ตอนที่ 2 หนีความวุ่นวาย1/2

ภูผาเดินเข้ามาในบ้านด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า ใจของเขายังคงตีกึกกักจากการทักทายน่าน เสียงลมที่พัดผ่านหน้าต่างทำให้เขารู้สึกอบอุ่น แต่ลึกๆ ก็ยังมีความวิตกกังวลอยู่

“เฮ้อ... กลับมาสักที” ภูผาพึมพำกับตัวเองขณะเริ่มจัดการสัมภาระของตัวเองออกจากกระเป๋า สายตาของเขาไล่ตามของใช้ส่วนตัวที่ถูกนำออกมาเรียงรายบนโต๊ะ

เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จ ภูผาเดินไปที่ห้องครัวและต้มมาม่ากินเพื่อลดความหิว เสียงน้ำเดือดกรุ่นสร้างความสบายใจให้เขาในชั่วขณะหนึ่ง แต่ในใจลึกๆ กลับเต็มไปด้วยความวิตกกังวล

“อืม... รสชาติไม่เคยเปลี่ยนเลย” เขาเลิกคิ้วขณะทานมาม่าพร้อมกับคิดถึงความเป็นอยู่ที่เคยมี

หลังจากกินเสร็จ เขาล้มตัวลงนอนบนเตียงที่อุ่นสบาย แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้เขาตื่นจากความฝัน

หลังจากกดรับโทรศัพท์ ภูผารู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุนเมื่อได้ยินเสียงพ่อ

“ภูผา! ไอ่เด็กนี่แกหนีออกจากบ้านทำไม ทำแบบนี้ได้อะไร!” เสียงพ่อดังก้องเต็มไปด้วยความโกรธที่เหมือนจะทะลุผ่านสายโทรศัพท์มาหาเขา

“พ่อ... ผมแค่อยากมีชีวิตของตัวเอง...” เขาพยายามอธิบาย แต่เสียงพ่อกลับตะคอกขึ้นอีกครั้ง

“ชีวิตของตัวเอง? แกคิดว่าหนีออกมาแล้วจะมีความสุขเหรอ?แล้วใครจะบริหาร บริษัทต่อล่ะ!”

“มันเป็นความรับผิดชอบของลูกนะ แกคิดว่าแกจะทำอะไรตามใจชอบได้นักรึไง!?” เสียงพ่อหนักแน่นและรุนแรง ทำให้ภูผารู้สึกเหมือนโดนตบหน้า

“พ่อไม่เข้าใจ... ผมแค่...”

“เข้าใจเหรอ?! แกคิดว่าฉันไม่รู้จักแกดีพอหรือไง? ความรู้สึกของแกสำคัญกว่าครอบครัวที่เคยดูแลแกมาตลอดงั้นเหรอ?” น้ำเสียงพ่อที่แหบแห้งทำให้ภูผารู้สึกเจ็บจี๊ดในใจ

น้ำตาของภูผาเริ่มไหลลงมาไม่อาจควบคุมได้ ความโกรธและความผิดหวังรุกล้ำเข้ามาในหัวใจของเขา ภูผาเงียบลงพยายามดึงลมหายใจให้เข้าที่ แต่คำพูดของพ่อกลับตอกย้ำเขาอย่างเจ็บปวด

“ถ้าแกเลือกเส้นทางนี้แล้วก็อย่ากลับมา! ฉันจะไม่ต้องเจอกันอีก! ไปให้ไกล!” เสียงสุดท้ายของพ่อกระแทกใจเขาเหมือนกับสายฟ้าฟาด

ภูผาปล่อยโทรศัพท์ลงข้างตัว น้ำตาของเขาไหลออกมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ เขารู้สึกเหมือนกับว่าแรงที่ใช้ในการยืนหยัดในโลกนี้ได้หมดลงไปแล้ว ทุกอย่างเริ่มมืดลง และเขาเพียงแค่ต้องการพักจากความเจ็บปวดนี้

“ทำไมพ่อไม่เข้าใจ... ทำไม...” เขาพูดด้วยเสียงสั่นเทา ก่อนที่จะหลับไปในความเจ็บปวดและความเศร้า

“นี่ภูผา....”

___________________________________

ขยันอีกแล้ว ว่าแต่ใครมาน่ะหาน้อนภูผาน้า💗

และเราก็ขอแนะนำนิยายเพื่อนเราด้วยนะคะ

มี 2 เรื่อง สามารถติดตามผลงานเพื่อนเราใน! รี้อะไร้ได้เลยค่ะ เพื่อนเราลงงานในนั้น

ใครหาไม่เจอ นามปากกานี้เลยค่ะ

“สายอ่านผ่านมาอ่านหน่อย”

บั้ยบาย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



