ท่านคะ ทำแบบนี้เห็นทีจะหลงรัก 2

เมื่อหญิงสาวมาถึงหน้าห้องแฟนหนุ่มแล้วจึงกดรหัสเข้าห้องไปในห้อง แต่เมื่อลัลน์เปิดประตูห้องเข้าไปกลับเจอรองเท้าส้นสูงสีแดงของผู้หญิงวางระเกะระกะ เมื่อไล่สายตาไปตามทางเดินกลับมีเสื้อผ้าชายหญิงที่ถอดทิ้งไว้อย่างไม่ไยดี เสียงเนื้อกระทบเนื้อปนกับเสียงครางของชายหญิงดังลั่นห้อง หญิงสาวกลั้นใจเดินไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อให้เห็นถึงความจริง

“อ๊าส์ อ๊าส์ อื้อออ มาร์คขาา อ๊ะส์ ญดาเสียวจังเลย อ๊าส์ๆๆ”

พลั่บๆๆๆๆๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง

“ฮึม ซี๊ดดด ตอดอีกดา อืมม แม่งเอามันชิบ”

หญิงสาวผมยาวสีทองกำลังขึ้นขี่ขย่มมาร์คอย่างเมามัน ชายหนุ่มครางในลำคอยึดสะโพกญดาแทงเอ็นตอกสวนร่องฉ่ำ ปากจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มโดยไม่รู้เลยว่ามีแขกที่ไม่ได้รับเชิญกำลังรับชมหนังสดนี้อยู่

“พะ พะ พี่มาร์คคะ” ลัลน์เรียกมาร์คด้วยเสียงอันสั่นเครือ น้ำตาไหลเต็มนองหน้าสาว ทำให้กิจกรรมเข้าจังหวะระหว่างมาร์คกับญดาพลันชะงักลง

“ว้ายยย นังบ้าแกเข้ามาในห้องของคนอื่นได้ยังไง ไม่มีมารยาท!!!” ญดากรีดร้องเสียงดัง มือขาวควานหาผ้ามาคลุมร่างกายขาวผ่องไว้

“ละ ลัลน์ ” ชายผู้ก่อเรื่องสร้างปัญหาเรียกแฟนสาวของตนเสียงค่อย พลางอ้ำอึ้งน้ำลายเหนียวไม่กล้าพูดอะไรออกไปเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกเช่นนี้

“นี่มันอะไรกันคะมาร์ค อีอ้วนนี่มันคือใคร ทำไมมันถึงเข้ามาในห้องของมาร์คได้ ตอบญดามานะคะ” ญดากอดอก เชิดหน้า ดวงตาลุกวาวแสดงถึงความไม่พอใจที่มีคนเข้ามาทำตัวไร้มารยาทขัดจังหวะตน

“ทำไมพี่มาร์คถึงทำแบบนี้กับลัลน์ได้ลงคอคะ 3 ปีที่ผ่านมาของเราคืออะไร ฮึกก ฮืออ” ลัลน์สะอื้นไห้อย่างหนักกับความจริงที่อยู่ตรงหน้า เธอตั้งใจจะเซอไพรซ์มาร์คแต่ชายหนุ่มกลับเซอไพรซ์เธอกลับซะแสบทรวง หญิงสาวร้องไห้คร่ำครวญถึงความรักที่ผ่านมา ทวงคำสัญญาจากชายคนรักให้อธิบายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้

“เอ๊ะ!!! นังบ้าแกพูดอะไรของแก แกคิดว่าคนระดับมาร์คเขาจะชายตามองเธอ ยกเธอเชิดหน้าชูตาเขารึไง ไม่หัดดูสารรูปตัวเองแล้วเจียมเนื้อเจียมตัวสักนิด นี่! มาร์คคุณพูดอะไรหน่อยซิคะอย่าปิดปากเงียบอยู่แบบนี้ซิ” ญดาแผดเสียงต่อว่า สายตามองลัลน์อย่างเหยียด พลันกระตุกแขนเรียกสติชายหนุ่มให้พูดอะไรบ้าง

“ฉันขอโทษนะญดา ลัลน์เธอเป็นแฟนของฉันจริง แต่ฉันก็จริงจังกับเธอนะดาไม่งั้นฉันจะพาเธอออกงานสังคมทำไมล่ะ”

“แล้วยังไงล่ะคะ จะให้ดาเป็นรองนังนี่ที่ไม่มีอะไรดีหรือคะ มีข่าวออกไปญดาเสียชื่อเสียงแย่นะคะ คุณต้องเลือกมาค่ะมาร์คว่าจะคบกับญดาหรือจะคบกับนังชั้นต่ำนี่” อย่าหวังเลยว่าคนระดับเธอจะยอมเป็นรองกับคนสภาพดูไม่ได้เช่นนี้ เธอมีความมั่นใจมากว่ายังไงมาร์คก็ต้องเลือกเธออย่างแน่นอน ญดาคิดแล้วก็เชิดหน้ามองด้วยสายตาเหยียดหยามลัลน์ซึ่งยืนร้องไห้อยู่กลางห้อง

ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ มีเสียงสะอื้นไห้ของลัลน์แทรกขึ้นมาในบางจังหวะ นัยน์ตากลมโตจ้องมองแฟนหนุ่มอย่างน้อยเนื้อต่ำใจที่ให้ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ดูถูกตน อีกทั้งชายคนรักก็ไม่คิดจะปกป้องอะไรเธอเลย ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่มาร์คถอนหายใจไปหนี่งที พลันใส่เสื้อคลุมแล้วเดินตรงไปหาลัลน์

