Episode 16

ช่วงสายของวันใหม่

สิตางค์และมนัสนัน ทั้งสองต้องฝ่าการจราจรที่ติดขัดบนถนนที่รถติดได้ตลอดทั้งวัน ทั้งสองออกจากหัวหินมาแต่เช้ามืด

ประเด็นคือ สิตางค์พบว่าเพื่อนรักของเธอที่อยู่ในสภาพอิดโรย นางนั่งหลับมาตลอดทาง ถ้าไม่ติดว่ามีงานที่รับเอาไว้แล้ว เธอคงจะไม่อาจลากตัวเพื่อนออกมาจากเจ้าพ่อสื่อได้แน่นอน กว่าจะตกลงกันได้เล่นเอาเธอลุ้นตามไปด้วย นึกว่างานนี้จะต้องเสียเงินค่ายกกองถ่าย

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

“นันครับ ถึงไหนแล้ว คิดถึงคุณจัง” เสียงปลายสายดังต่อเนื่องจนทำให้ มนัสนันต้องรีบกดรับสาย

“ตอนนี้เหรอคะ ตางค์ตอนนี้เราอยู่ที่ไหน” มนัสนันที่ยังสะลึมสะลือ ผลจากการที่ไม่ได้นอนทั้งคืน พึ่งจะได้หลับก็ตอนเข้ามากรุงเทพ

“สาธรแล้ว กำลังจะวนขึ้น” สิตางค์ส่ายหน้า ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าคุณ          แดเนียลจะเป็นเอามาก

มนัสนันฟังน้ำเสียงคนอ้อน ไม่คิดว่าพ่อของลูกชายจะมีโมเม้นแบบนี้ ภาพจำของเธอคือผู้ชายดุ ใบหน้าไร้รอยยิ้ม ความเฮี้ยบ และเรื่องมากที่สุด

“คุณตื่นแล้วเหรอ น้องนายเป็นยังไงบ้าง ฉันขอโทษที่ต้องฝากลูกเอาไว้กับคุณก่อน” มนัสนันพูดอย่างเกรงใจ กลัวว่าจะเป็นการรบกวนเวลาของอีกฝ่าย

ซึ่งทำให้คนที่อยู่ปลายสายทางหัวหิน รู้สึกหงุดหงิดหัวใจนิด ๆ ที่ แม่ของลูกเกิดมาเกรงใจเขาเรื่องทิ้งลูกเอาไว้

“นัน ฟังผมดีๆ นะครับ ผมเป็นพ่อของน้องนาย คุณไม่ต้องเกรงใจผมเลย ผมว่างผมก็ดูแลลูกให้ เราเป็นครอบครัวมีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันสิ หรือว่าคุณเห็นผมเป็นคนอื่น”

“ฉันขอโทษก็ฉันยังไม่ชินที่มีคุณ ก็ต้องเกรงใจคุณเป็นธรรมดา”มนัสนันเอ่ยย้อนกลับไป จะให้ชินในสถานะนี้ได้ยังไง ปกติเธอก็อยู่กันสองคนกับลูกเวลาทำงานเธอก็จ้างพี่เลี้ยงเด็ก ตอนนี้โรงเรียนของลูกยังไม่เปิดเทอม ถ้าไม่มีแดเนียลเธอก็คงจะต้องกระเตงลูกมากองถ่ายด้วยเป็นเรื่องปกติ

“โอเค ผมเข้าใจ ต่อจากนี้กรุณาทำตัวให้ชินได้แล้วว่า คุณมีสามีเป็นตัวเป็นตน และบอกก่อนเลยว่า สามีคุณขี้หึงมากๆ ส่วนงานวันนี้ คงจะไม่ได้เป็นถ่ายฉากร่วมกับผู้ชายหรอกนะ ไม่อย่างนั้นบอกเลยว่า คุณเตรียมยกกองถ่ายได้เลย” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ไม่ได้มีความขี้เล่นซ่อนอยู่ในคำพูดที่เอ่ยออกไปเลยสักนิด

ทั้งมนัสนันและสิตางค์ที่ได้ยินถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก เพราะสิ่งที่แดเนียล พูดออกมา มันคืองานที่จะต้องทำในวันนี้ทั้งหมด

เมื่อมนัสนันวางสาย สิตางค์ชิงพูดก่อนเลย เพราะกลัวเหลือเกินว่า จะเกิดเรื่องในวันนี้

“ยัยนัน! ทำยังไงดีถ้าคุณแดเนียลรู้ว่า แกมาถ่ายแบบคู่ผู้ชาย แก! คิดว่า เราสองคนจะรอดไหม สำหรับแกฉันเชื่อว่า รอด แต่กับฉัน ฉันกลัวว่าจะเป็นกะเทยที่โดนจับไปฝังดินก่อนนะสิ ฉันกลัวสามีแกจริงๆ นะเว้ย” สิตางค์พูดน้ำเสียงสั่น

