ทำร้ายเซนซู

พรวด! จิงเอ๋อกระอักเลือดคำโต! ดาบเหล็กแทงทะลุแขนของจิงเอ๋อ

สิบหน้าที่ก่อนหน้านี้

แสงสว่างสีทองสาดส่องเข้าสู่ดวงตาของจิงหยาน

จิงหยานลอบคิดอยู่ภายในใจ"หากข้าไม่ช่วยเหลือจิงเอ๋อตัวน้อย เขาจะตายลงในที่สุด"

จิงหยานชักดาบออกจากฝักดาบ เขาหยิบดาบของตัวเอง ปาเข้าใส่แขนของจิงเอ๋อ

กลับสู่สถานการณ์ปัจจุบัน

จิงเอ๋อกล่าว"เมื่อกี้เกิดสิ่งใดขึ้นหรือท่านปู่?"

จิงหยานกล่าว"จิงเอ๋อตัวน้อย ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกันแน่แต่ร่างกายของเจ้าทำการดูดซับพลังงานอย่างมหาศาล"

จิงหยานกล่าว"หากข้าไม่ปลุกเจ้าขึ้นมาจากห้วงความคิดเจ้าจะดูดซับพลังงานที่มากเกินไปจนร่างกายไม่สามารถรับไหวจนเกิดการระเบิด ผลสุดท้ายคือเจ้าจะตายลงในที่สุด"

จิงหยานกล่าว"เอาละจิงเอ๋อตัวน้อย เจ้าไปพักผ่อนเถอะ วันนี้เจ้าเหนื่อยมามากพอแล้ว"

จิงเอ๋อกล่าว"ขอรับท่านปู่ ข้าเริ่มรู้สึกเหนื่อยๆแล้วด้วย"

จิงหยานเดินจากไป จิงเอ๋อเข้าสู่ห้องนอน

เช้าวันต่อมา

แสงสว่างสาดส่องเข้าสู่ดวงตาและใบหน้าของจิงเอ๋อ

จิงเอ๋อกล่าว"เช้าแล้วหรือ"จิงเอ๋อลืมตาตื่น

ชายชราค่อยๆเดินไปเปิดหน้าต่างทุกบาน

จิงเอ๋อกล่าว"ท่านปู่ทำไมต้องเปิดหน้าต่าง ข้ากำลังนอนหลับอยู่"

จิงหยานกล่าว"จิงเอ๋อตัวน้อยของข้า เจ้านอนมานานแล้วตอนนี้ก็ครึ่งวันไปแล้ว"

จิงหยานกล่าว"ได้เวลาไปฝึกต่อแล้วตามข้ามา"

ชายชราเดินเข้าไปภายในห้องตำราของตระกูลจิง

จิงหยานกล่าว"จงเลือกตำราเหล่านี้ไปฝึกแม้ตระกูลของพวกเราจะเหลืออยู่แค่เพียงสองคนแต่ครั้งหนึ่งพวกเราก็เคยรุ่งโรจน์ ตำราพวกนี้ถูกสร้างและนำมา ในยุคที่ตระกูลของพวกเรารุ่งโรจน์"

จิงเอ๋อตอบรับ

จิงเอ๋อเลือกตำรามากมายแล้วทำการอ่านตำรามากมาย

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"ตำรานี้ค่อนข้างดีในการสร้างพื้นฐาน ตำราดาบสายลม ตำรานี้เน้นไป ที่ความรวดเร็ว พลังทำลาย เป็นหลัก ขั้นตอนแรกในการฝึกตำราคือการสัมผัสถึงพลังงานแห่งลม"

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"พลังงานแห่งลมคือสิ่งใด ข้าไม่รู้แม้แต่พลังงานมีกี่รูปแบบ ข้าควรหาตำราที่มีข้อมูลเกี่ยวกับพลังงานต่างๆหางตาของเขาไปสังเกตเห็นตำราพลังงาน"

จิงเอ๋อเดินไปหยิบตำราพลังงาน เขาเริ่มการอ่านตำราพลังงานรวมถึงตำราอื่นๆในห้องเก็บตำรา

สามเดือนต่อมา

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"ในที่สุดข้าก็อ่านตำราที่เป็นความรู้พื้นฐานจนหมด"

จิงหยานกล่าว"จิงเอ๋อตัวน้อยตลอดสามเดือนนี้ เจ้าฝึกฝนและอ่านตำราไปพร้อมๆกันจนแทบไม่สามารถหาเวลาพักผ่อนได้ควรไปพักผ่อนได้แล้ว"

จิงเอ๋อกล่าว"ข้ายังไหวขอรับท่านปู่"

จิงหยานกล่าว"จิงเอ๋อตัวน้อย จงจำเอาไว้การฝึกฝนที่ดีหาใช่การฝึกอย่างหนักหน่วงแต่ควรฝึกและพักผ่อนอย่างสม่ำเสมอ ร่างกายของเจ้าก็ต้องพร้อมสำหรับการฝึก มิใช่มีแค่จิตใจที่พร้อม...! ไม่เช่นนั้นร่างกายของเจ้าจะแตกสลาย!"

จิงเอ๋อกล่าว"ขอบคุณสำหรับคำแนะนำขอรับท่านปู่ เช่นนั้นข้าจะไปพักผ่อนสักหน่อย"

เช้าวันต่อมา

จิงเอ๋อกล่าว"ท่านปู่ขอรับ ข้าขอออกไปข้างนอกคฤหาสน์ได้หรือไม่"

จิงหยานกล่าว"อย่าไปไหนไกลแล้วกัน"

จิงเอ๋อกล่าว"ขอรับท่านปู่"

ปั้ง!

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"เสียงอะไรกัน"

จิงเอ๋อหันร่างกายไปตามเสียงที่ถูกนำพาไป เขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังถูกทุบตีอยู่

ชายที่กำลังทุบตี มีรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่เต็มไปด้วยความโหดร้ายของสัตว์ป่า

จิงเอ๋อทะยานร่างกายและทำการหยุดหมัดของเขา

ชายที่ทำการทุบตี รู้สึกโกรธมากที่ถูกขัดจังหวะ

เซนซูกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ"แกเป็นใครว่ะ ไอ้ขยะนี่"

กรอด! เสียงกัดฟันของเขากระทบกันอย่างรุนแรง

เซนซูกล่าว"แกรู้ไหม ไอ้ขยะว่าข้าคือนายน้อยของตระกูลเซน เซนซูยังไงละ"

จิงเอ๋อกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเช่นกัน" ข้าไม่รู้หรอกว่าแกเป็นใครแต่ข้าจะสั่งสอนแกเองไอ้เซนตูดหมึกว่าไม่ควรทำร้ายคนอื่น"

เซนซูปลดปล่อยมีดบิน!

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"มีดบินงั้นหรอ"

จิงเอ๋อหลบหลีกอย่างระมัดระวัง

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"เขาควบคุมมีดบินได้แค่หนึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ข้าจะไม่สามารถหลบมีดเพียงหนึ่งเล่มได้"

มีดบินเล่มที่สองถูกปลดปล่อยออกไป

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"แย่แล้วสองเล่มเลยหรอ ตอนนี้ข้าเจองานยากแล้วเขาสามารถควบคุมได้สอง ข้ายังไม่สำเร็จแม้แต่ขั้นพื้นฐาน ข้าต้องหาจังหวะสำคัญในการพลิกสถานการณ์"

เซนซูกล่าว"ไอ้ขยะ แกทำได้แค่หลบเองหรอวะ"

พรวด! เซนซูกระอักเลือดคำโต!

ดาบของจิงเอ๋อถูกแทงทะลุหน้าท้องของเซนซู

เซนซูกล่าว"ด...ดะ...เดี๋ย"

ก่อนที่เซนซูจะกล่าวจบ หมัดของจิงเอ๋อก็รัวใส่เขาแล้วการทุบตีเซนซูดำเนินไปเป็นเวลานานจนเขาสลบไป

จิงเอ๋อมองด้วยหางตา

จิงเอ๋อลอบคิดอยู่ภายในใจ"ข้าเกือบแย่แล้ว ยังดีที่ข้าสามารถใช้พลังงานแห่งลมได้ ก็นะ ยังดี ที่ข้าโยนดาบและใช้พลังงานแห่งลมปกปิดดาบที่ถูกโยนไป ข้าไปดีกว่า"

จิงเอ๋อเดินจากไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***