เมฆเพื่อนรัก

บรื้น..บรื้น..บรื้น 

วิทยาลัย รัฐบาล

“ ขอบใจมากนะเมฆ ถ้าไม่ได้แกวันนี้ฉันมาเรียนไม่ทันแน่ “ แสนดีกล่าวขอบคุณ เมฆเพื่อนรักสมัยประถมก่อนจะทำท่าถอดหมวกกันน๊อค เมฆเมื่อเห็นว่าแสนดีทำท่าทางเก้ๆกังๆเขาก็เลยยื่นมือไปถอดให้ 

“ อุ้ย “ แสนดี อุทานออกมาเสียงเบา เมื่อเมฆดึงตัวของเธอเข้าไปใกล้ แต่เธอก็ไม่ได้ขัดขื่นอะไรปล่อยให้เมฆเพื่อนของเธอถอดหมวกให้ด้วยความที่เมฆเป็นลูกผู้ใหญ่ แล้วก็ค้อนข้างจะมีเงินมากสักหน่อยเลยทำให้เมฆเป็นที่ต้องการของสาวๆที่หมู่บ้านเป็นอย่างมากแต่ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน เมฆถึงได้มาเป็นเพื่อนกับเธอและก็คอยปกป้องเธอมาตั้งแต่เป็นเด้กจนกระทั้งตอนนี้ 

“ เมฆ เมฆมาเรียนที่นี้ พ่อกับแม่ไม่ว่าเหรอ “ แสนดีถามเพื่อนรักออกมาด้วยความสงสัย เพราะฐานะทางบ้านของเมฆโคตรรวย เรียกว่ารวยมากก็ว่าได้ แต่เมฆกับมาเรียนที่มหาลัยของรัฐนั้นเลยทำให้แสนดีค้อนข้างที่จะแปลกใจอยู่ไม่น้อยเมื่อเธอเห็นเพื่อนมาเรียนที่เดียวกับเธอ เมฆได้ยินแบบนั้นเขาก็ส่ายหน้าแล้วก็ถอดหมวกออกให้แสนดี แล้วก็ยิ้มหวานจนตาหยี๋โชว์ฟันขาว

“ ฮึ ไม่นะท่านก็ว่าดี บอกประหยัด “ เมฆเอามือจับที่หัวของแสนดีพร้อมกับยีหัวของเด็กสาวอย่างกับเห็นเธอเป็นเด็ก เมื่อพูดจบเขาก็เดินเอามือไขว้หลังพร้อมกับเดินผิวปากไปอย่างกับคนอารมณ์ดี แสนดีเมื่อเห็นท่าทางสบายอารมณ์ของเพื่อนหนุ่มเธอก็เกาหัวมองเพื่อนด้วยสายตางุนงง ก่อนจะเดินตามไป 

“ อุ๊ย “ แสนดีอุ๊ยออกมาอีกครั้งเมื่อเดินเข้ามาขนาบข้างของเพื่อนรัก เมฆเอามือของตัวเองมาจับที่มือของหญิงสาว ด้วยความที่แสนดียังไม่ทันได้ตั้งตัวเธอก็เลย สบถออกมา เมฆไม่สนใจอะไรว่าแสนดีจะพูดหรือว่าทำหน้าตาแบบไหนเพราะเขาสะดวกและก็สบายใจที่ได้ทำแบบนี้กับเธอ แสนดีเธอได้แต่มองหน้าของเมฆพร้อมกับทำหน้ามุ๋ยแก้มป่องอย่างกับตุ๊กตา การกระทำของทั้งสองทำให้คนที่มหาลัยมองกันด้วยรอยยิ้มเพราะทั้งสองหน้าตาดีและก็ดูเหมาะสมกันทุกคนที่มหาลัยก็เลยคิดว่าทั้งคู่เป็นคู่รักกัน ก็เลยไม่ได้แปลกใจอะไรมาก 

“ แสน ถ้าแกเรียนจบ แกจะทำยังไงต่อไป “ ระหว่างที่ทั้งคู่จูงมือกันเดินเข้าเรียนอยู่นั้น อยู่ๆเมฆก็ถามแสนดีอกมาถึงเรื่องอนาคตของเธอ แสนดีเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เงยหน้ามองเพื่อนรักของเธอก่อนจะหยุดเดินแล้วก็ยิ้มหวานจนตาหยี๋ ก่อนจะพูดออกมาว่า 

“ ทำไม แกดูเหมือนฉันไม่มีอนาคตมากนักรึไง ฉันจะบอกอะไรให้แกรู้ไว้ตรงนี้เลยนะว่าฉันไม่กลัว เพราะฉันมีแก ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ แสนดี พูดจบเธอก็เดินหัวเราะชอบใจเข้าห้องเรียนไป มีเพียงแค่เมฆเท่านั้นที่ยืนอึ้งมองแสนดีด้วยหัวใจที่เต้นแรงก่อนจะยิ้มกริ่มออกมาด้วยความรู้สึกดีใจที่แสนดีพูดแบบนั้น จากนั้นทั้งคู่ก็มานั่งเรียนตามปกติ 

เวลาต่อมา 

“ แสนเป็นไงอร่อยมากใช่มั้ยละ “ หลังจากที่เรียนมาอย่างหนัก เมฆที่รู้ว่าแสนดีชอบกินอาหารอีสารมากเขาก็เลยพาเธอมาเลี้ยงที่ร้านส้มตำเจ้าประจำของเขา ซึ่งร้านนั้นก็เป็นร้านของพี่สาวของเมฆนั้นเอง แสนกับเมฆก็เลยชอบมากินที่ร้านนี้ทุกครั้งหลังจากเลิกเรียนกัน 

“ อร่อยมาก…เลยจ๊ะคุณสัมมี๊…..” แสนดี เธอยิ้มจนตาหยี๋ก่อนจะเอาหน้าสบที่ไหล่ของเมฆด้วยความดีใจที่วันนี้เพื่อนรักพามานั่งกินของอร่อย เมฆที่ได้ายินแสนดีเรียกเขาแบบนี้ทุกครั้งที่เขาพาเธอมากินอาหารที่นี้เขาก็ยิ้มอย่างนึกเอ็นดูเพื่อนสาวที่ทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูอย่างเด้กๆและที่สำคัญเมฆเขาไม่เคยปฏิเสธ เธอเลบยว่าไม่ได้เป็นอะไรกับแสนดี 

“ เห้ย นั้นมันน้องแสนดีรึเปล่าว่ะ “ โอ๊ต เพื่อนของอาทิตย์ และก็ภาคิณด้วยความที่โอ๊ตชอบไปช่วยงานที่โรงงานของอาทิตย์เวลางานเร่ง ก็เลยทำให้เขารู้จักแสนดีเด้กสาวแสนดีสมชื่อและก็ขยัน พอเห็นเธอนั่งกินส้มตำอยู่ร้านข้างๆเขาก็เลยจำได้ทันที อาทิตย์ และภาคิณที่มายืนดูดบุหรี่พร้อมกับคุยกันเรื่องธุรกิจที่เปิดกิจการวันนี้เป็นวันแรก ทั้งสามก็เลยออกมาดูว่าลูกค้าจะให้ความสนใจมากน้อยแค่ไหน 

“ เอ้อ ใช้จริงๆด้วยนั้นน้องแสนดีเอ็งนี้ตาดีจริงๆเลย แต่ว่าน้องแสนดีนั่งซบใครกันว่ะ ดูหน้าคุ้นๆเหมือนกูเคยเห็นที่ไหนเลยว่ะ” อาทิตย์ ขมวดคิ้วหนามองไปที่ชายหนุ่มที่แสนดีเอาหน้าซบพร้อมกับยิ้มหวานอย่างกับว่าเป็นคนรักของชายหนุ่มหน้าตาดีคนนั้น ภาคิณที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็มองไปที่แสนดีทันที 

“ หึหึหึ ทำเป็นเด็กดีใสซื่อ ที่แท้ก็เป็นเด็กใจแตก “ ภาคิณแสยะยิ้มก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่เสียงเบาหวิว วตามนิสัยของเขาแต่ว่าอาทิตย์ที่ยืนอยู่ข้างๆเขากับได้ยิน 

“ ไอ้ภาคิณ กูถามจริงๆเถอะมึงเกลียดอะไรน้องเขานักหนา น้องเขาก็อายุ18ปีแล้ว น้องเขาบรรลุนิติภาวะแล้วนะเว้ย แล้วอีกอย่างน้องเขาจะมีใครไม่มีใครไปเกี่ยวอะไรกับมึงว่ะ “ อาทิตย์ ถามภาคิณออกมาด้วยความสงสัยว่าเพื่อนเป็นอะไรทำไมถึงได้วุ่นวายกับแสนดีนักหนาไม่ว่าเธอจะทำอะไร พูดอะไร ก็ดูจะขัดหู ขัดตาเขาไปหมดนั้นเลยทำให้อาทิตย์รู้สึกสงสัยเพื่อนขึ้นมาว่าทำไมภาคิณถึงได้ดูสนใจแสนดีมากขนาดนั้น ทั้งที่เธอเป็นแค่เด็กธรมดา 

“ เอ้อ นั้นดิ มึงเป็นอะไรของมึงว่ะเมียเก่ามึงมันทำให้มึงเป็นคนจิตรใจมืดบอดขนาดนั้นเลยรึไงว่ะ “ โอ๊ต พูดสัมทับขึ้นมาอีกคนด้วยความที่เขาก็พอจะรู้จักแสนดีอยู่บ้างเขารู้ว่าเธอเป็นเด้กดี น่ารัก และก็ขยัน อดทน มีน้ำใจ โอ๊ตก็เลยชอบมาอุดหนุนข้าวเหนียวหมูเธออยู่บ่อยๆแล้วก็เอามาเลี้ยงคนที่บ้าน แล้วคนที่บ้านก็ชอบมากด้วย โอ๊ตขมวดคิ้วหนามองหน้าของภาคิณด้วยความสงสัย ภาคิรเมื่อโดนเพื่อนสองคนมองตัวเองแบบนั้นเขาก็หันมามองเพื่อนทั้งสองด้วยสายตาเรียบนิ่ง 

“ เรื่องของกู ไม่ใช่เรื่องของมึง มึงไม่รู้อะไรมึงอย่าพูดดีกว่า กูแค่กลัวว่าเธฮจะมาสร้างความเดือดร้อนให้คุณย่า แกก็รู้ว่าคุณย่าฉันไม่ใช่ว่าจะเชื่อใจใครง่ายๆ พวกมึงสองคนก็รู้ไม่ใช่เหรอ “ ภาคิณ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เมื่ออาทิตย์ และโอ๊ตได้ยินแบบนั้นทั้งคู่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจสิ่งที่เพื่อนพูด เพราะเหตุผลที่ภาคิณพูดแบบนั้นก็ไม่แปลกด้วยความที่คุณย่าของภาคิณยอมให้แสนดีอยู่ที่บ้านริมน้ำที่ท่านหวงแหนมากมายขนาด ภาคิณกับแม่อยากมาอยู่ท่านยังไม่อณุญาติเลยแต่พอเป็นแสนดีท่านกลับยอมให้เธออยู่ที่นั้น ถ้าภาคิณรู้สึกแบบนั้นก็ไม่แปบลกเมื่อทั้งคู่ได้ยินแบนั้นก็เลยไม่ได้พูดอะไรอีก 

 บ้านริมน้ำ 

“ อุ๊ย พี่ดินมายืนทำอะไรที่นี้คะ แสนตกใจหมดเลย “ แสนดีที่เดินเข้ามาในบ้านเธอก็ต้องสะดุ้งตัวโยนด้วยความตกใจ ภาคิณที่กลับมาก่อนแล้วก็มายืนรอเธออยู่ในมุมมืดโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียงก็ทำให้แสนดีที่เดินเข้ามาโดยไม่ได้คิดอะไรเพราะเธอเดินกลับบ้านทางนี้ทุกครั้งที่เลิกเรียน เมื่อภาคิณที่ปลอมตัวเป็นดินเมื่อเห็นท่าทางตื่นนตกใจของเด็กสาวเขาที่รอจะจัดการเธออยู่เมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของเด็กสาวความมั้นใส้เธอก็ทำให้เขาขันปากขึ้นมาทันที 

“ กลับบ้านค่ำๆมืดๆแบบนี้ไม่กลัวเหรอน้องแสนดี “ ภาคิณ ที่ยืนอยู่ในมุมมืดอย่างกับว่าตัวเองไม่ได้ตั้งใจมารอเธอแต่จริงๆแล้วเขาตามเธอมาตั้งแต่เห็นเธอซ้อนท้ายรถของชายหนุ่มมา พอเห็นว่าเธอเดินเข้ามาในซอยเขาก็ขับรถผ่านเธอเข้ามาที่บ้านทันก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้ามาในชุดธรรมดา แล้วก็รีบมายืนรอแสนดีอยู่ที่นี้นี่แหละ 

" จะกลัวทำไมละคะ แสนก็กลับแบบนี้ทุกวันว่าแต่พี่ดินเถอะมายืนอยู่มืดๆแบบนี้แสนตกใจหมดเลยคะ มีอะไรึเปล่าคะเนี่ย “ แสนดี เริ่มรู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นว่าดินมาอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวของเธอแล้วสายตาของเขาที่มองมาที่เธอนั้นเลบยทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอโดนจับผิดอยู่ เมื่อภาคิณได้ยินแบบนั้ยบวกกับสายตาของหญิงสาวนั้นทำให้เขาเริ่มคุมอาการก่อนจะพูดออกมาอย่างเป็นกันเองทันที 

“ ออ้…โทษทีพอดีหลานคุณท่านให้พี่มาเดินตรวจตาความเรียบร้อยนะ ท่านบอกว่าช่วงนี้มีคนแปลกหน้ามาด้อมๆมองๆอยู่ที่วังบ่อยๆท่านกลัวว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ คุณภาคิณเป็นห่วงความปลอดภัยของทุกคน ท่านก็เลยให้วพี่มาตรวจตาความเรียบร้อยน่ะ “ ภาคิณเมื่อเห็นสายตาไม่พอใจของหญิงสาวเขาก็รีบเก็บอาการทันทีก่อนจะพูดออกมา เหมือนปกติที่เขาเคยพูดกับ เมื่อแสนดีได้ยินแบบนั้นเธอก็เข้าใจได้ เพราะเธอก็ได้ยินสาวใช้และก็พี่ๆที่โรงงานบอกว่าหลานคุณย่าหล่อและก็เหนียบมาก แต่เธอก็ไม่เคยเห็นสักทีแต่พอได้ยินดินพูดแบบนั้นเธอก็เลบยพยักหน้าอย่างเข้าใจทันที จากนั้นเธอก็ขอตัวเดินเข้าไปในบ้านทันทีด้วยความที่เธอเหนื่อยและก็รู้สึกเหนี่ยวตัวอยากอาบน้ำ เธอก็เลยไม่ได้ถามอะไรดินมากมาย 

ปัง 

“ ทำไมกลิ่นน้ำหอมมันดูมีราคาจังเลย “ แสนดีปิดประตูบ้านก่อนจะมานึกได้ว่ากลิ่นน้ำหอมที่เธอได้กลิ่นจากชายหนุ่มคนสวน กลิ่นที่เธอได้กลิ่นมันเหมือนกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงของเมฆเลย พอเธอคิดได้แบบนั้นความสงสัยก็ผุดขึ้นมาทันที ด้วยความที่ดินเป็นแค่คนสวนเท่านั้น แต่ว่ามันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอที่จะใช้น้ำหอมขวดราคาหลักหมื่น 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***