เช้าวันรุ่งขึ้น ความรู้สึกที่ผมมีต่อพลอยยังคงค้างอยู่ในใจ ค่าความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นเมื่อวานทำให้ผมรู้สึกว่าผมเริ่มเข้ามาอยู่ในชีวิตของเธอมากขึ้น ทั้งคำพูดที่พลอยให้กำลังใจผม ทั้งรอยยิ้มที่เธอมอบให้ มันทำให้หัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ
วันนี้วันศุกร์ ก่อนเริ่มเรียน พลอยเดินเข้ามานั่งข้างๆ ผมที่โต๊ะ และทักทายด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ” ผมตอบพร้อมยิ้มเล็กน้อย
และเช่นเคย ผมเริ่มรู้สึกเหมือนวันหยุดสุดสัปดาห์จะไม่น่าเบื่ออีกต่อไป เพราะว่าผมมีพลอยเป็นส่วนหนึ่งของวันเหล่านั้น
ขณะที่เรานั่งเรียนด้วยกัน ผมพยายามทำตัวธรรมดาและไม่ให้ตัวเองดูแปลกปลอมในความสัมพันธ์นี้ แต่เมื่อพลอยยิ้มให้ผมครั้งแล้วครั้งเล่า ทุกอย่างก็เริ่มรู้สึกง่ายขึ้น
พลอยหันมาหาผมในระหว่างที่อาจารย์อธิบายบทเรียน “เธอเคยเล่นเกมไหม?”
“เกม?” ผมทวนคำถามพลางคิดว่าเธอหมายถึงเกมประเภทไหน
“เกมบนมือถือไง” เธอยิ้ม “แบบที่สนุกๆ ไม่ต้องเครียดน่ะ”
“เอ่อ... ไม่ค่อยเล่นเกมบนมือถือเท่าไหร่ครับ” ผมตอบด้วยเสียงเบา
พลอยขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “แล้วเธอชอบทำอะไรในเวลาว่างล่ะ? จริงๆ ฉันว่าเธอน่าจะชอบอะไรที่ไม่ธรรมดานะ”
“ไม่ธรรมดา?” ผมยิ้มขำ “เอาเป็นว่า... ผมชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับวิธีพัฒนาตัวเองมากกว่า”
พลอยยิ้มกว้าง “เหรอ? ฉันว่าเธอก็เป็นคนที่พัฒนาตัวเองไปเยอะแล้วนะ”
คำชมที่พลอยให้ทำให้ผมรู้สึกดีมาก และแน่นอน ว่าคำพูดเหล่านี้ยิ่งทำให้ค่าความสัมพันธ์ของเราเพิ่มขึ้นมากขึ้นไปอีก
ภารกิจใหม่: ขอให้พลอยช่วยแนะนำสิ่งที่เธอชอบ
คำแนะนำ: รู้จักกันให้มากขึ้นโดยการถามสิ่งที่เธอสนใจ
เวลา: ก่อนหมดคาบเรียน
รางวัล: ค่าความสัมพันธ์ +10
ผมเริ่มรู้สึกได้ว่าภารกิจที่ระบบให้มาเริ่มกลายเป็นโอกาสที่ดีในการรู้จักพลอยมากขึ้น การถามเกี่ยวกับสิ่งที่เธอชอบก็ไม่ใช่แค่คำถามที่บังคับจากระบบ แต่มันทำให้ผมรู้สึกสนุกในการพูดคุยกับเธอจริงๆ
“พลอย...” ผมพูดขึ้นในระหว่างที่อาจารย์ไม่อยู่หน้าห้อง “ถ้าเธอเลือกได้ เธอจะทำอะไรในอนาคต? อยากทำงานที่เกี่ยวกับอะไร?”
พลอยยิ้มให้ผม พร้อมกับเริ่มเล่าเรื่องราวของเธอ “จริงๆ ฉันชอบงานที่เกี่ยวกับการออกแบบภาพ หรือวาดรูปมากเลยค่ะ แต่มันคงยากหน่อยเพราะแม่อยากให้ฉันเรียนต่อในสายวิทย์”
“รู้สึกแบบนั้นก็แย่เหมือนกันนะ” ผมพูดขึ้น
“ใช่ค่ะ... บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าอยากทำสิ่งที่ตัวเองรัก แต่แม่ก็มีความคาดหวังเยอะเลย” พลอยพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเหนื่อยหน่าย “เธอคิดว่าอะไรดีครับ?”
“ถ้าเป็นผม... ผมว่าเธอควรเลือกสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุขมากกว่าครับ” ผมพูดไปตามที่รู้สึก
พลอยมองมาที่ผมด้วยสายตาเต็มไปด้วยความขอบคุณ “เธอพูดถูกค่ะ... ฉันจะลองคิดใหม่แล้ว ขอบคุณนะ”
ภารกิจสำเร็จ!
ค่าความสัมพันธ์ +10 (สถานะ: เพื่อนที่คุยกันลึกขึ้น)
หลังจากคาบเรียนจบลง เราก็เดินออกจากห้องเรียนไปด้วยกัน พลอยยังคงพูดคุยเกี่ยวกับความฝันในอนาคตของเธออย่างร่าเริง ขณะที่หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเธอ
และในช่วงเวลานั้น ผมเริ่มรู้สึกว่า ความสัมพันธ์ของเรากำลังก้าวไปข้างหน้า แม้ในตอนนี้จะยังไม่ได้เป็นอะไรที่ชัดเจน แต่ผมรู้สึกว่า... นี่คือการเริ่มต้นที่ดี
สถานะ: ความสัมพันธ์พัฒนา (50/100)
เมื่อมองไปยังหน้าต่างระบบที่ยังลอยอยู่ข้างๆ ผมคิดในใจว่า
“บางที... สิ่งที่ระบบต้องการให้ผมทำ อาจจะไม่ใช่แค่ภารกิจ... แต่มันคือการเปิดโอกาสให้ผมได้รู้จักกับเธอมากขึ้น”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments