ตอนที่ 7

"นอร์ตันฉันว่าเราเลิกคบกันแบบปลอมๆเถอะ"

"แพทจะชอบผมจริงๆหรออ★"จะบ้าหรอนายจะขืนใจฉันแล้วเราไม่ได้คบกันซะหน่อยตาบ้า

"นายจะขืนใจฉันเนี่ย:<"

"ผมอินไปหน่อย**"หนอยยเดี๋ยวเถอะ>:(

"ฉันว่าเราลงไปกันดีกว่าเอมม่าเรียกให้ลงไป"

"ได้ครับ"

(หน้าห้องเริ่มเกม)

",แพททผมหิวอะ"มาหิวอะไรตอนนี้เนี่ยนอร์ตัน

ในกระเป๋าของฉันมีแซนวิชนิเอาให้เขาจะเป็นไรไป

อืดดด~~

เสียงท้องเขาร้องดังมากเลยแหะ

"อะแซนวิช"

"ขอบคุณครับ"ฉันเดินเข้ามาในห้องเล่นเกมเจอกับเอ็ดก้า เวร่า ฉันเดินเข้าไปเวร่าทักฉันทันทีเลย

"ไงแพท"

"เมื่อตอนเที่ยงแพทกับกับเควินน่ารักดีนะ"

"เอ่ออ...ค่ะ.."ฉันตอบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไร

"คบกันหรอ.."นอร์ตันของขึ้นทันทีฉันเห็นหน้านอร์ตันแล้วรู้ได้เลยว่าเขาต้องทำอะไรบางอย่างเอ๊ะแล้วเขาจะหวงฉันทำไมเนี่ยฉันไปคบกับนายจริงจังที่ไหนละ

"คุณเวร่าครับ"

"ว่าไงค่ะ.."

"นอร์ตันหยุด..คุณเวร่าหยุดเรามานั่งรอห้องแล้วไปเล่นเกมดีๆเถอะนะคะ"โอ๊ยยยไอนอร์เอ๊ยนายจะไปหาเรื่องเขาทำเพื่อ?

ฉันเดินเข้าไปนั่งที่ห้องในนี้หนาวชะมัดเลย

ฉันนั่งตัวสั่นอยู่นานและเกมก็เริ่มขึ้นแล้ว

(ทะเลสาบเกลือ)

นี่ก็จะใกล้ฤดูหนาวแล้วคริสต์มาสมารึยังนะ

ฉันถอนรหัสอยู่ที่บ้านเล็ก

ปวดมือเหมือนกันนะเนี่ย

ณ ขณะนั้นมือฉันก็เริ่มปวดหนักขึ้นเรื่อยๆตอนนี้ฉันถอนรหัสไม่ได้อีกาก็จะขึ้นหัวอีกฉันเลยใช้มือข้างที่ไม่ปวดมาถอนนหัสแล้วดันปั่นช็อต"โอ๊ยยยย.....เจ็บชะมันทำไมมันเป็นแบบนี้ถอนรหัสก็ไม่ได้...ฮืออออ!"ฉันตะโกนดังจนเจ็บคอหัวใจฉันเริ่มเต้นแรงขึ้นมีแสงสีแดงๆทางประตูนั้นคือฮันเตอร์แต่ฉันเจ็บมือฉันไม่มีมือที่จะทรงตัวลุกแต่ฮันไม่ได้ทำร้ายฉันเขาบอกกับฉันว่า

"วันนี้ผมสงสารคุณเดี๋ยวผมจะปล่อยแค่คุณคนเดียวนะ"ฮันเตอร์คนนั้นมีรูปร่างตัวสูงผมสีขาวเหมือนคนฝรั่งเศษเลยล่ะใส่เสื้อสีน้ำเงินข้างในข้างนอกคือเสื้อคุมสีฟ้า

"สวัสดีครับผมโจเซฟ"

"เอ่อยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"งั้นผมปล่อยคุณคนเดี๋ยวนะครับผมไม่อยากแพ้ที่ปล่อยเนี่ยไม่ใช่อะไรหรอกครับผมสงสาร"

"ค่ะ..."

"ผมขอตัวก่อนนะครับ^^"

.ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะถ้ามีเขียนผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วยน้าา...//@สมาคมชาติหมา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 5 โน๊ตไร้คนอ่าน