ตอนที่ 5 เพื่อนใหม่บนดอย1/1

เช้าวันถัดมา  

ภูผาตื่นสาย เพราะเมื่อวานเหนื่อยล้ามากจากการทำอะไรหลายๆอย่างภูผาสะลึมสะลือ และคว้าโทรศัพท์ว่าดูจึงพบว่า

"โอ้โห จะเที่ยงแล้ว!" เขารีบลุกไปอาบน้ำ แต่งตัว และจะทำอาหารกินแต่พอเปิดตู้เย็นดูก็เจอแต่มาม่าซองเดียว

"ต้องไปซื้อของอีกแล้วสินะ" เขาทำหน้าเอือมละอาและพูดเบาๆ ก่อนหยิบเสื้อกันหนาวใส่แล้วออกจากบ้าน

ระหว่างทางเขาก็เดินไปและคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แถมช่วงนี้ใกล้จะหน้าหนาวแล้ว คงต้องตุนของไว้เยอะๆเพื่อขี้เกียจออกจากบ้าน

เมื่อเดินไปถึงร้านค้า ภูผาเลือกของอยู่สักพัก ในร้านมีทั้งของกินและของใช้เพียบเลย เขาเดินไปเรื่อยๆ จนไปถึงเคาน์เตอร์ พ่อค้าสังเกตุเห็นว่าไม่ใช่คนในหมู่บ้านจึงทักขึ้น  

"ย้ายมาใหม่ใช่ไหม?"  

"ครับ พึ่งมาไม่นาน" ภูผายิ้มตอบ  

"ที่นี่อากาศดีนะ เดี๋ยวอยู่ไปจะชินเอง" พ่อค้าบอกด้วยรอยยิ้ม

“ฮ่าฮ่า...ขอบคุณนะครับ”ภูผาหัวเราะเบาๆก่อนจะนำของมาคิดเงิน

________________________

ช่วงบ่ายๆ

บ่ายวันนี้น่านมาเคาะประตูบ้านของภูผาดูเหมือนว่าจะชวน น่านจะตั้งใจมาชวนภูผาไปบ้านของเขานะ

"เฮ้... ภูผา อยู่ไหม?"  

"อยู่ๆ มีอะไรเหรอ?" ภูผาเปิดประตูถาม  

"เบื่อเปล่า? ฉันอยากชวนไปบ้าน มีเพื่อนมา อยากให้นายรู้จัก" น่านบอก

ภูผาไปด้วย เพราะเบื่อๆ อยู่เหมือนกันและ ภูผาก็ดูตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเพราะปกติเขาไม่ค่อยเข้าสังคมมากเท่าไหร่ ไม่นานนักพอถึงบ้านน่าน น่านแนะนำเพื่อนสองคน  

"นี่วาที กับ เทียนหอม" วาทีเป็นหนุ่มที่ค่อยข้างเงียบ ขรึม แต่แท้จริงแล้วเขาแค่อายที่จะพูดแถมเป็นมิตรอีกต่างหาก ส่วน เทียนหอมเป็นสาวเฟรนลี่ สดใส และน่ารักมากๆ เธอมักจะชอบคุยกับคนอื่นมากๆเลยด้วย

 "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ภูผากล่าวทักด้ววความตื่นเต้น  

วาทียิ้มแล้วตอบ "ยินดีเช่นกัน"  

เทียนหอมยิ้มกว้าง "ภูผาใช่ไหม? น่านน่ะเขาชอบโม้เรื่องนายมากเลยนะ! รู้ป่ะ ฮ่าฮ่า!"

พวกเขานั่งคุยกันสบายๆ

"แล้วภูผาย้ายมาทำอะไรที่นี่เหรอ?" เทียนหอมถาม  

"เอ่อ....ฉันค่อนข้างไม่ชอบเมืองกรุงที่เคยอยู่เลยมาที่นี่น่ะ" ภูผาตอบแบบเกร็งๆอยู่บ้าง เขาคิดว่าเล่าทั้งหมดไปมันก็ไม่สำคัญนักหรอก  

"ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจเกี่ยวกับที่นี่ บอกพวกเราได้เลยนะ!" วาทีพูด

และ ภูผากับเพื่อนๆของน่านรวมถึงน่านก็พูดคุยกันอย่างสนุก กันเลยทีเดียว ภูผายังแอบนึกในใจ ‘ไม่คิดว่าจะเข้ากันได้ดีขนาดนี้นะเนี่ย’ และก่อนที่ภูผาจะกลับ พวกเขาก็แลกกันเป็นเพื่อนในโทรศัพท์ และสร้างกลุ่มแชทใหม่ขึ้นมา

“กลุ่ม  มิตรแท้ 4 คน ยังไงล่ะ ฮิฮิ เผื่อมีอะไรก็จะได้คุยกันในนี้นะ ภูผา” เทียนหอมพูดด้วยใบหน้า ที่ยิ้มร่า

“ขอบคุณสำหรับวันนี้จะ บ๊ายบาย”ภูผารู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยที่ได้แชทกลุ่มมา

“อื้ม! ค่อยเจอกันอีกทีตอนค่ำนะ”วาทีกล่าวก่อนจะโบกมือลา

และภูผาก็ไปเดินกลับบ้านโดยมีน่านไปส่งถึงที่

“เอ่อ...ความจริงก็ไม่ต้องมาส่งก็ได้นะ เหอะๆ...”ภูผาพูดด้วยคยามเกรงใจ เขาคิดว่ามันมืดแล้วไม่เห็นจะต้องมาส่งเลย

“ก็มันชินแล้วนิ...”น่านพูดแบบหงอยๆ ‘หรือเราทำเกินไปหรอ...’

“เอ่อ...ไม่เป็นไรๆ ตามใจน่านเลย...”ภูผาโบกไม้โบกมือ เขาตกใจกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของน่านอยู่ไม่น้อย

‘**ไหง ได้หงอยเป็นหมาแบบนั้นกันเล่า**!!’  

พอตกเย็นหลังจากที่น่านมาส่งภูผาเสร็จ  ภูผาก็ฟุบลงที่นอนก่อนเช็คโทรศัพท์ เจอข้อความจาก      แชทกลุ่มของเพื่อนบอกว่ามีตลาดนัดตอนค่ำ เขายิ้มก่อนและแอบตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยและคิดว่า

"คืนนี้สนุกแน่!"

___________________________

ฮิฮิรู้สึกว่าตอนสั้นแปลกๆ มาอัปให้แล้วนะคะ เจอกันอีกทีวันเสาร์นะคะ!💗

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***