ตอนที่2 นายท่านของข้า คือราชาแวมไพร์

รุ่งเช้าของวันต่อมา ก็พากันไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็มานั่งกินข้าวเช้ากัน ก่อนที่จะเดินทางไปเล่นน้ำตก พอกินข้าวเสร็จก็พากันเดินไปเล่นน้ำตก

"ว้าววววววววววว" ที่นี่สวยมาก น้ำก็เย็นสดชื่น งั้นพวกเราไปเล่นน้ำกัน \~ตู้ม\~เสียงกระโดดน้ำ พอพวกเราได้เล่นน้ำอย่างสุขสำราญแล้ว ได้ยินคนพูดกันว่า ถ้าเดินเข้าไปในป่าลึกจะได้เจอสิ่งที่สวยงามอีกอย่างนึง เมื่อพวกเราได้ยินก็ไม่รีรอ พากันเดินมุ่งหน้าไปยังที่ ที่คนเล่าต่อๆกันมา

พอเดินมาถึงก็มืดพอดี

เอลีน\~อลันนนนนน ท่านดูนั่นสิ ผีเสื้อเต็มไปหมดเลยสวยมากๆ\~เอลีนยิ้มอย่างมีความสุข\~ อลันหันไปมองตอนที่เอลีนยิ้มกับสิ่งสวยงามพวกนี้ เขาได้เผลอยิ้มตามเอลีนไปด้วยความมีความสุขกันทั้งคู่ \~เอ๊ะ อลันเริ่มชอบเอลีนรึยังน้าาา\~

มาดูคู่ที่สองกันจ้าาาา

\~มาเวลลูกพี่ลูกน้องของอลันและเอรีน่า ซึ่งพวกเขาเป็นแวมไพร์ทั้งคู่นะคะแต่พวกเขาไม่ค่อยรู้จักกัน แต่ก็เคยเดินผ่านกันหลายรอบแต่ไม่ได้สนใจเพราะไม่รู้จัก พึ่งจะเจอกันแบบจริงๆจังๆครั้งนี้เป็นครั้งแรก เอรีน่าตามหาราชาแวมไพร์มาตลอดแต่ไม่เคยมีข่าวคราว จนกระทั่งได้มาเจอเอลีนเอรีน่าจึงหาราชาแวมไพร์เจอได้ในที่สุดค่ะ

หลังจากที่พวกเขาสองคนเจอหน้ากัน ก็เกิดเป็นรักแรกพบทันที พวกเขาสองคนค่อยๆพัฒนาความสำพันธ์ไปเรื่อยๆ เช่นวันนี้ ได้เจอธรรมชาติที่แสนสวยงาม พวกเขาสองคนก็แยกออกจากกลุ่มไปเดินด้วยกัน ไปชมนกชมไม้ด้วยกันหยอกล้อกันจนเกิดเรื่องจนได้………"

เอรีน่าสะดุดก้อนหินล้มมาเวลจึงรีบวิ่งเพื่อที่จะไปรับเอรีน่าไว้แต่….."ทั้งคู่กลับล้มไปด้วยกัน มาเวลเอาตัวเองไปกันพวกก้อนหินที่อยู่ด้านล่างส่วนเอรีน่าก็นอนอยู่บนตัวของมาเวล ทั้งคู่เกิดเหตุสุดวิสัย ปากของทั้งคู่ได้ประกบกัน จึงเกิดเป็นฉากเลิฟซีนขึ้น พอเอรีน่ารู้สึกตัวก็รีบลุกขึ้นและพยุง มาเวลขึ้นด้วยเช่นกัน ทั้งคู่เขินกันหนักมากจนไม่กล้าสบตากัน พวกเขาสองคนก็เลยเดินกลับมาหาเพื่อนๆ หลังจากที่ดูนั่น ดูนี่เสร็จพวกเขาก็พากันออกจากป่าแต่ผะเอินนนนนนน…..เอลีนขาแพงจึงเดินไม่ไหวจึงขอขี่หลังอลันกลับ \~ทุกคนคิดว่า

อลันจะยอมมั้ยคะ\~ อลันยอมให้เอลีนขี่หลังจ้าทุกคนนนนนนนน แบมและเพื่อนๆก็ได้พยุงเอลีนให้ขี่หลังอลันกลับไปจนถึงจุดกางเต็นท์ \~ก็เลยได้นอนไปอีกหนึ่งคืนจ้าเพราะว่าเอลีนเดินไม่ไหวนั่นเอง\~

รุ่งเช้าของอีกวัน พวกเขาก็ได้พากันเดินทางกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย

3ปีผ่านไป เอลีนก็ได้อายุครบ18 ปี บริบูรณ์ ถึงเวลาที่เอลีนต้องไปรับใช้อลันส่วนทางอลันนั่นเอง อลันตอนนี้มีอายุ200,000 ปี ได้ขึ้นครองราชบัลลังก์แต่ก็มีญาติห่างๆนั่นก็คือ "เดม่อน" เดม่อนเกลียดอลันมากเพราะอลันมีสิ่งที่ตัวเองไม่มี เดม่อนโดนแม่ด่าตั้งแต่เล็กจนโตและเอาไปเปรียบเทียบกับอลันตลอด เดม่อนจึงเกิดความเกลียดชังอลันมากนั่นเอง เดม่อนคิดที่จะแย่งทุกอย่างไปจากอลัน จึงก่อกบฏขึ้นโดยมีลูกน้องชื่อ "แจ็คสัน" ผู้ที่คอยทำตามคำสั่งของเดม่อนตลอด เดม่อนได้แอบดูอลันและเอลีน เดม่อนจึงรู้ว่าอลันชอบเอลีน และเอลีนคือจุดอ่อนที่จะทำให้อลันยอมตนได้

เจน่ารู้ว่าเดม่อนเกลียดอลันจึงตีตัวเข้าหาเดม่อนเพราะเจน่าชอบอลัน แต่ติดอยู่เรื่องเดียวคือ เอลีน ทั้งคู่คิดที่จะแยกเอลีนและ อลันออกจากกัน พวกเขาเริ่มวางแผนที่จะลักพาตัวเอลีน

\~ตอนนี้เอลีนยังไม่เป็นคนรับใช้ของอลันนะคะ เขายังเป็นเหมือนเดิมอยู่และอลันก็ได้มาหาเอลีนอยู่เรื่อยๆ\~

หลังจากที่พวกเขาวางแผนอะไรกันเสร็จสับ ก็ได้เริ่มปฏิบัติการลักพาตัวเอลีนไปไว้ที่โกดังกลางป่าซักที่นึง "เพิ่มเติมนะคะตอนที่เอลีนและอลันเดินป่าด้วยกันนั้นอลันได้ให้สร้อยข้อมือกับเอลีนไว้เพื่อป้องกันตัวเองเวลาอยู่ในที่ ที่อันตราย อลันมีพลังวิเศษที่มองเห็นอนาคตได้จึงรู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่ดีขึ้นกับเอลีน"

หลังจากที่เอลีนรู้สึกตัวว่าตัวเองโดนลักพาตัวมาอยู่ที่ไหนซักที่นึง เอลีนจำของที่อลันให้ไว้ได้จึงลองใช้มันดู แต่ในขณะเดียวกันนั่นเอง เดม่อนและเจน่าก็ได้เข้าไปที่พระราชวังแบเลี่ยมเจนเนอรัล พระราชวังที่อลันปกครองอยู่ เดม่อนบอกอลันว่าถ้าไม่อยากให้นางนี่เสียชีวิตก็มอบบัลลังก์ให้ชั้นซะแล้วชั้นจะปล่อยพวกแกไป อลันไม่ยอมจึงเกิดการต่อสู้ชิงบัลลังก์กันเกิดขึ้น "แต่ก่อนหน้านี้อลันได้บอกให้โบรอนที่เป็นลูกน้องตนได้ไปช่วยเอลีนออกมาแล้วเขาจึงไม่ได้ห่วงเรื่องเอลีนมาก"

พวกเขาต่อสู้กันอยู่7วัน7คืน บ้านเมืองถล่มเกิดความเสียหายและสูญเสียไปเป็นอย่างมาก แต่ผลสรุปคืออลันเป็นฝ่ายชนะแต่สภาพของพวกเขาทั้งสองคนก็ไม่ได้ต่างกันมาก เละพอๆกัน เดม่อนจึงถอนกำลังแล้วกลับไปรักษาตัวที่คฤหาสน์ตัวเอง อลันก็เช่นกันโดยมีเอลีนเป็นคนดูแลส่วนเจน่าก็พยายามเข้าหาอลันแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะอลันสนใจแต่เอลีนไม่สนใจตัวเอง ต่อให้พยายามมากแค่ไหนเขาก็ไม่เห็นค่า จึงเกิดเป็นความแค้นขึ้นมาอย่างรุนแรง

เจน่าเกิดความแค้นขึ้น นางเลยพูดว่า ถ้าชั้นไม่ได้ครอบครอง คนอื่นก็อย่าหวังว่าจะได้ครอบครองอลันเหมือนกัน!!!!!!!!

เจน่ารู้ว่าเอลีนรักครอบมากจึงเกิดความคิดที่จะไปทำร้ายครอบครัวของเอลีน

เจน่าได้บุกบ้านเอลีน ตอนที่เอลีนไปทำงานที่อาจารย์สั่งกับเพื่อน เจน่าได้ทำร้ายพ่อและแม่ของเอลีนจนถึงแก่ชีวิต เจน่ากลัวความผิดจึงหนีเข้าไปในป่าเพื่อซ่อนตัวจากตำรวจเพราะนางไม่มีพลังวิเศษ เจน่าเป็นลูกครึ่งแวมไพร์กับมนุษย์แต่แม่ของเจน่าไม่เชิงว่าเป็นแวมไพร์เพราะมีแค่สายเลือดเเวมไพร์เฉยๆแต่ไม่มีพลังวิเศษอะไรเลย เจน่าจึงเป็นลูกครึ่งแวมไพร์ที่ไม่มีพลังวิเศษอะไรเลย

ผ่านไปซักระยะ อลัน โบรอน มาเวล ได้พากันมาที่บ้านพ่อกับแม่ของเอลีน พวกเขาเจอพ่อกับแม่นอนเสียชีวิตจมกองเลือด

อลันจึงรีบเข้าไปหาพวกท่าน แต่ตัวก็ได้เปื้อนเลือด เอลีนกลับมาพอดีได้มาเห็นภาพที่บาดตาบาดใจ ใครพูดอะไรก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เอลีนคิดว่าอลันเป็นคนทำร้ายพ่อกับแม่ของตนจึงโมโหมาก

เอลีน\~ นี่!!!……..ทะ ทะ ทะท่านนนนนนน

ท่านทำอะไรกับท่านพ่อท่านแม่ของข้าาาา!

เอลีนวิ่งเข้าไปหาแม่ ท่านแม่ ท่านฟื้นสิ ท่านแม่ ฮือๆ \~ร้องไห้\~ คลานไปหาท่านพ่อ ท่านพ่ออออออ ท่านฟื้นสิท่านพ่ออออ

ฮือๆ \~เสียงร้องไห้\~ เอลีนร้องไห้จนใจจะขาดเพราะเสียคนที่รักที่สุดไป เอลีนหันไปมองหน้าอลันด้วยความแค้นเพราะคิดว่า อลันเป็นคนทำร้ายพ่อแม่ของตน อลันนนน

ท่านทำร้ายท่านพ่อท่านแม่ข้า ข้าเกลียดท่านนนนนนนนนนนน! ได้ยินมั้ยว่าข้า

เกลียดท่านนนนนนนนน!!!!! ร้องไห้ \~ฮือๆ\~

เอลีนร้องไห้จนเป็นลมสลบไป อลันเลยพาเอลีนไปที่คฤหาสน์ ให้เอลีนมาคอยรับใช้ตน และจะได้สืบหาความจริงว่าใครกันแน่ที่ทำร้ายพ่อกับแม่ของเอลีน หลังจากที่เอลีนตื่น ในใจก็มีแต่ความแค้นอยากแก้แค้นให้พ่อและแม่ จึงยอมเป็นทาสรับใช้

อลันเพื่อที่วันนึงจะได้แก้แค้นได้ หลายวันผ่านไปอลันก็ได้สืบหาความจริงจนรู้ว่าคนที่ทำร้ายพ่อกับแม่ของเอลีนคือใครแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะว่ายังไม่มีหลักฐานมัดตัว อลัน โบรอน มาเวล จึงได้พากันออกไปตามหาหลักฐานเพื่อที่จะได้เอาผิดคนที่ทำชั่วได้

เอลีนก็ทำงานเป็นทาสรับใช้ของอลันด้วยความแค้น แต่อลันไม่คิดที่จะทำร้ายเอลีนเลย เพราะตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดจึงยอมให้แต่เอลีนเป็นคนทำตน อยู่มาวันหนึ่ง

เอลีนเริ่มสงสัยในตัวอลันว่า อลันเป็นใครกันแน่ทำไมถึงมาอยู่แต่ในที่ป่าลึกๆไม่มีผู้คนแบบนี้ เอลีนจึงเริ่มค้นตามคฤหาสน์บ้าง ตามห้องเก็บของบ้าง ห้องนอนบ้าง จนมาเจอห้องๆนึง นั่นก็คือ ห้องทำงาน

ของอลัน เอลีนเห็นว่าไม่มีใครเดินผ่านมาจึงถือวิสาสะเข้าไป เอลีนบังเอิญเจอความลับสุดยอดของอลัน ก็คือว่า อลันเป็นแวมไพร์ จึงเกิดความกลัวขึ้นมาทันทีแต่ก็ไม่ได้คิดที่จะหนีไปไหนเพราะยังคิดที่จะแก้แค้นอลันอยู่………"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***