ตอนที่ 11 สัตว์เทวะ

มิติรักบัลลังก์หงษ์

ตอนที่ 11 สัตว์เทวะ

เหย่าเหริน องค์ชายคนสุดท้องแห่งแคว้นถ่งเหยียน เขามีพี่น้องร่วมสายเลือดทั้งหมด 4 คนแต่ด้วยนิสัยสันโดษและไม่มักใหญ่ใฝ่สูงจึงไม่ชอบอยู่ในกฏเกฑณ์ เขาเบื่อหน่ายที่เอาแต่นั่งๆ นอนๆ สุขสบายในวัง จึงตัดสินใจออกมาเที่ยวเล่นหาความสุขให้กับชีวิต

องค์ชายเหย่าเหรินเป็นผู้มีพลังเวทย์ในระดับกลาง ฝีมือของเขาถือว่าไม่เป็นรองใครในเหล่าผู้มีพลังเวทย์อายุไล่เลี่ยกัน ส่วน เฮ่อเป้าคือผู้ติดตามคนสนิททั้งยังเป็นสัตว์เทวะคู่กายของเขา  เเรกเริ่มเดิมทีเฮยเป้าเป็นแค่แมวน้อยที่แสนจะขี้อ้อนและน่ารักแต่ด้วยพลังที่เหย่าเหรินมีในตอนนี้ เฮยเป้าได้กลายเป็นพญาเสือดำที่สง่างาม หากแต่เมื่ออยู่ในเมืองที่มีผู้คนพลุพล่านเขาจะกลายร่างเป็นแมวน้อยสีดำขนเงา หรือไม่ก็กลายร่างเป็นคนเดินเล่นพูดคุยกับผู้อื่นไปทั่ว

ทั้งคู่ตั้งใจจะท่องเที่ยวไปทั่วยุธภพและตอนนี้ก็พึ่งจะมาถึงแคว้นชิงหยวนและได้พบกับเสี่ยวเฟิ่งเข้าเสียก่อนการเดินทางจึงต้องชะงักไป

เฮ่าเป้าได้แอบย่องตามเสี่ยวเฟิ่งและอาเจี่ยกลับไปที่จวน เมื่อรู้ที่อยู่แน่ชัดเจ้าแมวน้อยก็กระโดดไต่ข้ามกำแพงแล้ววิ่งมาหาผู้เป็นเจ้าของ องค์ชายเหย่าเหรินยิ้มก่อนจะแอบลักลอบเข้าไปหานาง เมื่อเข้ามาด้านในองค์ชายเหย่าเหรินก็พบว่าเสี่ยวเฟิ่งนั้นยังไม่หลับ หากแต่ยังนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่างพร้อมพูดพร่ำอยู่คนเดียว

"เฮ้อ จะทำยังไงต่อไปดี มืดแปดด้านไปหมด ทำยังไงถึงจะได้เข้าไปในวังนะ"  นางพูดพร้อมทำหน้าห่อเหี่ยวสิ้นหวัง

"จะเข้าวังไปทำไมรึ?"   เสียงทุ่มๆเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา เสี่ยวเฟิ่งหันกลับมามองด้วยความตกใจ นางลุกขึ้นยืนพร้อมถอยหนีไปหลายก้าว

"เจ้าเข้ามาได้ยังไง!?"

"ก็ไม่เห็นยากเท่าไหร่นิ"   เหย่าเหรินยักไหล่อย่างกวนๆ

"ออกไปเดี๋ยวนี้นะไม่อย่างนั้นข้าจะร้อง"

"ก็ลองร้องดูสิ"   เขาท้าท้ายไม่มีความเกรงกลัวเลยแม้แต่นิด

"ช่วยดะ! อุ๊บ! อื๊อออออออออ!"  

ร่างกำยำถลาเข้าไปโอบกอดนางจากทางด้านหลัง มือหนาๆของเหย่าเหรินรีบปิดปากเสี่ยวเฟิ่งเอาไว้ นางดิ้นขัดขืนและพยายามส่งเสียงร้องแต่ก็ไม่สำเร็จ

"อื๊มมมมม อ่อยอ้าอะ อื๊อออออ!"  (ปล่อยข้านะ!)

"เจ้าพูดอะไรข้าฟังไม่เข้าใจเลย ฮ่าๆ"  เหย่าเหรินหัวเราะชอบใจ

"เอ้าอนอั่วอ่อยอ้าาา!" (เจ้าคนชั่วปล่อยข้า!)

"ฮ่าๆ อย่าดิ้นเดี๋ยวข้าไปแล้ว"

"อ่อยอ้า!" (ปล่อยข้า!)

