เกล็ดหิมะขาวร่วงหล่นจากท้องนภา ลมหนาวเย็นพัดผ่านทุกเส้นทางบนผืนโลก ตะวันลาลับขอบฟ้าไปแล้ว ผู้คนต่างเข้าบ้านอันอบอุ่น จุดไฟในเตาผิงเพื่อเพื่มอุณหภูมิในร่างกาย ช่วงเวลาแห่งการใช้เวลาร่วมกันของครอบครับได้เริ่มขึ้น
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่รวมตัวผิงไฟบริเวณกลางบ้านหน้าเตาผิง บ้างอ่านหนังสือ บ้างเล่นตุ๊กตา บ้างก็วิ่งเล่นไล่จับกันครึกครื้นจนโดนผู้ที่อาวุโสกว่ากล่าวดุตักเตือน
เด็กหญิงและเด็กชายหยุดวิ่งเมื่อถูกทักท้วง
"ระวังหน่อยสิจ๊ะ ถ้าเป็นเด็กดื้อระวังหมาป่าจะมาหานะ" หญิงวัยกลางคนเอ่ยกล่าวแกมย่มขู่เล็กน้อยเพื่อจะให้เด็กทั้งสองหยุดวิ่งเล่นก่อนจะชนข้าวของและบาดเจ็บ
"หนูไม่ชอบไม่มนุษย์หมาป่า"เด็กหญิงส่ายหัว
"ผมก็ไม่ชอบ หมาป่าน่ากลัวและเจ้าเล่ห์" เด็กชายพูดเสริมขึ้นอีกคน
"ถ้าอย่างนั้นก็อย่าเสียงดังเกินไปนะจ๊ะ มันจะทำให้เจ้าหมาป่าได้ยินเข้า เข้าใจรึเปล่าจ๊ะลูก หื้ม?" หญิงวัยกลางคนยิ้มอ่อนโยน มือหยาบกร้านลูบหัวเด็กทั้งสอง
ครับ/ค่ะ!
.
.
แต่หารู้ไม่ว่า หมาป่าผู้ถูกเอ่ยถึงกลับกำลังสนุกสนานอยู่กับการกินอาหารรสเลิศสุดเย้ายวนที่ตัวมันหิวโหยมานาน
เวลานี้หมาป่าเจ้าเล่ห์ดันมีสภาพแตกต่างจากเรื่องเล่าปากต่อปากของเหล่าผู้คนมากเหลือเกิน
มือเรียวยาวชักรูดแก่นกายยาวสีสวย เสียงเหนอะหนะดังตามจังหวะการชักรูด น้ำเมือกสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนไหลยืดออกจากส่วนหัวของแท่งเนื้อรูบานสีแดงและไหลลงบนมือของหมาป่าหนุ่มเต็มมือเล็ก
ลิ้มยาวสีแดงเลียริมฝีปาก ฟันแหลมแสยะยิ้มเปี่ยมอย่างสุขใจยิ่ง เมื่อได้เห็นหนุ่มน้อยหมวกแดงหรือมนุษย์หนุ่มนามว่าแมทธิวอยู่ในการควบคุมของตนเอง
"อึก! ฮือ..ฮ่ะ!" มือหนามีเส้นเลือดปูดโปนเนื่องจากข่มปิดปากตัวเองไว้อย่างอดกลั้น ขนตาเปียกแฉะลู่ลงปิดแน่น ใบหน้าแดงฉานและร่างกายร้อนรุ่มดั่งไฟ อารมณ์และความรู้สึกซาบซ่านที่ได้รับมันทำเขาแทบบ้า
แน่นอนว่าตัวแมทธิวเองไม่ใช่ไม่เคยช่วยตัวเอง หากแต่นี่เป็นมือของคนอื่น แถมมือของคนบนร่างเขายังนุ่มหยุ่น แรงกดพอดีชวนเคลิ้มแตกต่างจากตนที่มือหยาบกร้านกับการทำไม่ประสีประสาไร้ประสบการณ์อย่างตน
"อึก!" แมทธิวเบิกตาโพรง เขารู้สึกถึงบางอย่างกำลังปะทุออกมา ทว่ามนุษย์หมาป่าตรงหน้ากลับหยุดมือลง
มือใหญ่ค่อย ๆ ลดระดับลง ปากสั่นเทาเอื้อนเอ่ยถามเสียงกระเส่า "ทำไม...ถึงหยุดครับ"
คาลีดัสแสยะยิ้มตาโค้งสวย "อดทนสักนิด เดี๋ยวข้าจะมีรางวัลให้แน่นอน สนใจรึเปล่า?"
