High school Diarys

EP.1

'ชีวิตที่แสนจะปกติของฉัน ใครจะไปคิดล่ะว่าจะได้มาเรียนร่วมชั้นกับคนที่เคยเอาแต่แกล้งฉันในวัยเด็กจนฉันต้องขอให้คุณน้าพาฉันไปอยู่ที่อื่น มันเป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรมกันแน่นะ'

"ลาน่า ตื่นได้แล้ว ไปเรียนสายแล้วนะ!!"

"ค้าา คุณน้า กำลังลงไปค้าา" ตายแล้วๆ สายแน่เลยฉัน เมื่อคืนไม่น่าดูซีรีย์เพลินเลย เปิดเทอมวันแรกด้วย โดนอาจารย์ทำโทษแน่ๆ

"ไปก่อนนะคะคุณน้า เจอกันมื้อค่ำค่ะ😘"

"จ้า เดินทางดีๆนะ ลาน่า ตั้งใจเรียนล่ะ"

------โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง-----

" ล่าน่า ทางนี้ๆ" นั่นแอนนา เพื่อนสนิทของฉันกำลังโบกมือเรียกฉันทีีกำลังมองหาเธออยู่พอดี

"นี่ทำไมมาช้านักล่ะ? " ไคร่าเพื่อนสนิทอีกคนของฉันถามขึ้น

" โทษที พอดีเมื่อคืนดูซีรีย์เพลินไปหน่อย😅" ฉันพูดเหตุผลที่ทำให้เพื่อนของฉันต้องรอนาน

"นี่!! รีบเข้าห้องเรียนกันเถอะ ได้ข่าวว่าวันนี้มีเด็กใหม่มา เป็นผู้ชายด้วยล่ะ ฉันล่ะอยากรู้ว่าจะหล่อมั้ย55555" ไคร่าเพื่อนสาวสุดแซ่บเอ่ยขึ้นก่อนจะทำท่าเพ้อฝัน

"พวกเธอไปกันก่อนเลย ฉันรู้สึกปวดท้องน่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ฉันบอกไปอย่างนั้นเพราะรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวของข้าศึกที่กำลังจะทะลุออกมา!!

"โอเคๆ งั้นเจอกันในห้องนะ" แอนนาพูดขึ้น ก่อนทั้งสองคนจะเดินไปทางห้องเรียน ส่วนฉันคงต้องวิ่งแล้วล่ะ!! ไม่ไหวแล้ววว

ระหว่างทาง" วิ่ง"ไปห้องน้ำ ฉันที่มัวแต่ก้มหน้าก้มตาวิ่งไม่ทันระวัง

'ปึ้ก'

"โอ๊ยย!!" นี่ฉันชนอะไรเข้าเนี่ย แรงชนทำให้ฉันนั้นล้มลงจนก้นจ้ำเบ้า ความรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำหายไปกลับกลายเป็นความโมโหแทน ให้ตายเถอะ!!

"เธอ เป็นอะไรมั้ย" เสียงนุ่มละมุนจัง คงจะเป็นเจ้าของเสียงสิ่งที่ฉันเดินชนเมื่อกี๊แน่ๆ

"นี่!! นาย เดินยังไงทำไมไม่ดูทางบ้าง ไม่เห็นหรอว่าฉันกำลังรีบ!!" ฉันเหวี่ยงใส่ทันทีที่ตั้งตัวได้พร้อมกับก้มหน้าปัดกระโปรงที่กำลังเลอะและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา ฉะ กับคู่กรณี

โอ้วว แม่เจ้า นี่คนหรือเทพบุตรเนี่ย ทำไมถึงได้หล่อไร้ที่ติขนาดนี้ ใบหน้าที่ขาวใส คิ้วเข้มได้รูป จมูกพุ่งโด่ง รับกับริมฝีปากที่หนากำลังดี ความสูงหรอ คงจะ190ได้มั้ง ให้ตายเถอะ!! นี่ฉันอยู่บนสวรรค์หรือไง ทำไมถึงมีเทพบุตรมาอยู่ตรงหน้าฉัน!!

"นี่ เธอนั่นแหละที่มัวแต่ก้มหน้าก้มตาวิ่งมา แล้วมาชนฉันเนี่ย ยังจะมาว่าฉันอีก รู้งี้ไม่ถามดีๆหรอก"

หาา!! นี่ ทำไมปากนายนี่ถึงได้เสียขนาดนี้ ผิดกับหน้าตาเลย(ถึงฉันจะชนเค้าก่อนก็เถอะ) หึ! ถึงจะหล่อแค่ไหนมาพูดกับฉันแบบนี้ฉันก็ไม่ยอมนะโว๊ยย

"ห๊ะ!! นายพูดแบบนี้ได้ไง นายควรจะขอโทษฉันสิ" ฉันยังคงไม่ยอมรับ ใครจะยอมเสียหน้าล่ะ เชอะ!!

" ฉันไม่ขอโทษเธอหรอก ยัยบ้า!! คนอะไรชนแล้วไม่ยอมรับ เหอะ😒" อีตาบ้านี่พูดใส่ฉันก่อนจะเดินผ่านฉันไปแบบไม่สนใจ

"โว๊ยยยย อย่าให้ได้เจอคนแบบนายอีกเลย😤" ฉันตะโกนตามหลังคนตัวสูงที่กำลังเดินห่างออกไปเรื่อยๆ ชิ ไม่ขอโทษแล้วยังมาหาว่าฉันบ้าอีก หึ้ย เปิดเทอมวันแรกก็มีเรื่องให้โมโหแล้ว😤😤

-----โปรดติดตามตอนต่อไป----

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

EP.2

