ตอนที่1 หมู่บ้านปริศนา

ในหมู่บ้านเล็กๆ บนภูเขาอาเธอร์ ท่ามกลางโดยหิมะในฤดูหนาว จนตกค่ำ มีเสียงกระดูกเสียดสีกัน

แล้วก็มีเสียงตะโกนมา"ช่วยด้วยมีโครงกระดูกเดินได้ ช่วยด้วย~"แล้วเสียงเขาก็จบไป

เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงต่างก็ออกจากบ้านด้วยตกใจและความง่วง เมื่อชาวบ้านได้เห็นนั้นต่างตกตะลึงที่พบกับคนที่ตะโกนถูกโครงกระดูกแทงจนตาย แล้วโครงกระดูกมากมายก็พุ่งใส่ชาวบ้าน

"อ้าา โอ้ย" เสียงโหยหวนของชาวบ้านดังทั่วหมู่บ้าน

ปั้ง ปั้ง ปั้ง เสียงปืนลูกซองดังขึ้น

"ไอ้โครงกระดูกมึงทำไมอะไรกับลูกบ้านกู" ผู้ใหญ่บ้านพูดแล้วกำลังขี่ม้าอยู่

"ทุกคนไปรวมตัวกันที่เนินเขาหลังหมู่บ้านตรงนี้ข้าเคลียร์เอง" ผู้ใหญ่บ้านตะโกนบอก

ปั้ง ปั้ง ปั้ง

"เยอะจังวะ รีบๆไป" ผู้ใหญ่บ้านพูด

ปั้ง ปั้ง

"บ้าแหละ ทำไมกูยิงไปแล้วยังฟืนตัวได้วะ น่ารำคาญวะ" ผู้ใหญ่บ้านประหลาดใจ

แล้วเมื่อคนมาครบที่เนินเขาหลังหมู่บ้าน

กุบกุบกุบ

"ครบยัง" ผู้ใหญ่บ้านขี่ม้ามาที่เนินเขา

"ครบแล้วครับ" ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านพูด

"ถ้างั้นทุกคนหยิบปืนมาแล้วยิงใส่มัน และพวกผู้หญิงแบะเด็กขึ้นไปบนภูเขา" ผู้ใหญ่บ้านพูด

ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง

เสียงปืนดังอย่างรัวๆ

"ยิงอีก"ผู้ใหญ่บ้านสั่งอีกครั้ง

ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง

"ยิงให้หมดแล้ว"

ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง ปั้ง

แล้วเมื่อผ่านไป30นาที ทุกอย่างก็ไม่ดีขึ้น

"ผู้ใหญ่บ้านครับกระสุนหมดครับ" ผู้ช่วยพูด

"ห๊ะ บ้า หมดได้ไง" ผู้ใหญ่บ้านพูดกับความประหลาดใจ

"งั้นทุกคนฟังข้า ขอให้ทุกคนสู้จนตาย ไป" ผู้ใหญ่บ้านตะโกนปลุกใจ

แล้วชาวบ้านทุกคนก็สู้จนถึง6โมงเช้า

แล้วก็เกิดหมอกหนาทึบลงจนบดบังแสงอาทิตย์ยามเช้า ชาวบ้านที่รอดชีวิตจากการต่อสู้ต่างก็เหนื่อยล้าทั้งกายและใจ โครงกระดูกที่เคยเข้าจู่โจมหมู่บ้านหายไปอย่างไร้ร่องรอย หมู่บ้านเงียบสงัด เหลือเพียงเสียงหายใจหนัก ๆ ของชาวบ้านที่ยังคงยืนอยู่ ผู้ใหญ่บ้านที่ยืนบนหลังม้าหันมองดูหมู่บ้านอันพังทลายด้วยความเครียด

ทันใดนั้น เสียงกุบกับของม้าก็ดังขึ้นจากทางเข้าหมู่บ้านมาทางที่ชาวบ้านอยู่ หมอกค่อย ๆ เปิดทางให้เห็นกลุ่มทหารในชุดเกราะเต็มยศ พวกเขามากันสิบคน นำโดยชายร่างสูงในชุดเกราะทองแดงโดดเด่น ทหารผู้นั้นลงจากม้าและเดินเข้ามาหาผู้ใหญ่บ้าน ก่อนจะหยิบจดหมายออกมา

“กระผม แรส แห่งกองทัพวังหลวง พวกเราได้รับคำสั่งให้มาสืบสวนเหตุการณ์ที่นี่” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพ

ผู้ใหญ่บ้านมองแรสอย่างสงสัย “แล้วท่านรู้ได้อย่างไรที่โครงกระดูกบุกหมู่บ้านเรา?”

แรสก้มศีรษะเล็กน้อย “กระผมต้องขออภัย แต่เป็นคำสั่งจากวัง กระผมเองก็ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่หน้าที่ของเราคือการสืบหาความจริง และตรวจสอบว่ามีใครในหมู่พวกท่านเกี่ยวข้องหรือไม่”

เสียงพึมพำของชาวบ้านดังขึ้น บางคนแสดงความสงสัย ผู้ใหญ่บ้านขมวดคิ้ว “ข้ารับรองว่าหมู่บ้านคุณ เราจะไม่ทำอะไรเสียหายและจะไม่ยึดครองหมู่บ้านนี้ โปรดไว้วางใจ” แรสตอบอย่างสุภาพ

“ถ้างั้นเราจะอนุญาติให้ท่านค้นได้ ” ผู้ใหญ่บ้านตอบ

จากนั้น แรสก็สั่งการให้ทหารเริ่มค้นหาความจริง ชาวบ้านต่างยืนมองด้วยความกังวล ขณะที่ผู้ใหญ่บ้านก็ยืนเฝ้าดูเหตุการณ์อย่างไม่แน่ใจในชะตากรรมของหมู่บ้าน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***