EP5.(nc)

นี่ข้าอยู่บ้างบนจริงรึ เหตุเจ้าเด็กนี่ถึงขยับอะไรเองก็ดูง่ายไปหมด!?

ตับ!

"เฮือก!" เมื่อโดนจุดกระสันเข้าอย่างจัง ร่างกายของคาลิดัสสะดุ้งแรงพร้อมกับการหดเกร็งทำให้รูจีบขมิบตัวแรง แมทธิวที่อยู่ด้านล่างถึงกับร้องครางดังแทบกรีดร้อง

"ซี๊ด อา...อย่าขมิบแรงนักสิครับคาร์ล ผมเจ็บ" ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มือกลับไม่คิดจะหยุด เขายังคงจับสะโพกกลมขยับขึ้นลงเป็นจังหวะเร่าร้อน

"อ๊า! อ๊ะๆ ...ช้าหน่อย ฮื่อ ช้าลงหน่อย" คาลิดัสแทบจะกลืนน้ำลายไม่ทัน ปากเล็กทั้งร้องครางและขอให้อีกฝ่ายเบาลง จุดกระสันเขาถูกย่ำยีจนรู้สึกเจ็บขึ้นมาเสียนิดๆ

ข้าควรจะได้ควบคุมจังหวะสิไม่ใช่ไอ้เด็กนี่!

ตั่บๆ พั่บๆๆ! แจ่ะๆ!

"แมทธิว อ๊า..! เสียวเกินไป มากเกินไป! อ๊ะๆๆ! อื้อ...จะตายแล้ว ฮื่อ"

"อึก!" โพลงจมูกของแมทธิวรู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นๆ กำลังไหลออกมาและมันกำลังร้อนขึ้นอย่างประหลาด เขายกมือขึ้นเพื่อปิดมัน

ดูเหมือนร่างกายที่แสนอ่อนแอนี้จะเล่นงานเขาด้วยการทำให้เลือดกำเดาไหลซะแล้ว

ตื่นเต้นเกินไป? ฝืนตัวเองเกินไป?

เขาไม่คิดสนใจมัน

พรึ่บ

ร่างหนาบึกบึนจับคนบนร่างตนพลิกลงใต้ร่างตน มือของเขายังคงปิดจมูกกั้นไว้แน่น มีหยดออกมาบ้างตามประสาของเหลวที่ยากจะกั้น

แหมะ แหมะ

"ขอโทษนะคาร์ล ช่วยทนอีกนิดนะครับ" เขาเลิกที่จะปิดมันและปล่อยให้มันหยดลงบนใบหน้าของคาลิดัส

เจ้านั่นแหละต้องอดทน หมาป่าหนุ่มคัดค้านในใจ

ของเหลวสีแดงข้นหยดลงเป็นจุดตามแก้มของหมาป่าคาลิดัส กลิ่นสนิมคละคลุ้งตีตื้นขึ้นอีกหลัง

เลือดเลอะเปรอะเปื้อนมือและใบหน้าของแมทธิวจากการปัดเช็ดมันเป็นทาง

"อึก!" สะโพกแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ ท่อนลำสีเนื้อผลุบโผล่ออกจากรูจีบสีสวย เหล่าน้ำเมือกสีขุ่นยืดเป็นทางเชื่อมและหล่อลื่นระกว่างกันและกัน

พั่บๆๆ

จังหวะถี่รัวเร็วเมื่ออยู่ในท่าที่ง่ายยิ่งขึ้นต่อการขยับสะโพก ลมหายใจหอบกระชั้นชิด ดวงตาเลื่อนลอยและความรู้สึกเสียวซ่านอันเปี่ยมล้น แมทธิวรู้สึกเหมือนกำลังควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการสอดเจ้าท่อนเนื้อที่แสนเปราะบางและไวต่อความรู้สึกมันจะสามารถทำเขาแทบคลั่งได้แบบนี้

"อ๊า! ฮ่ะ!..อ๊ะๆๆ!!"

เสียงครวญครางของคนใต้ล่างนั้นแมทธิวแทบจะไม่รับรู้ หัวสมองโล่งไปหมดมีเพียงร่างกายที่ขยับไปตามสัญชาตญาณ

"ฮึก..แมท อ๊ะ!ช้าหน่อย ข้าจะเสร็จแล้ว อ๊ะๆ อื้อ~ ฮึก!" แขนเรียวโอบกอดดึงร่างข้างบนลงแนบชิด ขาเล็กตวัดเกี่ยวสะโพกแกร่งไว้แน่น

"ฮึก คาร์ล คาร์ล" เสียงกระเส่าขานชื่อคาลีดัสซ้ำๆ เอวสอบกระแทกเข้าจุดกระสันเต็มแรง

ฉูด~

"อื้อ~ ฮึก!" เปลือกตาหลับพริ้ม หูของหมาป่าคาลิดัสลู่ลงและร่างกายอ่อนแรงลงอย่าชัดเจน เหงื่อเย็นขับออกจากร่างกายเหนียวเหนอะหน่ะ อากาศหนาวเย็นกลับไม่สามารถทำให้อุณหภูมิในร่างกายของทั้งคู่เย็นลงได้

ตั่บ!

"อ๊า! ทำอะไร ฮึก..ของเจ้า ข้าพึ่งเสร็จไปนะ" ผลักอกของอีกฝ่ายออก

"อีกสักนิดได้ไหมครับ ขออีกนิดฮา...นะครับ" อ้อน

แม้จะเป็นสายตาแบบนั้นข้าก็ไม่หลงกลหรอกนะ รอบก่อนเจ้าก็พูดแบบนี้!

คาลีดัสส่ายหัวรัว พลิกตัวตัวและพยายามออกจากด้านล่างอันเสียเปรียบนี้

ก่อนที่หมาป่าตรงหน้าเขาจะหนีไปได้แมทธิวกดไหล่อีกฝ่ายลงจนหน้าคะมำ

"อั่ก! ทำอะไรของเจ้า!?"

ไม่มีเสียงตอบกลับ ร่างกายสูงใหญ่กระแทกแนบชิดจนมิดด้าม เลือดกำเดาเริ่มแข็งตัวเป็นเกล็ดติดบนใบหน้า

เสียงเนื้อกระทบกันดังเป็นนังหวะช้าลงแต่กลับเต็มไปด้วยแรงกดจุดเสียวอย่างดี

คาลีดัสใช้มือจับท้องของตัวเองไว้เบา ความจุก เจ็บ เสียวปนเปกันจนทำสีหน้าไม่ถูก มีเพียงเสียงของเขาที่ครางออกมาไม่หยุด

ตั่บ ตั่บ!

"อ๊ะ! อ๊า..แฮ่ก! แมทธิวหยุดก่อน ฮึก!"

"เสียวจังครับ ฮึก! อื้อ แปลกมาก...บางอย่างกำลังออกมา ฮื่อ.." แมทธิวก้มลงดึงร่างท่อนบนของคาลีดัสแอ่นขึ้น แขนแกร่งกอดรัดอีกฝ่ายและกระแทกย้ำ

"อู้ว! ฮึก...อ๊ะ..ฮะ!"

ท้องน้อยป่องเด่นชัดปรากฎสู่สายตาของแมทธิว สายตาพร่ามัวจ้องมองมันนิ่ง มือแกร่งยกขึ้นไปลูบมันอย่างเบามือก่อนจะใช้นิ้วกดมันลง

"อ๊า~!!" คาลิดัสร้องลั่น ความเสียววาบแล่นไปทั่ว มือหงิกเกร็ง ร่างกระตุกและปล่อยน้ำสีขาวใสกระฉูด คาลิดัสฟุบหน้าหอบแฮ่กไม่มีแรงจะต่อต้านใดๆ อีก

แมทธิวมองน้ำที่มีสีใสแตกต่างจากรอบแรก ความแปลกใจเล็กๆ เกิดขึ้นเพียงชั่วครู ใช้เอวสอบกระทุ้งเพียงไม่กี่ทีก่อนจะปลดปล่อยน้ำคาวเข้าภายในร่างกายของหมาป่าคาลีดัส

แพรขนตายาวหลับพริ้มปล่อยให้เหล่าน้ำเชื้อพุ่งเข้าสู่ภายในจนหลั่งล้น เขากอดร่างของหมาป่าคาลีดัสแน่น ริมฝีปากบางพรมจูบไปทั่วลำคอ ใบหน้า แม้กระทั่งกลุ่มผมจนถึงใบหูยาวอย่างอ่อนโยน

"คาร์ล ผมอยากทำอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้งจังเลยครับ"

ดวงตาสีแดงพร่ามัวไปด้วยหยาดน้ำตาหันมาสบตากับเจ้าไก่อ่อนที่ไม่ควรยุ่งด้วยหากไม่จำเป็นจริงๆ เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นตอบคำถาม

"เจ้าเป็นคนโลภแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"

ไม่มีคำตอบสำหรับคำถามคนตรงข้ามกลับเลือกขอร้องแทน "นะครับ..."

"เออ เอาเถอะข้าหนีเจ้าไม่ไหวแล้ว"

"ผมรักคาร์ลที่สุด!" จับอีกฝ่ายจูบ

.

.

คุณยายผู้นั่งจิบชาอยู่ที่บ้านแม่ของแมทธิว

"แมทธิวกลับมาช้าจังเลย ชักจะเป็นห่วงซะแล้วสิคะ" หญิงวัยกลางคนสีหน้าแสดงความกังวล

"คุณยายแน่ใจหรอคะว่าให้เจ้าแมทนอนที่บ้านหลังนั้นคนเดียวน่ะค่ะ" หันมาถาม

"ไม่เป็นไรหรอก ฉันเขียนโน๊ตบอกไว้แล้วว่าฉันหายป่วยและจะมาพักที่บ้านหลังนี้ ถ้าเจ้าแมทไปหายามค่ำมืดเกินไปก็ให้นอนค้างที่นั่นเลย" หญิงชรานั่งบนเก้าอี้โยก มือยกจิบชาเป็นบางครั้งเพิ่มความชุ่มชื่นให้กับลำคอ

"ขอให้ลูกอย่าได้เจอหมาป่าแสนดุร้ายด้วยเถิด พระผู้เป็นเจ้าโปรดคุ้มครองลูกชายลูกด้วย" เธอประสานมือพร้อมทอดสายตามองความมืดมิดด้านนอกผ่านหน้าต่างกระจกใสมีไม้กั้นแบ่งเป็นสี่ช่องเล็ก

"อาเมน"

จบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***