ผีเน่ากับโลงผุ

เวลาต่อมา 

บรื้น…บรื้น…บรื้น  เอี๊ยด…

“ จะทำงานแบบนี้จริงๆเหรอแสนดี เมฆบอดแล้วไงว่าเมฆดูแลแสนดีเองได้ แสนดีไม่จำเป็นต้องทำงานแบบนี้เลย “ หลังจากเลิกเรียนแล้ว แสนดีก็ได้เล่าเรื่องงานที่เธอคุยกับมดก่อนเข้าเรียนให้เพื่อนหนุ่มฟัง ตอนแรกเมฆยื่นคำขาดว่าไม่ยอมให้แสนดีมาทำงานแบบนี้ แต่ด้วยความดื้อของแสนดีก็ต้องทำให้เมฆต้องยอมแต่เมฆก็มีข้อแม้ให้แสนดีอยู่1ข้อ นั้นก็คือถ้ารู้สึกว่าไม่ปลอดภัยให้โทรหาเขาทันทีแล้วเขาจะรีบมาช่วยเลยทันที ซึ่งแสนดีก็พยักหน้ายอมรับแต่โดยดี นั้นเลยทำให้เมฆเพื่อนรักเพียงคนเดียวในชีวิตของเธอยอมให้เธอมาทำงานพิเศษนี้

“ อื้ม ไม่ต้องห่วงเมฆก็รู้ว่าเรา เป็นมวย อิอิอิ “ แสนดี บอกเพื่อนรักเพื่อให้เขาสบายใจพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างหยอกล้อเพื่อนการกระทำของแสนดีเหมือนกับเป็นมนต์สะกดสายตาและหัวใจเมฆเอาไว้ทุกครั้ง โดยเฉพาะหัวใจของเกร็งของเมฆที่เต้นแรงทุกครั้งตอนที่แสนดียิ้ม ออ้น หรือแม้แต่พูดเล่นโดยการเรียกเขาว่าสามี 

“ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะคุณสัมมี จุ๊บๆ” แสนดี เมื่อเห็นว่าได้เวลานัดหมายแล้วเธอก็เลยบอกเพื่อนรักเป็่นครั้งสุดท้ายเพื่อที่จะได้ไปทำงาน เมฆเมื่อได้ยินแบบนั้นถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เธอไป แต่ก็อย่างที่บอกถ้าแสนดีคิดจะทำอะไรแล้วไม่มีใครห้ามเธอได้เช่นเดียวกับเรื่องวันนี้ เมื่อแสนดีพูดจบเธอก็ทำท่าทางเหมือนจะจูบเพื่อนรักการกระทำของแสนดีอยู่ในสายตาของ ภาคิณ แม้แต่คำพูดของเธอที่เรียกเขาว่าสามี 

“ อื้ม “  เมฆเมื่อเห็นว่าแสนดีคงจะต้องเข้าไปทำงานพิเศษแล้ว เมื่อเห็นแล้วว่าเขาไม่สามารถยื้อเธอเอาไว้ได้อีกแล้วเขาก็เลยต้องยอมปล่อยให้เธอไป 

บรื้น….บรื้น….บรื้น 

เมื่อบิ๊กไบค์ขับออกไป แสนดีก็หันหน้าเดินเข้ามาด้านหลังของผับเธอเข้ามาตามเส้นทางที่มดเคยบอกเธอเอาไว้ เพราะทางนั้นจะเป็นทางที่มีแต่เฉพาะคนที่ทำงานเท่านั้นที่รู้ด้วยความที่ทางนี้เป็นทางหนีไฟและก็เป็นทางเข้าห้องแต่งตัวด้านหลังเลยทำให้ค้อนข้างจะพลายเวทนิดหนึ่ง ภาคิณที่เห็นแสนดีเดินตรงมาทางด้านหลังเขาก็รู้ได้ทันทีว่ายัยเด็กนี้เป็นเด็กใหม่ที่ผู้จัดการมาบอกเขาช่วงหัวค่ำ 

“ หึหึหึ คิดจะมาจับผู้ชายรวยๆสินะ ดูท่าไอ้ผัวแมงดาของเธอก็รู้เห็นเป็นใจด้วยละสิ หึหึหึ ช่างเป็นคู่ที่ทำงานกันเป็นทีมดีจริงๆเลยนะ นี้สินะที่คนไทยบอกว่าผีเน่ากับโลงผุ “ ภาคิณ พูดดูถูกแสนดีเมื่อเห็นเธอเดินตรงเข้าไปด้านหลังของผับ ด้วยความที่ผู้จัดการบอกเขาแล้วว่าวันนี้จะมีเด็กใหม่มาช่วยต้อนรับแขก วีไอพี เมื่อภาคิณเห็นว่าเป็นใครเาก็อดสมเพสเด็กสาวไม่ได้ว่าเธอ รักผู้ชายคนนั้นมากจนยอมขายศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อที่จะเอามาเลี้ยงดูปูเสื่อกัน 

ห้องแต่งตัว 

“ เอ้าๆ เร็วเข้าใกล้ได้เวลาแล้วเร็วๆ “ แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ เสียงของเจ๊สาวสองเดินปรบมือพร้อมกับตะโกนเสียงดังบอกให้สาวๆนักเต้นและก็ต้นอรับแขก แต่งตัวเร็วๆเพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ วันที่พวกนักธุรกิจเพื่อน หรือเรียกอีกแบบนั้นก็คือการรวมตัวของมาเฟีย นั้นเอง ทุกคนเมื่อได้ยินเสียงของแม่เล้าเดินเข้ามาทุกคนเมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบเร็งแต่งตัวกันด้วยความเร็วแสง แสนดีที่กำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าแต่งให้อยู่นั้นเมื่อเธอได้ยินเสียงของเจ๊สาวสองปรบมือเร็งแบบนั้นเธอก็อ้าปากถามเจ๊ช่างแต่งหน้าทันที 

“ เอ้อ…พี่คะไม่ทราบว่าให้หนูทำหน้าที่อะไรเหรอคะ พอดีมดไม่ได้บอกเอาไว้นะคะเพื่อนหนูบอกแค่ว่าให้มาแต่งตัวแล้วจะมีคนมาบอกว่า หนูต้องทำหน้าที่อะไร อ๊ะคะ “ แสนดีที่หลับสตาปี๊ให้ช่างแต่งหน้าแต่งอยู่นั้นเธอก็ถามช่างแต่งหน้าออกมาด้วยความสงสัยด้วยความที่เป็นงานชุลมุนแสนดีเลยยังไม่เห็นมดเพื่อนที่ชวนเธอมาทำงานที่นี้เลย 

“ อ้าวๆ คนไหนเด็กใหม่ ไหน….อยู่ตรงไหนยะ โผล่หัวมาซิสาว “ ระหว่างที่แสนดีกับช่างแต่งหน้ากำลังคุยกันอยู่นั้น อยู่เสียงเจ๊สาวสองเมื่อกี่ ที่แหกปากร้องบอกให้สาวๆรีบแต่งตัว 

"ทางนี้เลยอีเจ๊ // นี้เลยจ๊ะหนูแสนดีอยากรู้อะไรก็ถามเจ๊เขาได้เลยนะจ๊ะ “ เจ๊ช่างแต่งหน้าเรียกให้เจ๊สาวสองเข้ามาทางนี้ ก่อนจะหันมาบอกแสนดีว่าถ้าเธอสงสัยอะไรให้ถามแม่เล้าได้เลย เมื่อแสนดีได้ยินแบบนั้นเธอก็ทำท่าจะอ้าปากถามแต่ก็ต้อหุบปากลง เมื่อเจ๊สาวสองเดินเข้ามาทางนี้ 

“ อี……ดอก…….นี้คนจริงๆใช่มั้ยเนี่ย…อีเหี้ย….กูนึกว่าตุ๊กตายาง ว๊ายยยยยยย “ เสียงของเจ๊สาวสอง ตะโกนออกมาเสียงดังอีกครั้งเมื่อเดินเข้ามาเห็นเด็กใหม่ที่นั่งแต่งหน้าอยู่ แสนดีเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอที่หลับตาอยู่ก็สะดุ้งตกใจเป็นอย่างมากด้วยความที่เสียงของเจ๊เขาอยู่แค่ข้างหูของเธอ 

“ อุ๊ย “ แสนดี ตกใจลืมตาตื่นขึ้นมามองหน้าของเจ๊สาวสอง เมื่อแสนดีลืมตาขึ้นมานั้นยิ่งทำให้เจ๊สาวสองถึงกับอ้าปากค้างอย่างกระโดนถอดวิญญาณออกจากร่าง ด้วยความที่แสนดีเห็นหน้าตาของตัวเองอยู่ทุกวันเลยทำให้เธอไม่ค่อยตื่นเต้นกับตัวเองมากแต่กับกัน ทุกคนที่ได้ยินเสียงของแม่เล้าก็ต่างพากันวิ่งเข้ามาดูว่าเจ๊เขาร้องอะไรกัน แสนดีเมื่อเห็นสายตาของคนที่มองมาที่เธอเป็นทางเดียวเล่นเอาแสนดีแปลกใจไม่ใช่น้อย เพราะเธอไม่เคยเห็นสายตาของทุกคูมองมายังเธอเป็นตาเดียว ช่างแต่งหน้าก็ยิ้มกริ่มอย่างรู้สึกภูมิใจเมื่อทุกคนได้เห็นเด็กสาวที่ตัวเองแต่งหน้าอย่างกับตุ๊กตา แสนดีมองทุกคนด้วยสายตางุนงงก่อนที่เจ๊จะเอากระจกขึ้นมาให้เธอส่องดูหน้าของตัวเอง 

“ อุ๊ย นี้ใครเนี่ย ๋” แสนดีเมื่อหยิบกระจกมาจากมือของเจ๊ช่างแต่งหน้า เธอก็ต้องตกใจเหมือนกันว่าคนที่อยู่ในกระจกนั้นเป็นเธอจริงๆ เพราะผู้หญิงที่อยู่ในนั้นช่างสวยงามมากจริงๆ สวยอย่างกับตุ๊กตายางตามที่เจ๊สาวสองบอกเธอจริงๆ 

“ นี้หนู หนูเป็นเพื่อนของยัยมดจริงๆเหรอจ๊ะ ให้ตายสิดูต่างกันราวฟ้ากับเหวอีกคนสวยบอบบางอย่างกับนางฟ้า แต่อีมดกับดูเหมือนนางฟ้าตกวรรค์ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เมื่อพูดจบเจ๊สาวสองก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ กลับกันแสนดีเธอกับรู้สึกฟังแล้วรู้สึกแปลกใจ

“ หนูชื่ออะไรคะ เอาเป็นว่าวันนี้หนูเข้าไปดูแลแขกวีไอพี ก็แล้วกันนะจ๊ะพอดีว่านายสั่งมา “ เจ๊สาวสอง พูดจบเธอก็เดิยออกไปพร้อมกับรอยยิ้มที่พอใจเมื่อเห็นหน้าเด็กใหม่ที่เด็กในสังกัดเลือกมาแทนแม่นางแบบสาวจอมอู๋งาน แสนดีเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเมื่อเธอได้ยินแล้วว่าสิ่งที่หญิงสาวพูดหมายถึงอะไร   ( เธอคิดว่าเธอแค่มาชงเหล้าให้แขกตามที่เธอเคยดูในละคร ) จากนั้นเธอก็หันหน้ามาให้พี่เขาแต่งหน้าให้เธอต่อ ทุกคนที่เห็นหน้าของแสนดีต่างก็รู้สึกอิจฉาในหน้าตาของเธอ และที่สำคัญความงาม ความสวยและเด็กของแสนดีเอาชนะทุกคนในผับแห่งนี้ 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***