บทที่ 9 สัญญาจากเงามืด

ตอนที่ 9: สัญญาณจากเงามืด

รุ่งอรุณของวันใหม่มาพร้อมกับเสียงนกร้องที่เจื้อยแจ้ว แต่ศิวากลับไม่อาจลืมภาพในความฝันที่เขาได้เห็น เขานั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นทุ่งนาที่งดงามและต้นไม้ที่โบกสะบัดตามแรงลม แต่ใจของเขากลับหนักอึ้ง

เจ้าชายชยาภพเดินเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ และนั่งลงข้างศิวา “เจ้าคิดอะไรอยู่หรือ?” ชยาภพถามเสียงเบา ใบหน้าของเขาแสดงความห่วงใย

ศิวาถอนหายใจยาวก่อนตอบ “ข้ายังไม่เข้าใจสิ่งที่ข้าเห็นเมื่อคืน ภาพสงครามนั้นเหมือนจริงเกินไป และเสียงของชายผู้นั้น... เหมือนเขากำลังพยายามบอกอะไรข้า”

“ข้าคิดว่ามันไม่ใช่เพียงความฝัน” ชยาภพกล่าว “เจ้าอาจได้รับสัญญาณจากบางสิ่งบางอย่างที่เรายังไม่เข้าใจ แต่ข้าสัญญาว่าเราจะหาคำตอบไปด้วยกัน”

ศิวาหันมามองเจ้าชายด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ “ข้ารู้ว่าการเดินทางครั้งนี้จะไม่ง่าย แต่ข้าดีใจที่เจ้าคอยอยู่เคียงข้างข้า”

ก่อนที่พวกเขาจะพูดอะไรกันต่อ เสียงฝีเท้าของผู้คนที่วิ่งมาจากด้านนอกดังขึ้น ข้ารับใช้คนหนึ่งเข้ามาพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเผือด “ทูลเจ้าชาย และท่านศิวา มีข่าวด่วนจากทหารชายแดน พวกเขารายงานว่ามีกลุ่มคนแปลกหน้าแอบเข้ามาในเขตหมู่บ้านเมื่อคืนนี้”

ชยาภพลุกขึ้นทันที “คนแปลกหน้าเช่นใด? พวกเขามีวัตถุประสงค์อะไร?”

“ยังไม่ทราบชัดเจน แต่มีคนเห็นพวกเขาสวมผ้าคลุมหน้าสีดำและเดินเข้าไปในป่าใกล้เขตหมู่บ้าน” ข้ารับใช้ตอบเสียงสั่น

ศิวารู้สึกถึงความเย็นที่แผ่ซ่านเข้ามาในหัวใจ การปรากฏตัวของคนแปลกหน้าที่มาพร้อมกับข่าวที่ไม่สู้ดีทำให้เขาหวาดหวั่น แต่เขากลับคิดถึงภาพในความฝันที่มีเงาดำเคลื่อนไหวรอบตัว เขามั่นใจว่าทั้งสองเหตุการณ์ต้องมีความเกี่ยวข้องกัน

“เราต้องไปตรวจสอบที่นั่น” ศิวากล่าวด้วยความมุ่งมั่น “บางทีสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนอาจเป็นสัญญาณเตือนให้ข้ารู้ถึงเหตุการณ์นี้”

ชยาภพพยักหน้าเห็นด้วย “ข้าจะเรียกทหารมาคุ้มกันและเตรียมตัว เราจะไปสำรวจป่าด้วยกัน”

ไม่นานนัก พวกเขาก็เตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางเข้าสู่ป่า บรรยากาศรอบตัวเงียบงันและเย็นชื้นแม้จะเป็นช่วงเช้า เสียงฝีเท้าของทหารที่เดินตามขบวนและเสียงกรอบแกรบของใบไม้ใต้เท้าสร้างความรู้สึกหวาดระแวง

เมื่อขบวนเดินลึกเข้าไปในป่า พวกเขาเริ่มพบร่องรอยของสิ่งแปลกปลอม ร่องรอยของกองไฟที่ถูกดับไปใหม่ๆ และรอยเท้าของคนหลายคน ชยาภพหันมาพูดกับศิวา “ที่นี่คือที่ที่พวกเขาเห็นคนแปลกหน้าครั้งสุดท้าย เจ้ารู้สึกอะไรบ้างไหม?”

ศิวาหลับตาและพยายามฟังเสียงรอบตัวอย่างตั้งใจ ความรู้สึกอบอุ่นที่แผ่ซ่านจากยาน้ำเมื่อคืนเริ่มกลับมา และในวินาทีนั้นเขาได้ยินเสียงกระซิบแผ่วๆ อีกครั้ง

“ระวังตัวไว้ พวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว”

ศิวาลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็วและจับแขนของเจ้าชาย “มีบางอย่างที่กำลังเข้ามาใกล้เรา เราต้องระวังตัวให้มากกว่านี้”

ก่อนที่ใครจะพูดอะไรต่อ เสียงเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและเงาที่พุ่งมาจากด้านหลังทำให้ทหารตะโกนด้วยความตกใจ ขณะเดียวกัน กลุ่มคนสวมผ้าคลุมหน้าสีดำพุ่งเข้ามาล้อมพวกเขาไว้ทันที

ศิวาและชยาภพเผชิญหน้ากับกลุ่มคนแปลกหน้าที่มีดวงตาแหลมคม เงียบสงบแต่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว การเผชิญหน้าที่คาดไม่ถึงนี้จะนำไปสู่ความลับใหม่ที่ไม่เคยมีใครคาดคิด

---

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***