Never Letting Go | ไม่ปล่อยมือ
ต้องมีเธอ
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
บอสครับบบ
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
จะไม่กลับบ้านจริงๆหรอครับ
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
มันจะ5ทุ่มแล้วนะครับ
เร็น(พระเอก)
ยัง//ฟุบอยู่กับโต๊ะ
เร็น(พระเอก)
ถ้าฉันยังไม่กลับ
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
บอสสส//ทรุดลงไปนั่งกับโซฟา
เร็น(พระเอก)
ใครวะ!แม่ง!!//เปิดทรศ.
คุณได้รับข้อความจาก เมีย💌
เร็น(พระเอก)
!!!!//ลุกขึ้นมานั่งดีๆ
เร็น(พระเอก)
คิดถึงพี่ใช่มั้ยล่ะ//รีบพิมพ์ตอบ
Ren
พี่กำลังจะกลับบ้านครับ
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
อะไรครับบอส
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
กลับหรอครับ!//ยิ้ม
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
เยส!//รีบวิ่งตาม
เร็น(พระเอก)
มึงกลับบ้านเลยก็ได้
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
ครับบอส
สรัช(ลูกน้องพระเอก)
//เดินออกไป
เร็น(พระเอก)
มารึยังนะ//เปิดทรศ.
มิลิน(นางเอก)
//เดินเข้ามา
เร็น(พระเอก)
ลิน//เดินไปหา
มิลิน(นางเอก)
//มองรอบๆบ้าน
เร็น(พระเอก)
มันยัง..เหมือนเดิมใช่มั้ย
เร็น(พระเอก)
บ้านหลังนี้พี่โอนเป็นชื่อลิน
เร็น(พระเอก)
ลินจะกลับมาอยู่ก็ได้นะ
เร็น(พระเอก)
แต่ถ้ามีพี่อยู่แล้วมันอึดอัดใจ
เร็น(พระเอก)
พี่จะย้ายไปอยู่คอนโดให้
มิลิน(นางเอก)
ไม่เป็นไรหรอก
มิลิน(นางเอก)
คนที่ซื้อบ้านหลังนี้ก็คือพี่
มิลิน(นางเอก)
มันก็เป็นของๆพี่
มิลิน(นางเอก)
ลินอยู่บ้านตัวเองดีแล้วล่ะค่ะ
มิลิน(นางเอก)
//ค้นของในกระเป๋า
มิลิน(นางเอก)
พี่ยังไม่ได้บอกริชหรอคะ
มิลิน(นางเอก)
ว่าเราหย่ากันแล้ว
มิลิน(นางเอก)
//ยื่นกล่องนาฬิกา
มิลิน(นางเอก)
ลินกับน้องบังเอิญเจอกันที่สะพาน
มิลิน(นางเอก)
น้องบอกว่ากลับมาหลายวันแล้ว
มิลิน(นางเอก)
แต่ไม่เจอหน้าพี่ เลยฝากพี่สะใภ้มา
มิลิน(นางเอก)
พี่ควรบอกแกนะ
มิลิน(นางเอก)
รับไปสิคะ//จับมืออีกคน
มิลิน(นางเอก)
//วางกล่องนาฬิกาบนมือ
มิลิน(นางเอก)
ลินจะมาเจอพี่แค่นี้ค่ะ
มิลิน(นางเอก)
ขอโทษที่ทำให้เสียเวลางาน
เร็น(พระเอก)
...3เดือนที่หย่ากันไป..
เร็น(พระเอก)
กินข้าวตรงเวลามั้ย..
มิลิน(นางเอก)
...//น้ำตาคลอ
เร็น(พระเอก)
ตอนดึกๆสะดุ้งตื่นบ่อยมั้ย..
มิลิน(นางเอก)
(อย่าหันกลับไป..)
มิลิน(นางเอก)
(อย่าหันกลับไปมิลิน!)
เร็น(พระเอก)
มีคนมาจีบเธอรึป่าว
เร็น(พระเอก)
พี่ยังเป็นห่วง
มิลิน(นางเอก)
อย่าพูดแบบนั้น
มิลิน(นางเอก)
อะไรที่มันเสียไปแล้ว
มิลิน(นางเอก)
ปล่อยมันไปเถอะค่ะ
มิลิน(นางเอก)
ในเมื่อมันจบแล้ว
มิลิน(นางเอก)
มันก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
เร็น(พระเอก)
แต่ถ้าพี่จะเริ่มมันใหม่ล่ะ
มิลิน(นางเอก)
//มองหน้าเร็น
: สิ้นสุดคำพูดของพี่เร็น....ในหัวฉันกลับปั่นป่วนสลับสับสนไปหมด
: ว่าจริงๆแล้วเค้าต้องให้มันจบแบบไหน..ลงเอยแบบไหนกันแน่
เร็น(พระเอก)
ว่าที่ผ่านมาพี่ละเลยสิ่งที่ลินกำลังพยายามจะสื่อสาร
มิลิน(นางเอก)
พี่ไม่ได้ผิดคนเดียวหรอก
เร็น(พระเอก)
//มองหน้ามิลิน
มิลิน(นางเอก)
เราต่างฝ่ายต่างก็ผิดกันไปคนละแบบ
มิลิน(นางเอก)
มีความสุขกับชีวิตของพี่เถอะ
มิลิน(นางเอก)
เดี๋ยวนานเข้าเราก็ลืมกันไปเอง
มิลิน(นางเอก)
ในเมื่ออยู่ด้วยกันแล้วมันไปไม่รอด
มิลิน(นางเอก)
แบบนี้คงดีกับเราทั้งคู่
เร็น(พระเอก)
ความสุขของพี่ต้องมีลินอยู่
เร็น(พระเอก)
ที่ผ่านมาพี่อาจจะปากไม่ดีใส่เธอ
เร็น(พระเอก)
แต่รับรองได้เลย
เร็น(พระเอก)
ว่าหลังจากนี้มันจะไม่มีแล้ว
มิลิน(นางเอก)
พี่จะทำอะไร//หันไป
เร็น(พระเอก)
พี่จะจีบเธอ..
Comments