ไม่เหมาะสมกัน

“ เป็นยังไงบ้างคะ พี่ดินอหร่อยไหมคะ “ แสนดี เมื่อมีเพื่อนกินข้าวเธอก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะตอนแรกชายหนุ่มทำหน้าตาอย่างกับไม่กล้ากินอาหารที่เธอทำ ซึ่งเธอก็แปลกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเธอคิดว่าไม่เห็นจะแปลกถ้าผู้ชายคนนี้จะไม่เคยกินอาหารอีสาร แล้วก็เป็นอาหารที่ดูจะรักสุขภาพมากเลยละเพราะมีแต่ผักเยอะแยะเต็มไปหมด ภาคิณที่กลั้นใจตักแกงที่มีแต่ผักและก็เต้าหู้ไข่ลอยอยู่เข้าไปในปากคำแรกเขาถึงกับตาโตอย่างตกตะลึง แสนดีที่ถามเพื่อนกินข้าวคนใหม่ด้วยสีหน้าตื่นเต้น เธอก็ถามชายหนุ่มออกมาด้วยท่าทางลุ้นอย่างกับลุ้นหวยทันที ภาคิณเมื่ออาหารที่เขาตักเข้าปากมันอหร่อยเขาก็เอ้ยออกมาทันทีพร้อมกับท่าทางตื่นเต้นอย่างกับไม่เคยมีอาหารที่ไหนอหร่อยแบบนี้มาก่อน 

“ อหร่อยมาก…นี้เขาเรียกว่าแกงอะไรอ๊ะ ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย “ ภาคิณ ถามออกมาด้วยความสงสัยแสนดีเมื่อได้ยินคำถามแบบนั้นเธอก็หัวเราะออกมาเสียงดังอย่างรู้สึกตลกชายหนุ่มเป็นอย่างมาก ที่เขาไม่รู้หรืว่าแกล้งไม่รู้กันแน่ว่าแกงที่เขากินอยู่นั้นเรียกว่าไข่น้ำ 

“ พี่ดิน นี้มันไข่น้ำพี่ไม่รู้จริงๆหรือว่าแกล้งแสนคะเนี่ย ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ แสนดีหัวเราะชายหนุ่มก่อนจะตักข้าวเข้าปากกิน ชายหนุ่มเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองหลุดถามอะไรออกมา เขาก็รีบดึงหน้าทันทีด้วยความที่แสนดีไม่สนใจภาคิณก็เลยไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาก็ตักผัดผัก ไข่น้ำ และก็น้ำพริก ที่เผ็ดมากของแสนดีกินแต่เขารู้สึกว่ากับข้าวถึงแม้ว่าจะมีผักเป็นส่วนมาก แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้อหร่อยมากมายขนาดนี้ 

“ ขอข้าวอีกได้ไหม “ ภาคิณที่กินข้าวหมดชาม เขาก็ขอข้าวจากหญิงสาวอีก แสนดีเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มอย่างเอ็นดูแก้มที่มีข้าวอยู่ด้านในป๋องๆนั้นทำให้หน้าตาของแสนดีที่มองมายังเขาดูน่ารัก น่าเอ็นดู จนสามารถสะกดสายตาของชายหนุ่มเอาไว้ แสนดีเอาจานในมือของชายหนุ่มมา แล้วเอามาตักข้าวให้เขาอีก ก่อนจะยื่นให้เขาไป จากนั้นทั้งสองก็กินข้าวไปคุยกันไปภาพของทั้งคู่ถ้าคนไม่รู้คิดว่าเป็นข้าวใหม่ปลามันซึ่งภาพของทั้งคู่ที่อยู่ในสายตาของ หม่อมจันทร์ พร แช่ม และก็ชื่น เมื่อแช่มเห็นรอยยิ้มของคุณท่านด้วยความที่เธอรักแสนดีเหมือนลูกเหมือนหลานเธอก็เลยพูดออกมาอย่างไม่ได้คิด 

“ เหมาะสมกันจริงๆเลย ป้าแช่ม” ชื่นพูดออกมาอย่างไม่คิด เมื่อภาพที่ทั้งสองทานข้าวไปคุยกันไมันช่างดูเหมือนคู่รักและก็เหมาะสมกันมาก ซึ่งเมื่อพรได้ยินเธอก็รู้สึกจุกที่อกขึ้นมาเพราะเธอก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน หม่อมจันทร์ที่คิดแต่ไม่พูดเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็หันมาก่อนจะยิ้มแล้วก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่น 

“ จะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไงกันชื่น ภาคิณหลานฉันเป็นถึงหม่อมหลวงเชียวนะ หนูแสนดีเป็นแค่คนธรรมดาพอหนูแสนดีเรียนจบเธอก็ไปจากที่นี้แล้ว ส่วนตาภาคิณเดี๋ยวฉันจะเรียกมาคุยเรื่องหนูพร แม่ชื่นอย่าพูดแบบนี้อีกนะจ๊ะ “ หม่อมจันทร์ ที่คิดว่าเป็นคนไม่ถือยศ ถืออย่างแต่พอได้ยินคนของตัวเองพูดว่าหลานชายเหมาะสมกับผู้หญิงกำพร้า ธรรมดาที่มีแต่ตัวเท่านั้น หม่อมจันทร์ก็ทำใจไม่ได้จนต้องบอกให้ชื่นหยุดพูด เมื่อป้าแช่มกับชื่นได้ยินแบบนั้นทั้งสองก็ตกตะลึง และรู้สึกผิดหวังอยู่ไม่น้อยเมื่อนายทมี่ตัวเองคิดว่าเป็นนายที่ไม่ถือตัว แต่พอเอาเข้าจริงๆท่านกับไม่ใช่อย่างที่ตัวเองคิด แช่มกับชื่นรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินเจ้านายที่อยู่ด้วยกัมานมนานพูดแบบนั้น 

5โมงเย็น 

บรื้น…บรื้น…บรื้น 

เสียงรถช่วงเย็นวิ่งกันให้ขวักไขว้เต็มท้องถนน เพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่ทุกคนเลิกงานรถและผู้คนต่างก็ยืนอยู่กันเต็มถนน รวมทั้งแสนดีด้วย 

ปิ๊บๆ 

“  แสนดี ขึ้นมา “ เสียงรถบิ๊กไบค์ของชายหนุ่มแต่งตัวชุดนักศึกษา วิ่งเข้ามาบีบแตรเรียกแสนดี แสนดีเมื่อเห็นเพื่อนรักของเธอตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ที่บ้านนอก เธอก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่เห็นเพื่อนรักของตัวเองในช่วงที่เธอต้องการความช่วยเหลือ ด้วยความที่เธอกลัวว่ารถจะติดแล้วเธอจะไปเรียนสายจนทำให้ไปเรียนไม่ทันพอเธอเห้น ไอ้เมฆ เพื่อนรักของเธอ แสนดีก็เลยดีใจ 

“ เมฆ “ แสนดีวิ่งเข้าหาชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มที่สุดแสนจะดีใจ เมฆก็รีบเอาหมวกกันน๊อกยื่นให้เพื่อนสาวทันที ก่อนจะทำท่าเอามือตบที่เบาะเพื่อบอกให้เธอขึ้นรถมากับเขา แสนดีก็ไม่ปฏิเสธ เธอรีบกระโดดขึ้นรถทันทีเพราะรถเริ่มติดแล้วจากนั้นรถบิ๊กไบค์ก็ขับออกไปทันที เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในสายตาของภาคิณ และก็อาทิตย์ที่อยู่บนรถหรูทั้งคู่กำลังจะออกไปดูกิจการใหม่ที่เขากับอาทิตย์ และก็เพื่อนอีกคนหุ้นกันลงทุนนั้นก็คือผับ ด้วยความที่ภาคิณเบื่อๆไม่รู้จะทำอะไรเขาก็เลยร่วมลงทุนกับเพื่อนด้วย และนั้นก็เลยทำให้เขากับอาทิตย์ออกมาด้วยกันแล้วก็เห็นภาพของแสนดีกระโดดขึ้นท้ายรถของผู้ชายไป 

“ หึหึหึ ยัยเด็กใจแตก ทำตัวเป็นคนใสซื่อแต่จริงๆกับเป็นผู้หญิงร่านไม่ต่างจากทุกคนนั้นแหละ “ ภาคิณที่เป็นพลขับเขาหัวเราะเยาะรอดไรฟันออกมาพร้อมกับพูดดูถูกแสนดีออกมา อาทิตย์ที่ไม่ได้สนใจแต่ได้ยินเพื่อนพูดอะไรหยุ้บยิ๊บไม่ได้ศัพท์เขาก็เลยหันมาถามเพื่อนอย่างคนไม่รู้ว่าเพื่อนพูดอะไร 

“ แกว่าอะไรนะภาคิณ โทษทีฉันไม่ทันได้ฟังน่ะ “ อาทิตย์ ถามภาคิณอย่างคนไม่รู้ภาคิณเมื่อได้ยินเพื่อนถามแบบนั้นเขาก็หันมายิ้มแล้วก็ไม่พูดอะไร อาทิตย์ที่รู้นิสัยเพื่อนเป็นอย่างดีถ้าภาคิณไม่ได้พูดอะไรกับตัวเองเขาก็จะไม่พูดอะไรหรือว่าถามอะไรออกมา 

บรื้น…..บรื้น…บรื้น 

“ เอ้อ อาทิตย์ฉันถามอะไรแกหน่อยสิ คือเรื่องของยัยเด็กที่อยู่ที่บ้านของคุณย่าฉันนะ เด็กที่ชื่แสนดีอะไรของแกนะ “ ด้วยความอยากรู้ เรื่องของหญิงสาวเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันเขาถึงได้รู้สึกอยากรู้จักเด็กคนนี้ขึ้นมา อาทิตย์เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเพื่อนคงอยากรู้ไปอย่างนั้นแหละเพราะหญิงสาวไปอยู่ที่เรือนริมน้ำของย่าของเขา 

“ อื้ม ว่ามา “ อาทิตย์ หันมองภาคิณเหมือนรอคำถามเพื่อนอยู่ว่าเพื่อนจะถามอะไรเกี่ยวกับแสนดี ภาคิณเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็ตัดสินใจถามเรื่องที่เขาสงสัยออกมาทันที 

“ ยัยเด็กนั้นเป็นเด็กกำพร้าจริงๆเหรอว่ะ กูไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะกำพร้าแล้วมาอยู่ที่กรุงเทพโดยลำพังได้ มึงไม่คิดเหรอว่าดูแปลกๆ “ ด้วยความสงสัยภาคิณก็เลยถามเพื่อนออกมา อาทิตย์เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็ตอบตามที่เขารู้มากับเพื่อนอย่างไ่ม่ปิดบังเพื่อนเลย 

“ อื้ม จริงเธอมาอยู่ที่เรือนริมน้ำของคุณย่าแก ตั้งแต่อายุ15ปีมีคนเอาเธอมาที่นั้นแล้วก็บอกเธอว่า ให้เธอมาหาคุณย่าแก่น่ะ ว่าแต่มีอะไรรึเปล่า “ พออาทิตย์ พูดจบถึงตาเขาสงสัยบ้างแล้ว เขาก็เลยถามเพื่อนรักบ้างว่าทำไมเพื่อนถึงถามอะไรแบบนั้นอย่างกับสงสัยอะไรบ้างอย่าง ภาคิณเมื่อได้ยินคำว่ามีคนแนะนำเธอมาหาคุณย่าของเขาเท่านั้น ภาคิณก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมา ก่อนจะขมวดคิ้วหนาอย่างรู้สึกสงสัย 

“ แล้วไอ้คนที่แนะนำเป็นใครเอ็งรู้ไหม “ ภาคิณหันมาถามเพื่อนด้วยความสงสัยและหน้าตาของเขาก็ดูซีเรียสเป็นอย่างมาก อาทิตย์ที่เห็นแบบนั้นเขาก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมาเหมือนกันว่าคนที่แนะนำเธอมาเป็นใครเพราะเขาก็ไม่รู้เหมือนกัน 

“ เอ้อ นั้นสิว่ะกูก็ไม่ได้สนใจเลยว่ะ เพราะเห็นว่าคุณย่าของแกให้มาอยู่เฝ้าบ้านริมน้ำฉันก็เลยคิดว่าคุณย่าจันทร์คง คิดว่าเธอเป็นเด็กดี ฉันก็เลยไม่ได้สนใจอะไรอีก “ อาทิตย์ พูดตามความจริงของเขาที่เขารู้มา ภาคิณเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกสงสัยขึ้นมาทันทีเพราะเรือนนั้นเป็นเรือนของลูกสาวเพื่อนรักของท่าน และท่านก็หวงแหนมากไม่ยอมให้ใครมาอยู่แต่พอเด็กคนนี้มาอยู่ทำไมคุณย่าถึงไว้ใจและก็ให้มาอยู่ได้ เมื่อความคิดวิ่งเข้ามาในหัว คำถามก็ที่มีมากมายก็ตีเข้ามาอย่างกับว่าเรื่องนี้มีอะไรบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล อย่างแน่นอน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***