4

เพื่อนของเรน:มึงจะโอ้ยเสียงดังอะไรว่ะเหี้ยเรน เสียงดังไปรบกวนคนเขาหมด

เรน:พ่อมึงอ่ะที่นี่ไม่ใช่ห้องสมุดไอ้สัส กุเข้ามาเห็นเสียงดังกันแล้ว มึงไม่ต้องทำมาเป็นพูดไอ้สัสนรก

เพื่อนของเรน:มึงต้องเป็นแบบนี้สิถึงจะใช่เพื่อนของกุที่แท้จริง ตอนที่กุพามึงเข้าแก๊งครั้งแรกอ่ะมึงแม่งเล่นครับๆผมๆไอ้สัส พูดหาพ่อมึงหรอมึงจะพูดแบบนั้นหาพระแสงอะไรไอ้เหี้ย

เรน:ก็คนมันยังไม่รู้จักกันดีพอมึงให้ไปพูดคำหยาบใส่เลยมันก็ไม่ใช่ดิหัวสมองมึงไม่คิดบ้างเลย กุก็ว่าอยู่ว่าทำไมเพื่อนที่เหลือถึงเอามึงมาเข้าแก๊ง

เพื่อนของเรน:อย่านะมึงไอ้สัส ได้สลบคาร้านเกมเขาแน่คนอย่างมึงอ่ะ

เรน://เล่นเกม

เพื่อนของเรน:ไอ้เรนเพื่อน

เนื่องจากเพื่อนของเรนมีกลายคนแอดจะใช้คำว่าเพื่อนของเรนให้หมดเลยนะ

เรน://มอง

เพื่อนของเรน:แฟนมึงโทรมาหาทุกคนอีกแหละ แฟนมึงเป็นอะไรเนี่ยไอ้เรน

เรน:พวกมึงก็ไม่ต้องไปรับดิ อันนี้ย้ำไว้เลยนะว่าอย่าไปกดตัดสายทิ้งให้ปิดเสียงแล้วก็ทำอย่างอื่นต่อจนกว่าจะหายไป

เพื่อนของเรน:ตอนแรกกุก็นึกว่ามึงจะไอ้นั้นซะอีก รักแฟนอ่ะเห็นแฟนมาทีไรก็ต้องตามใจตลอด

เรน:ตามเป็นปลิงไอ้เหี้ยไม่ใช่มาตามใจคนบ้าอะไรไม่รู้ต่อให้พูดเป็นล้านกว่ารอบก็ไม่ใช่จะออกไปจากชีวิตกุนิ ความส่วนตัวไม่เคยอยู่ในตัวกุเลยสักกะนิดนึงไอ้สัส

เรน:ถ้าจบมัธยมแล้วกุจะไปขอเลิกกับมันแต่ถ้ามันบอกว่า"เราขาดที่รักไม่ได้จริงๆนะ คบกับเราต่อไปเถอะนะเรน"คบกันต่อไปพ่อมึงอ่ะมึงดูนิสัยที่มึงทำบ้างไอ้สัสพอกุเห็นเพื่อน5วิมันมากุเห็นเพื่อน5วิมันมมา กุแทบจะไม่ได้อยู่กับเพื่อนเลยสักกะนิดนึงถ้าอยากเป็นแฟนกันนานอ่ะควรให้ความเป็นส่วนตัวกับกุบ้างไม่ใช่ตามติดชีวิตกุเหมือนจะเป็นนักข่าวที่เที่ยวตามไปเสือกเรื่องขององค์ราชินีของอังกฤษอยู่...

เพื่อนของเรน:องค์ราชินีของอังกฤษชื่ออะไรแล้วนะกุลืมชื่อ

เรน:เจ้าหญิงไดอานา

เรน:แล้วแม่งไปตามติดชีวิตเขาจนเขาเสียชีวิตอ่ะ จิตใจมันทำด้วยอะไรว่ะ

เพื่อนของเรน:เหมือนแฟนมึงเลย

เรน:เออ เหมือนแฟนกุทุกอย่างแต่มีอยู่อย่างเดียวก็คือกุไม่ตายเหมือนเขาก็แค่นั้น

เพื่อนของเรน:แล้วถ้าเกิดมึงตายขึ้นมาอ่ะ

เพื่อนของเรน:มึงพูดเหี้ยอะไรของมึง

เรน://มอง

เพื่อนของเรน:ก็กุแค่อยากรู้เฉยๆมันไม่ได้มีอะไรมากหรอกพวกมึงก็รู้ว่ากุเป็นคนยังไง ยังจะมาถามอีกหรอพอกุถามก็แม่งทำหน้างง จริงจังกันหมด

เรน:.....

.......

...หลังจากเล่นเกมเสร็จ...