3หรือเพราะคำสาปของชายหนุ่มคนนั้น

ฝั่งเฮนรี่ที่รออยู่นอกห้อง

เฮนรี่เฝ้ารออยู่หน้าห้องด้วยความตื่นเต้นเขาไม่รู้ข้างในห้องจะเป็นอย่างไร. ลูกของเขาจะคลอดหรือยังจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร (เวลานั้นเฮนรี่ลืมเรื่องคำสาปตอนนั้นไปเสียสนิท)จะได้ลูกชายหรือลูกหญิงเขาเฝ้ารอคนข้างในออกมา เขาเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายอย่างอยู่ไม่สุข

"แอด..."เสียงนางกำนัลเปิดประตูออกมาสองตนพร้อมกับอุ้มเด็กทารกออกมาตนละคนเฮนรี่มองดูพร้อมกับเดินไปหานางกำนัลปากก็พูดว่า

"นี่เราได้ลูกแฝดหรือนี่แล้วเป็นชายหรือหญิงล่ะ"เฮนรี่ถามนางกำนัล นางกำนัลทั้งสองมองหน้ากันพร้อมตอบว่า

"คนพี่เป็นพระราชโอรส ส่วนคนน้องเป็นพระราชธิดาเพค่ะ"นางกำนัลทั้งสองตอบ เฮนรี่ได้ยินดังนั้นก็ตื่นเต้นดีใจใหญ่ที่ได้ทั้งลูกชายลูกหญิงพร้อมกัน

"เราขอดูหน้าลูกเราหน่อยสิ"เฮนรี่พูดพร้อมกับยื่นมือไปเพื่อจะอุ้มลูกจากนางกำนัล นางกำนัลทั้งสองมองหน้ากันเลิกลักแต่ก็ยังไม่ส่งเด็กให้เฮนรี่ เฮนรี่มองหน้านางกำนัลด้วยความสงสัยพร้อมกับถาม

"มีอะไรหรือเปล่าทำไมไม่ส่งลูกให้เราอุ้ม" นางกำนัลสะดุ้งตกใจพร้อมตอบว่า

"พระองค์ทรงทอดพระเนตรเองเถิดเพค่ะ"นางกำนัลพูดพร้อมกับยื่นพระโอรส พระธิดาให้ทรงทอดพระเนตรเห็น. เฮนรี่ก้มลงจะไปอุ้มลูกมาชื่นชมให้สมใจเห็นหน้าลูกชายกับลูกสาว. ก็ตกใจกับใบหน้าและเนื้อตัวของลูกจนเขาชะงักไป

"นิ..นี่..มะ..มัน..เกิด..อะ...ระ..ไร..ขึ้น"เขาถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเพราะความตกใจกับใบหน้าของลูกน้อยทั้งสอง พลันความคิดของเฮนรี่ก็นึกถึงคำสาปแช่งของมนุษย์หนุ่มคนนั้น

"ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ กูก็ขอให้เวรกรรมไปตกที่ลูกของมึง ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชายก็ขอให้เกิดมาอัปลักษณ์แม้จะเกิดในที่สู่งส่งก็มีแต่คนเกลียดมีแต่คนหลอกลวง แม้จะมีเวทย์มนตร์ตราก็ไม่อาจช่วยอะไรได้ ถ้าวันใหนได้เจอความรักแท้เท่านั้นถึงจะกลับมาเป็นปกติดังเดิม" เฮนรี่นึกไปถึงคำสาปของชายหนุ่มคนนั้นก็ขนลุกชู่ปากก็พึมพำว่า

"นี่คำสาปแช่งของเจ้ามนุษย์นั้นจะเป็นจริงหรือนี่"ปากก็พึมพำสายตาก็มองลูกน้อยในอ้อมแขนนางกำนัลสลับกันไปมา พร้อมกับทำใจ เขายังไม่กล้าอุ้มลูกแม้จะรู้ว่านั่นคือเลือดในอกก็ตาม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

2 ถือกำเนิด

บทต่อไป

4 ทำใจไม่ได้

