My Hero[มายฮีโร่ อคาเดเมีย]:ไฟนิรันดร์ของนักล่า
บ้าการทดลองเพราะความเศร้า!?
บาคุโก คัตสึกิ
ทำไมถึงชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย//ลูบหัวไซคุ
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
รีบไปกันเถอะวากาเมะ!!//จับมือวากาเมะ
วากาเมะ
เธอทิ้งฉันไว้!!//ผลักไซคุ
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
โอ้ย//ล้มลง
โฮชิโมตะ เท็ตสึยะ
ทำไมถึงไม่ช่วยพ่อล่ะลูก//มองไซคุด้วยสายตาผิดหวัง
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
......พ่อ//น้ำตาคลอ
วากาเมะ
เธอทิ้งพวกเราไว้!!!//ไฟไหม้ตัว
โฮชิโมตะ เท็ตสึยะ
ทำไมกัน//ตัวสลาย
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
//ถอยหลังชนกำแพง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ทั้งหมดคือความผิดฉัน.....
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
อึก-ฮือออ//ร้องไห้
โฮชิโมตะ เท็ตสึยะ
//มาจับหัวไซคุตอนโต
โฮชิโมตะ เท็ตสึยะ
ลูกไม่ผิดเลยลูกรักพ่อจะอยู่กับลูกเสมอ//กอดไซคุแน่น
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
หนูก็จะอยู่กับพ่อและแม่ตลอดไปค่ะ//กอดกลับ
โฮชิโมตะ เท็ตสึยะ
รีบไปได้แล้วแม่กับลูกเขยพ่อรออยู่นะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
คิกๆพ่อก็จริงๆเลย
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
ฮือออออแงงง//ร้องไห้หนัก
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//เดินเข้าไปหาไซคุตอนเด็ก
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้วนะ....//กอดไว้
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
คุณเป็นใครกัน.....//กอดตอบ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ผู้ปลอบประโลมเธอไงเด็กน้อย//กอดด้วยความรักล้วนๆ
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
//สัมผัสได้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
กลับบ้านเรากันเถอะ//จูงมือไซคุตอนเด็ก
ไซอาคุ(ตอนเด็ก)
//ยิ้มพยักหน้า
คิริชิมะ เออิจิโร่่
บาคุโกต่อไปตานายแล้วของฉันเสมอน่ะ-//เข้ามา+เห็นไซคุ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
//ตาโต
บาคุโก คัตสึกิ
//สงสัย+หันมอง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ค-//มองทั้งคู่อยู่
บาคุโก คัตสึกิ
//พุ่งเข้าไปกอด
บาคุโก คัตสึกิ
ยัยโง่ๆๆๆ//พูดย้ำ+กอดไซคุแน่น
คิริชิมะ เออิจิโร่่
พวกเราเป็นห่วงเธอมากนะรู้มั้ย//กอดไซคุ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
บาคุโกเดี๋ยวแกมีแข่งนี้หว่าไปได้ละ//ไล่
บาคุโก คัตสึกิ
อึก-ชิ!ไปแล้วนะยัยเตี้ย!!รักษาตัวด้วยเดี๋ยวมาจะคว้าที่หนึ่งให้เธอเลย!!//ออกไป
คิริชิมะ เออิจิโร่่
ให้ตายสิเป็นห่วงเกือบตาย//กอดไซคุ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
(คอแห้งจังเลยนะ)อือ~//กอดกลับ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
ทำไมเธอไม่ใช้พลังนั้นล่ะ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
ที่เหมือนเธอคนนั้นน่ะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ฉันไม่อยากฆ่าเธออีกอย่างฉันยังควบคุมมันไม่ได้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
แต่ว่านะเอจินจัง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ฉันหิวมากเลย//ซุกไหล่คิริชิมะ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
เอาสิตามสบายเลยเจ้าหญิง//ลูบหัวไซคุ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
อือ!!//ตาโต+กัดที่คอคิริชิมะ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
อึก-//กอดไซคุไว้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//เลียเลือดคิริชิมะ+จูบคิริชิมะ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
//จูบตอบ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
อือ~//แลกลิ้น
คิริชิมะ เออิจิโร่่
อืม~//กอดเอวไซคุแน่น
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
คิดถึงพวกนายมากเลย//ผละจูบ+มองหน้าคิริชิมะ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
คิดถึงเธอเหมือนกัน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เราไปดูคัตจังแข่งกันมั้ย
คิริชิมะ เออิจิโร่่
เธอเดินไหวหรอแผลยังไม่หายเลย
แผลของไซคุตอนนี้สมานกันเรียบร้อยแต่ว่าภายในยังคงรักษาไม่เสร็จเพราะต้องได้รับเลือดจำนวนมาก
คิริชิมะ เออิจิโร่่
เร็วจัง!?//ตกใจ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เพราะเลือดของเอจินไงเล่า//ยิ้ม
คิริชิมะ เออิจิโร่่
เธอเนี่ยนะเอ้าจะไปก็ไป//อุ้มไซคุท่าเจ้าสาว
บาคุโก คัตสึกิ
//ชิงที่1กับโทโดโรกิ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
สุดยอดเลย...//ตาเป็นประกาย
คิริชิมะ เออิจิโร่่
ก็นะ....//ยิ้ม+มองสนาม
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
นายก็เก่งเหมือนกัน//ลูบหัวคิริชิมะ
บาคุโก คัตสึกิ
เลิกเล่นได้แล้วแก!!!//หัวร้อน+กระชากคอเสื้อโทโดโรกิ
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันบอกแล้วไงว่ามันจะไร้ความหมาย!
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันไม่อยากชนะแบบนี้
บาคุโก คัตสึกิ
ไม่ใช่แบบนี้
มิดไนท์
โทโดโรกิออกนอกอาณาเขตบาคุโกเป็นฝ่ายชนะ!
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
.....//มอง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
นายไม่เป็นไรนะคัตจัง
ไอซาวะ
พรุ่งนี้กับวันมะรืนโรงเรียนหยุด
ไอซาวะ
พวกเธออาจได้รับข้อเสนอจากเหล่าโปรฮีโร่ที่มาดูวันนี้
ไอซาวะ
แต่เราจะรวบรวมข้อมูลแล้วประกาศหลังวันหยุด
ไอซาวะ
รออย่างคาดหวังระหว่างวันหยุดล่ะ
???
ขออนุญาตค่ะอาจารย์หนูขอคุยกับโฮชิโมตะไซอาคุหน่อยค่ะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
หือ//หันมอง
ไอซาวะ
.....//หันมองไซอาคุ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//พยักหน้า+ลุกจากที่
คิริชิมะ เออิจิโร่่
จะดีหรอไซคุ//จับมือไว้
มิโดริยะ อิสึคุ
นั้นสิเธอแน่ใจหรอ
ไอซาวะ
ไซคุเธอคนนั้นเพิ่งเกือบฆ่าเธอนะ
บาคุโก คัตสึกิ
อย่าคิดทำอะไรโง่ๆได้มั้ย//จับมือไซคุอีกข้าง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ทุกอย่างจะไม่เป็นไร...//ยิ้ม+เดินออกไป
ยูมิ วากาเมะ
.....//พุ่งเข้าหาไซคุ
ยูมิ วากาเมะ
ทำไมตอนนั้นถึงไม่หลบยัยโง่เอ๊ย//กอดไซคุแน่น
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เพราะรู้ว่าเธอจำเป็นต้องทำไง
ยูมิ วากาเมะ
เธอยังบ้าเหมือนเดิมเลยนะ//น้ำตาคลอ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
......//น้ำตาคลอ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ฉันขอโทษ....ขอโทษสำหรับทุกอย่าง...ขอโทษที่ทิ้งเธอไว้....ฉันควรจะอุ้มเธอออกมาด้วยแท้ๆ//น้ำตาไหล
ยูมิ วากาเมะ
มันไม่ใช่ความผิดเธอ...เดี๋ยวฉันต้องไปแล้ว...//ร้องไห้+กอดไซคุ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
อย่าทิ้งฉันไปอีกได้มั้ย....ขอร้องล่ะ//กอดวากาเมะแน่น
ยูมิ วากาเมะ
.....ไม่ได้หรอกฉันต้องกลับไปหาด็อกเตอร์
ยูมิ วากาเมะ
ต้องไปรายงานฉันมีเด็กที่เป็นห่วงอยู่ที่นั้น//ผละกอด
ยูมิ วากาเมะ
เธอชื่อเอริเธอน่ารักมากฉันเห็นแล้วนึกถึงเธอเลยไม่อยากทิ้งเธอไว้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//จับมือวากาเมะแน่น
ยูมิ วากาเมะ
จำไว้นะถ้าเธอได้กลับไปที่นั้นได้โปรดช่วยเธอกลับมา//เอาหัวชนกับไซคุ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เธอก็อยู่ปกป้องเอริสิเธอจะไปไหนไม่ได้เด็ดขาดเลยนะ//กังวล+ตัวสั่น
ยูมิ วากาเมะ
.....ขอโทษนะต้องไปแล้วล่ะรักเธอนะยัยบ้าของฉัน//กลายเป็นโคลน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//กลั้นอารมณ์ความรู้สึกทุกอย่าง+เดินไปที่ห้อง
ไอซาวะ
ไซอาคุวันนี้เธอไปพักก่อนพรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ขอบคุณค่ะอาจารย์//เดินออกไป
อาชิโด้ มินะ
ครูคะทำไมพรุ่งนี้ไซอาคุต้องมาหรอคะ
ไอซาวะ
มันคือเรื่องปกติอยู่แล้วช่วงนี้ไซคุนอนที่ห้องทดลองบ่อยๆ
ไอซาวะ
เธอเป็นนักทดลองของยูเอนี่น่า//ออกจากห้องไป
อุรารากะ โอชาโกะ
เก่งจังเลยไซคุจัง
มิโดริยะ อิสึคุ
แต่ว่าเมื่อกี้เธอหน้าซีดมากเลย
อาซุย สึยุ
จะเป็นอะไรรึป่าวนะเคโระ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
//รีบออกจากห้อง
มิเนตะ มิเนรุ
ไวชะมัดเลยเจ้าพวกนั้น
โทโคยามิ ฟุมิคาเงะ
คู่รักหนุ่มสาวก็เงี้ย
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ทำไมทุกคนต้องทิ้งฉันไป....
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
......//น้ำตาไหล
ไซอาคุ: think
ความรู้สึกของฉันมันแตกสลายหมดแล้วทุกอย่างมันพังไม่มีชิ้นดีทุกอย่างแตกสลายไปหมดแล้ว
คิริชิมะ:ให้เราเข้าไปได้มั้ยไซคุ
บาคุโก:ยัยหมาเปิดประตูก่อน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
.....//เปิดประตู
คิริชิมะ เออิจิโร่่
เธอโอเคมั้ย//ถามด้วยความเป็นห่วง
บาคุโก คัตสึกิ
//เข้าไปกอดไซคุ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ฉันจะไม่ร้องไห้แล้ว....//กอดบาคุโกไว้
คิริชิมะ เออิจิโร่่
เด็กโง่เอ๊ย//ลูบหัว
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
พวกนายเข้ามาก่อน//ผละกอดออก
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
นั่งก่อนๆ//รีบวิ่งไปหยิบของ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เป้าหมายคือยาฟื้นฟูขั้นสูง!!//เอาโพตอิตไปแปะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
พวกนายกลับก่อนได้เลยคืนนี้ฉันไม่ได้กลับบ้าน
บาคุโก คัตสึกิ
เธอยังทำไหวหรอ
คิริชิมะ เออิจิโร่่
นั้นสิเธอไหวหรอ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
สบายมากพวกนายกลับได้แล้วล่ะ//ไปจุ๊บแก้มทั้งสองคน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//เอาอุปกรณ์ออกมา
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//ทดลองไปเรื่อยๆ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//ไม่ได้นอน+จดสูตรลงกระดาน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เข้ามาได้เลยค่ะ//ส่องกล้อง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
อ๊ะ-อาจารย์ใหญ่อาจารย์ไอซาวะ//เงยมอง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
มีเรื่องอะไรหรอคะ
ไอซาวะ
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
เนซึ
ฉันเห็นว่าเธอเป็นคนที่มีความสามารถ
เนซึ
เธอสนใจเรียนแผนกวิทยาศาสตร์เพิ่มเติมมั้ย
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ก็สนใจค่ะแล้วเรื่องค่าใช้จ่าย
เนซึ
ฉันให้เธอเรียนฟรี//ยิ้ม
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เอ๊ะจะดีหรอคะ
เนซึ
ดีอยู่แล้วล่ะเพราะเธอคือมันสมองของยูเอ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ขอบคุณมากค่ะ!//ก้มหัวให้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ค่ะ....//เห็นหน้าพ่อทับกับไอซาวะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ//ก้มหัวให้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ถึงแม้หนูจะพาปัญหามาให้แต่อาจารย์ใหญ่กับอาจารย์ไอซาวะก็ไม่เคยรังเกียจเลย
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ขอบคุณจริงๆค่ะ//ยังก้มหัวอยู่
เนซึ
เด็กน้อยเราไม่ได้มองเธอที่ภายนอกเรามองเธอที่ภายในความฉลาดของเธอ//ยิ้ม
เนซึ
ได้โปรดสนับสนุนยูเอต่อไปด้วยนะ//ลูบหัวไซคุ
ไอซาวะ
เธอเป็นลูกศิษย์ฉันนี่แถมเธอเคยช่วยชีวิตฉันด้วย//ลูบหัวไซคุ
เนซึ
