บทที่ 7 ปริศนาของหมอหลวง

ตอนที่ 7: ปริศนาของหมอหลวง

ในเรือนหลังใหญ่ที่มีกลิ่นหอมของสมุนไพรและเครื่องหอม ศิวาและเจ้าชายชยาภพนั่งลงตรงหน้าท่านหมอหลวงผู้มีนามว่า “หมอเทพ” ชายชรามีเคราสีขาวยาวและสายตาเฉียบคมที่ดูเหมือนจะสามารถมองลึกไปถึงจิตวิญญาณของคนตรงหน้าได้

“ข้าได้ยินเรื่องของเจ้ามาจากจารึกโบราณที่ข้าศึกษามาเป็นเวลาหลายสิบปี” หมอเทพกล่าวพลางยิ้มบางๆ “เจ้าเป็นคนที่ต้องมาเพื่อเปลี่ยนแปลงบางอย่างในกาลเวลานี้”

ศิวารู้สึกแปลกใจกับคำพูดของหมอหลวง “ข้าไม่เข้าใจ ท่านหมายความว่าอย่างไร ข้ามาที่นี่เพียงเพราะความบังเอิญเท่านั้น”

หมอเทพหัวเราะเบาๆ และส่ายหัว “ไม่มีสิ่งใดที่เป็นความบังเอิญ การที่เจ้าสัมผัสหินจารึกและย้อนเวลากลับมาที่นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดา มันถูกลิขิตมาแล้ว” หมอเทพหันไปหยิบม้วนกระดาษเก่าๆ ที่ถูกมัดด้วยเชือกป่าน เขาเปิดออกเผยให้เห็นข้อความและรูปภาพที่วาดด้วยหมึกสีดำ

ศิวามองภาพที่ถูกวาดไว้อย่างละเอียด มันเป็นภาพของชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่กลางฝูงชน ท่ามกลางควันไฟและสงคราม เขามองเห็นตัวอักษรที่จารึกเป็นภาษาไทยโบราณใต้ภาพนั้น หมอเทพชี้ไปที่ภาพและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “นี่คือตำนานของ ‘ผู้ทำนายชะตา’ บุคคลที่มีความสามารถในการเชื่อมโยงกับอนาคต และมาเพื่อเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน”

ชยาภพเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความสงสัย “แล้วเหตุใดศิวาจึงเป็นบุคคลนั้น? และการเปลี่ยนแปลงที่ท่านกล่าวถึงนั้นคืออะไร?”

หมอเทพหลับตาลงครู่หนึ่งก่อนจะเปิดออก “ข้าไม่อาจตอบได้ทั้งหมด เพราะคำทำนายไม่ได้ถูกเปิดเผยครบถ้วน แต่ข้ารู้ว่าเจ้า ศิวา เป็นกุญแจที่จะนำไปสู่การเปิดเผยความลับและหายนะที่อาจเกิดขึ้นหากการเปลี่ยนแปลงไม่เป็นไปตามที่ควร”

ศิวารู้สึกถึงความหนักอึ้งที่แผ่กระจายไปทั่วทั้งห้อง เขาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เขาเป็นเพียงนักศึกษาธรรมดาในยุคปัจจุบันที่ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ได้มีความสามารถพิเศษใดๆ ที่จะเกี่ยวข้องกับตำนานเหล่านี้ได้

“แล้วข้าจะทำอย่างไรต่อไป?” ศิวาถามด้วยเสียงแผ่ว หมอเทพจ้องมองเขาด้วยสายตาที่แฝงความหวัง “เจ้าต้องค้นหาว่าทำไมเจ้าถึงถูกลิขิตมา และความสำคัญของหินจารึกที่เจ้าสัมผัส มันไม่ใช่เพียงประตูที่เชื่อมต่อกาลเวลา แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนแปลงชะตากรรม”

ชยาภพยกมือขึ้นแตะที่ไหล่ของศิวาเบาๆ “เจ้าไม่ต้องห่วง ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าในการตามหาความจริงนี้”

ความรู้สึกของศิวาเริ่มคลายความกังวลเล็กน้อย เมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้เผชิญกับเรื่องนี้เพียงลำพัง แต่ยังมีเจ้าชายผู้มั่นใจและกล้าหาญอยู่ข้างกาย

หมอเทพหันไปยังชั้นวางที่เต็มไปด้วยขวดน้ำยาและสมุนไพร ก่อนจะหยิบขวดแก้วเล็กๆ ที่บรรจุของเหลวสีทองออกมา “นี่คือยาน้ำที่ใช้เสริมพลังจิต และช่วยให้เจ้าเข้าถึงความทรงจำลึกซึ้ง มันอาจช่วยให้เจ้ามองเห็นภาพที่เกี่ยวข้องกับหินจารึกได้ชัดเจนขึ้น แต่เจ้าต้องระวัง เพราะภาพเหล่านั้นอาจนำเจ้าสู่ความจริงที่เจ็บปวด”

ศิวารับขวดแก้วมาไว้ในมือ รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านออกมาจากของเหลวในขวด เขาพยักหน้าเป็นการตอบรับ แม้จะรู้สึกกังวลในใจ แต่ความอยากรู้และความมุ่งมั่นในการหาคำตอบก็มีมากขึ้นกว่าเดิม

“ขอบคุณท่านหมอหลวง” ศิวากล่าวเสียงหนักแน่น ขณะที่เจ้าชายชยาภพมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจและสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างในการเผชิญหน้ากับความท้าทายที่จะมาถึง

---

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***