“พี่ขอโทษนะลัลน์ พี่คงไปต่อกับเราไม่ได้แล้วล่ะ”

“ฮึก ทำไมคะพี่มาร์ค ทำไมพี่ตัดสินใจแบบนี้ ฮึก ที่ผ่านมาเรื่องของเรามันไม่มีความหมายกับพี่เลยรึไงคะ ฮือออๆๆ” หญิงสาวโถมตัวเข้าไปกอดมาร์คไว้หวังเพียงว่าชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจหันกลับมารักเธอต่อ เธอรักเขามากเรื่องแค่นี้เธอยอมให้อภัยเขาได้ ขอแค่เขากลับมาเป็นแฟนหนุ่มคนเดิมของเธอก็พอ

“ไม่ว่าจะฐานะทางสังคม หน้าตาหรือแม้กระทั่งเรื่องบนเตียงเธอตอบสนองให้พี่ทุกอย่าง ซึ่งลัลน์เป็นให้พี่ไม่ได้สักเรื่อง”

“ฮืออ พี่ลองคิดดีๆ ดูก่อนไหมคะ ตอนนี้อาจเป็นอารมณ์ชั่ววูบของพี่ก็ได้ ที่ผ่านมาเราก็รักกันดูแลกันดีไม่ใช่หรือคะ”

“ขอโทษนะพี่ตัดสินใจดีแล้ว เราเลิกกันเถอะ พี่ไปต่อกับลัลน์ไม่ได้เพราะจะทำให้ลัลน์เสียใจ”

หญิงสาวเบิกตาโพลง ช็อกกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าในขณะนี้ ลัลน์ปล่อยเสียงร้องไห้โฮเสียงดัง แฟนหนุ่มของเธอบอกเลิกอย่างไม่มีเยื่อใย พูดมาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าราวกับคนที่ไม่เคยรักกัน แล้วคำพูดอะไรที่ว่าไปต่อกับเธอไม่ได้จะทำให้เธอเสียใจเพ้อเจ้อทั้งเพ

“งั้นหนูก็ขอให้พี่มีความสุขกับทางที่พี่เลือก แล้วทีหลังพี่อย่าไปทำตัวสารเลวแบบนี้กับใครอีก!!!” ลัลน์ปาดน้ำตาพร้อมกับปาของขวัญที่เธอตั้งใจทำให้คนรักใส่หน้ามาร์คอย่างแรง แล้วจึงเดินเปิดประตูห้องออกไปโดยที่ไม่หันกลับมามองคู่หญิงร้ายชายเลวอีก

“ฮืออๆๆ หนูนาแกอยู่ไหน ตอนนี้ลัลน์ทำอะไรไม่ถูกแล้ว ละ ลัลน์ควรกลับเข้าไปอ้อนวอนพี่มาร์คดีไหม” เมื่อหญิงสาวปิดประตูห้องมาร์คลง มืออวบจับโทรศัพท์กดโทรหาเพื่อนรักทันที

“เดี๋ยวๆ ยัยลัลน์แกตั้งสติก่อน เรื่องมันเป็นมายังไง แกทะเลาะกับพี่มาร์คแกเรอะ ลัลน์แกลงมารอข้างล่างคอนโดก่อน เดี๋ยวฉันไปหา แกต้องตั้งสตินะเว้ยลัลน์ห้ามทำอะไรสิ้นคิดเด็ดขาดนะ” ว่าแล้วหนูนาก็ตัดสายลง เลิกเดินซื้อของแล้วรีบคว้ากุญแจรถขับไปหาเพื่อนเธอทันที

“โฮฮฮฮฮ ฮึก ไหนว่ารักกันไง ทำไมนอกใจเอาคนอื่นมานอนที่ห้องด้วย ฮืออๆๆ” ลัลน์ทรุดตัวนั่งพิงประตูห้องร้องไห้โฮอย่างไม่อายใคร เป็นเวลานานกว่าที่เธอจะเงยหน้าจากการจับเข่าร้องไห้ เธอหยุดร้องไห้แล้วลุกขึ้นมาลุกขึ้นยืนด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เดินออกไปอย่างใจลอย เธอรู้สึกว่าเธอเดินชนกระแทกไหล่ใครก็ไม่อาจทราบได้ เนื่องจากตอนนี้หญิงสาวไม่มีสติพอที่จะใช้ชีวิตต่อไปได้ คำพูดของอดีตคนรักยังดังก้องตอกย้ำในหัวเธอซ้ำไปซ้ำมาให้เธอจมอยู่กับอดีตอันขมขื่น

ถ้าเธอตายเขาจะสงสารและรู้สึกผิดกับเธอบ้างไหมนะ หรือพี่เขาจะไม่รู้สึกผิดอะไรกับการกระทำของเขาเลย แล้วสรุปคำว่าไปต่อกับเธอไม่ได้จะทำให้เธอเสียใจมันคืออะไร แล้วการกระทำของพี่ในตอนนี้ไม่ได้ทำให้หนูเสียใจรึไง หญิงสาวได้แต่คิดวนเวียนถามคำถามตนเองซ้ำไปซ้ำมาเพื่อหาคำตอบที่ไม่มีใครตอบได้นอกจากชายหนุ่มผู้กระทำเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***