คนใต้ร่างพยักหน้าตอบรับน้อยๆ
ดวงตาสีแดงฉานเหลือบมองเจ้าแท่งเนื้อบวมเต่ง ปลายหัวมีน้ำสีขุ่นปริ่มจวนจะระเบิดอยู่รอมร่อ ภาพนั้นมันทำเขาสุขใจนัก
มือบางดึงหัวกางเกงของตัวเองออกช้าๆ ก้นเด้งขาวนวลล่อสายตาโผล่ชัดให้เชยชม
คาร์ลใช้นิ้มสอดเข้ารูเล็กช่องทางด้านหลังเพื่อขยายมัน จากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสามนิ้ว ริมฝีปากปากสีสดเปล่งเสียงครวญครางไม่เบาหวิว ขนาดที่คนด้านล่างแทบจะเสร็จเพราะเสียงหวานก่อนที่จะได้สอดใส่เข้าเสียอีก
"อึก! อื้อ..อ๊ะห์!"
ของไอ้เด็กนี่ใหญ่ชะมัด ถึงจะขยายมาสักพักแล้ว แต่ก็คงเข้ายากอยู่ดี
"คาร์ล..." สายตาลูกหมาตัวน้อยและเสียงทุ้มอันสั่นเทานั้นชวนผู้คนใจเต้นได้ไม่ยาก
คาลีดัสสะบัดหัวไล่ความคิดอื่นออกไป สายตานั้นมันทำให้เขาใจอ่อน
เขาใช้มือจับแท่งยาวจ่อเข้าที่ปากทางเข้า สะโพกกลมค่อย ๆ กดนั่งลงไป ขนาดของมันยากที่จะเข้าในช่องทางคับแคบนี้ได้ ทว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น
ในที่สุดปลายหัวเริ่มเข้าได้ทีละนิดจนส่วนหัวเข้าไปได้ แม้จะเป็นเพียงแค่ส่วนปลาย คาลีดัสกลับรู้สึกคับแน่นไปหมด
"อึก! เจ้าจะเกินหน้าเกินตาคนอื่นเกินไปแล้ว...นะ" เขาชะงักลงเมื่อมองลงไปด้านล่าง
แมทธิวหลับตาหยีขมวดคิ้วมุ่น ริมฝีปากหนาขบเม้มลง เสียงหอบหายใจแรงและอกที่กระเพื่อม นัยย์ตาสีเทาปรือขึ้นเล็กน้อยจ้องมองแก่นกายของตนที่เข้าได้เพียงแค่ส่วนปลายเพียงเท่านั้น เพียงเล็กน้อยแค่นี้กลับทำเขาเสียวจี๊ดไปทั่วร่างตั้งแต่ปลายเท้า
"คาร์ล ฮา...ผมสงสัยจังถ้าลงไปทั้งลำจะเป็นยังไง" ไม่รีรอคำตอบ มือหยาบจับสะโพกนุ่มกดลงดั่งความคิด
"อุก!" ร่างกายของคาลิดัสขนลุกซู่ หูตั้งหางตรง ปากอ้าค้างแม้แต่จะเปล่งเสียงออกมาก็ทำได้ยากเสียเหลือเกิน
น้ำตาสีใสทะลักออกไหลหยดลงออกจากดวงตา ดวงหน้างามก้มมองท้องน้อยที่ป่องนูนออกมาเป็นแท่ง
"อา...คาร์ล ผมรู้สึกดีมากเลย ฮึก!..คุณรู้สึกเหมือนกันใช่ไหม" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มจาง ใบหน้าคมเข้มมีเหงื่อผุดไหลลงเป็นสายยาว
"ฮา..." แมทธิวจับยกสะโพกเล็กถนัดมือ ขึ้นและลงเป็นจังหวะ เสียงลามกดังต่อเนื่องภายในห้องเล็กอันมืดสลัวอาศัยเพียงแค่แสงจันทร์ที่ลอดผ่านช่องระหว่างผ้าม่านอันน้อยนิด
คาลีดัสชูปลายคางเชิดขึ้น ฟันแหลมขบเม้มริมฝีปากเลือดซิบ ก่อนเขาจะตัดสินใจก้มลงไปบดจูบเพื่อช่วยให้บันเทาหรือลดความเจ็บปวดลงบ้าง
ท่าทางเงอะงะของคนใต้ร่างทำร่างกายเล็กๆนี่สั่นสะท้านไปหมดแม้จะมีเสียววาบบ้างแต่ที่เหลือกลับทำให้เขาเจ็บจนแทบกลบความเสียวกระสันที่ได้รับ
ตับๆ พั่บๆๆ!
"อื้อ! อ๊ะๆๆ แมท..แมทธิว อึก! ช้าหน่อย ฮา...มันเจ็บ" คาลิดัสพยายามเอ่ยท้วงด้วยเสียงสั่นกระเส่า
ไอ้เด็กนี่ควรจะเสร็จนานแล้วสิ เกิดอะไรขึ้น?
นี่ข้าอยู่ข้างบนจริงรึ เหตุเจ้าเด็กนี่ถึงขยับอะไรเองก็ดูง่ายไปหมด!?
ทีบีซี.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments