บทที่ 7

เวลาเนิ่นนานผ่านมาจนใกล้จะถึงวันแต่งงาน

"ท่านพี่อินเฉิน มาหา "เย่ชือ" อีกแล้วนะเจ้าคะ"

"ก็เพราะว่าข้า คิดถึงเจ้าไง "

" ข้าก็คิดถึงท่านพี่เช่นกันเจ้าค่ะ"

"วันนี้ข้าอยากจะอยู่กับเจ้านานๆ เพราะว่าพรุ่งนี้พี่ต้องเดินทางกลับเมืองแล้ว"

" ท่านพี่จะต้องกลับแล้วหรือเจ้าคะ ข้าไปด้วยได้ไหมเจ้าคะ"

"ไม่ได้หรอก ข้าก็อยากพาเจ้าไปนะ ไว้คราวหน้าข้าจะมารับเจ้าไปอยู่ด้วย"

" ทำไมหรือเจ้าคะ หรือว่าท่านพี่ไม่รักข้าแล้ว หรือว่าท่านคงจะอายที่ข้าเป็นลูกชาวบ้านป่า"

"ข้าไม่ได้อาย แต่ข้าพาเจ้าไม่ได้จริงๆ แต่ข้ารักเจ้านะ รักจากใจจริง ข้าสัญญาว่า กลับมาข้าจะมารับเจ้าไปแต่งงานด้วย"

"จริงนะเจ้าคะท่านพี่ ข้าจะรอ"

"ข้าสัญญา แต่ข้าขอบอกเจ้าตามตรง ที่ข้าต้องกลับไปคือ!"

"คืออะไรหรือเจ้าคะ"

"ข้าต้องไปแต่งงาน!"

"แต่งงาน ท่านมีคนรักอยู่แล้ว ทำไมท่านไม่บอกข้าล่ะเจ้าคะ ฮือ ฮือ"

"เจ้าฟังข้าก่อน ข้าไม่ได้รักนาง แต่ข้าต้องแต่งงานกับนาง เพราะเป็นสมรสพระราชทานจากเสด็จพ่อ ซึ่งก็นานมาแล้ว ข้าไม่อาจขัดคำสั่งได้ แต่เจ้าจงมั่นใจว่าหลังจากแต่งงาน ข้าจะรับเจ้าเข้ามาเป็นชายารองแน่นอนข้าสัญญา"

"ท่านพี่ไม่ไป ไม่ได้หรือเจ้าคะ ข้าอยากอยู่กับท่านพี่ตลอดไป"

"ไม่ได้หรอก พรุ่งนี้พี่ต้องออกเดินทางแต่เช้ามืด กว่าจะถึงเมืองหลวงก็คงจะใช้เวลานานถึงครึ่งเดือน"

"ท่านแม่ลูกตื่นเต้นเหลือเกิน อีกแค่ 1 เดือนลูกก็จะได้แต่งงานกับท่านพี่แล้ว "

" แม่ดีใจกับลูกด้วยนะ แม่หวังลูกจะมีความสุขกับสิ่งที่ลูกเลือก แม่ให้ลูกได้เท่าที่แม่จะให้ได้แล้วที่เหลือก็แล้วแต่ลูกแล้วนะ"

" เจ้าค่ะเสด็จแม่ พรุ่งนี้ลูกต้องไปลองชุด ที่ฮ่องเต้และฮองเฮาประทานให้แก่ลูก "

" ลูกแม่ต้องงดงามที่สุดอยู่แล้ว แม่ได้ยินมาว่า อดีตฮ่องเต้และอดีตฮองเฮาก็จะเสด็จมางานแต่งครั้งนี้ด้วยนะ"

" จริงหรือเจ้าคะท่านแม่ ลูกดีใจจังเลย"

"เหมยเออร์ลูกแม่ เจ้าจำหลักคำสอนหรือหลักปฏิบัติของสตรีออกเรือนได้ครบหรือยัง"

"ครบแล้วเจ้าค่ะท่านแม่ ลูกขอตัวไปนอนก่อนนะเจ้าคะ"

"รีบไปนอนเถอะ พรุ่งนี้ลูกจะได้เข้าวังแต่เช้า"

"เจ้าค่ะท่านแม่ ฝันดีนะเจ้าคะ"

"ฝันดีจ้ะลูกรัก"

"ข้าต้องไปแล้วนะ ข้าสัญญาข้าจะกลับรับเจ้าเข้าวัง"

"ท่านพี่ท่านต้องสัญญานะเจ้าคะ ว่าจะไม่ทิ้งข้า ท่านจะต้องไม่ทำดีกับนาง ท่านจะต้องเกลียดนางด้วยนะเจ้าคะ ข้าถึงจะพอใจ พอข้าเข้าวังท่านต้องทำอย่างไรก็ได้ให้นางออกจากชายาเอกได้ไหม ข้าถึงจะวางใจได้"

" ได้สิข้าสัญญา ข้าจะทำทุกอย่างให้นางอยู่ไม่ได้ ข้ารักเจ้านะ เย่ชือ รอข้ากลับมา ข้าสัญญา"

" เจ้าค่ะท่านพี่ข้าก็รักท่าน ฮือ ฮือ เดินทางปลอยภัยนะเจ้าคะ"

"ได้ข้าไปแล้วนะ"

"เจ้า! ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรจะมาแต่งงานกับพี่อินเฉินของข้า ข้าจะทำให้เจ้าทุกข์ทรมานที่สุด อย่าหวังเลยว่าเจ้าจะมีความสุข ข้าวางแผนมาตั้งนานข้าจะต้องเป็นชายาเอกคนเดียวเท่านนั้นไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยวิธีใดก็ตาม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่ 6

บทต่อไป

บทที่ 8



ฮอต

Comments

