ตำนานรักเจ้าชายมรณา เล็มที่2
ณ เมืองแห่งหนึ่งในดินแดนอัลคาเจ้าชายทั้งสองกำลังนั่งรอเอลฟ์สาวอยู่และไม่นานนักเอลฟ์สาวเคล่าก็เดินมานั่งที่โต้ะอาหารและพร้อมกับกางแผนที่ออกและก็กล่าวด้วยน้ำเสียงร้อนใจว่า "ในยามนี้พายุจากฝั่งใต้ได้มาถึงท่าเรือที่เราอยู่แล้วในยามนี้จะหาเรือที่จะพาข้ามไปกาเชียคงยากพอๆกัยเลี้ยงดูมังกร" แรชก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกับชี้ไปที่เจ้าชายมังกรที่นั่งอยู่ร่วมโต้ะด้วยแต่คนที่ไม่มีอารมมาหัวเราะในยามนี้มีแค่แคลเท่านั้นเพราะเขากังวลเรื่องราเคียและเหล่าทหารแต่ในตอนที่กำลังคิดจนหัวแทบแตกนั้นเองก็มีเสียงของชายแก่เดินเข้ามาจากข้างหลังและกล่าวว่า "ข้าได้ยินว่าพวกเจ้ากำลังตามหาเรือที่จะนำพาไปกาเชียใช่รึไม่" แคลหันไปและพบกับชายแก่ที่ใส่ผ้าปิดตา2ข้างพร้อมกับใส่ชุดเหมือนโจรสลัดกำลังยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าแรชก็ได้เอ่ยถามไปว่า "ท่านเป็นกัปตันรึ" ชายแก่หัวเราะเบาๆและกล่าวแนะนำตัวเองว่า "ตัวข้าฟริเป็นกัปตันผู้เคยนำการขนส่งการค้าระหว่างกาเชียและอัลคาสมัยก่อนมหาสมครามและยังเคยเป็นผู้นำกองพลเรือรบแห่งอัลคาในช่วงสมครามอีกด้วย!" เคล่าก็เอ่ยถามไปว่า "ท่านเสียตาไปเพระามหาสมครามรึ" ฟริหัวเราะเบาๆและก็ตอบด้วยน้ำเสียงภูมิใจว่า "ใช่แล้วดวงตาของข้านั้นเสียไปตอนที่ช่วยราชากริชนำกำลังไปบุกกาเชีย!" แคลได้ยินก็ถึงกับเหงื่อตกแต่ก็พอเก็บอาการไว้ได้แคลพาฟริไปเจรจาเรื่องราคาที่อีกโต้ะทิ้งให้แรชและเคล่านั่งคุยกันและแรชที่รอจังหวะนี้อยู่ก็รีบเอ่ยถามทันควันว่า "เจ้าชอบพี่ชายข้ารึ" เคล่าก็ตกใจและรีบตอบไปว่า "ไม่มีทาง" แต่แรชก็ทราบดีว่าเคล่านั้นปากไม่ตรงกับใจและลองเอ่ยออกไปเล่นๆว่า "พี่ข้าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว" เคล่าได้ยินก็เอาหน้าหันไปทางอื่นและก็กล่าวว่า "เหตุใดเจ้าจึงต้องมาบอกข้า" แรชก็ยิ้มมุมปากและกล่าวว่า "ข้าแค่อยากให้ท่านทราบไว้" เคล่าที่ได้ยินก็รีบลุกหนีออกไปนอกร้านและไปนั่งที่ริมทะเลเพื่อคลายความเจ็บในใจแบบบอกไม่ถูก
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments