ใครกันที่เดินออกมา...

     สวัสดีครับเรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงของผมเองด้วยความที่ว่าผมเป็นเด็กกิจกรรมผมจึงได้นอนโรงเรียนอยู่บ่อยๆเพราะฉะนั้นผมจึงมีเรื่องมาเล่าให้ทุกคนได้ฟังครับ

ผมอยู่วงนาฏศิลป์มีอยู่งานหนึ่งที่ผมได้ไปนอนโรงเรียนเพื่อที่จะเตรียมตัวไปแสดงในวันพรุ่งนี้ผมมีเพื่อนอยู่ 3 คนครับชื่อไอ้เวฟไอ้เอ็กซ์แล้วก็ไอ้กล้าพวกผม 4 คนสนิทกันมากครับแทบจะตัวติดกันตลอดเวลามีงานพวกผมก็จะไปนอนที่โรงเรียนด้วยกันเพราะด้วยความอยากเจอเพื่อนจะคืนนั้นเป็นคืนที่มีพายุเข้าพวกเด็กผู้ชายได้นอนอยู่ที่ตึกอนุบาลแนะนางรำนอนที่ตึกประถมอาคารอนุบาลที่ผมอยู่เป็นตึก 3 ชั้นครับถ้าไม่รวมชั้นที่ผมนอนอ่ะนะผมนอนกับชั้นล่างสุดมันจะเป็นอาคารมืดๆเปิดไฟแค่ตรงห้องน้ำพวกผมเนี่ยด้วยความที่เป็นรุ่นพี่จึงต้องคอยคุมเด็กให้เด็กๆนั้นนอนก่อนแล้วพวกผมค่อยนอนทีหลังอ้อลืมบอกห้องน้ำถ้าเดินขึ้นบันไดก็จะเจอเลยแต่ว่าวันนั้นน่ะเป็นวันที่ห้องน้ำชั้น 2 มันพังพวกผมจึงต้องเดินไปขึ้นชั้นบนสุดซึ่งไม่มีไฟเพราะไฟมันเสียจำได้ว่าวันนั้นประมาณเที่ยงคืนน้องๆก็เริ่มทยอยนอนกันหมดแล้วมีน้องๆไม่กี่คนที่พอจะโตและรู้เรื่องคิดว่าผมพอจะวางใจฝากให้คุณรุ่นน้องได้ผมกับเพื่อน 3 คน จึงได้ออกไปเดินหาของกินที่เซเว่นมันอยู่ใกล้ๆโรงเรียนครับแต่ก็ต้องแอบออกไปนะเพราะว่าครูเขาสั่งลูกผมคุมรุ่นน้องด้วยความที่ว่าพวกเรา 4 คนอยู่มากเพราะไม่ได้กินอะไรมาเลยจึงแอบพากันออกไปซื้อของกินที่เซเว่นไปประมาณ 10-15 นาทีก็กลับพอกลับเข้ามารุ่นน้องทุกคนก็นอนกันหมดแล้วพวกผมก็เลยพากันออกไปกินข้าวกันหน้าอาคารเพราะไม่อยากรบกวนน้องๆขณะที่ผมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่นั้นผมกับเพื่อนอีกคนนึงที่พอจะมีเซ้นส์ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินอยู่รอบๆไม่พูดพร่ำทำเพลงพวกผมก็หันมองหน้ากัน แล้วก็พยักหน้าเป็นอันรู้กันว่าใช่แน่ๆและเสียงมันเริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งพวกผมหันไปที่ต้นเสียง มันค่อยๆย่องมามันเดิน 4 ขาและความที่ตรงนั้นมันมืดมากเห็นเป็นเงาตะคุ่มตะคุ่มเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆแล้วเหมือนจะกระเผลกนิดหน่อยผมนี่เสียวสันหลังวาบเลยครับแล้วจู่ๆมันก็เห่าออกมา "เอ้า!หมานี่หว่า" ผมพูดพลางหันไปขำกับเพื่อนไอ้เราก็ขำไปนั่งกินไปพร้อมกับตกใจในเวลาเดียวกันเมื่อกินเสร็จสรรพเรียบร้อยพวกผมก็ได้เวลาเข้านอนครับตอนนั้นเป็นเวลา 1:00 น ที่พวกผมหลับจนกระทั่งผมตื่นมากลางดึกตอนนั้นเวลาประมาณตี 2 กำลังจะตี 3ผมรู้สึกปวดฉี่มากก็ลุกขึ้นมาปลุกเพื่อนคนที่ 1 ไอ้เวฟซึ่งมันไม่ตื่นครับมันหลับลึกมากผมก็เลยไม่สนใจไปปลุกเพื่อนคนที่ 2 ไอ้กล้าไอ้นี่ยิ่งหลับลึกเลยครับนอนกรนด้วยสงสัยจะฝันดีจนถึงความหวังสุดท้ายของผมไอ้เอ็กซ์ไอ้นี่ค่อนข้างปลุกง่ายพอมันพึ่งวางมือจากโทรศัพท์ด้วยความที่มันก็เพิ่งหลับไปได้ไม่นานผมก็เลยชวนมันไปเข้าห้องน้ำชั้นบนมันก็ยอมเดินไปกับผมครับผ่านไปชั้นแรกมีแสงไฟและตรงทางเลี้ยวที่จะขึ้นไปชั้น 2 มันจะมีตุ๊กตาหุ่นไม้(ซึ่งเรื่องนี้จะเล่าในตอนถัดไปครับมีความหลอนซ่อนอยู่) มื้อเดียวขึ้นไปถึงชั้น 3 ทั้งโถงทางเดินและชั้นนั้นมืดสนิทไม่มีแสงไฟก็อย่างที่บอกล่ะครับไฟมันเสียผมก็เลยบอกว่ายืนรอหน้าห้องน้ำก่อนผมทำธุระแป๊บเดียวแล้วก็ตอบผมว่าโอเคแล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไปจนกระทั่งผมทำธุระเสร็จผมจึงเดินออกมาแต่กลับไม่เห็นไอ้เอกครับผมก็นึกว่ามันเข้าห้องน้ำผมจึงไล่เปิดดูแต่ก็ไม่มีผมก็ได้แต่สงสัยว่ามันไปไหนของมันเพราะปกติมันก็จะยืนรอตลอดผมจึงคิดว่ามันอาจจะไปเดินเล่นหรือจะไปนั่งริมระเบียงผมก็เลยเดินตรงทางเดินครับซึ่งเป็นทางมืดๆผมจึงได้เปิดแฟลชโทรศัพท์เพื่อที่จะหามันห้องที่ 1 มองเข้าไปมีของเล่นกระจัดกระจายแต่มันก็ไม่อยู่จึงเดินไปห้องที่ 2 ก็ไม่มีใครเดินไปห้องที่ 3 ก็ยังไม่เจอใครจนไปถึงสุดทางเดินมันจะเป็นห้องเก็บของเป็นประตูลูกกรงชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2 ก็จะเป็นประตูไม้ที่ผมเดินไปใกล้ผมเหมือนได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแต่ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันเสียหายใจหรือมันเป็นเสียงฮัมเพลงกันแน่ แต่ที่แปลกประหลาดที่สุดคือในตอนที่ผมกำลังจะเปิดประตูเข้าไปผมเหลือบไปเห็นแม่กุญแจที่มันกำลังล็อคอยู่ผมก็เลยคิดว่าผมอาจจะหูแว่วไปเองเพราะโรงเรียนที่ผมอยู่มันเป็นตรงข้ามวัดแล้วเขาก็จัดงานวัดกันอยู่ซึ่งอาจจะเป็นเสียงสะท้อนออกมาจากตรงนั้นก็ได้ผมจึงไม่ได้สนใจและเดินกลับผมเดินกลับลงไปจนถึงที่นอนผมเห็นไอ้เอ็กซ์กำลังนอนอยู่ผมจึงเดินเข้าไปขมับมัน 1 ทีพร้อมกับถามว่า" ทำไมมึงไม่รอกูว่ะเพื่อนมึงรีบลงมาก่อนทำไมเนี่ย "มันลุกขึ้นมาด้วยความงงและงัวเงียแต่ผมก็ไม่ได้สนใจครับผมก็เดินไปที่ของผมแล้วหลับจนกระทั่งตื่นมา 