ศัตรูหัวใจ

“ ป้า ป้าจ๋ามเกิดเรื่องใหญ่แล้วจ๊ะป้า นังขนุนกับนังมะลิจะเล่นงานหนูแสนดีของเราอีกแล้วจ๊ะป้า “ ชื่น วิ่งหน้าตาตื่นมาบอกป้าแช่ม แช่มเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ทำหน้าตาดุดันพร้อมกับลุกขึ้นเอามือตบที่เข่าอย่างแรง เหมือนจะเอาเรื่องกับขนุน เพราะครั้งก่อนแค่โดนตัดเงินเดือนแต่ว่าคราวนี้เธอจะเล่นให้หนักเลยคอยดู 

เพลี๊ยะ 

“ แหม….เอาอีกแล้วนะนังขนุนแกนี้มันมไม่เคล็ดจริงๆสินะ “ ป้าแช่ม ตบที่เข่าอย่างแรงก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับทำท่างเอาเรื่อง จากนั้นเธอก็ทำท่าจะเดินออกไปจัดการกับขนุนแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ทันการซะแล้วเพราะ ขนุนได้เดินยิ้มลงมาจากบนเรือนใหญ๋ของหม่อมจันทร์เจ้านายของเธอ 

“ หึหึหึ ไม่ทันแล้วละอีแก่ งานนี้กูจะเล่นทั้งคนแก่และก็เด็กเลย “ ขนุน เดินแสยะยิ้มลงมาด้วยความรู้สึกสะใจที่งานนี้เธอชนะป้าแช่มหัวหน้าแม่บ้าน มะลิที่เดินมาด้านข้างเธอก็ยิ้มเยาะ ป้าแช่มกับชื่นตามเพื่อนเหมือนกัน ป้าแช่ม ชื่น และก็ ชบา ที่เดินเข้สมาอย่างรีบร้อนพอรู้ว่าขนุนอยู่ที่ไหน แต่พอเห็นว่าขนุนเดินลงมาจากบนเรือนของหม่อมจันทร์ผู้เป็นเจ้านาย ทั้งสามคนก็ทำหน้าตาเรียบนิ่งแม้จะตกใจไม่น้อย แต่ก็ต้องเก็บอาการอย่างกับนัดกันมา 

“ ดูท่าว่าจะช้าไปก้าวหนึ่งนะป้า คราวนี้ฉันชนะ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ ระหว่างที่ขนุนกับมะลิจะเดินผ่านหน้าของทั้งสามไป ขนุนก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยทั้งสาม ป้าแช่ม ชื่น และก็ชบา พอได้ยินแบบนั้นก็มองหน้าของขนุนที่เดินหัวเราะออกไปด้วยความสะใจอย่างรู้สึกมั้นใส้เป็นอย่างมาก 

“ อ้าว ป้าแช่ม กับน้าชื่นมาพอดีเลย คุณท่านเรียกหานะจ๊ะ “ พร ที่กำลังจะไปตามป้าแช่มกับชื่นมาหาหม่อมจันทร์  พอเห็นทั้งคู่ยืนอยู่ด้านหน้าพอดีเธอก็เลยบอก ทั้งสองทันทีว่าเจ้านายเรียก แต่สีหน้าของเธอกลับดูตื่นตะหนกเล็กน้อย

“ แช่ม ชื่น เธอสองคนไปดูสิว่า ที่ขนุนพูดนะเรื่องจริงเหรอที่บอกว่าหนูแสนดีเอาผู้ชายมาที่เรือนริมน้ำ “ หม่อมจันทร์ ไม่ได้เชื่อขนุนหรอกวและท่านก็ไม่ได้ดูโกรธอะไรแสนดีด้วย เพราะเธอรู้จักแสนดีดีว่าเด็กสาวคงไม่ทำอะไรแบบนี้อย่างแน่นอน แต่สายตาท่าทางของหม่อมจันทร์ดูจะเป็นห่วงแสนดีมากกว่าเพราะกลัวว่าอาจจะเกิดอันตรายขึ้นก็ได้ หรือไม่ก็คิดว่าผู้ชายคนนั้นจะมาหลอกเธอ ด้วยความที่เด็กสาวเป็นคนจิตรใจดี 

“ เอาตามตรงเลยนะแช่ม ชื่น ฉันไม่ได้คิดว่าหนูแสนดีจะพาผู้ชายมาที่บ้านหรอกนะ ฉันไม่ได้โง่จนจะดูไม่ออกว่าหนูแสนดีกับขนุนเป็นคนแบบไหน แต่ที่ฉันห่วงฉันกลัวว่าจะเป็นโจร หรือไม่ก็อาจจะเป็นคนไม่ดีมาหลอกหนูแสนดีก็ได้ เธอช่วยให้คนไปดูหน่อยจะได้ไหมแช่ม ชื่น “ หม่อมจันทร์ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ดูจะเป็นห่วงและก็เป็นกังวลเมื่อนึกถึงแสนดี ที่น่ารักและก็จิตรใจดี เมื่อแช่มกับชื่นได้ยินแบบนั้นทั้งสองก็คิดตามทันที ว่าเรื่องที่เจ้านายของเธอพูดอาจจะเป็นสความจริงขึ้นมาก็ได้ พอนึกได้แบบนั้นคนแก่กับวัยกลางคนก็รีบลุกพรวดพราดทันที 

“ เจ้าคะคุณท่าน “ ชื่นกับแช่มพูดออกมาพร้อมกันเหมือนกับว่านัดกันมา ก่อนจะรีบเดินออกมาด้วยความเร็วแสงทันทีเมื่อคิดว่าแสนดีอาจกำลังจะต้องการความช่วยเหลืออยู่ก็ได้ หม่อมจันทร์เมื่อเห็นแบบนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรมีแต่พยักหน้าเท่านั้นแล้วก็ทำหน้าตาเป็นห่วงแสนดี 

เรือนริมน้ำ 

ขนุน กับมะลิ มาดูราดร้าวก่อนอยู่แล้วพร้อมกับถ่ายรูปและก็วีดีโอเอามาเป็นหลักฐานให้หม่อมจันทร์ได้ดู แต่เห็นชายหนุ่มแค่ด้านหลังเพราะมีต้นไม้บัง หม่อมจันทร์ก็เลยรู้สึกเป็นห่วง 

“ ป้า…..// นังชื่น..” สองสาวรุ่นใหญ่ที่ตั้งใจจะเดินเข้ามาอย่างเงียบๆเพื่อที่จะจับให้ได้คานังคาเขา หรือถ้าไอ้ผู้ชายคนนั้นทำร้ายแสนดีอยู่มันจะได้ไม่รู้ตัว แต่ระหว่างที่สองสาวรุ่นใหญ่กำลังด้อมๆมองๆอยู่นั้นก็ได้เห็นหน้าตาของชายหนุ่มคนนั้นอย่างชัดเจนแจ่มแจง พอเห็นแบบนั้นทั้งคู่ก็หันหน้ามามองกันอย่างกับนัดกันมา แล้วก็เรียกกันและกันออกมาเหมือนกับว่านัดหมายอย่างนั้นแหละ เมื่อรู้แล้วว่าชายหนุ่มคนนั้นเป็นใครทั้งคู่ก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับมายังเรือนของเจ้านายด้วยสีหน้าร้อนใจ ขนุนและมะลิที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ พอเห็นท่าทางแบบนั้นของสองสาว ทั้งคู่ก็ยิ้มเยาะออกมาอย่างสะใจและก็คิดว่าตัวเองหน้าจะเป็นผู้ชนะวันนี้ จากนั้นทั้งสองก็แอบเดินตามมา 

“ จริงเหรอ แช่ม” หม่อมจันทร์ที่ได้ยินเรื่องที่แช่มเอามารายงาน หม่อมจันทร์ถึงกับทำหน้าตาตื่นตกใจ พร้อมกับอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น ตกใจ สีหน้าก็ยิ้มแยมอย่างกับว่าชอบใจที่หลานชายรู้จักกับแสนดีเด็กสาวที่เธอรู้สึกเอ็นดู แช่มเมื่อเห็นสีหน้าดีใจของนายหญิงของตัวเองเธอก็ยิ้มหวานออกมาอย่างตื่นเต้นไม่แพ้กัน เพราะเธอรู้สึกโล่งใจที่แสนดีไม่ได้เป็นอย่างที่อีนางสองตัวนั้นเอามาเล่าให้ฟัง แต่ทุกคนที่นั่งยิ้มอยู่นั้นหารู้ไม่ว่าคนที่ทำหน้าบึ้งอยู่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็น ขนุนกับมะลิที่ไม่พอใจโดยเฉพาะขนุนเธอรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่แสดงออกมาเพราะเรื่องนี้เธอซีเรียส เธออยากรวบหัวรวบหางของภาคิณหลานชายเพียงคนเดียวของหม่อมจันทร์ เธออยากจะสบายอยากขึ้นมาเป็นคุณนาย และก็อยากเอาชนะพวกที่มันชอบดูถูกเธอ อย่างเช่นป้าแช่ม กับน้าชื่น 

“ แม่พร แม่พรจ๊ะ แม่พร “ หม่อมจันทร์ ที่ยิ้มอย่างดีใจก็อยากหันไปถามความเห็นพร ว่าพรรู้สึกยังไงที่ภาคิณเข้าหาแสนดีโดยที่เธอไม่ต้องแนะนำเลย แต่ในขณะที่ท่านกำลังยิ้มอย่างดีใจอยู่นั้นท่านก็หันไปเรียกคนสนิทของตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆพรก็เกิดเหมอลอย เรียกอยู่สองสามครั้งพรก็ไม่ได้ยิน จนกระทั้งหม่อมจันทร์เอามือไปสะกิดที่ไหล่ นั้นเลยทำให้ พรรู้สึกตัว 

