ตอนที่ 2 ทราบข่าวภายในวังว่า....

เอ้กอีเอ้กๆ!!!!.เสียงไก่ขันดังสนั่นฟ้าดิน. ชวนให้แม่พิมต้องลุกออกจากเตียง แลเปล่าคนหนึ่งเดินมาแจ้งข่าวให้แม่หญิงทราบ ว่าท่านแม่เรียกเชิญลงไปหาท่านแม่ด้วยเจ้าค่ะแม่นาย แม่พิมพ์ตอบว่าได้ๆเดี๋ยวข้าจักลงไป.. เสียงเหยียบบันไดตึ้งตั้งเสียงไม่ดังมากแต่ก็ได้ยิน คุณแม่เจ้าขา~~ เรียกลูกด้วยเหตุอันใดรือเจ้าคะ คุณหญิงรากฟ้ากล่าวตอบ " ลูกอายุ 15 ปีบริบูรณ์แล้วใช่หรือไม่" แม่หญิงพิมพ์กล่าวตอบว่า "ใช่เจ้าค่ะคุณแม่"

"ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องเข้าไปเป็นข้าหลวงในวังแล้วหนา" .แม่หญิงพิม ตาโตอึ้งไปสักพัก. แลตอบคุณแม่กลับมาว่า "เจ้าค่ะ" คำสั้นๆแต่ได้ใจความ

คุณหญิงรากฟ้ายิ้มตอบ "☺️"อย่างมีมารยาท

แม่หญิงพิมกล่าวกับบ่าวว่า ไปกันเถอะพี่ขึ้นห้องเรา

ด้วยน้ำเสียงเศร้าหมองแลดูน่าสงสัย

"เจ้าค่ะแม่นาย" พี่หอม บ่าวคนสนิทกล่าวตอบ

แม่หญิงพิม นั่งลงบนเตียงอย่างแรง พร้อมกับกอดเข่าร้องไห้ ผู้เป็นบ่าวอย่างพี่หอมที่หันไปจุดเทียนไขแป๊บเดียว หันกลับมาอีกทีเห็นแม่นายของตนนั่งร้องไห้ พี่หอมกล่าวไต่สวนว่า "แม่นายเจ้าคะ!! เป็นกระไรรือเจ้าคะ ใยร้องไห้เจ้าคะ"

แม่หญิงพิม ตอบด้วยน้ำเสียงที่สะอึกสะอื้นพูดไม่ค่อยชัด แลพี่หอมได้ใจความคร่าวๆว่า "ข้าไม่อยากไปเป็นข้าหลวงแค่ได้ยินคำว่าข้าหลวงก็คิดว่าต้องไปรับใช้เขาแล้ว" พี่หอมพอตีความได้ซึ่งกล่าวปลอบ แม่นายของตนว่า บ่าวเองก็เคยเป็นข้าหลวงเจ้าค่ะไม่ได้ไปรับใช้ใครเจ้าค่ะไปเรียนหนังสือนะเจ้าคะ คุณหนูของพี่หอม จักได้เรียนหนังสือไงเจ้าคะ แม่หญิงพิม เงยหน้าขึ้นมายื่นมือขอผ้าเช็ดน้ำตากับพี่หอมบ่าวคนสนิท เช็ดน้ำตาจนหมด และหายร้องไห้เมื่อรู้ว่าจะได้ไปเรียนหนังสือ

เพราะแม่หญิงสมัยนั้นถูกห้ามไม่ให้เรียนหนังสือทุกคนจึงมีความใฝ่ฝันอยากจะเรียนหนังสือ แม่หญิงพิมจึงกล่าวถามบ่าวคนสนิทอย่างพี่หอมว่า "ทุกคนหรือเปล่าจ๊ะที่จะได้เรียนหนังสือโดยการไปเป็นข้าหลวงนี่" พี่หอมกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

ว่า"ไม่ทุกคนเจ้าค่ะไม่มีใครมีโอกาสเท่าแม่หญิงแล้วนะเจ้าคะมีเพียงเด็กอายุ 15 เท่านั้นที่จะได้ไปเรียนหนังสือในวังเพราะอายุ 20 ปีบริบูรณ์ก็จะถูกส่งออกมาใช้ชีวิตตามธรรมดาเจ้าค่ะ" แม่หญิงพิม

ส่งรอยยิ้มออกมาให้พี่หอม แล้วกล่าวว่า ขอบคุณนะจ๊ะ ข้าได้รู้แล้วว่าข้าไม่ได้ไปรับใช้ใครขอบคุณพี่จ้ะ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

แนะนำตัว

บทต่อไป

เข้าวังถวายตัวเป็นข้าหลวง