5:00 น ก็ค่อนข้างง่วงเลยเพราะเมื่อคืนนอนดึกเพื่อที่เราจะลุกขึ้นมาเตรียมตัวผมก็เลยถามไอ้เอ็กซ์ว่า" เฮ้ยเมื่อคืนทำไมมึงไม่รอกูวะกูบอกให้รอแป๊บนึงมึงเดินไปไหนของมึง "มันก็ตอบผมกลับมาด้วยคำพูดที่ทำให้ผมเสียวสันหลังวาบมันบอกผมว่าขณะที่มันรอผมอยู่มันเห็นคนเดินออกมาจากห้องน้ำแต่ด้วยความที่มันมืดมากมันก็เลยเดินตามคนนั้นลงมาเพราะมันคิดว่าเป็นผมและกลับไปที่นอนของมันไอ้ผมก็งงว่ามันจะมีใครเดินไปได้ยังไงทั้งๆที่เขาเปิดห้องน้ำไว้ใช้ได้แค่ห้องเดียวคือห้องที่ผมกำลังเข้าอยู่แล้วมันจะมีใครเดินสวนออกมาจากห้องน้ำในห้องที่ไม่ใช่ห้องที่ผมอยู่ได้เพราะผมเองเป็นคนไปล็อคห้องน้ำเองกับมือผมก็คิดว่ามันอาจจะกำลังงัวเงียมันเลยตาฝาดผมจึงตอบมันไปว่าจะบ้าหรือเปล่ากูเป็นคนล็อคห้องน้ำ 2 ห้องข้างๆกูแล้วมันจะมีใครเดินสวนออกมามันบอกว่ามันมีแถมมันยังเดินคุยกะคนๆนั้นตลอดทางแต่คนคนนั้นกลับไม่ตอบอะไรมีเพียงพูดประโยคสั้นๆแค่ว่า " ป่ะ "แล้วมันก็เดินตามลงมาผมด้วยความที่ไม่เชื่อและมันก็ไม่เชื่อเพราะมันยืนยันว่ามันเห็นมันได้คุยและที่สำคัญเลยคือมันบอกว่าตอนเดินลงมาตรงห้องน้ำชั้น 2 ที่มีไฟมันก็เห็นว่าเป็นคนไม่รอช้าผมกับไอ้เอ็กซ์ก็พากันรีบเดินขึ้นไปชั้น 3 เพื่อไปดูและใช่ครับแม่กุญแจมันล็อคอยู่ทั้ง 2 ห้องที่ไม่ใช่ห้องที่ผมเข้าแล้วมันจะเปิดได้ยังไงในเมื่อกุญแจมันอยู่กับผมเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้ผมกับเพื่อนเสียวสันหลังวาบมาจนถึงทุกวันนี้และได้เล่าต่อให้น้องๆฟังถึงเรื่องที่ผมกับไอ้เอ็กซ์เจอและทุกวันนี้ก็ยังมีน้องๆมาเล่าให้ฟังว่าเจอคนชะโงกหัวมาส่องขณะกำลังทำธุระบางทีก็คิดว่าเพื่อนแกล้งแต่หัวที่ชะโงกมากลับไม่คุ้นหน้าเอาซะเลยมีน้องๆมาเล่าให้ผมฟังในหลายๆเรื่องของอาคารอนุบาลทุกวันนี้ก็ยังมีการนอนที่อาคารอนุบาลอยู่ในเฉพาะงานที่มันใหญ่และใช้จำนวนคนเยอะจึงต้องแยกกันนอนและแบ่งกันนอนเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจากประสบการณ์ของผมเองความที่ผมเป็นเด็กกิจกรรมทำให้ผมได้เจออะไรหลายๆอย่างและมีประสบการณ์ของเราให้ทุกคนฟังเยอะเลยครับเอาไว้ตอนหน้าเนี่ยจะมาเล่าเรื่องหุ่นไม้กับเรื่องที่รุ่นน้องนางรำเจอคนในรูปภาพกันครับสำหรับวันนี้

ผม PT! ขอตัวลาไปก่อนสวัสดีครับ

รูปจุดที่ผมนั่งกินข้าวและห้องที่นอน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***