7 จากไป

ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะพาเวทย์มนตร์กับมนตร์ตราสองฝาแฝดไปจากที่นี่ เธอทนไม่ได้หลอกที่จะเห็นพระบิดาของลูกรังเกียจลูกตนเอง เธอสงสารและเป็นห่วงความรู้สึกของลูกถ้าเขาโตขึ้นและรู้ว่าพระบิดาของเขารังเกียจและแทบไม่อยากนับเป็นลูก ลูกจะมีความรู้สึกอย่างไร และอีกเหตุผลหนึ่งเธอทนไม่ได้ที่เห็นพระสวามีที่รักไปอยู่กับคนอื่น

"เราไปจากที่นี่กันนะลูก"อลิชพูดกับลูกชายหญิงที่กำลังมองหน้าคนที่เป็นพระมารดาตาแป๋วเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่แม่พูด แยมโรลกับชูชี่นางกำนัลคนสนิทก็ขอตามอลิชกับลูกไปด้วย อลิชก็ไม่ว่าอะไร ก่อนออกเดินทางอลิชบอกให้ทุกคนล้างกลิ่นตัวที่เป็นแม่มดออกให้หมด เพราะอลิชคิดว่าจะไปอยู่เมืองมนุษย์และเพื่อความไม่ประมาทก็ต้องกันไว้ก่อน เมื่อทุกอย่างพร้อมเสร็จหมดแล้ว ทุกคนก็ออกเดินทาง ก่อนออกจากประตูเมืองดินแดนพลังเวทย์อลิชก็หันไปมองทุกอย่างเป็นครั้งสุดท้ายด้วยแววตาที่แสนอาลัยแสนเศร้าปากก็พูดว่า

"ลาก่อนนะประชากรทุกคน ลาก่อนนะเจ้าพี่เฮนรี่"พูดพร้อมกับน้ำตาที่ใหลออกมาจากดวงตาไม่ขาดสายแต่เธอก็ต้องหักห้ามใจแล้วก็พาทุกคนเดินทางไปในคืนราตรีกาลนั่นเลย เกือบเวลาสว่างก็มาถึงเมืองมนุษย์อลิชรู้สึกอ่อนล้ามากมองดูลูกทั้งสองก็เห็นลืมตาแป๋วเป็นประกายเหมือนถูกใจที่ได้มาอยู่เมืองมนุษย์ อลิชเลยพูดกับลูกทั้งสองว่า

"เรามาถึงที่อยู่ใหม่ของเราแล้วนะ เวทย์มนตร์ มนตร์ตรา"อลิชพูดกับลูกและมองช้ายมองขวาอย่างงงๆเพราะความไม่ชินกับโลกมนุษย์เธอไม่รู้จะไปทางใหนดีและไม่รู้จะเริ่มต้นจากใหนก่อน จนได้ยินชูชี่นางกำนัลที่ติดตามมาและตั้งสติได้ก่อนเธอพูดขึ้นว่า

"หาที่พักก่อนเถอะเพค่ะ หม่อมฉันรู้สึกเหนื่อยและเมื่อยตัวจากการเดินทางและอยากพักผ่อนเหลือเกินเพค่ะ"เมื่อชูชี่พูดจบเธอก็พยักหน้าเห็นด้วยเพราะเธอเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน

ผ่านไปครู่ใหญ่

ผ่านไปสักพักใหญ่อลิชก็หาที่พักสำหรับทุกคนได้เป็นหมู่บ้านจัดสรรค์ที่มีผู้คนอาศัยอยู่มากมาย บ้านหลังนี้ถึงจะไม่ใหญ่เท่าราชวังแต่ก็ไม่เล็กจนอยู่ไม่ได้ เธอทำธุระเกี่ยวกับบ้านเสร็จเธอก็พาทุกคนเข้ามาพัก เธอพาลูกขึ้นไปนอนชั้นบน(บ้านหลังนี้มีสองชั้น)เธอเสกเปลเด็กขึ้นมาสองเปลแล้วเอาลูกลงไปนอนแล้วพูดกับลูกทั้งสองว่า

"ต่อไปนี้เราจะเป็นมนุษย์ธรรมดาเราจะเรียนรู้ในการเป็นมนุษย์ถ้าไม่จำเป็นเราจะไม่ใช้เวทย์มนตร์และจะไม่พูดถึงเมืองดินแดนพลังเวทย์นะค่ะ"เด็กน้อยทั้งสองจ้องมองมารดาเหมือนเข้าใจแล้วก็หลับไป พอลูกหลับแล้วเธอก็ลงไปข้างล่างไปทำข้อตกลงกับชู่ชี่และแยมโรลนางกำนัลที่ติดตามมาด้วย เธอเรียกแยมโรลกับชูชี่มานั่งแล้วพูดว่า

"ต่อไปนี้เราจะเรียนรู้ในการเป็นมนุษย์ ถ้าไม่จำเป็นเราจะไม่ใช้เวทย์มนตร์เด็ดขาด และต่อไปนี้เราจะอยู่กันเหมือนพี่น้องจะไม่มีพระราชินีจะไม่มีนางกำนัล ต่อไปนี้จะมีแค่พี่อลิช น้องแยมโรล น้องชูชี่และที่สำคัญเราจะไม่พูดถึงเมืองดินแดนพลังเวทย์เด็ดขาด ตกลงใหม"ฉันบอก พร้อมถามและจ้องมองคนที่อยู่ตรงหน้าไปด้วย

"ตกลงค่ะพี่อลิช"แยมโรลกับชูชี่ตอบพร้อมกันทำให้อลิชยิ้มอย่างพอใจ พร้อมกับบอกคนทั้งสองให้ไปพักผ่อนได้ เพราะเหนื่อยมามากแล้ว

"ไปพักผ่อนเถอะ"อลิชบอก

"ค่ะพี่อลิช"ทั้งสองตอบรับแล้วก็เดินออกไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***