เหย่าเหรินคลี่ยิ้มและกำลังจะปล่อยมือออกจากเสี่ยวเฟิ่ง แต่ทว่า..กลับมีตัวอะไรสักอย่างบินเข้ามาจากทางหน้าต่าง 

ห่านตัวใหญ่สีขาวบินโฉบเข้ามาพร้อมกับใช้ปีกกระพือตบเหย่าเหรินนับครั้งไม่ถ้วน มันบินเข้ามาช่วยเสี่ยวเฟิ่งเอาไว้ เหย่าเหรินล้าถอยและปล่อยมือออกจากเสี่ยวเฟิ่งในที่สุด เขามองห่านขาวตัวนั้นอย่างพินิจ แต่เสี่ยวเฟิ่งกลับมองด้วยความตกใจ

ด้วยพลังที่มีในร่างกายจึงทำให้เหย่าเหรินสัมผัสถึงพลังเวทย์จากเจ้าห่านตัวนั้นได้ เขามองมันอยู่ชั่วครู่ก่อนจะหันไปถามเสี่ยวเฟิ่ง

"นี่เจ้าก็มีพลังเวทย์งั้นหรือ?"

เสี่ยวเฟิ่งขมวดคิ้วเพราะนางไม่เข้าในใจสิ่งที่เหย่าเหรินพูด

"พลังเวทย์อะไรของเจ้า?"

"ห่านตัวนี้เป็นสัตส์เทวะประจำตัวเจ้ามิใช่หรือ?"   องค์ชายเหย่าเหรินชี้ไปที่เจ้าห่าน

"สัตว์เทวะประจำตัวงั้นหรอ? ของข้าเนี่ยนะ?"

"ใช่ เพราะข้าก็เป็นผู้มีพลังเวทย์เช่นกัน สัตว์เทวะของข้าชื่อเฮ่อเป้าเป็นเจ้าแห่งเสือดำ"

เสี่ยวเฟิ่งเอียงมองด้วยความสงสัยนางน่ะหรือคือผู้มีพลังเวทย์ เหย่าเหรินเองก็แปลกใจอยู่ไม่น้อยเพราะนางดูไม่เหมือนผู้วิชาแก่กล้าใดๆนางเหมือนเด็กสาวธรรมดาทั่วไปมากกว่า 

อันที่จริงแล้วนางจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่านางฆ่าโจรป่าพวกนั้นยังไง แต่นางจำได้ตอนที่ยายของนางมาหาและบอกว่านางคือองค์หญิงแห่งแคว้นฉางอิ๋น และมีพลังที่หลับไหลอยู่ในตัว นี่คือหนึ่งในพลังของนางสินะ นางคิด

"ข้าดูแล้วพลังของเจ้ายังอยู่ในระดับต่ำ สัตว์เทวะของเจ้าจึงไม่มีพลังมากพอที่จะสื่อสารกับเจ้าได้  หากเจ้ามีพลังมากขึ้นสัตว์เทวะของเจ้าก็จะค่อยๆโตขึ้นและมีพลังมากขึ้นเช่นกัน"

"นี่เจ้า...เจ้าเป็นใคร?"    นางถาม...สายตาคู่งามจุดประกายความอยากรู้อยู่เต็มเปี่ยม

"ไว้เจอกันคราวหน้าข้าจะบอก แต่วันนี้ข้าไปก่อนนะ"  ชายหนุ่มพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะกระโดดออกไปทางหน้าต่าง เสี่ยวเฟิ่งรู้สึกเสียดายเล็กน้อยเพราะยังไม่ได้ถามเลยว่า นางจะต้องทำยังไงกับเจ้าสัตว์ตัวนี้ นางถอนหายใจอย่างกลัดกลุ้มก่อนจะปรายตามาที่เจ้าห่านน้อย

"นี่เจ้าห่าน...เจ้าเป็นสัตว์เทวะของข้าจริงหรือ?"

ห่านน้อยจ้องเสี่ยวเฟิ่งตาละห้อย มันช่างตุตะน่าเอ็นดู นางจึงนั่งลงพร้อมเอามือลูบขนของมัน

"หากข้ามีพลังมากขึ้นเจ้าก็จะแข็งแกร่งขึ้นงั้นหรือ? ตอนนี้เจ้ายังเป็นแค่ห่านแต่ไม่แน่นะในภายภาคหน้าเจ้าอาจจะกลายเป็นพญาหงษ์...ข้าจะต้องมีพลังที่แข็งแกร่งให้ได้ "    สายตาของนางเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น  "ถ้าอย่างงั้นข้าจะตั้งชื่อให้เจ้า ข้าจะให้เจ้าชื่อ..."  นางชะงักและใช้ความคิดอยู่สักพักก่อนจะแย้มยิ้มออกมาเมื่อนึกชื่อออก  "ข้าจะให้เจ้าชื่อ เฟิ่งหวง ใช่แล้วเฟิ่งหวงคือชื่อของเจ้า "   ^_^

-

-

-

กดไลท์คอมเมนท์เป็นกำลังใจให้น้องห่านด้วยนะคะ อิอิ ^○^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***