When I Sleep,My Body Is Change เมื่อผมหลับมันโคตรจะสลับขั้ว
“นี่เธอ!” เสียงผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกำลังเรียกผม แต่ผมจำได้ว่าตัวเองพึ่งหลับไปนี่หว่าจะมาปลุกทำไมเนี้ยแต่เสียงนี้ไม่เหมือนคนบ้านเราเลย แล้วทำไมผมถึงรู้สึกหนาวไปทั้งตัว ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกมึนๆ พร้อมตอบตามเสียงไป
“อ้ะ! คุณเรียกผมเหรอ?” ผมลุกมาจากที่นอนพร้อมมองหน้าและถามเขาคนนั้น(ถึงจะมองไม่ชัดก็เถอะ)
“ชะ…ใช่แล้วนี่เธอตื่นแล้วเหรอ” ผู้ชายคนนั้นถามพร้อมมองมาหาผม
“แหมๆผมเป็นผู้ชายไม่ต้องเรียกเธอก็ได้มั้งครับ” ผมบอกกับเขาและดูหน้าเขาชัดๆ(บ้าฉิบผู้ชายอะไรดูมีสเน่ห์จนให้ชายอย่างผมต้องหวั่นไหวได้ขนาดนี้) ผมพูดในใจ
“นี่เธอเพ้ออะไรอยู่รึปล่าวเธอน่ะเป็น ผู้หญิง นะ” ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมพยายามจะมองหน้าผมอย่างเดียว
ห้ะ! ผมตกใจไปแป็ปหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นบอกผมว่าเป็น ผู้หญิง ผมไม่เชื่อที่เขาพูดเลย ทำการพิสูจน์ว่าผมเป็น ผู้หญิง จริงๆ แน่นอนว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับคนที่ติด นิยาย มังงะ อนิเมะ อย่างผมต้องหน่มน้มกับไอนั่นๆแน่
“นะ….นะ….นี่เธอจะจับแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นเหรอออ!” เขาพูดเสียงดังใส่ผมแต่ไม่เชิงตะคอก
แต่ไม่ทันสะแล้วละผมได้สัมผัสมันแล้ว “อ๊า” ผมเผลอครางออกมาแบบไม่รู้ตัวเพราะความรู้สึกมันช่างไวกว่าไอนั่นของผมตอนเป็นผู้ชายมากๆ ผมจึงจับหรือตรวจสอบว่าตัวเองนั้นเป็น ผู้หญิง จริงๆ
“นี่เธอกำลังทำอะไรละกันรึว่าเธอไม่เชื่อจริงๆว่าเธอเป็น ผู้หญิง ฉันเห็นเธอทำแบบนี้มาสักพักแล้ว หยุดเถอะ…" ชายคนพูดพร้อมเสียงสั่นนิดหน่อย
“หยุดอะไรเหรอ?” ผมถามเขา แต่ความจริงหลังจากที่ผมลองสำรวจร่างกายมาสักพักผมก็เริ่มเชื่อแล้วว่าตัวเองนั้นเป็น ผู้หญิง จริงๆ เพราะทั้ง หน้าอก ถึงจะไม่ใหญ่แต่มันก็ขนาดปกติหรือเบสิคของวัยรุ่นหญิง ม.ปลาย ได้เลยนุ่มนิ่มมากเลย ส่วนเสียง เสียงของผมดูแหบไปหน่อยเพราะพึ่งเป็นหญิงล่ะนะ แต่ตอนครางน่ะสุดยอด
เหมือนอนิเมะสุดๆเลย อ้าา ดีเป็นบ้า ถึงจะยังไม่รู้ว่าหน้าตาตัวเองเป็นไง แต่ขอหน้าตาดีหน่อยก็ดีไม่เบาเลยนะเนี้ย แต่ที่สำคัญผมไม่มีชุดใส่
“หยุดทำเสียงแบบนั้นเถอะมันดูแปลกๆนะ และเธอก็ไม่มีไม่มีอะไรปิดเอาเสื้อโค้ทฉันไปก่อนแล้วกัน” ชายคนนั้นพูดจบแล้วก็เอาเสื้อโค้ทให้ผม ผมได้ใส่เสื้อโค้ทนั้นมันหอมและอุ่นมากๆ
จากนั้นเราก็ได้คุยกันผมถามเขาไปว่า “คุณเจอผมได้ยังไงเหรอและที่นี่ที่ไหนเหรอครับพอดีผมไม่คุ้นกับที่นี่เอาสะเลยมันแปลกมากเลยแหละ”
ผมถามเขาพร้อมกับความสงสัย
“ผะ…ผมเห็นเธอมาอยู่ตรงนี้สักพักและเธอก็ไม่ได้ใส่อะไรผมก็ไม่กล้าที่ที่จะจับหรือสัมผัสตัวเธอไงเล่าและตอนนี้พวกเราอยู่ที่ โอวา ประเทศ โอวา และเธอในตอนนี้อยู่ในประเทศนี้เหมือนกันฉัน"
เขาพูดแบบนั้นพร้อมรนและเขินนิดหน่อยเอาเถอะถึงผมจะรู้ว่าเขาเขินหรือรนอะไร แต่ที่ผมตกใจก็คือตอนนี้ผมอยู่ในประเทศ โอวา ดูเหมือนจะเป็นต่างโลก ผมคิดแบบนั้นไปเรื่อยจนไม่นาน ผมก็สรุปได้ข้อหนึ่งสำหรับการเป็นแบบนี้คือ โลกคู่ขนาน แต่ที่ผมเห็นมันเหมือนเป็น ต่างโลก แต่ดูย้อนยุคไปมากเหมือนอะไรสักอย่างจำไม่ได้ ไม่รู้สิและตอนนี้ผมยังไม่ชัวร์หรอกเพราะทฤษฎีนี้ผมคิดเอง มโนเอง ล้วนๆ แต่ยังไงก็เถอะผมจะต้องอาศัยแบบนี้แหละเป็นแบบนี้ตลอดไปเหรอ เอาหน่าถึงยังไม่ได้บอกเพื่อนสุดรักและครอบครัวก็เถอะ แต่การได้เป็น ผู้หญิง แบบนี้ และได้มาเหมือน โลกคู่ขนาน แบบนี้มันก็เหมือนจะเป็น แฟนตาซี เลยแฮะ
แต่ยังไงผมก็ต้องใช้ชีวิตและต้องอาศัยอยู่ที่นี้แน่ ผมหันหน้าไปหาผู้ชายคนนั้นพร้อมเริ่มสนทนาต่อ
“ไหนๆคุณก็มาทักผมแล้วผมขอถามชื่อคุณได้มั้ย?" ผมถามเขา
“อา…อืมผมชื่อ คุส น่ะ” เขาบอกชื่อกับผม และเขาก็ถามผมเช่นกันว่าเชื่ออะไร
“ผมชื่อ บิว น่ะครับยินดีที่ได้รู้จักครับคุณ คุส”
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ บิว”
ฟึ่บ!!!! แฟร้งงงง! บึบ!
………. มะกี้มันเกิดอะไรขึ้นกันเหรอ………
ทำไมมันรู้สึก……….ไม่สิมันรู้สึกโล่งหน้าอกแบบเคยแล้ว…………
ผมลืมตามาพร้อมตัวเองกับมาเป็น ผู้ชาย อีกครั้งและตอนนี้ก็กลับมาที่บ้านส่วนความทรงจำและความรู้สึกหลังผมหลับผมรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นความจริง และผมก็คิดว่า โลกคู่ขนาน ที่ผมตั้ง ทฤษฎี ไว้น่าจะมีจริงส่วนการเป็นแบบนั้นอีกครั้งผมยังไม่แน่ใจต้องทำยังไง สงสัยเรื่องนี้ผมเล่าให้ใครฟังต้องหาว่าผมเพี้ยนแน่ๆ
“บิว! ลงมากินข้าวเช้าสิลูก” แม่ของผมเรียกกินข้าว
จบ/END ตอนที่1
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments