เกม

" ฮึก ฮือออ"

: ใครก็ได้ปลอบน้องที น้องร้องมาตั้งนานละเนี่ย แถมกลิ่นเหล้าก็เหม็นหึ่งเลย

: งั้นเวลานี้ไม่มีครูเวรแล้ว สนใจไปเล่นเกมกับพวกพี่มั้ย

" ฮึก..ก เกมอะไรหรอคะ"

: เกมในวงเหล้า ตอนนี้สองทุ่มครูเวรหายหมดแล้วไม่ต้องห่วง

" ฮึก.. ปะไป อึก!..ค่ะ"

:ป่ะๆ ไปกันเดี๋ยวกูหาเตรียมเหล้าให้ๆๆ

...................ณ.ที่โรงอาหารโรงเรียน...................

มิรินได้เล่นเกมกับรุ่นพี่มาสักพักหนึ่งแล้ว และเมากำลังได้ที่เลยด้วย เพราะตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงกลางเกมแล้วด้วย

" ฮ่าฮ่าฮ่า เล่นกับพวกพี่สนุกจังเลยทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักหนูแต่ก็ยังมาปลอบหนู หนูดีใจมากเลยที่ได้เจอพวกพี่" ร่างเล็กพูดพร้อมรอยยิ้มที่ทำให้ใจคนเห็นละลายไปตามกัน

: ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ/ค่ะ

: พี่เห็นคนน่ารักร้องห่มร้องให้ขนาดนั้นพี่จะปล่อยไว้ได้ไงล่ะ

" แล้วพี่ๆพาหนูมากินเหล้าแบบนี้ไม่กลัวโดนสภาจับได้หรอ?" ร่างเล็กทำหน้ามึนใส่

: พี่กลัวกันมากๆเลยแหละ เพราะงั้นถ้าสภามามิรินต้องช่วยพวกพี่นะ

" โอเครค่ะะะ" ร่างเล็กตอบด้วยความมึนเมา

...................เวลาผ่านไปสักพัก...................

: เกมนี้จะเป็นเกมที่เราจะเอาทิชชู่ให้อีกฝ่ายด้วยปากและจะให้คนต่อไปเลือกว่าจะให้ใครไปเรื่อยๆนะครับ!

: เกมนี้พี่ให้มิรินเริ่มเลย

" ได้ค่ะ!!" พอพูดจบประโยคร่างเล็กก็เอาทิชชู่มาวางไว้ที่ปากและกำลังจะส่งให้คนต่อไป

แต่ระหว่างที่กำลังจะส่งและปากของมิรินกำลังจะประกบกับรุ่นพี่อีกคนนั้น

" พวกเธอจะอยู่เล่นที่โรงอาหารรบกวนคนอื่นกันอีกนานมั้ย!?" เสียงดุพี่คนสวยที่เป็นประธานนักเรียนได้ดังขึ้น

" มิริน!! ออกให้ห่างจากเด็กนั่นเดี๋ยวนี้!!!" พี่คนสวยทำเสียงดุและสีหน้าตกใจพร้อมเดิมไปจับแขนร่างเล็กยืนขึ้น

" โอ๊ยย ปล่อยนะ!! หนูจะส่งทิชชู่ต่อให้อีกคน!!" ร่างบางพูดทั้งทิชชู่ พร้อมพยามแกะมือพี่คนสวยออกจากตน

" อ่าได้!" พอพูดจบประโยคพี่คนสวยก็เอาทิชชู่ออกไปให้คนที่ร่างเล็กจะส่งให้ และจับเอวร่างเล็ก

" ส่งให้แล้วล่ะ เหลือจูบนะคะ" พอพูดจบคำพี่คนสวยก็ไม่รอช้าใช้ปากของตนประกบปากร่างเล็ก และดันเอวร่างเล็กเข้าหาตนเอง สิ่งที่พี่คนสวยสัมผัสได้คือเอวของร่างเล็กนั้นบางมากเหมือนจะหักได้ตลอดเวลา

" อึม.. อึก!" ร่างเล็กได้ทุบและพยามดันพี่คนสวยออกเพราะตกใจและหายใจไม่ออก

" มิรินคะ ไม่ขัดขืนพี่นะคะถ้าขัดขืนพี่จะมัดมือนะคะ" พี่คนสวยลงไปกระซิบข้างหูร่างเล็ก

" พี่คะ หนูอายคนอื่นที่นี่ไม่ได้นะคะคนมันเยอะ" ร่างเล็กพูดเบาๆพร้อมทำท่าทีเขินอาย

" งั้นพี่จะถือว่าที่อื่นได้นะคะ" พี่คนสวยอุ้มร่างเล็กแล้วกระซิบข้างหู

" เห้ย เดี๋ยวหนูไม่ได้พู-!!" ร่างเล็กพูดด้วยความตกใจแต่ยังพูดไม่ทันจบประโยคเสียงพี่คนสวยก็พูดแทรกขึ้น

" วันนี้พี่จะปล่อยไปก่อน แต่อย่าให้มีครั้งหน้ารีบเก็บข้าวของละไปเขาหอนอน!!"

: เก่งมากมิริน!!

: มิรินช่วยพวกพี่ไว้!!

โดยไม่ได้ดูร่างเล็กกับพี่คนสวยได้หายไปจากณ.จุดนั้นแล้ว

...****************จบ****************...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

