ヒバンガナの花の夜/รัตติกาลแห่งดอกฮิบังกานะ

นิยายเรื่องนี้มีชื่อว่า "รัตติกาลแห่งดอกฮิบังกานะ" บทที่1: สัญญาฮิบังกานะ

เห๋~มีเด็กที่ไหนมานั่งตรงนี้เนี่ย เสียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นนามของเค้าคือ อากิระ (明)

อ-อ๊ะห์! คุณเป็นใคร!? เด็กน้อยเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจและสงใส เด็กน้อยตัวเล็กๆนามฮิคาริ (光)

พี่ชื่อ อากิระ แล้วหนูน้อยชื่ออะไรหรอครับ ฮึ ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอบอุ่นชวนเคลิ้ม พร้อมยิ้มบางๆให้เด็กน้อยตรงหน้าของตนด้วยความเอ็นดู

ผมชื่อ ฮิคาริ ครับ!! เด็กน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมยิ้มสดใสราวกับดอกไม้ที่ผลิในฤดูใบไม้ผลิ

แล้วหนูมาทำอะไรตรงนี้หล่ะครับ อากิระเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและความเอ็นดูฮิคาริอย่างมาก

ผมก-ก็ ม-ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมลืมตามาก็อยู่ที่นี่แล้ว ฮิคาริเอ่ยตอบคำถามอากิระด้วยน้ำเสียงที่เศร้าและก้มหน้าลง

โถ่น่าสงสาร เอางี้มั้ยพี่มีบ้านหลังนึงอยู่ตรงใกล้ๆนี้มีดอกฮิบังกานะล้อมรอบและดอกฟูจิปะปรายพี่ให้หนูไปอาศัยที่นั่นจนโตแล้วค่อยออกมาในวันที่หนูยืนได้ด้วยตัวเองพร้อม แต่พี่ไม่ได้อยู่ด้วยแต่มีภูตอยู่พี่ให้พวกภูตดูแลหนูแทนโอเคมั้ยครับ อากิระเอ่ยยื่นข้อเสนอด้วยความสงสารด้วยน้ำเสียงอบอุ่นอย่างมาก

แบบนั้น...ก-ก็ได้ครับพี่อากิ ฮิคาริเอ่ยตอบตกลงข้อเสนอ

งั้นมาเดี๋ยวพี่พาอุ้มไป เมื่ออากิระเอ่ยจบ ก็ได้ไปอุ้มฮิคาริโดยท่าเจ้าหญิง

ครับ ฮิคาริเอ่ยตอบแบะยินยอมให้อากิระอุ้มด้วยความสงบ

---

หลังจากฮิคาริได้ทำการอาบน้ำทานข้าวเตรียมเข้านอน

พ-พี่อากิจะไปแล้วหรอครับ... ฮิคารึเอ่ยถาม

ใช่ครับพี่จะไปแล้ว อากิระเอ่ยตอบคำถามฮิคาริด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

ผ-ผมไม่อยากให้พี่ไปเลย....ฮิคาริเอ่ยด้วยน้ำเสียงเศร้าหมองแล้วหน้าหงอย

พี่ต้องไปจริงๆครับ อากิระเอ่ยด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

พี่สัญญากับผมได้มั้ยทุกๆปีพี่ต้องมาหาผม ฮิคาริเอ่ยด้วยเสียงเศร้าหมอง

ครับ พี่สัญญา อากิระเอ่ยสัญญากับฮิคาริ

นอนซะนะคนเก่งของพี่ อากิระเอ่ยกล่อมฮิคาริ