คนที่แต่งกับข้าต้องเป็นเจ้า
เฮ้พี่ครับ ไม่ทราบว่า หุบเขาที่นี่เขาเรียกว่าอะไรเหรอครับพี่ทำไมมันดูเงียบสงบดีจังแล้วที่นี่ไม่มีคนอยู่เหรอครับพี่
(ฉิงฉืง)
เออแล้วนายมาทำอะไรที่นี่อย่างนั้นหรอ ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ ที่เนี่ยฉันก็เห็นไม่มีใครมาตั้งนานแล้วนี่นาแต่เห็นเขาว่ากันว่าหุบเขาเนี่ยเคยมี องค์ราชามังกร ปกปักรักษาอยู่ที่นี่นะ แล้ว นายจะเข้ามาทำอะไรที่นี่อย่างนั้นหรอ เห็นนายดูจ้องๆมองๆ เอ๊ะนั่นกล้องในจะเอากล้องมาถ่ายรูปอย่างนั้นหรอ นาย ก็คงจะเรียนถ่ายภาพโบราณสินะ ใช่หรือเปล่าล่ะ ทีนี้เป็นโบราณสถาน เห็นเขาบอกว่า องค์ราชันย์ผู้นี้ ได้โดนหลับไหล จะองค์เทพสวรรค์มาตั้งแต่ 50,000 ปีที่แล้วนั่นแหละ
(หยงฟู้)
งั้นเหรอครับพี่ งั้นถ้าเป็นไปได้ ผมไปขอถ่ายได้ไหมครับ คือที่ผมมาถ่าย ผมเก็บงานในวิชาประวัติศาสตร์ ที่มหาลัยนะครับ พอดี ผมอยู่ชมรมประวัติศาสตร์นะครับ ผมก็เลยมาถ่ายรูปเก็บงาน ส่งอาจารย์นะครับพี่
(ฉิงฉิง)
อ๋ออย่างนั้นเหรองั้นก็ นายก็ลองไปถ่ายดูเอาแล้วกันนะพี่คิดว่า ก็คงเข้าไปใกล้ไปมากกว่านี้ก็คงไม่ได้อ่ะนะเพราะว่าน่าจะเป็นสถานโบราณที่เขา ไม่ให้เข้าไปวุ่นวายอ่ะนะ นายก็ลองไปทำดูก็แล้วกันแล้วก็ถ้าเขาให้นายเข้าไปถ่ายได้ไงก็ลองเข้าไปถ่ายดูนะ แต่ถ้าทำไม่ได้ก็คือไม่ได้นะจ๊ะ งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่กลับก่อนนะ บ๊ายบาย
(หบงฟุ้)
ครับพี่ขอบคุณนะครับพี่ ผมไปแล้วนะครับ ขอบคุณที่พี่ให้คำแนะนำผมด้วยนะครับ บ๊ายบายเช่นกันครับ
( ทันใดนั้น หยงฟู่ ก็ได้เดินเข้าไปใกล้ๆในสถานที่โบราณแห่งนั้นและได้ถ่ายภาพนั้นออกมาได้อย่างสวยงามแต่แล้วเขาก็เดินไปจนถึงฝั่งสะพานและเห็นสถานที่สวยงามนั้น เขาได้พบในจุดๆหนึ่งเป็นจุดที่น่าสนใจสำหรับเขาเขาได้เห็น วัง โบราณเก่าที่สวยมากและเขาจึงเดินเข้าไป ในโบราณนั้นสถานที่แห่งนั้นจะมีคำอักษรตัวหนังสือ และบรรจงเขียนคาถาไว้ว่า ( ยามเย็นยามนั้นยามไหน ที่เจ้าเอ๋ยได้หลับไหล เจ้าจะจงตื่นขึ้นมาในเมื่อยามเศร้าพบรัก เป็นคู่แท้ ของเจ้าเท่านั้น เจ้าถึงจะตื่น จากนิทราในยามหลับไหล) ในเมื่อดังนั้น หยงฟู่ก็ได้อ่านคำพระคัมภีร์หรือพระคาถาหรือเป็นท่องบทกลอนนี้ขึ้นมาได้จำใจ ท่องได้ขึ้นใจ เพราะคาถานี้เป็นคาถาปลดปล่อยดวงวิญญาณของมังกรที่หลับไหลมายาวนานถึง 5 หมื่นปี ทันใดนั้น ที่เขาได้อ่าน บทคัมภีร์หรือพระคาถานั้นที่ปลดปล่อยแล้ว ซึ่งเกิดเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นในบริเวณนั้น ก็ได้มีเสียงมังกรคำรามขึ้นมาอันน่าสะพรึงกลัว และเขาก็ตกใจเป็นอย่างมากแผ่นดินแยก แผ่นดินไหว เพียงแค่จุดเดียว สั่นสะเทือนทั้งท้องฟ้าและท้องฟ้าสีคราม เหมือนหมอเป็นสีดำ ค้ำมืด แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า)
(ยงฟู้)
อะไรกัน นั่นๆมันคืออะไรกันเนี่ยน่ากลัวชะมัด อะไรกันเนี่ย หรือเสียง เสียงอะไรคำราม น่ากลัวชะมัดเลย แผ่นดินไหวอีกต่างหาก อะไรกันเนี่ย กลัวกลัวแล้วจ้ากลัวแล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments