ไม่เป็นไรฉันจะอยู่กับแกเอง

ต่อค่ะหลังจากนั้นฉันก็พูดกับรินว่า ฉันจะอยู่กับแกเอง รินจึงพูดขึ้นว่าแกทนนิสัยฉันได้หรอ ฉันเลยพูดอีกทีว่า ก็อยู่กับฉันมาตั้ง 10 กว่าปีแล้วนะทำไมฉันจะทนใส่ใจไม่ได้ถ้าฉันทนไม่ได้ ทุกวันนี้หรอ รู้ไหม ฉันรักแกนะเว้ย ถ้าแกไปฉันอยู่กับใครล่ะ รินถูกพูดทั้งน้ำตาว่า ฉันขอโทษ จริงๆแล้วริน ทำยังไง ให้มันพ้นปัญหานี้ไปได้ล่ะบี วินเหนื่อยแล้ว หลินไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้ ริน จะไม่ทนอีกแล้ว อ้าวริน แล้วถ้ารินไปจากโลกนี้แล้วบีจะอยู่ไงล่ะ ฉันลืมแกไม่ได้นะริน :ไม่มีหรอกลืมไม่ได้ มีแต่ลืมช้ากับลืมเร็วเท่านั้นแหละ :รินไงแกพูดแบบนี้ล่ะ :ฉันรักแกไงดีฉันไม่อยากให้แกต้องไปจมปลักอยู่กับฉัน คนอื่นก็มีนรินทร์ลืมๆฉันไปเหอะ ไม่สบายเถอะฉันเหนื่อยมากๆกับการที่ดูถูกกดดันแบบนี้ ขอโทษนะ หลังจากนั้นหลังรินพูดเสร็จรินก็บุกมือให้ฉัน และยื่น มือมาจับฉัน แล้วพูดว่า ลาก่อน ไว้เจอกันใหม่นะ ฉันจะไม่ลืมแกดี ฉันขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำผิดกับเธอ ลืมฉันให้ได้นะ รักแกนะบาย ทุกคนรู้ใช่ไหมว่า หลังที่รินพูดจบ ได้ค่ะ กระโดดตึก ฉัน Hi แล้วฉันตะโกนว่ารินแกทำแบบนี้ทำไม คือฉันร้องไห้หนักมาก รีบลงไปด้านล่างแต่พ่อลงไป ไม่เจอเลย ฉันสงสัยว่า รินก็กระโดดลงมาดิแต่ทำไมฉันไม่เห็นร่างรินล่ะ ฉันสงสัย ฉันเดินหมุนรอบตึก ฉันก็ไม่เจอร่างอื่นเลยไม่เจอแม้แต่ร่องรอย สงสัยมาก จึงดู GPS ในมือถือ แต่ฉันเห็นลิง ที่ GPS บอกว่าริน อยู่ในป่าช้า ฉันสงสัยว่า กระโดดตึกสูงขนาดนั้นแต่ทำไมรินไม่ จู่ๆฉันได้ยินเสียงแผ่วๆว่า ตาย ฉันตกใจฉันตระกูลว่า พูดน่ะ ฉันสงสัยมากฉันมองไปรอบๆ ก็เจอแต่ต้นไม้ กลับมองไม่เห็นอะไรเลย ต้นไม้และตึกร้าง ใช่ค่ะหลังจากนั้นฉันก็เดินกลับ แต่ กลับถึงบ้านคุณพ่อและคุณแม่กลับถามฉันว่า นี่แกกลับดึกขนาดนี้ไปทำอะไรมา ฉันก็ถามแม่ว่าคุณแม่ดึกอะไรกันคะ หนูคิดว่ายังไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำอ่ะ พ่อแม่เอานาฬิกามือถือให้ดูฉันตกใจมากตอนนั้นเป็นเวลา 3:00 น ค่ะ รอชมตอนต่อไปนะคะทุกคนแอดเหนื่อย มาก กกกกกกก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ช่วยเพื่อนสนิทของฉันด้วย

บทต่อไป

ทำไมกัน

