ตอนที่ 1 ชีวิตนุ่นนิ่ม

...

“นิ่มอย่าเข้าไป”

“ทำไม”นุ่มนิ่มตอบ

“ซอยนี้ซอยพี่ขาว”

“ซอยนี้ของขาวกุถามจริงบ้านพ่อมันเป็นเจ้าของซอยหรอทำไมกุจะเข้าไม่ได้”

นุ่มนิ่มหัวโจกจอมวงการในเเก๊งผีโบ๋ไม่ต้องถามชื่อเเก๊งใครตั้งก็ผมนี่เเหละเอาจริงชีวิตผมก็ไม่ได้มีอะไรมากกินนอนเที่ยวตกเย็นออกตกดึกตั้งวงกินของมึนเมาเเต่เดี๋ยวนี้ผมลดลงมาบ้างสมัยนู้นเอาทั้งยาเส้นเอาทั้งกัญชาไม่วายไอของวัยรุ่นที่มันซุมหัวดูดกัน

พอเข้าประมาณปีกว่าที่เริ่มจะเสพติดของพวกนี้ก็มารู้อีกทีว่าขวัญเสียเเม่ผมเองผมเรียกเเกงี้มาตลอดเเม่ตายเพราะเรือร่มพ่อก็ทิ้งผมก็เลยตั้งใจจะลดของพวกนั้นลงเพราะไม่อยากตายนั้นเเหละความตายมันน่ากลัว ใครไม่กลัวก็เรื่องของมัน

ทั้งเเเก๊สมีกันอยู่หกมีเจียว เป็ด เงิน นุ่นนิ่มผมเอง ตายไปสองเหลืออยู่สี่เเจ็คตายก่อนไอ้เปี๊ยกสองปีเเจ็ครถล้กระเเทกกับต้นไม้หัวเเตกเสียเลือดหนักตายโรงบาลส่วนเปี๊ยกโดนลูกหลงพวกวัยรุ่นสองกระสุนเข้าหัว อีกนัดเข้าหน้าอกตายเหมือนกันถึงจะดูติดเล่นไปหน่อยเเต่พอคนที่รักตายไปเเล้วจริงๆข้างในมันก็เสียใจจนพูดอะไรไม่ออกเหมือนกันไหนจะเเม่

เเต่ปัจจุบันก็ยังคงเป็นคนไม่ดีในสายตาพวกคนเเก่อยู่ดี

“เเล้วสรุปมึงจะไปได้ยัง ยุงกัดไอ้สัส”เจียวถาม

“ถ้ามึงจะรีบขนาดนั้น มึงก็ไปก่อนดิ”

“พวกมึงกลัวไรว่ะ เเค่ซอยบ้านไอ้ขาว”

“อย่างเงินเนี้ยกลัว มีเเต่พวกโง่เท่านั้นเเหละที่มองกูเเบบนั้น”

“เจียวมันด่ามึงโง่”

“กูรู้อย่าซ้ำเติมไอสัส”

พูดจบนุ่นนิ่มไม่รอช้าขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจสีเเดงเข้าไปในซอยซอยนี้พวกคนเมาเยอะสาวๆไม่เหมาะที่จะมาเดินเล่นชมนกหรอก

“ซอยก็เงียบอยู่”

“สงสัยวันนี้เขางดเมากัน ปกติเห็นตั้งวงกันตั้งเเต่เย็นเเล้ว”

“เเล้วไงต่อนิ่ม”เงินเอ่ยขึ้น

“มึงจะเล่นกันตรงไหน”