ตอนที่1 มันเกิดอะไรขึ้น

สวัสดีครับ ผมชื่อ ไอซ์ เป็นนักเรียนธรรมดาไปคนหนึ่งที่กำลังสนุกกับชีวิตม.ปลายทั่วไปในแต่ละวัน วันผมกไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ ก่อนจะลืมตาตื่นได้ในแต่ละวันนั้นจะน่าคำคราญจริงครับ เพราะจะต่นมาก็ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่น่าคำคราญ แต่มันก็ดีครับมันทำให้ผมตื่นนอนได้ ตื่นมาก็ทำจิตประวัติประจำต่างๆ แต่วันนี้ผมรู้สึกได้ถึงความพิเศษ ความพิเศษที่จะได้เจออะไรบ้างอย่าง มันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นไปหมด ก่อนที่ผมจะไปเรียนผมต้องกินข้าวก่อน เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่จะกินข้าวก่อนไปเรียน คนที่กำลังทำอาหารอยู่นั้นคือแม่ผมเอง เธอชื่อว่า ยูเรีย เป็นผู้หญิงที่สวยนิสัยดี 

"ตื่นแล้วหรอลูก รอแม่ก่อนนะ แม่กำลังทำอาหารให้เป็นอาหารที่ลูกชอบเลยละ"

ตอนนี้แม่กำลังทำแกงมัสมั่นให้ผมอยู่

"โหวิเศษมากเลยครับ ขอบคุณสำหรับทุกวันเลยครับแม่"

"ลูกแม่นี้ก็เวอร์ตลอดเลยน่ะ รู้สึกร่าเริงจังเลย มีอะไรเกิดขึ้นหรอ"

"ฮาๆ "ขำแบบไม่ค่อยมีแรงเท่าไร

"เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่ผมรอมานานแล้วไงครับ เพราะว่า เอมิจัง จะมาเล่นคอนเสิร์ตที่โรงเรียนผมครับ!"

"ว้าวนั้นมันพิเศษเลยนะ เอมิจังที่เป็นนักร้องก็น่ารักมากๆด้วยสิ"

"ใช่เลยครับผมติดตามผลงานเอมิจังมาตลอดเลย"

"จ้าๆ อาหารเสร็จแล้ว มาทานกันเถอะนะ"

"ค้าบบบ"

หลังจากทานข้าวเสร็จผมก็ได้ออกจากบ้านเพื่อที่จะไปเรียน ระหว่างทานผมก็ได้เจอเพื่อนผม เขาชื่อว่า โยรุ

"ไงโยรุ เดินไปโรงเรียนด้วยกันหน่อยไหม"

"ฮ่าๆ มันแน่อยู่แล้วเพื่อน"

โยรุเข้ามากอดคอผม แล้วก็ใช้กำปั้นขยี้หัวผมไปมา มันทำให้รู้สึกเจ็บนิดๆแต่ก็ไม่ได้มาก เพราะเป็นเรื่องปกติที่โยรุชอบทำเป็นเสมอ

"อ่ามันเจ็บนะโยรุ"

"ฮ่าๆ แค่นี้เองน่าไอซ์ อย่าไปคิดมากสิ"

"โถนายก็ชอบทำแบบนี้เป็นประจำ ไม่เบื่อบ้างหรอ"

"มันคือการทักทายไงเพื่อนรัก"

ไอซ์ทำสีหน้าแปลกๆแบบว่าพูดมาได้ แล้วพวกเข้าก็เดินไปจนถึงโรงเรียน วันนี้โรงเรียนค่อนค้างคึกคักเพราะจะมีงานคอนเสิร์ตที่ เอมิ มาเสนอ

"วันนี้คนค่อนข้างเยอะเลยน่า"

"ของมันแน่อยู่แล้ว! เพราะเอมิจังจะมาไงล่ะ"

"นายนิน่า ร่าเริงเพราะเอมิจังตลอดเลยนะ"

ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ทแต่แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหา

"สวัสดีจ้า มาถึงโรงเรียนแต่เช้าเลยน่ะ"

ผู้หญิงคนนี้มีชื่อ โซระ เป็นกับทั้งสองคนเอง

"สวัสดี โซระ มาเรียนแต่เช้าเลยนะ ไปเรียนห้องเรียนด้วยกันเลยไหม"

"ได้เลยจ๊ะ ไปห้องเรียนกันเถอะ" แล้วทั้งสามคนก็เดินไปห้องเรียน

ห้องเรียนเป็นแบบทั่วไปที่เห็นกันเป็นปกติ ทุกคนต่างพูดถึงงานในวันนี้กัน

"ไอซ์ วันนี้เป็นวันที่นายรอมานานเลยสินะ" โซระถามไอซ์นั้นเพราะว่าโซระรู้ว่าไอซ์ชอบนักร้อง เอมิ

"ใช่แล้วโซระ เธอก็รู้นิว่าฉันนั้นชอบเอมิมากๆเลย!" ไอซ์ลุกขึ้นตอบจทำให้โซระตกใจนิดหน่อย

"ฮ่าๆ นายนี้กร่าเริงทุกครั้งที่พูดถึงเอมิเลยนะ"

"ใช่ไม่ไดเป็นแบบนั้นตลอดสักหน่อยโยรุ" 

พวกเขาทั้งสามก็คุยกันต่อแบบสนุกสนาน จนกระคอนเสิร์ตเริ่ม

"ว้าวเอมิจัง! น่ารักที่สุดเลยยย" ไอซ์ตะโกนเสียงดังไปกับผู้คนในงานคอนเสิร์ต งานนี้มผู้คนเข้ารวมเยอะจนเต็มหอประชุม

"เอมิจังมองมาทางนี้ๆ" ไอซ์ยังตะโกนออกไป แต่ก็โดนเสียงในงานกลบเสียงไอซ์อยู่

"ขอบคุณค่าา ทุกคนที่มาดูคอนเสิร์ตเอมิในวันนี้น่า"

คอนเสิร์ตได้จบแล้วไอซ์ได้รีบวิ่งไปจุดที่เขาแจกลายเซ็นกัน

"เอมิคับช่วยเซ็นลงบนแผ่นเพลงให้หน่อยครับ"

ไอซ์ได้ยืนเพลงของเอมิให้เอมิเซ็นลงบนนั้น

"ได้เลยจ้า ขอบคุณน่ะที่ติดตามผลงานของฉัน" เอมิได้จับมือกับไอซ์แล้วยิ้มให้

"แน่นอนอยู่แล้วครับ! ผมจะติดตามผลงานต่อไปครับ" ไอซ์ทำท่าทีตื่นเต้นอย่างมากพร้อมแสดงความดีใจสุดๆออกไป

ในที่สุดก็จบงานแล้ว มันก็ถึงเวลาเลิกเรียนพอดี ไอซ์ได้เินทางกลับบ้านพร้อมถือแผ่นเพลงที่เอมิเซ็นลงไปให้ด้วย

"วันนีัเป็นวันที่ดีที่สุดเลย ได้เจอเอมิด้วยแล้วเขายังจับมือพร้อมเซ็นให้ด้วย" ไอซ์มองแผ่นเพลงจนไม่ได้ดูทางข้างหน้าจนกระทั่งเกิดเหตุการ์์ณไม่ขาดฝันเกิดขึ้น

"ปรี้ดๆ!~" เสียงแตรถรรทุกขนาดใหญ่ ที่กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ด้วยความเร็ว จนกระทั้ง ตู้มชนเข้าจังๆ ร่างไอซ์กระเด็นไปไกล พร้อมกับเลือดที่สาดกระเด็น ไอซ์มองแผ่นเพลงที่รอยไปกับเขาจนกระทั้งตกลงพื้น เขาได้ยินเสียงเบาๆ

"เห้ยไอหนุ่มอย่าพึ่งตายนะ เห้ยตื่นๆ" เสียงนั้นค่อยๆเบาลงไปเรื่อยๆจนกระทั้ง ไม่ได้ยินอีกแล้ว

ตอนนี้เขานั้นได้มาอยู่ที่ไหนสักที่ เขารู้สึกได้ประมาณว่ากำลังจมน้ำแต่ก็ไม่ใช่ ความรู้สึกเป็นแต่ก็ยังหายใจได้ปกติ ไม่ได้รู้สึกทรมานด้วยซ้ำ แทบยังใหความรู้สึกที่อบอุ่นรู้ดี ในที่สุดเขาก็ได้ลืมตาตื่น เขาตกใจเป็นอย่างมากเพราะวิสัยทัศน์ที่แปลกตา ดูไม่คุ้นชิน เขาถึงกัตะโกนออกมาอย่างดัง

"ฉันอยู่ทไหนเนี่ยย!!!!! แล้วนี้ฉันอยู่ในสภาพร่อนจ่อนเนี้ยนะ จะบ้าไปแล้ว นั้นมัน"

เขารู้สึกตกใจอีกครั้งเมื่อมองหน้าขึ้นไปบนฟ้า เขาได้เห็นพระจันทร์สองดวง ขนาดเป็นตอนเช้ายังเห็นได้ชันเจนเลย

"พระจันทร์สองดวงหรอ สีฟ้ากับแดง" เขาพูดดวยน้ำเสียงเบาเหมือนกับกำลังละเมอ เขานั้นได้สติกลับคืนมาแล้วก็กำลังรวบรวมความคิดอยู่ว่าจะทำยังไงต่อไปดี เขานั้นได้เช็คอะไรต่างรอบตัวเขา เขาคิดขึ้นได้ว่ที่นี้เป็นโลกอื่น เขานั้นได้รองเรียนแบบดูเมื่อกับมังงะที่เคยอ่านมา 

"สเตตัส"เขาพูดนั้นออกไปแต่ก็ไม่มีอะไรออกมา

"ฟังค์ชั่น , บอร์ด ,สถานะ"ก็เหมือนเดิมไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"นี้มันจะบ้าไปแล้ว ฉันมาอยู่ที่นี้โดยไม่มีเสื้อ แล้วก็ยังจะไม่มีอะไรให้ฉันอีกหรอ พลังโกงให้ฉันหน่อยสิว่ะ ถ้ามีพระเจ้าแกคงเป็นพระเจ้าที่เฮงซวยที่สุดเลย"เขานั้นได้บ่นออกไปอย่างบ้าคลั่ง รู้สึกโมโหโกรธา เพราะไม่รู้ว่าจะเอาชีวิตรอดได้ไหม จะมีอะไรที่จะทำให้เขารอดจากโลกนี้ได้บ้างไหม แล้วโลกนี้นั้นจะมีอะไรบ้างอัตรายขนาดไหนเขาก็ไม่รู้ เขารู้กงวนว่าจะมีแค่เขารึป่าวที่อยู่โลกนี้ จะมีมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตไหม เพราะตอนนี้ที่เขาอยู่นั้นเป็นในถ้ำแปลกๆเพราะด้านบนนั้นไม่มีเพดานมองเห็นท้องฟ้าได้ชันเจนแต่ครั้งหน้ารู้สึกได้ว่ามีทางออก เพราะตอนนี้เขานั้นอยู่ด้านใน ไอซ์นั้นได้แต่คิดว่าจะเอาไงต่อ เขาจึงตัดสินใจเดินเขาไปในถ้ำเพื่อที่จะออกไปข้างนอก เขาหวังไว้ว่าทางข้างหน้าเขานี้จะเป็นทางออกให้กับเขา เขาจึงเดินเข้าไปในถ้ำ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***