Never Letting Go | ไม่ปล่อยมือ
คุณครูยิ้มหวาน
ริสา(แม่นางเอก)
ขอบใจมากนะลูก
ริสา(แม่นางเอก)
ที่มาส่งลูกแม่
ฐาณัฐ
แช่น้ำอุ่นก็ช่วยได้นะครับ
แมทธิว(น้องชายนางเอก)
//เดินออกมา
แมทธิว(น้องชายนางเอก)
เข้าบ้านได้แล้วมั้ง//กอดอก
แมทธิว(น้องชายนางเอก)
//มอง
เร็น(พระเอก)
กล้าดียังไงนอกใจฉันหรอ!
มิลิน(นางเอก)
แม่มาทำไมเนี่ย
เสกสรรค์
นี่มึง...//ยืนเอ๋อ
เร็น(พระเอก)
ทำไม//เดินเข้าบ้าน
เร็น(พระเอก)
กูจะมาบ้านเพื่อนไม่ได้เลยหรอ
เสกสรรค์
ได้ข่าวว่าย้ายมาอยู่บ้านแล้ว
เร็น(พระเอก)
จึ๊..อย่าเสือกรู้ดีได้ปะวะ//เปิดตู้เย็น
เสกสรรค์
เบียร์อยู่อีกตู้//นั่งลงที่โซฟา
เร็น(พระเอก)
//หยิบเบียร์ออกมาสองกระป๋อง
เร็น(พระเอก)
//กระดกเบียร์
เร็น(พระเอก)
ป้ามึงเป็นกรรมการหมู่บ้าน
เร็น(พระเอก)
มึงพอจะรู้จักคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่มั้ย
เสกสรรค์
ป้ากูเป็นกูไม่ได้เป็น
เสกสรรค์
เป็นคนที่ป้ากูเพิ่งพูดถึงเมื่อวันก่อน
เร็น(พระเอก)
ชื่ออะไรนะ..//นึก
เร็น(พระเอก)
เหี้ยไรของมึง
เร็น(พระเอก)
คนอะไรชื่อฐานะ
เสกสรรค์
แล้วคนเหี้ยไรชื่อเร็น
เร็น(พระเอก)
แล้วคนอะไรชื่อเสก
เสกสรรค์
ก็เห็นป้ากูบอกว่าเป็นขวัญใจคนแก่ในหมู่บ้าน
เสกสรรค์
เพราะชอบไปเต้นแอโรบิคที่สวนสาธารณะกับพวกคนแก่
เสกสรรค์
ขนาดเพิ่งย้ายมาไม่นานนะเว้ย
เสกสรรค์
กูอยู่มาเป็น10ปีไม่เห็นจะมีคนรู้จักกูเลย
เสกสรรค์
แล้วป้ากูบอกอีกว่า
เสกสรรค์
สาวๆพันปีที่สวนสาธารณะนี่น้ำหมากแทบกระจาย
ฐาณัฐ
แช่น้ำอุ่นก็ช่วยได้นะครับ
เร็น(พระเอก)
!!!//กำกระป๋องเบียร์จนเบี้ยว
เร็น(พระเอก)
//เดินไปนอนที่ห้องเสก
เสกสรรค์
กูไม่นอนกับมึงนะเว้ย!
ไปนอนกับไอ้ครูฐานะมึงสิวะ!!
เสกสรรค์
ชิ..!!//กระดกเบียร์
Comments