หลานคุณย่า

หลายวันต่อมา 

แก๊ก ๆ 

ในขณะที่แสนดีกำลังเก็บของบนรถเข็นไปล้าง อยู่ๆก็มีชายคนหนึ่งยืนกวาดใบไม้อยู่ที่ลานบ้านของเธอ ซึ่งแสนดีก็คิดว่าตัวเองเก็บกวดดีอยู่แล้ว แล้วอีกอย่างตรงนั้นก็เป็นสวนผักครัวของเธอ ด้วยความสงสัยแสนดีก็เลยเดินเข้าไปหาคนที่กวดใบไม้อยู่ดูก็รู้ว่าตรงนั้นไม่มีใบไม้เลย 

“ สวัสดีคะ ขอโทษนะคะลุง แสนว่าที่ลุงกวดอยู่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ใบไม้นะคะ “ แสนดีเดินเข้ามา บอกชายหนุ่มที่กวดพื้นด้วยน้ำเสียงปกติพร้อมกับยิ้มหวาน อย่างนึกเอ็นดูลุงเธอคิดว่าลุงกวดพื้นคงเป็นคนงานใหม่ เมื่อชายหนุ่มได้ยินแบบนั้นเขาก็ได้สติทันทีว่าที่เขากวดอยู่ตรงนี้คือพื้นดิน ดูแล้วแทบจะไม่มีใบไม้ล้วงเลยสักใบเพราะแสนดีดูแลที่นี้ดีมาก 

“ เอ้อ ..ขอโทษทีครับ พอดีผมเป็นคนงานใหม่ พอดีคุณท่านให้ผมมาดูแลที่นี้นะครับพอดีว่าหลานของคุณท่านไม่ชอบอะไรที่สกปรกน่ะครับ “ ภาคิณ ที่แต่งตัวเป็นคนสวนโดยที่เขาเอาผ้าขาวม้ามาปิดบังใบหน้าเอาไว้ พอหญิงสาวพูดกับเขา เขาก็หันหน้ามาก่อนจะเอาผ้าขาวม้าออก พร้อมกับพูดกับเด็กสาวน่ารักคนนี้ ด้วยความที่เขาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ที่ใครๆต่างก็ชื่นชมเธอตลอดเวลาว่า เธอน่ารัก ขยัน และก็เป็นเด็กดี เขาอยากรู้จริงๆว่าเด็กสาวที่เข้าหาสคุณย่าของเขานั้นจะเป็นคนดีอย่างที่คุณย่าและทุกคนพูดกันจริงๆรึเปล่า โดยที่เขาเกิดความคิดปลอมตัวเป็นคนสวนคนไม้เพื่อเขาหาเธอ ด้วยความที่ชายตรงหน้าดูหล่อ หน้าตาดีผิวขาวผุดผ่องของเขาแทบจะแสบตาเธฮเลยก็ว่าได้แสนดีที่เห็นแบบนั้นเธอก็ยังอ้าปากค้างในความหล่อของชายหนุ่มเลย เมื่อภาคิณเห็นท่าทางของเด็กสาวที่มองเขาอย่างตกตะลึงแบบนั้นก็ดูเหมือนว่าจะเข้าทางเขาทันที ภาคิณยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ แสนดีไม่ทันสังเกตุเธอไม่มีทางเห็นได้หรอกว่าตอนนี้ชายหนุ่มที่ปลอมตัวเข้าหาเธฮตอนนี้เขากำลังยิ้มเยาะเธออยู่

“ อะ แฮ้ม “ ภาคิณที่เห็นหญิงสาวเอาแต่มองเขาอ้าปากค้าง ภาคิณก็กระแอมกระไอออกมา แสนดีเมื่อได้ยินเสียงกระแอมกระไอของชายหนุ่มเธอก็ได้สติขึ้นมา 

“ เอ้อ ๆ ขอโทษทีคะพอดีแสนดีไม่คิดว่าคนสวนที่ไหนจะดูดีขนาดนี้ // หนูแค่จะบอกว่าพี่ไม่ต้องมากวดหรอกคะที่นี้เพราะแสนดูแลเองทุกวัน แล้วอีกอย่าง ใบไม้พวกนี้เป็นปุ๋ยให้กับผักของแสนคะ คุณท่านชอบผักที่แสนปลูกมากคะเพราะปลอดสารพิษ พี่ชายไม่ต้องมาดูแลที่นี้ก็ได้คะ แสนจะเป็นคนดูแลเอง “ แสนดี เมื่อได้สติเธอก็ยิ้มหวานก่อนจะบอกชายหนุ่มที่เธอคิดว่าเขาเป็นคนสวนจริงๆ ว่าเขาไม่ต้องมาทำความสะอาดที่นี้หรอกเพราะเธอทำทุกเช้าอยู่แล้ว เมื่อภาคิณได้ยินแบบนั้นเขาก็ขมวดคิ้วหนาไม่พอใจอย่างเก็บอาการไม่อยู่ทันทีด้วยความที่ชีวิตนี้ของเขานอกจากคุณพ่อคุณแม่แล้วก็ไม่มีใคร กล้าสั่งเขาได้ พอได้ยินเด็กเมื่อวานซื่นสั่งแบบนั้นเขาก็เลยรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แสนดีพอเห็นสีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไปแบบนั้นเธอก็รู้สึกแปลกใจไม่ใช่น้อยแต่ด้วยความที่เธอต่อสู้ชีวิตมาเองโดยลำพังตั้งแต่เด็กแล้ว ถ้าชายยคนนี้คิดจะทำร้ายเธอละก็ เธอสาบานเลยว่าเขาจะไม่มีทางได้ออกไปจากที่นี้โดยครบ32อย่างแน่นอน 

“ พี่คะ มีอะไรรึเปล่าคะ ทำไมทำหน้าแบบนั้นละคะ “ แสนดี เอ้ยถามชายหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัยแต่ในมือของเธอก็กำหมัดเตรียมท่าไว้แน่นเผื่อว่าชายคนนี้คิดจะทำร้ายเธอ เธอก็จะได้ตัดการเขาทันทีได้เลย 

“ เอ้อๆ เปล่าครับ ผมแค่สงสัยเท่านั้นครับว่าคุณหนูเป็นใครทำไมถึงไม่ยอมให้ผมมาที่นี้ หรือว่าคุณหนูจะเป็นหลานสาวของคุณท่านที่ใครๆเขาพูดกันอยู่ในวังครับ “ ภาคิณ ที่มองหญิงสาวด้วยสายตาไม่พอใจอยู่นั้น พอเขาได้ยินเสียงหวานของหญิงสาวก็ทำให้เขาได้สติขึ้นมาทันที ด้วยความที่สมองเขาเร็วความคิดแผนร้ายก็เกิดขึ้นทันที เขาแกล้งพูดกับหญิงสาวว่าเธอเป็นหลานคุณย่าของเขาใช่มั้ย เพราะถ้าเธอตอบว่าใช่เขาก็จะจัดการเล่นเกมกับเธอต่อไปอีกเพื่อหลอกให้เธอเชื่อใจแล้วจากนั้นก็จะจัดการเปิดโปงเธอให้ทุกคนได้เห็น จากนั้นเขาก็จะเฉดหัวเธอ ออกจากที่นี้ทันที เมื่อแสนดีได้ยินแบบนั้นเธอก็ถึงกับขำออกมาเสียงดังลั้นทันที 

“ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า พี่พูดอะไรของพี่หนูเนี่ยนะจะเป็นหลานคุณท่าน ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า แสดงว่าพี่เป็นคนใหม่จริงๆ หนูเป็นแค่คนที่คุณท่านให้ความเมตตามาเช่าอาศัย เพื่ออยู่อาศัยและก็ทำมาหากินเท่านั้นแหละคะ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า พี่อย่าเรียกแบบนั้นอีกนะคะเดี๋ยวคนมาได้ยินจะหัวเราะเอาคะ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ แสนดี เธอพูดไปเธอก็หัวเราะเสียงดังไปด้วยความตลกเมื่อโดนชายหนุ่มเรียกเธอว่าเป็นหลานคุณท่านเจ้าของวังใหญ่ที่นี้ เมื่อภาคิณได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกผิดหวังไม่ใช่น้อยที่แผนของเขาไม่เป็นไปตามที่เขาต้องการ แล้วอีกอย่าง เขาก็แปลกใจที่หญิงสาวคนนี้ไม่คิดที่จะโกหกใครว่าเธอเป็นใคร ถ้าเป็นผู้หญิงที่เขารู้จักอย่างเช่น รูซี่ หรือว่าขนุนเด็กสาวคนใช้ที่วังของคุณย่าของเขา เธอชอบมาออ่ยเขาอยู่ทุกวัน ทุกคืนถ้าเธอเธอมีโอกาส แต่พอเขาเห็นเด็กคนนี้ที่หัวเราะอย่างไม่มีความนัยความนอกหรือว่าเขิลอาย และที่สำคัญเธอไม่สนใจตำแหน่งหลานคุณย่าของเขาเลย นั้นเลยทำให้ภาคิณรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมากและก็รู้สึกอยาก รู้จักผู้หญิงคนนี้เข้าแล้วสิ ไม่ใช่ว่าเขาจะล้มเลิกความคิดว่าเธอเข้าหาคุณย่าเพื่อหวังเงิน แต่เขาแค่คิดว่าผู้หญิงคนนี้คงแผนสูงหวังมากกว่านั้น เขาก็เลยรู้สึกอยากเข้าหาเธอเพื่อจะได้รู้ความคิดของเธอว่า แผนของเธอมันคือะไรกันแน่ 

“ อ้าวเหรอครับ ผมก็นึกว่าคุณเป็นหลานคุณท่านซะอีก ว่าแต่เอ้อ…เอ้อ….” ภาคิณเมื่อคิดได้แบบนั้นแผนการของเขาก็เริ่มขึ้นทันที โดยที่เขาแกล้งพูดออกมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก ว่าเธอเป็นใคร 

“ หนูชื่อแสนดีคะ เป็นเด็กบ้านนอกแล้วก็เป็น แค่คนเช่าอาศัยคุณท่านเท่านั้นเองคะ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า พี่อย่าไปพูดแบบนั้นอีกนะคะ // เอ้อว่าแต่พี่ชื่ออะไรคะแสนจะได้เรียกถูก “ หญิงสาวถามชายหนุ่มออกาด้วยท่าทางน่ารัก น่ารักถึงขนาดที่ภาคิณถึงกับอดยิ้มตามเธอไม่ได้เลยละเขาต้องยอมรับจริงๆว่าหญิงสาวคนนี้ ใสซื่อจริงๆ พอภาคิณได้ยินแบบนั้นเขาก็แนะนำตัวเองทันที 

“ พี่ชื่อดิน เป็นคนงานใหม่ที่นี้ “ ภาคิณเริ่มแผนการโกหกคำโตของเขาทันที เมื่อแสนดีได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มแล้วก็พยักหน้าอย่างแสดงความนับถือว่าเธอรับรู้แล้วว่าเขาชื่ออะไร 

“ พี่ดินทานข้าวเช้ามารึยังคะ ถ้ายังพี่ไปทานข้าวเช้ากับแสนไหมคะ จะได้มีแรงช่วงนี้คุณท่านไม่มาทานข้าวกับแสน แสนเหงาไม่มีเพื่อนทานข้าวเลยคะถ้า พี่ดินไม่รังเกรียจทานข้าวเป็นเพื่อนแสนหน่อยจะได้ไหมคะ “ แสนดี ที่กินข้าวเช้าคนเดียวเมื่อนึกถึงคุณท่านที่ชอบมาทานข้าวกับเธออยู่ทุกเช้า แต่ก่อน พอหลานชายของคุณท่านมา หม่อมจันทร์ก็ไม่เคยมาทานข้าวกับเธออีกเลยนั้นเลยทำให้แสนดีเกิดความเหงาขึ้นมา เมื่อเธอเห็นชายหนุ่มท่าทางไม่ได้อันตรายหรือว่าคุกคามเธอ เธอก็เลยชวนเขามาทานข้าวด้วย เพราะเธอรู้ดีว่าคนที่จะเข้ามาในพื้นที่นี้ได้ถ้าไม่ใช่คนในไม่มีทางเข้ามาได้เธอก็เลยรู้ว่าชายคนนี้ไม่ได้อันตรายอะไร หรอกก็เลยชวนชายหนุ่มกินข้าวด้วย ภาคิณที่ทานข้าวเช้าแต่เช้ากับคุณย่ามาแล้วแต่ด้วยความที่เขาอยากรู้จักหญิงสาวคนนี้ ภาคิณก็เลยยอมทานข้าวกับเธอตามคำเชิญ ระหว่างที่สองคนนั้นกำลังคุยกันอยู่นั้นโดยที่ทั้งสองไม่รู้เลยว่ามีสายตาของใครบางคนมองมาอย่างจับผิดแสนดีอยู่ ด้วยความที่มะลิเพื่อนสาวอีกคนของขนุน โดนใช้ให้มาเก็บดอกไม้ที่สวนริมน้ำเอามาร้อยมาลัยเพื่อไหว้พระให้คุณท่าน มะลิก็เห็นเข้ากับแสนดีที่ยืนคุยกับผู้ชายอยู่ โดยที่มะลิมองไม่ออกว่าชายคนนั้นเป็นใครเพราะเห็นแค่ข้างหลังเท่านั้น แต่ที่เธอรู้ก็คือแสนดีพูดไปหัวเราะต่อกระซิกไป พอมีเรื่องเม้ามะลิก็ยิ้มออกมาพร้อมกับวิ่ง4คูณร้อย ไปรายงานเพื่อนรักอย่างขนุนทันที 

“ ขนุน ขนุน โว๊ย….มีเรื่องมาเม้ามอยว่ะ “ มะลิ ที่วิ่งมาพอเห็นเพื่อนสาวเธอก็ได้เล่าเรื่องที่เธอเจอกับตาของตัวเองวันนี้ให้ขนุนเพื่อนของเธอฟังทันที พอขนนุนได้ยินแบบนั้นเธอก็ตาโตเท่าไข่ห่านทันทีเพราะเรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ได้เลย พอคิดได้แบบนั้นเธอก็ทำท่าจะเอาเรื่องที่เพื่อนมาเล่าให้ฟังเอาไปรายงานหม่อมจันทร์ผู้เป็นเจ้านาย แต่ระหว่างที่เธอจะวิ่งไปรายงานนั้น ชบา สาวใช้คนสนิทของป้าแช่มก็วิ่งแซงหน้าไปก่อนเมื่อได้ยินว่าสิ่งที่มะลิเอามาเล่าให้ขนุนฟังนั้น ไปรายงานให้ป้าแช่มกับน้าชื่น องค์ครักษ์พิทักแสนดีทันที 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***