เธอกำลังคิดค้นยาใหม่หรอ//มองกระดาน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ใช่ค่ะเป็นยาฟื้นฟูขั้นสูง
เนซึ
ว้าวดีจังสู้ๆนะเด็กน้อยงั้นฉันกับไอซาวะคุงไม่กวนแล้วตามสบายๆ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
หลังจากที่อาจารย์ทั้งสองออกไป
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//จดสูตรต่อ+ผสมยาเรื่อยๆ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
สูตรนี้กับสูตรนี้ยาฟื้นฟูที่ต้องใช้เวลา
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ถ้าเอาผสมกัน-//สะดุ้ง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
สวัสดีค่ะ//รับสาย
โฮชิโมตะ เอมิ
📞ไซคุลูกช่วงนี้แม่งานหนักมากเลยขอโทษที่ไม่ได้ไปหานะจ๊ะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞ค่ะแม่หนูไม่เป็นไรแล้วตอนนี้สบายมากๆค่ะ//ยิ้ม
โฮชิโมตะ เอมิ
📞ลูกได้นอนบ้างรึป่าวจ๊ะ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞เอิ่มเมื่อคืนหนูไม่ได้นอนเลยค่ะมัวแต่ยุ่งอยู่กับยาใหม่
โฮชิโมตะ เอมิ
📞ลูกควรพักผ่อนบ้างนะลูกรัก
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞รับทราบแล้วค่า~//ผสมยา
โฮชิโมตะ เอมิ
📞เดี๋ยวแม่ส่งบางอย่างไปให้หนูตรวจได้มั้ยลูก
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞หือ?อ่าได้ค่ะได้ประมาณวันไหนคะหนูจะได้เคลียร์งาน
โฮชิโมตะ เอมิ
📞อีกสองวันจ้ะเดี๋ยวแม่ส่งไปให้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞ค่ะรักแม่นะ//วางสาย
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
อันนี้พอผสมเสร็จเอาไปลองกับแขนเทียมดีกว่า
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞ฮัลโหล//รับสาย
คิริชิมะ เออิจิโร่่
📞ไซคุห้องทดลองเธอนอนได้กี่คนหรอ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
📞อ่าก็น่าจะสามคนมีอะไรรึป่าว
คิริชิมะ เออิจิโร่่
📞โอเค//วางสาย
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
อะไรของเอจินเนี่ย
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
เอาหล่ะ//ยืดเส้น
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//เปิดตู้กินเจลาติน
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
จะว่าไปแล้วยังไม่ได้อาบน้ำเลยเดี๋ยวอาบน้ำแล้วทำงานให้เสร็จเลยดีกว่า
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//ออกมาจากห้องอาบน้ำ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//ลองเอาแขนเทียมออกมา
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//หยิบน้ำยาออกมา
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
สีค่อนข้างใช้ได้
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//เอามีดผ่าตัดผ่าเป็นแผลไม่ใหญ่มาก
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//หยดน้ำยาลงไป
แขนกลับมาสู่สภาพเดิมภายในสองวิ
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ลองแผลใหญ่ดูซิ//หยดลง
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
ต้องเร็วกว่านี้หากมีเหตุร้ายแรงเกิดขึ้น
โฮชิโมตะ ไซอาคุ
//เอากระดาษแปะไว้
"ฟื้นฟูบาดแผลใหญ่ที่ไม่อันตรายถึงชีวิต"
Comments
Alicia Leonhardt
อัพพ
2024-11-05
1