ตอนที่4

ความเดิมจากตอนที่เเล้วจู่ๆก็มีกลุ่มฟรอมช่างประมาณ20คนกำลังพุ้งตรงมาที่โจกับมิวเพื่อหวังเอาหัวเข็มกลัดโง่ๆเเละเสื้อช็อปของทั้งคู่เเต่สิ่งไม่คาดฝันกำลังจะเกิดขึันกับพวกเขาทั้ง2......

ฟรอมช่างคนที่2:เจ็บหน่อยนะ55555...ฮ่ะ!(ตกใจ)

โจได้หลบการฟันนั้นอย่างรวดเร็วทำเอาเเก็งฟรอมช่างพวกนั้นตกใจมากโดยเฉพาะมิว

โจ:ฮึ!เเกนี่มันช้าจริง...ตุบ(ต้อยหน้าฟรอมช่างคนที่2)

เเรงต่อยของโจทำเอาหน้าของฟรอมช่างคนนั้นถึงกับหน้ายู้จนล้มลงไปกองกับพื้นเลย)อยากตายก็เข้ามา!

หรอมช่างคคนที่1:เล่นเเม่งเลยพวกเรา!!!!อย่าปากดีนะเว้ย

เเก็งฟรอมช่าง:ลุย!/เเกตายเเน่!/คิดว่าเเน่หรอว่ะ!

ไม่นานเเก็งฟรอมช่างทั้ง18คนไม่นับไอ้คนที่โดนต่อยจนสลบไปกับหัวหน้าเเก็งพวกมันก็ได้ถืออาวุธพุ้งตรงมาเพื่อที่จะ ฟัน เเทง โจเเต่.....สิ่งที่ไม่น่าเชื่อที่สุดในชีวิตมิวตลอดหลายปีที่อยู่กับโจมามิวไม่เคยเห็นโจต่อยหรือมีเรื่องกับใครเลยเเละที่หน้าเหลือเชื่อกว่านั้นคือ!โจใช้ศิลปะการต่อสู้ที่เรียกได้ว่าทุกอย่างของโลกนี้เลยกำลังต้อสู้กับคนพวกนั้นอย่างไม่กลัวตายเเถมโจกับยังหลบการโจมตีนั้นได้อย่างไร้ที่ติอีกมัน....น่าเหลือเชื่อมาก

มิว:นะ...นะ...น่ากลัว....นี่นายไปฝึกมาจากไหนถึงได้เเข็งเเกร่งขนาดนี้......ว่าเเล้วตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันถึงว่าหายไปไหนที่เเท้ไปฝึกไปเรียนศิลปะการต้อสู้พวกนี้มาสินะสะ....สะ..สุดยอด!(ตะลึง+ขนลุก)

ไม่นานพวกฟรอมช่างทั้ง18คนก็ลงไปนอนกองกับพื้นบางคนกระดูกหัก,บ้างคนหน้าเรียกได้ว่าเละมากจากการโดนหมัดที่รุนเเรง,บ้างคนเเผลสาหัสจากการโดนอาวุธหนักๆของศิลปะการต่อสู้เหล่านั้นไปเหลือเพียงหัวหน้าฟรอมช่างพวกนั้นที่กลัวจนหน้าถอดสีเลย

หัวหน้าเเก็งฟรอมช่าง:บ้านะ!เป็นไปไม่ได้นี่เเกคนเดียวจะเอาชนะคนตั้ง18คนที่มีอาวุธครบมือไปได้ๆไงโดยเเถ้บจะไม่ค่อยมีบาดเเผลเลยว่ะเเกมันปีศาลชัดๆ(กลัว+ตัวสั่น)

โจ:ฉันจะให้โอกาสเเกไปซะ!อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!(มองด้วยสายตาเย็นชาที่เเฝงไปด้วยจิตสังหารใส่หัวหน้าฟรอมช่าง)

หัวหน้าเเก็งฟรอมช่าง:เเม่งเอ้ย!งั้นก็ตายซะ(หยิบปืนพกจากกระเป๋ากางเกงข้างหลัง) ปังๆปังๆ(เสียงปืน)

ในจังหวะนั้นเองไอ้ฟรอมช่างคนนั้นกลัวมากจนมันต้องใช้ปืนที่มันเเอบเก็บไว้ใช้เป็นไผ่ตายออกมาเพื่อหวังปลิดชีพคู่อริเเต่มันกลับมาใช้กับเเค่ผ.ชคนเดียวที่น่ากลัวเกินไปด้วยความกลัวมันได้ยิงโดยไม่เล็งเพราะความกลัวนั้นเองจึงเล็งไปที่มิวที่ดูอยู่กระสุนนั้นได้พุ้งตรงเข้าหัวใจของมิว....จนเสียชีวิต

โจ:มิว!!!!!!(วิ่งไปหามิว)มิว!มิว...ใครก็ได้ช่วยด้วยครับ!ฮือๆใครก็ได้ช่วยเพื่อนผมด้วยฮือๆ.....,(โจได้เเต่กอดร่างที่ไร่วิญญาณของมิวพร้อมน้ำตาที่ไหลไม่หยุด...)

หัวหน้าเเก็งฟรอม:555555ไอ้สวะเอ้ย!เป็นไงบอกเเล้วอย่ามาปากดี55555เดียวเเกก็ได้ตามเพื่อนเเกไปเเล้ว555ตายซะ!(เล็งปืนมาที่โจพร้อมที่จะเหนี่ยวไกปืน)

ในจังหวะนั้นเอง!จู่ๆโจก็รีบวางร่างของมิวลงพร้อมหันไปจับปืนของหัวหน้าเเก็งฟรอมขึ้นเเล้วสวนหมัดใส่หน้าหัวหน้าเเก็งฟรอมช่างรัวๆจนหมวกกันน็อคของมันเเตกเเละยุบจนเละเลยโจทำอย่างนั้นอย่างบ้าครั้งจนในที่สุดหัวหน้าเเก็งฟรอมช่างก็เเน่นิ่งไปเลือดเต็มไปทั้งหน้าของหัวหน้าเเก็งฟรอมช่างนั้นเเถมมือของโจเองก็มีเลือดเต็มทั้งมือบาดเเผลจากกระจกหมวกกันน็อคที่เเตกยับบาด......

โจได้ลุกขึ้นเเล้วกำลังจะเดินไปหาร่างของเพื่อนรักของเขาเเต่.....ทันใดนั้น..ปัง!(เสียงปืน)

โจ:อึก!(กระอักเลือด,โดนยิง)อะ...อะ...อีกนิดเดียวฉันจะไป(พยามจะเอื้อมมือไปจับมือมิว)

ปังๆๆ(เสียงปืน)

ฟรอมช่างคนที่2:เเก!ทำเเสบมากเลยนะ!ไอ้สวะ55555

ระหว่างที่ไอ้ฟรอมช่างคนที่2กำลังดีใจที่เอาปืนจากหัวเเก็งฟรอมช่างยิงใส่โจอยู่นั้นเองก็ได้มีหน่วยสวาทบุกเข้าชาร์จจับกุมฟรอมช่างคนพร้อมคนอื่นไม่นานทั้งรถพยาบาล หมอ ตำรวจก็มากันเต็มพร้อมนักเรียนเเล้อาจารย์ของทั้ง2สถาบันมาดูไม่นานก็ออกข่าวข่าวการตายของนักเรียน2คนนี้ก็เป็นข่าวดังไปทั่วโลกจนไปถึงต่างประเทศหลังจากพ่อเเม่มิวทราบข่าวก็ตกใจเเละเสียใจมากส่วนโจพ่อเเม่ก็ไม่ต่างกัน.......ได้มีการจัดงานศพของทั้งคู่เเละเรื่องราวของคู่ก็จบ....เเต่เรื่องราวบทใหม่ของคู่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นเเล้ว!

ติดตามต่อตอนที่5ได้เลยครับ!อาจยาวหน่อยนะครับกำลังอินๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***