When I Sleep,My Body Is Change เมื่อผมหลับมันโคตรจะสลับขั้ว

When I Sleep,My Body Is Change เมื่อผมหลับมันโคตรจะสลับขั้ว

นี่มันเหมือน อนิเมะ มังงะ นิยาย เลยนี่หว่า

     “นี่เธอ!” เสียงผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกำลังเรียกผม แต่ผมจำได้ว่าตัวเองพึ่งหลับไปนี่หว่าจะมาปลุกทำไมเนี้ยแต่เสียงนี้ไม่เหมือนคนบ้านเราเลย แล้วทำไมผมถึงรู้สึกหนาวไปทั้งตัว                                                                         ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกมึนๆ พร้อมตอบตามเสียงไป

             “อ้ะ! คุณเรียกผมเหรอ?” ผมลุกมาจากที่นอนพร้อมมองหน้าและถามเขาคนนั้น(ถึงจะมองไม่ชัดก็เถอะ)

              “ชะ…ใช่แล้วนี่เธอตื่นแล้วเหรอ” ผู้ชายคนนั้นถามพร้อมมองมาหาผม

              “แหมๆผมเป็นผู้ชายไม่ต้องเรียกเธอก็ได้มั้งครับ” ผมบอกกับเขาและดูหน้าเขาชัดๆ(บ้าฉิบผู้ชายอะไรดูมีสเน่ห์จนให้ชายอย่างผมต้องหวั่นไหวได้ขนาดนี้) ผมพูดในใจ

               “นี่เธอเพ้ออะไรอยู่รึปล่าวเธอน่ะเป็น ผู้หญิง นะ” ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมพยายามจะมองหน้าผมอย่างเดียว

          ห้ะ! ผมตกใจไปแป็ปหนึ่ง   ผู้ชายคนนั้นบอกผมว่าเป็น ผู้หญิง  ผมไม่เชื่อที่เขาพูดเลย ทำการพิสูจน์ว่าผมเป็น ผู้หญิง จริงๆ แน่นอนว่าถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับคนที่ติด นิยาย มังงะ อนิเมะ อย่างผมต้องหน่มน้มกับไอนั่นๆแน่

          “นะ….นะ….นี่เธอจะจับแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นเหรอออ!” เขาพูดเสียงดังใส่ผมแต่ไม่เชิงตะคอก

          แต่ไม่ทันสะแล้วละผมได้สัมผัสมันแล้ว “อ๊า” ผมเผลอครางออกมาแบบไม่รู้ตัวเพราะความรู้สึกมันช่างไวกว่าไอนั่นของผมตอนเป็นผู้ชายมากๆ ผมจึงจับหรือตรวจสอบว่าตัวเองนั้นเป็น ผู้หญิง จริงๆ

                 “นี่เธอกำลังทำอะไรละกันรึว่าเธอไม่เชื่อจริงๆว่าเธอเป็น ผู้หญิง  ฉันเห็นเธอทำแบบนี้มาสักพักแล้ว หยุดเถอะ…" ชายคนพูดพร้อมเสียงสั่นนิดหน่อย

                  “หยุดอะไรเหรอ?” ผมถามเขา แต่ความจริงหลังจากที่ผมลองสำรวจร่างกายมาสักพักผมก็เริ่มเชื่อแล้วว่าตัวเองนั้นเป็น ผู้หญิง จริงๆ เพราะทั้ง หน้าอก ถึงจะไม่ใหญ่แต่มันก็ขนาดปกติหรือเบสิคของวัยรุ่นหญิง ม.ปลาย ได้เลยนุ่มนิ่มมากเลย  ส่วนเสียง เสียงของผมดูแหบไปหน่อยเพราะพึ่งเป็นหญิงล่ะนะ แต่ตอนครางน่ะสุดยอด

 เหมือนอนิเมะสุดๆเลย อ้าา ดีเป็นบ้า ถึงจะยังไม่รู้ว่าหน้าตาตัวเองเป็นไง แต่ขอหน้าตาดีหน่อยก็ดีไม่เบาเลยนะเนี้ย แต่ที่สำคัญผมไม่มีชุดใส่

                     “หยุดทำเสียงแบบนั้นเถอะมันดูแปลกๆนะ และเธอก็ไม่มีไม่มีอะไรปิดเอาเสื้อโค้ทฉันไปก่อนแล้วกัน” ชายคนนั้นพูดจบแล้วก็เอาเสื้อโค้ทให้ผม ผมได้ใส่เสื้อโค้ทนั้นมันหอมและอุ่นมากๆ

                        จากนั้นเราก็ได้คุยกันผมถามเขาไปว่า “คุณเจอผมได้ยังไงเหรอและที่นี่ที่ไหนเหรอครับพอดีผมไม่คุ้นกับที่นี่เอาสะเลยมันแปลกมากเลยแหละ”

ผมถามเขาพร้อมกับความสงสัย

                        “ผะ…ผมเห็นเธอมาอยู่ตรงนี้สักพักและเธอก็ไม่ได้ใส่อะไรผมก็ไม่กล้าที่ที่จะจับหรือสัมผัสตัวเธอไงเล่าและตอนนี้พวกเราอยู่ที่ โอวา ประเทศ โอวา และเธอในตอนนี้อยู่ในประเทศนี้เหมือนกันฉัน"

 เขาพูดแบบนั้นพร้อมรนและเขินนิดหน่อยเอาเถอะถึงผมจะรู้ว่าเขาเขินหรือรนอะไร แต่ที่ผมตกใจก็คือตอนนี้ผมอยู่ในประเทศ โอวา ดูเหมือนจะเป็นต่างโลก ผมคิดแบบนั้นไปเรื่อยจนไม่นาน ผมก็สรุปได้ข้อหนึ่งสำหรับการเป็นแบบนี้คือ โลกคู่ขนาน แต่ที่ผมเห็นมันเหมือนเป็น ต่างโลก แต่ดูย้อนยุคไปมากเหมือนอะไรสักอย่างจำไม่ได้ ไม่รู้สิและตอนนี้ผมยังไม่ชัวร์หรอกเพราะทฤษฎีนี้ผมคิดเอง มโนเอง ล้วนๆ แต่ยังไงก็เถอะผมจะต้องอาศัยแบบนี้แหละเป็นแบบนี้ตลอดไปเหรอ เอาหน่าถึงยังไม่ได้บอกเพื่อนสุดรักและครอบครัวก็เถอะ แต่การได้เป็น ผู้หญิง แบบนี้ และได้มาเหมือน โลกคู่ขนาน แบบนี้มันก็เหมือนจะเป็น แฟนตาซี เลยแฮะ

                แต่ยังไงผมก็ต้องใช้ชีวิตและต้องอาศัยอยู่ที่นี้แน่ ผมหันหน้าไปหาผู้ชายคนนั้นพร้อมเริ่มสนทนาต่อ

                      “ไหนๆคุณก็มาทักผมแล้วผมขอถามชื่อคุณได้มั้ย?" ผมถามเขา

                        “อา…อืมผมชื่อ คุส น่ะ” เขาบอกชื่อกับผม และเขาก็ถามผมเช่นกันว่าเชื่ออะไร

                       “ผมชื่อ บิว น่ะครับยินดีที่ได้รู้จักครับคุณ คุส”

                       “ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ บิว”

                    ฟึ่บ!!!! แฟร้งงงง! บึบ!

                     ………. มะกี้มันเกิดอะไรขึ้นกันเหรอ………

                 ทำไมมันรู้สึก……….ไม่สิมันรู้สึกโล่งหน้าอกแบบเคยแล้ว…………

                   ผมลืมตามาพร้อมตัวเองกับมาเป็น ผู้ชาย อีกครั้งและตอนนี้ก็กลับมาที่บ้านส่วนความทรงจำและความรู้สึกหลังผมหลับผมรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นความจริง และผมก็คิดว่า โลกคู่ขนาน ที่ผมตั้ง ทฤษฎี ไว้น่าจะมีจริงส่วนการเป็นแบบนั้นอีกครั้งผมยังไม่แน่ใจต้องทำยังไง สงสัยเรื่องนี้ผมเล่าให้ใครฟังต้องหาว่าผมเพี้ยนแน่ๆ

                          “บิว! ลงมากินข้าวเช้าสิลูก” แม่ของผมเรียกกินข้าว

                                          จบ/END ตอนที่1

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

---

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!