“จะกลัวอะไร ถ้าแกไม่พูด ฉันไม่พูด เขาก็ไม่รู้หรอก ตอนนี้แดเนียลก็ไม่ได้อยู่กรุงเทพ เกิดรู้จริงๆ เขาก็มาไม่ทันพวกเราหรอก ถ่ายแบบใช้เวลาไม่นอนหรอกแก ไม่ต้องกลัว” มนัสนันพูดด้วยความสบายใจ เพราะคิดแล้วงานนี้ยังไงก็ไม่มีทางที่อีกฝ่ายจะรู้ได้ ถ้ารู้ก็คือมันวางขายแล้วแน่นอน

“จ้า! คุณนายถ้าแกมั่นขนาดนั้น ฉันก็เบาใจ อย่าให้กะเทยต้องมาตายก่อนวัยอันควรเลย ตั้งแต่เจอสามีแกชีวิตฉันเหมือนแขวนอยู่บนเส้นตายตลอดเวลา เวลาสามีแกใจดีก็ดีมากๆ แต่ว่าโมโหก็น่ากลัวมาก” สิตางค์พูดพร้อมกับทำท่าขนลุกไปทั้งตัว

เวลาไม่ถึงสิบนาที รถสปอร์ตของนางเอกสาวแต่มีลูกแล้วหนึ่งแล่นเข้าไปจอดภายในอาคารของสตูดิโอ ขาเรียวยาวก้าวลงจากรถเดินเข้าในตัวตึก         มีพนักงานทั้งหมดต่างรู้จักและคุ้นเคยกับเธอ จากนั้นทั้งเธอและสิตางค์ก็มาหยุดด้านในสตูดิโอสำหรับใช้ถ่ายแบบในวันนี้

“คุณนันมาแล้ว” เสียงของทีมงานตะโกนบอกให้ช่างทีมงานทุกฝ่ายรับทราบ จากนั้นช่างแต่งหน้าก็พา มนัสนันดาราสาวไปแต่งตัว ซึ่งคอนเซ็ปต์ในวันนี้ เป็นเสื้อผ้าออกแนวเซ็กซี่ เซ็ทใหม่ของแบรนด์

ตอนนี้ทั้งนางแบบและนายแบบแต่งตัวพร้อมเพื่อทำการถ่ายแบบเรียบร้อย วันนี้มนัสนันถูกจับแปลงโฉมเป็นแนวเซ็กซี่ กรีดดวงตาสวยเฉี่ยว            ทรงผมถูกมัดยกสูงเปิดเผยให้เห็นโครงใบหน้าที่ลงตัว สวย เดินเข้ามาให้ฉาก ซึ่งมีรุ่นน้องนายแบบฝรั่งยืนรอถ่ายรูปเซ็ทนี้

การทำงานผ่านพ้นไปใช่เวลาเกือบ สามชั่วโมง งานทุกอย่างจึงเสร็จทันเวลา

“โอเคขอบคุณน้องนัน และโจเซฟมากนะ พี่รับรองเลยว่าแฟชั่นเซ็ทนี้ ทั้งนันและโจเซฟจะต้องมีกระแสจิ้นพร้อม ๆ กับ ละครของนันออนแอร์แน่”พี่ช่างภาพที่ทำงานจนคุ้นเคยกันตั้งแต่ที่เธอเข้าวงการมาแรก ๆ พูดชมไม่ขาดปาก ในการทำงานที่เป็นมืออาชีพทำงานด้วยแล้วมีแต่ความสบายใจ

“ดีสิคะ นันจะได้มีงานเยอะๆ” มนัสนันส่งยิ้มให้ช่างภาพและน้องนายแบบที่เธอพอจะรู้จัก ก่อนจะขอตัวไปเปลี่ยนชุด

“นัน แกจะกลับหัวหินเลยไหมหรือว่า แกจะพักที่บ้านก่อน” สิตางค์ที่เช็กตารางคิวงานของเพื่อนดู

“อืม เดี๋ยวฉันคงจะขอกลับไปนอนที่บ้านก่อน แกก็รู้ว่า ตั้งแต่เจอพ่อน้องนายฉันนอนไม่เคยพอสักวัน” มนัสนันพูดน้ำเสียงดูเพลีย ๆ

“เอาลิโพไหม จะได้รู้สึกดีขึ้นเผื่อร่างกายแกจะได้รู้สึกกระปี้กระเปร่าบ้าง ฉันดูทรงแล้วคุณแดเนียลใช่ย่อยเรื่องอย่างว่า ขนาดกลับมาเจอกันไม่ถึงเดือน     ทำเอาร่างของแกแทบพัง คิดๆ แล้วก็รู้สึกสยิวหัวใจของกะเทย” สิตางค์พูดไปก็ทำท่ามโนคิดไปไกล

ส่วนคนทางหัวหินกำลังจัดการย้ายทุกคนกลับมากรุงเทพ รู้สึกเป็นห่วงคนที่กลับมาทำงานแล้ว ความรู้สึกมันแปลกๆ ยามที่ไม่เห็นอีกฝ่ายอยู่ในบ้าน มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะพาพ่อ แม่ และลูกชาย ซึ่งการมาในครั้งนี้ต้องขอบคุณลูกชายที่น่ารัก คอยสนับสนุนความคิดของคนเป็นพ่อตลอดโดยเฉพาะการทำน้องชายให้น้องนายอีกคน งานนี้น้องนายเชียร์เขาอย่างเต็มที่

“คุณว่าลูกชายของเราอาการหนักมากแล้วรู้ไหม” มาดามอเมร่าหันไปพูดกับสามี

“เกินคำว่า หนักแล้วที่รัก นี่มันเข้าขั้นโคม่า ห่างเมียแล้วจะเป็นจะตาย” คุณโดราธีพูดพร้อมกับหัวเราะอยู่ในลำคอ ซึ่งตัวท่านทั้งสองไม่คิดว่า ลูกชายคนเดียวจะติดหนูนันไม่มากขนาดนี้

“ฉันว่า ลูกเราคงจะต้องย้ายที่ทำงานมาอยู่เมืองไทยแน่ๆ ดูทรงแล้วพ่อลูกชายตัวดีคงจะไม่ยอมกลับจนกว่า เมียกับลูกจะย้ายตามไปด้วย ฉะนั้นเราสองคนคงจะต้องหัดดูแลกันเองตอนแก่แล้วที่รัก” มาดามอเมร่าเอ่ยแบบเริ่มปลงกับชีวิตที่ต้องอยู่กันสองคนตามประสาปู่ย่า

“แม่ครับ! นินทาอะไร ผมได้ยินนะ ไม่ต้องกลัวเลยงานนี้ผมจะต้องพาเมียกับลูกย้ายไปอยู่อเมริกาหมดนะแหละ ตอนนี้แค่รอให้นันเขาเคลียงานต่าง ๆ ที่รับไว้ก่อน เพราะผมสั่งห้ามให้คุณสิตางค์รับงานอะไรแล้ว” แดเนียล รีบพูดแก้ต่าง ให้พ่อและแม่เข้าใจ เป้าหมายของเขามีแค่พาลูกเมียกลับไปอยู่กันพร้อมหน้าและเขาไม่ได้ติดเมียเหมือนที่พ่อกับแม่พูด

“ดูลูกจะมั่นใจมากเลยนะว่า หนูนัน เขาจะยอมย้ายไปอยู่กับลูก”            มาดามอเมร่าอดที่จะแซวลูกชายของตัวเองไม่ได้

หลังจากที่มนัสนันและสิตางค์วนรถเข้าไปในหมู่บ้าน รปภ. ที่คุ้นเคยกับทั้งสองทำความเคารพ พร้อมกับรายงานให้เจ้าของบ้านรับรู้

“สวัสดีครับ คุณนัน คุณสิตางค์ ไม่เห็นหน้าหลายวัน ไม่ทราบเลยนะครับว่า คุณนันย้ายไปอยู่กับคุณพ่อของน้องนายแล้ว” ลุงสมาน รปภ.หน้าหมู่บ้านพูดแซวทั้งสองจนเป็นเรื่องปกติ

“เอ่อ...ลุงรู้ได้ยังไงคะ ว่าน้องนายเจอคุณพ่อแล้ว” มนัสนันหันหน้าไปมองสิตางค์เพื่อนสนิท ทำหน้าเหมือนถามอีกฝ่ายว่า เป็นคนบอกลุงสมานเรื่อง     แดเนียลเหรอ สิตางค์ทำหน้าแบบ ฉันไม่ได้พูด ไม่ได้บอกอะไรเลย

“ช่วงสายน้องนายเขาอวดคุณพ่อกับลุงนะสิ สามีคุณนันหล่อมากๆ เหมือนพระเอกฝรั่งเลย” ลุงสมานผู้ซึ่งไม่ได้รู้เรื่องอะไรก็เล่าเป็นฉากๆ

สิตางค์มองสบตากับเพื่อน แล้วถึงกับส่ายหน้า เธอคิดเอาไว้ไม่มีผิดว่า คุณแดเนียลไม่มีทางปล่อยให้เพื่อนเธอกลับมากรุงเทพเองแน่ๆ

“เห็นไหม ฉันบอกแล้วว่า คุณแดเนียลไม่มีทางปล่อยแกให้อยู่ตามลำพังหรอก ขนาดแกห่างจากสามีแกไม่ถึงวัน สามีแกก็แล่นยกครอบครัวมาหมดแบบนี้ คิดแล้ว ฉันชักจะห่วงอนาคตตัวเองแล้วสิ คงจะต้องหาดาราในสังกัดใหม่แน่นอนงานนี้”

มนัสนันกรอกตาขึ้นมองบนเหนื่อยอ่อนหัวใจ ฟังทั้งเพื่อนและลุงสมานพูดก็เริ่มหนักใจ ในความเอาแต่ใจของแดเนียล

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***