เคล่าที่กำลังนั่งมองพระอาทิตร์ตกอยู่ก็ยื่นมือออกไปพร้อมกล่าวว่า "ถ้าข้าขอพรได้ข้าก็อยากให้เจ้าไม่ต้องกลับขึ้นมา" แต่ก็มีเสียงที่คุ้นเคยโผล่มาข้างหลังและกล่าวว่า "เหตุใดเจ้าจึงขอเช่นนั้นเล่า" เคล่าหันไปก็พบกับแคลที่เดินมาหาเคล่าก็รีบเช็ดหน้าและเอาฮูดขึ้นมาใส่และกล่าวถามไปว่า "เหตุใดเจ้าจึงออกมากัน" แคลก็ชี้ไปที่ท่าเรือและเห็นฟริกำลังเตรียมเรือเคล่าก็หันหน้าหนีในทันทีแต่แคลก็มานั่งข้างๆพร้อมกล่าวถามว่า "ที่เจ้ากล่าวก่อนหน้านี้เหตุใดจึงกล่าวเช่นนั้นเล่า" เคล่าก็ตอบด้วยน้ำเสียงปนน้ำตาว่า "เพราะว่าถ้าพระอาทิตร์ยังไม่สามารถไปเจอพระจันทร์ได้งั้นก็แปลว่าแม้ว่าจะรักเพียงใดก็ไม่อาจเกิดผล" แคลที่ไม่ค่อยเข้าใจก็กล่าวด้วยน้ำเสียงล้อเล่นว่า "งั้นถ้าเจ้ารักในแสงจันทร์ก็คสรรักยามนี้ด้วยนะ" เคล่าก็กกล่าวถามว่า "ที่เจ้ากล่าวมาหมายความว่าอะไรรึ"และแคลก็เดินมาที่ข้างหน้าของเคล่าพร้อมกับลดฮูดของเคล่าลงและค่อยๆจูบไปริมฝีปากของนางเบาๆพร้อมกับมองเข้าไปในตาด้วยสายตาอันอบอุ่นและอ่อนโยนเคล่าก็หน้าแดงขึ้นมาพร้อมกับกล่าวว่า "ถ้าเจ้าไม่รักข้าเหตุใดจึงทำเช่นนี้" แคลยิ้มและมองไปที่พระอาทิตร์ที่กำลังจะลับขอบฟ้าและกล่าวว่า "เพราะถ้าหากข้ารักเจ้ามันจะทำให้เป็นข้อผูกมัดกับเจ้าว่าต้องกลับมาหาข้าตลอด" เคล่าที่ได้ยินก็ยังสงสัยอยู่แคลเลยกล่าวต่อว่า "เพราะเจ้ารักในอิสระมากกว่าสิ่งใดยังไงละเคล่า" เคล่าเริ่มร้องไห้และกอดแคลพร้อมกับกล่าวว่า "ถ้าเมื่อก่อนละก็ใช่นั้นคือสิ่งที่ข้ารักและหวงแหนแต่ตแนนี้มันคือเจ้าแคลเจ้าคือสิ่งที่ข้ารัก"แคลที่ได้ยินก็ยิ้มอย่างมีความสุขและค่อยๆหยิบหนังสือเล็มหนึ่งขึ้นมาและเปิดมันออกและวาดรูปพระอาทิตร์ที่กำลังจะลับขอบฟ้าเอาไว้ในนั้นเคล่าจึงกล่าวถามว่า "เหตุใดเจ้าต้องวาดมันด้วยเล่า" แคลก็ยิ้มและตอบว่า "เพราะที่แห่งนี้และมุมมองนี้คือจุดที่พวกเรานั้นได้รักกันยังไงเล่า" เคล่าก็เขินหน้าแดงจนต้องหันหน้าหนีแต่หูของนางก็แดงมากเช่นกันแคลจึงพูดหยอกล้อกับนางว่า "หูของเจ้าช่างสวยงามยิ่งนักข้าละอยากลองจับมันดูซักครั้ง" เคล่าได้ยินเช่นนั้นก็จับไปที่มือของแคลและนำไปลูบที่หูเบาๆแต่ก็มีเสียงดังขึ้นมาก่อนทำให้ทั้งคู่ต้องรีบกลับเข้ามาในร้านและพบว่าชายที่อยู่ตรงหน้าก็คือเอลฟ์ดวงดาราในตำนานนั้นเอง
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments