ของเล่นของฉัน

เวลาต่อมา 

หลังจากที่ภาคิรจัดการข่มแหงรังแกแสนดี มาตลอดทั้งคืนโดยที่ไม่ยอมให้เธอได้หายใจ เขาจัดการกับร่างกายที่เย้ายวนของเธออย่างหื่นกระหาย ทั้งดูด ทั้งกัด จนร่างกายขาวอย่างกับนุ้นของเธอเป็นสีแดง และก็แดงช้ำทั่วทั้งร่างกายของเธอ ด้วยความที่แสนดีทั้งเด็ก ทั้งสด และก็ใหม่ ภาคิณที่ไม่เคยได้กินของสดใหม่แบบนี้เลยตั้งแต่เกิดมาในชีวิต นั้นเลยทำให้เขาไม่สามารถหยุดกินเธอได้ โดยที่เขาไม่มีเกาะป้องกันแก่นกายใหญ่หลังจากที่เสร็จกิจครั้งแรก พอเริ่มครั้งที่ 2 - 3-4 และก็ตลอดทั้งคืน ชายหนุ่มไม่ยอมใส่ถุงยางเลยแม้แต่ครั้งเดียว แถมยังปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้ารูรักของหญิงสาวทุกหยาดหยด จนกระทั้งรูรักของแสนดีบวม แดง ช้ำ และที่สำคัญก็ปลิ้นอีกด้วยนั้นเลยทำให้ภาคิณต้องจำใจยอมหยุดกินเธอ อย่างห้ามใจตัวเองทั้งที่ในใจของเขาไม่อยากหยุดเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ด้วยความสงสารเขากลัวว่าหญิงสาวจะตายคาควยใหญ่ของเขา นั้นเลยทำให้ภาคิณยอมหยุด 

“ หึหึหึ เธอนี้ไม่เบาเลยนะ ฉันก็นึกว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่าซะอีก แต่ต่อไปนี้เธอคือผู้หญิงของฉันไม่ว่าเธอจะทำอะไร อยู่ที่ไหน เธอจะต้องอยู่ในสายตาฉันตลอดเวลา หึหึหึ “ ภาคิณที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อน เขาก็หันมาเจอเข้ากับร่างบางที่นอนหลับอยู่ด้านข้างของเขา เมื่อเขาเห็นแบบนั้นภาพกิจกรรมทางเพศของเขากับเธอเมื่อคืนนี้ก็ผุดเข้ามาในหัวนั้นเลยทำให้ภาคิณ ยกยิ้มมุมปากขึ้นมาทันที ก่อนจะนึกถึงหน้าของเด็กหนุ่มที่แสนดีเรียกเขาว่าสามีนั้นเลยทำให้ภาคิณอยู่ๆก็รู้สึกหวงของเล่นใหม่ขึ้นมาทันที ก่อนจะพูดออกมา 

“ อ๊ะ อ๊ะ ปวดหัวจัง “ เวลาต่อมาหลังจากที่ภาคิณที่ตื่นก่อนเขาก็ไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกมาจากห้องลับ แล้วก็มาสั่งงาน กับลูกน้องให้ไปซื้อยาแก้ไข้และก็ยาคุมฉุกเฉินมาให้หญิงสาว เมื่อเขาแตะโดนตัวของหญิงสาวเท่านั้นแหละเขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวที่นอนอยู่ด้านข้างคงเป็นไข้ เพราะกิจกรรมเมื่อคืนนี้อย่างแน่นอน 

“ โอ๊ยยยยยย เจ็บ เจ็บ อ๊ะ “ แสนดี ค่อยๆพยุงร่างบาง ของตัวเองให้ลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยสภาพที่สะบักสะบอม เนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยรอยฟันรอยดูดที่ชายหนุ่มได้ทิ้งเอาไว้ให้เธอดูต่างหน้า เมื่อแสนดีพยุงร่างบางของตัวเองลุกขึ้นมาได้แล้วนั้น ภาพต่างๆเมื่อคืนก็ผุดเข้ามาในหัวของเธอ นั้นเลยทำให้แสนดีเธอรู้สึกเสียใจและก็กลัวการกระทำที่ป่าเถือนของชายหนุ่มที่ทำกับเธออย่างกับว่าเธอไม่ใช่คน เมื่อคิดได้แบบนั้นน้ำใสๆที่อยู่ในดวงตาของเธอก็ไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างด้วยความสงสารและก็รู้สึกเวทนาตัวเอง ที่พลาดท่าให้กับความบ้าเลือดอย่างชายหนุ่มที่หลอกลวงเธอ 

“ อึก อึก อึก กระซิก กระซิก กระซิก “ แสนดี นั่งร้องไห้อยู่ที่ปลายเตียง เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนนี้หลังจากที่เธอคิดได้แบบนั้นเธอก็เอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตา พร้อมกับพยุงร่างบางของเธอเดินกระเผกๆมาหอบเสื้อผ้าที่ขาดลุ้งหลิ่งกองอยู่ที่พื้นห้อง แสนดีเธอหยิบชุดเดรสสีแดงเมื่อคืนที่ชายหนุ่มกระชากขาดคามือเพียงครั้งเดียวเมื่อคืนขึ้นมา ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นสภาพของเสื้อผ้าของตัวเองที่แทบจะไม่ใช่เสื้อผ้าเลยแม้แต่น้อย ดูเหมือนกับว่าหน้าจะเป็นผ้าขี้ริ้วมากกว่าเรียกว่าเสื้อผ้า 

“ อึก อึก กระซิก กระซิก แล้วแบบนี้ฉันจะกลับบ้านยังไง “ เมื่อแสนดี หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาเธอก็บ่นออกมาเมื่อเห็นเสื้อผ้าที่ขาดรุ้งลิ้งของตัวเอง ฟังดูเหมือนตลกแต่ความจริงแล้วไม่ได้ตลกหรอกเมื่อนึกสภาพตัวเองที่ต้องเดินยับเยินออกมาโบกรถแท๊กซี่ที่ป้ายรถเมย์ ระหว่างที่แสนดีกำลังคิดหาทางออกจากที่นี้อยู่นั้น อยู่ๆประตูลับก็ถูกเปิดออกมาแสนดีก็ต้องสะดุ้งตัวโยนก่อนจะหันไปมองทางด้านหลังทั้งน้ำตา 

เอี๊ยด……

“ ทำอะไร “ ภาคิณที่เปิดประตูเข้ามาเมื่อเห็นหญิงสาวยืนเอ้ออยู่กับกองเสื้อผ้าที่ขาดลุ้งลิ้งของเธอเขาก็เลยถามหญิงสาวออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง พร้อมกับขมวดคิ้วหนามองร่างบางด้วยสายตาที่เรียบนิ่งเช่นเดียวกัน เมื่อแสนดีหันมาเจอเธอก็ต้องสะดุ้งตัวโยนก่อนจะหันมาเต็มตัวแล้วก็มองหน้าของชายหนุ่มด้วยสายตาที่หวาดกลัวจากนั้นเธอก็ก้ทหน้าลงหลบสายตาก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก 

“ คะ คะ คือว่า คือว่า ชุดของแสนขาดหมดเลย เอ้อ …..แล้ว แล้ว แบบนี้ แบบนี้ แสนจะกลับบ้านยังไงละคะ “ แสนดี ก้มหน้าก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ภาคิณเมื่อเห็นท่าทางของเสือสาวเมื่อคืนที่แสดงแม่ไม้มวยไทยสู้รบกับอเล็คเพื่อน รักของเขาเมื่อเขาเห็นท่าทางแบบนั้นของหญิงสาว ภาคิรก็ยกยิ้มมุมปากเดินเข้ามาหาร่างบางก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยเสียงเรียบนิ่ง

“ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไม่ต้องกลับ อยู่กับฉันที่นี้นี่แหละ “ ภาคิณ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ถ้าฟังดูดีๆแล้วก็เหมือนกับว่าคำพูดนั้นไม่จริงจังอะไร ทั้งที่เขาไม่เคยพูดเล่นกับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน แต่พอเห็นหน้าแสนดีที่ดูหวาดกลัวของเธอแบบนั้น ภาคิณก็รู้สึกเอ็นดูเมื่อท่าทางและก็คำพูดของเธอดูเป็นผู้หญิงขึ้นมายิ่งกว่าเดิม 

“ มะ มะ ไม่ได้ ไม่ได้นะคะ แสนต้องเรียน แล้วก็ต้องขายของนะคะ แสนอยู่ที่นี้กับคุรไม่ได้นะคะ “ แสนดี เมื่อได้ยินว่าชายหนุ่มอยากให้เธออยู่กับเขาที่นี้ เมื่อเธอได้ยินว่าชายหนุ่มบอกว่าจะให้เธออยุ่ที่นี้กับเขา เธอก็เงยหน้ามองชายหนุ่มตาโตพร้อมกับรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธออกมาทันที 

“ ทำไม เธออยากรีบไปหาไอ้หน้าออ่นเด็กแว๊น คนนั้นเหรอ หึหึหึ “ ภาคิณ เมื่อเห็นท่าทางและก็สายตาของหญิงสาวปฏิเสธว่าเธอไม่อยากอยู่กับเขา ความหงุดหงิดเมื่อได้ยินว่าหญิงสาวบอกว่าเธอไม่อยากอยู่กับเขาที่นี้ แสนดีเมื่อได้ยินเสียงดุดันบวกกับท่าทางคุกคามของชายหนุ่มเธอก็รู้สึกหวาดกลัวเขาขึ้นมาทันที ถึงแม้ว่าเธอจะแปลกใจกับคำพูดกับเขามากว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นหมายถึงเรื่องอะไร เพราะเรื่องเธอกับเมฆเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น 

“ คุณ คุณ คุณภาคิณ คุณภาคิณคะคนที่มาส่งแสนทุกวันที่มหาลัยน่ะคะ เขาชื่อเมฆเป็นเพื่อนสมัยเด็กของแสนคะ “ แสนดีพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก เมื่อภาคิณได้ยินหญิงสาวพูดแบบนั้นอยู่ๆหัวใจของเขาก็รู้สึกชุ่มชื่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก พูดออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่งอย่างพอใจ

“ ดี เป็นเพื่อนก้ดีแล้วแล้วเพราะต่อจากนี้ไปเธอเป็นของเล่นของฉัน ถ้าฉันยังไม่เบื่อเธอ เธอก็ไปยุ่งกับไอ้หมาตัวผุ้หน้าไหนไม่ได้ทั้งนั้น แม้แต่ไอ้เด็กแว๊นเพื่อนของเธอ เพราะเมื่อไหร่ที่เธอขัดคำสั่งของฉันเมื่อนั้นฉันจะทำให้เธอได้รู้ว่านรกบนดินมันเป็นยังไง เธอคิดว่าเธอลำบากและก็อยู่กับนรกมาแล้วไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ฉันจะบอกให้เธอรู้เดี๋ยวนี้เลยว่า ที่เธอเจอมาตลอดชีวิตของเธอนะ ไม่ได้เรียกว่านรกหรอกเพราะนรกของจริงที่เธอจะได้เจอนับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป มันคือนรกของจริง “ ภาคิณ ก้มหน้าลงมากระซิบข้างหูของหญิงสาวว่า นับแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปชีวิตที่เคยเป็นอิสระและมีความสุขของแสนดี จะไม่เป็นเหมือนทุกวันอีกเป็นต้นไป เมื่อเธอได้ยินเสียงเรียบนิ่งของภาคิณพูดแบบนั้นเธอก็อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะพูดกับเธอแบบนั้นออกมา 

“ คะ คะ คุณ คุณ คุณภาคิณคะ แสนดี เอ้อ แสนดีว่า เอ้อ คือว่า คือว่า เอ้อ…..” แสนดี เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ด้วยความหวาดหวั่นกับการกระทำและก็สายตาของชายหนุ่มที่จับจ้องมองมาที่เธอ ภาคิณที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ขมวดคิ้วหนามองหน้าเธอด้วยความสงสัยว่าหญิงสาวไม่เข้าใจอะไรกับสิ่งที่เขาพูดกับเธอ เมื่อความสงสัยที่ต้องการคำตอบชายหนุ่มก็ต้องถามออกมาเพื่อให้กระจ่าง

“ เธอจะพูดอะไรก็พูดมา ฉันไม่ชอบอะไรที่อ้ำอึ้งแบบนี้ “ ภาคิณ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับมองหน้าของหญิงสาวด้วยสายตาดุดัน เมื่อหญิงสาวต้องการพูดหรือว่าอธิบายกับสิ่งที่เขาบอกเธอเมื่อกี่ เมื่อแสนดีได้ยินเสียงเรียบนิ่งของชายหนุ่มที่บอกว่าเขาไม่ชอบอะไรแบบนี้ ด้วยความที่หญิงสาวไม่อยากเกี่ยวข้องกับชายหนุ่มอีกแล้วอีกอย่างเธอก็ยังเรียนอยู่ด้วยเธอไม่อยากมาเสียเวลาอะไร หรือเป็นของเล่นให้กับคนรวยเมื่อคิดได้แบบนั้นเธอก็ตัดสินใจหอบหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดออกมาตามสิ่งที่เธอคิดทันที 

“ เอ้อ คือว่าแสนคิดว่าเราสองคน อย่ายุ่งกันอีกเลยนะคะ ฉันอยากมีชีวิตเป้นของตัวเองส่วนคุณก็ไปใช่ชีวิตของคุณ เราสองคนไม่รู้จักกัน แสนคิดว่าเราสองคนอย่ายุ่งเกี่ยวกัน แล้วก็ให้ลืมๆเรื่องที่เกิดขึ้นไปเถอะนะคะ แสนไม่อยากมีปัญหาหรือว่ายุ่งเกี่ยวอะไรกับเรื่องแบบนี้อีกคะ แสน….เอ้อ….แสนขอโทษนะคะ “ แสนดี เธอหอบหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกกำลังใจ จากนั้นเธอก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและก็ความต้องการที่จริงใจตามที่เธอคิดเมื่อภาคิรได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกโกระและก็ไม่พอใจเป็นอย่างมากเมื่อโดนหญิงสาวที่เขาเป็นคนแรกของเธอ แต่ว่าโดนเธอปฏิเสธเขาจนหน้าหงายแถมอีกอย่างหนึ่งเธอกับไม่เรียกร้องอะไรกับเขาเพื่อให้เขารับผิดชอบอะไรเลย เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็กระชากแขนร่างบางของหญิงสาวเขามาที่หน้าอกแกร็งของเขาอย่างแรง 

ปึก 

“ เธอเป็นของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธฉัน ยกเว้นฉันจะปฏิเสธเธอ เข้าใจไหม ห่ะ “ ด้วยความโกรธ ภาคิณก็จัดการกระชากร่างบางมาประชิดหน้าอกแกร็งอย่างแรงพร้อมกับบีบที่แขนเรียวขาวของเธออย่างแรงด้วยความโกรธ แสนดีเมื่อเห็นท่าทางน่ากลัวของชายหนุ่มแบบนั้นเธอก็รู้สึกหวาดกลัวกับสายตาดุดันนั้นของชายหนุ่มที่จ้องมายังเธออย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อของเธอก็ว่าได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***