“ เจ้าคะคุณท่าน พรต้องขอโทษด้วยนะเจ้าคะพอดีว่า ช่วงนี้ไม่รู้ว่าเป็นอะไรอยู่ๆก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาเจ้าคะ “ พร ที่โดนสะกิดจนได้สติเธอก็รีบพูดออกมาอย่างรู้สึกผิด พร้อมกับพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก อย่างกับว่ากำลังซ้อนอะไรอยู่ เมื่อหม่อมจันทร์เห็นแบบนั้นเธอก็รู้สึกแปลกใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะพรตั้งแต่มาดูแลตัวเองหม่อมจันทร์ก็ไม่เคยเห็นว่าพรจะไปที่ไหนเลยนอกจากเวลานอนเท่านั้น 

“ เอ้อ…ฉันก็ลืมไปเลยสินะตั้งแต่แม่พรมาอยู่กับฉันแม่พรก็ไม่เคยได้พักผ่อนเลย สงสัยคงต้องมีวันหยุดให้แม่พรได้ไปเปิดหูเปิดตาบ้างซะแล้วละ แม่แช่มว่าจริงไหมจ๊ะ “ หม่อมจันทร์ เมื่อคิดได้ท่านก็รู้สึกผิดขึ้นมาว่าตัวเองใช้คนดูแลจนไม่คิดจะให้เธอได้พักผ่อนเลย ก่อนจะหันไปถามความคิดเห็นจากป้าแช่ม แช่มเมื่อได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เพราะพรเพิ่งจะอายุแค่23ปียังสาว ยังสวย แถมยังโสดอยู่อีกด้วย เมื่อคิดได้แบบนั้นป้าแช่มกับชื่นก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย 

“ จริงด้วยเจ้าคะ คุณพรยังสาวยังสวย และที่สำคัญคุณพรก็ยังไม่มีแฟนนะเจ้าคะ “ ป้าแช่ม พูดออกมาอย่างเห็นด้วยพร้อมกับบอกเรื่องที่ตัวเองคิดเมื่อหม่อมจันทร์ได้ยินแบบนั้นท่านก็คิดขึ้นมาได้ทันทีว่าพรคนดูแลตัวเองถึงวัยที่จะต้องออกเรือนมากกว่าที่จะมาคลุกตัวอยู่กับคนแก่ๆอย่างเขา 

“ ถ้าตาภาคิณยังไม่มีใครฉันว่าจะรองถาม แม่พรดูอยู่ว่าแม่พรเห็นพ่อภาคิณของฉันเป็นยังไง “  หม่อมจันทร์ มองหน้าของพรก่อนจะถามเด็กสาวที่ตัวเองอยู่มาด้วยตั้งแต่เธอยังเด็กจนตอนนี้เธอพอจะรู้จักนิสัยของพรดีว่า เธอเป็นเด็กน่ารัก เงียบ ฉลาด และที่สำคัญเป็นเด็กดี กตัญญูตาด้วย พรเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ตาโตแล้วก็หน้าแดง ก่อนจะก้มหน้างุดด้วยความเขิลอาย ป้าแช่ม ชื่น และก็หม่อมจันทร์เมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาวแบบนั้นทั้งสามก็รู้ได้ทันทีว่าพรสนใจภาคิณอยู่เหมือนกัน พอสามสาวเห็นแบบนั้นก็ยิ้มกริ่มออกมาอย่างพอใจ เพราะอย่างที่บอกหม่อมจันทร์รักพรเหมือนกับลุกหลานของตัวเองจริงๆ ทั้งสามก็เลยยิ้มอย่างพอใจทันทีที่อย่างน้อยถ้าหม่อมหลวงภาคิณได้ พรเป็นภรรยา หม่อมจันทร์คงนอนตายตาหลับด้วยความที่หม่อมจันทร์เลี้ยงพรามาเองกับมือท่านรู้ดีว่าพรเป็นเด็กดี ท่านก็รู้ดีใจถ้าหลานชายเพียงคนเดียวของท่านจะได้ผู้หญิงที่ดี เพียบพร้อม กิริยามารยาทงาม อย่างเช่นพร คนดูแลของตัวเอง ขนุนที่ได้ยินว่าเธอมีคู่แข่งอย่างพรผุดขึ้นมาอีกคน ขนุนก็รู้ได้ทันทีว่าศัตรูหัวใจของเธอในครั้งนี้ไม่ใช่ แสนดีแต่เป็นคุณพร หรือว่าพรคนดูแลเจ้านายของเธอซะแล้ว 

“ หึหึหึ กูไม่มีทางให้มึงมาแย่งคุณภาคิณของกูหรอกอีพร มึงข้ามศพกูไปเถอะอีคางคกขึ้นวอ “ ขนุน กำหมสัดแน่นด้วยความรู้สึกโกรธ เกลียด และก็รู้สึกเจ็บใจพรเป็นอย่างมากทั้งที่พรเป็นลูกคนใช้เช่นเดียวกับตัวเอง แต่ว่าหม่อมจันทร์กับลำเอียงเห็นอีเด็กกำพร้าดีกว่าทุกคน ขนุนเลยรู้สึกไม่แฟร์กับตัวเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***