ในคืนนั้นยูกิกับมิยะถึงห้องของมินะพอดีกับตอนที่พายุหิมะเริ่มรุนแรงขึ้นมิยะถามยูกิด้วยความเป็นห่วงว่า "นายใส่เสื้อบางขนาดนั้นไม่หนาวหรอ" ยูกิยิ้มพร้อมตอบว่า "ไม่เป็นไร" แต่ตัวของยูกิสั่นเพราะหนาวไม่หยุดมิยะเดินเข้าไปในครัวพร้อมกับบอกยูกิว่า "ไปนั่งที่โต้ะก่อนสิฉันจะชงชาให้เอง" ยูกิไปนั่งที่โต้ะตามที่มิยะบอกแล้วไม่นานมิยะก็เดินมาพร้อมน้ำชาแต่ว่าถือมาแค่แก้วเดียวมิยะบอกว่า "นายดื่มเลยฉันอยากดื่มเจ้านี่มากกว่า " พร้อมกับหยิบเหล้าขึ้นมายูกิพูดด้วยความเป็นห่วงว่า "แต่คุณกินที่ร้านเยอะแล้วนะครับ" มิยะยิ้มพร้อมกับหยอกยูกิเล่นว่า "เหหหหนายเป็นห่วงฉันด้วยหรอ" ยูกิตอบทันทีเลยว่า "เป็นห่วงครับ" มิยะช็อคไปแปปนึงแล้วหน้าแดงและพูดว่า "นายนี่เด็กดีจังนะ" และเวลาก็ผ่านไปหลายชั่วโมงมิยะเมาจนยืนแทบไม่ไหวยูกิถามด้วยความเป็นห่วงว่า "คุณไหวมั้ยครับ" มิยะยิ้มพร้อมกับบอกว่า "สบาย~" แต่อยู่ๆมิยะก็เหมือนจะเริ่มอ้วกยูกิรีบพยุงมิยะไปที่ห้องน้ำเพื่อให้มิยะอ้วกออกมาพร้อมกับค่อยๆลูบหลังของมิยะเบาๆมิยะหลังอ้วกเสร็จก็เริ่มง่วงพร้อมกับพึมพำกับยูกิว่า "ตั้งแต่ฉันเกิดมาไม่เคยมีใครดูแลฉันดีขนาดนี้มาก่อนเลยนะ" ยูกิก็เลยถามถึงครอบครัวของมิยะแต่มิยะก็ไม่ตอบพร้อมกับแกล้งหลับยูกิจึงอุ้มมิยะไปนอนที่เตียงพอมิยะถึงเตียงก็รีบดยูกิเข้ามากอดพร้อมกับบอกว่า "คืนนี้ฉันจะบริการให้นายฟรีๆเลยเอามั้ย" แต่หลังจากพูดคำนั้นจบมิยะก็หลับไปและด้วยความงงงวยของยูกิก็เริ่มคิดบางอย่างแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนี้บ้างเริ่มจากโดนไล่ออกจากบ้านและก็เจอสาวขี้เมาที่เหมือนจะเป็นโสเภนีและก็มาที่ห้องเธอเพื่อหลบหิมะและนอนงั้นที่ฉันควรทำตอนนี้คืออะไรกันแน่ยูกิมองไผที่ร่างกายแสนยั่วยวนของมิยะและเริ่มขยับเข้าใกล้ๆเธอพร้อมกับหายใจแรงเขาค่อยๆห่มผ้าห่มให้เธอช้าๆและนุ่มนวนเขาจุ๊บตรงหน้าผากของมิยะพร้อมกับพูดว่า "ฝันดีนะครับคุณมิยะ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments