EP4.(nc)

เกล็ดหิมะขาวสวยงามร่วงหล่นจากฟากฟ้า ลมหนาวเย็นพัดผ่านทุกเส้นทางบนผืนโลก ตะวันลาลับขอบฟ้าไปแล้ว ผู้คนต่างเข้าบ้านอันอบอุ่น จุดไฟในเตาผิงเพื่อเพื่มอุณหภูมิในร่างกาย ช่วงเวลาแห่งการใช้เวลาร่วมกันของครอบครับได้เริ่มขึ้น

เด็กและผู้ใหญ่รวมตัวผิงไฟบริเวณกลางบ้าน หน้าเตาผิง บ้างอ่านหนังสือ บ้างเล่นตุ๊กตา บ้างก็วิ่งเล่นไล่จับกันครึกครื้นจนโดนผู้ที่อาวุโสกว่ากล่าวดุตักเตือน

เด็กหญิงและเด็กชายหยุดวิ่งเมื่อถูกทักท้วง

"ระวังหน่อยสิจ๊ะ ถ้าเป็นเด็กดื้อระวังหมาจะมาหานะ" หญิงวัยกลางคนเอ่ยกล่าวแกมย่มขู่เล็กน้อยเพื่อจะให้เด็กทั้งสองหยุดวิ่งเล่นก่อนจะชนข้าวของและบาดเจ็บ

"หนูไม่ชอบไม่มนุษย์หมาป่า"เด็กหญิงส่ายหัว

"ผมก็ไม่ชอบ หมาป่าน่ากลัวและเจ้าเล่ห์" เด็กชายพูดเสริมขึ้นอีกคน

"ถ้าอย่างนั้นก็อย่าเสียงดังเกินไปนะจ๊ะ มันจะทำให้เจ้าหมาป่าได้ยินเข้า เข้าใจรึเปล่าจ๊ะลูก หื้ม?" หญิงวัยกลางคนยิ้มอ่อนโยน มือหยาบกร้านลูบหัวเด็กทั้งสอง

ครับ/ค่ะ!

.

.

แต่หารู้ไม่ว่า หมาป่าผู้ถูกเอ่ยถึงกลับกำลังสนุกสนานอยู่กับการกินอาหารรสเลิศสุดเย้ายวนที่ตัวมันห่างหายไปนาน

เวลานี้หมาป่าเจ้าเล่ห์ดันมีสภาพแตกต่างจากเรื่องเล่าปากต่อปากของเหล่าผู้คนเหลือเกิน

มือเรียวยาวชักรูดแก่นกายยาวสีสวย เสียงเหนอะหนะดังตามจังหวะการชักรูด น้ำเมือกสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนไหลยืดออกจากรูบานสีแดงและไหลลงบนมือของหมาป่าหนุ่ม

ลิ้มยาวสีแดงเลียริมฝีปาก ฟันแหลมแสยะยิ้มเปี่ยมสุขใจยิ่ง เมื่อได้เห็นหนุ่มน้อยหมวกแดงหรือมนุษย์นามว่าแมทธิวอยู่ในการควบคุมของตนเอง

"อึก! ฮือ~ฮา.." มือหนามีเส้นเลือดปูดโปนเนื่องจากข่มปิดปากตัวเองแน่น ข่มตาหลับ หน้าแดงฉานและร่างกายร้อนรุ่มดั่งไฟ อารมณ์ซาบซ่านที่ได้รับมันทำเขาแทบอยู่ไม่สุข

แน่นอนว่าตัวแมทธิวเองไม่ใช่ไม่เคยช่วยตัวเอง หากแต่นี่เป็นมือของคนอื่น แถมมือของคนบนร่างเขายังนุ่มหยุ่น แรงกดพอดีชวนเคลิ้มแตกต่างจากตนที่มือหยาบกร้าน การทำไม่ประสีประสา

"อึก!" แมทธิวเบิกตาโพรง เขารู้สึกถึงบางอย่างกำลังปะทุออกมา ทว่ามนุษย์หมาป่าตรงหน้ากลับหยุดมือลง

มือใหญ่ค่อยๆ ลดระดับลง ปากสั่นเทาเอื้อนเอ่ยถามเสียงกระเส่า "ทำไม...ถึงหยุดครับ"

คาลีดัสแสยะยิ้มตาโค้งสวย "อดทนสักนิด เดี๋ยวข้าจะมีรางวัลให้แน่นอน สนใจรึเปล่า?"

คนใต้ร่างพยักหน้าตอบรับน้อยๆ

ดวงตาสีแดงฉานเหลือบมองเจ้าแท่งเนื้อบวมเต่ง ปลายหัวมีน้ำสีขุ่นปริ่มจวนจะระเบิดอยู่รอมร่อ ภาพนั้นมันทำเขาสุขใจนัก

มือบางดึงหัวกางเกงของตัวเองออกช้าๆ ก้นเด้งขาวนวลล่อสายตาโผล่ชัดให้เชยชม

คาร์ลใช้นิ้มสอดเข้ารูเล็กช่องทางด้านหลังเพื่อขยายมัน จากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสามนิ้ว ริมฝีปากปากสีสดเปล่งเสียงครวญครางไม่หยุด ขนาดที่คนด้านล่างแทบจะเสร็จก่อนที่จะได้สอดใส่เข้าเสียอีก

"อึก! อื้อ~แฮ่กๆ!"

ของไอ้เด็กนี่ใหญ่ชะมัด ถึงจะขยายมาสักพักแล้ว แต่ก็คงเข้ายากอยู่ดี

"คาร์ล..." สายตาลูกหมาตัวน้อยและเสียงทุ้มอันสั่นเทานั้นชวนผู้คนใจเต้นได้ไม่ยาก

คาลีดัสสะบัดหัวไล่ความคิดอื่นออกไป สายตานั้นมันทำให้เขาใจอ่อน

เขาใช้มือจับแท่งยาวจ่อเข้าที่ปากทางเข้า สะโพกกลมค่อยๆ กดนั่งลงไป ขนาดของมันยากที่จะเข้าในช่องทางคับแคบนี้ได้ ทว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น

ในที่สุดปลายหัวเริ่มเข้าได้ทีละนิดจนส่วนหัวเข้าไปได้ แม้จะเป็นเพียงแค่ส่วนปลาย คาลีดัสกลับรู้สึกคับแน่นไปหมด

"อึก! เจ้าจะเกินหน้าเกินตาคนอื่นเกินไปแล้ว..." เขาชะงักลงเมื่อมองลงไปด้านล่าง

แมทธิวดวงตาพร่ามัว ปากเผยออ้าค้างน้อยๆ เสียงหอบหายใจแรงและอกที่กระเพื่อม นัยย์ตาสีเทาจ้องมองแก่นกายของตนที่เข้าได้เพียงแค่ส่วยปลายเพียงเท่านั้น เพียงเล็กน้อยแค่นี้กลับทำเขาเสียวจี๊ดไปทั่วร่างอย่างเหนือจินตนาการ

"คาร์ล ฮา...ผมสงสัยจังถ้าลงไปทั้งลำจะเป็นยังไง" ไม่รีรอคำตอบ มือหยาบจับสะโพกนุ่มกดลงดั่งความคิด

"อุก!" ร่างกายของคาลิดัสขนลุกซู่ หูตั้งหางตรง ปากอ้าค้างแม้แต่จะเปล่งเสียงออกมาก็ทำได้ยากเสียเหลือเกิน

น้ำตาสีใสทะลักออกและไหลหยดลงออกจากนัยย์ตา ดวงหน้างามก้มมองท้องน้อยที่ป่องออกมาเป็นแท่ง

"อา...คาร์ล ผมรู้สึกดีมากเลย ฮึก..คุณรู้สึกเหมือนกันใช่ไหม" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มจาง ใบหน้าคมเข้มมีเหงื่อผุดไหลลงเป็นสายยาว

"ฮา..." แมทธิวจับยกสะโพกเล็กถนัดมือ ขึ้นและลงเป็นจังหวะ เสียงลามกดังต่อเนื่องภายในห้องเล็กอันมืดสลัวอาศัยเพียงแค่แสงจันทร์ที่ลอดผ่านช่องระหว่างผ้าม่านอันน้อยนิด

คาลีดัสปลายคางเชิดขึ้น ฟันแหลมขบเม้มริมฝีปากเลือดซิบ ก่อนเขาจะตัดสินใจก้มลงไปบดจูบเพื่อช่วยให้ลืมหรือลดความเจ็บปวดลงบ้าง

ท่าทางเงอะงะของคนใต้ร่างทำร่างกายเล็กๆนี่สั่นสะท้านไปหมดแม้จะมีเสียววาบบ้างแต่ที่เหลือกลับทำให้เขาเจ็บจนแทบกลบความเสียวกระสันที่ได้รับ

ตับๆ พั่บๆๆ!

"อื้อ! อ๊ะๆๆ แมท..แมทธิว อึก! ช้าหน่อย ฮา...มันเจ็บ" คาลิดัสพยายามเอ่ยท้วงเสียงกระเส่า

ไอ้เด็กนี่ควรจะเสร็จนานแล้วสิ เกิดอะไรขึ้น?

นี่ข้าอยู่บ้างบนจริงรึ เหตุเจ้าเด็กนี่ถึงขยับอะไรเองก็ดูง่ายไปหมด!?

ทีบีซี.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***