกับคุณ ฉันรู้ว่าคุณพยายามปกป้องฉัน แต่ตอนนี้คุณต้องการคนช่วย"

"มันอันตรายเกินไปสำหรับคุณ" เจตน์พูดทันที สายตาเขาเต็มไปด้วยความหนักแน่น "คุณไม่จำเป็นต้องมาเสี่ยงกับเรื่องนี้ คุณมีชีวิตของคุณเอง"

"ชีวิตของฉันตอนนี้อยู่ในรถของคุณ อยู่ในเรื่องที่คุณพาฉันเข้ามาเกี่ยวข้อง" ขวัญข้าวตอบโต้ น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความแน่วแน่ "ฉันจะไม่ทิ้งคุณ เจตน์ คุณไม่จำเป็นต้องรับมือกับทุกอย่างคนเดียว"

เจตน์ถอนหายใจ เขารู้ว่าความตั้งใจของขวัญข้าวไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเปลี่ยนได้ง่าย ๆ "ถ้าคุณยืนยันแบบนั้น เราต้องวางแผนอย่างรอบคอบ"

ขวัญข้าวพยักหน้า ทั้งสองเริ่มหารือถึงสิ่งที่ควรทำต่อไป เจตน์นำแผนที่กระดาษขึ้นมาวางบนโต๊ะไม้ เขาชี้ไปยังเส้นทางที่คดเคี้ยวและไม่ค่อยมีคนใช้

"เราจะหลีกเลี่ยงถนนสายหลัก ข้ามผ่านภูเขาแถบนี้ มันจะช้าหน่อย แต่พวกนั้นจะตามรอยเราได้ยากขึ้น" เจตน์อธิบาย

ขวัญข้าวจ้องมองเส้นทางบนแผนที่อย่างตั้งใจ "แล้วถ้าพวกเขายังตามมาอีกล่ะ? เรามีอะไรป้องกันตัวไหม?"

"ฉันมีอยู่บ้างในรถ" เจตน์ตอบ "ปืน มีด... และแผนสำรองในกรณีที่เราโดนจับ"

คำพูดนั้นทำให้ขวัญข้าวสะท้านเล็กน้อย แต่เธอพยายามเก็บอาการ "แล้วเราต้องเตรียมอะไรอีกไหม? อาหาร น้ำ?"

"ใช่ เราต้องเก็บเสบียงให้พร้อม เพราะเส้นทางนี้ไม่มีจุดพักมากนัก"

หลังจากวางแผนเสร็จ ทั้งสองออกไปหาซื้อของที่จำเป็นจากร้านค้าเล็ก ๆ ในบริเวณใกล้เคียง ขวัญข้าวเริ่มสังเกตเห็นว่าเจตน์มีพฤติกรรมที่ละเอียดรอบคอบ เขามองไปรอบ ๆ ทุกครั้งที่เข้าไปในร้าน และพยายามไม่ดึงดูดความสนใจ

"คุณทำแบบนี้มาตลอดเลยเหรอ?" ขวัญข้าวถามขณะที่พวกเขากำลังเดินกลับมาที่รถ

เจตน์มองเธอและยิ้มบาง ๆ "มันติดเป็นนิสัย เวลาเป็นสายลับ คุณต้องระวังทุกอย่าง รอบข้างอาจมีคนที่พร้อมทำร้ายคุณเสมอ"

"แต่ตอนนี้คุณไม่ได้เป็นสายลับแล้ว" ขวัญข้าวพูดขึ้น

"ใช่... แต่ศัตรูเก่าก็ยังตามมาทำร้ายฉันได้" เจตน์ตอบ ก่อนจะนิ่งไป

เมื่อกลับมาที่รถ ทั้งสองช่วยกันจัดเก็บของที่ซื้อมา ขวัญข้าวสังเกตว่าเจตน์ดูเหนื่อยล้า แม้ว่าเขาจะพยายามซ่อนมันไว้ เธออดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น "เจตน์... คุณพักหน่อยไหม? ฉันขับรถแทนคุณได้"

เจตน์มองเธอด้วยความประหลาดใจ "คุณขับรถหนีการไล่ล่าได้เหรอ?"

ขวัญข้าวหัวเราะเบา ๆ "ฉันอาจจะไม่ได้เก่งเหมือนคุณ แต่ฉันก็ไม่ใช่มือใหม่หัดขับนะ"

เจตน์ยิ้มเล็กน้อย "งั้นถ้าคุณมั่นใจ ผมจะพักสักหน่อย"

เมื่อขวัญข้าวนั่งอยู่หลังพวงมาลัย เธอรู้สึกได้ถึงความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้น การที่เธอตัดสินใจช่วยเจตน์ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอกำลังเดินเข้าสู่โลกที่ไม่เคยรู้จัก

"ฉันสัญญานะเจตน์ ไม่ว่าคุณจะเจอกับอะไร ฉันจะอยู่กับคุณ" ขวัญข้าวพูดขณะขับรถ

เจตน์มองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก เขาไม่ตอบอะไร แต่ในใจลึก ๆ เขารู้สึกซาบซึ้งในคำพูดของเธอ แม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เธอมาเสี่ยง แต่เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธความช่วยเหลือจากเธอได้

การเดินทางของทั้งสองเพิ่งเริ่มต้น แต่พวกเขารู้ดีว่าความยากลำบากยังรออยู่ข้างหน้า...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***