บทที่ 20: การเผชิญหน้า

บทที่ 20: การเผชิญหน้า

งานแสดงภาพของหลินเสี่ยวไป๋เริ่มขึ้นอย่างคึกคัก ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาในห้องจัดแสดงเพื่อชมผลงานของเธอ บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวังและความตื่นเต้น หลินเสี่ยวไป๋ยืนอยู่กลางห้อง ชื่นชมผลงานของตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ ขณะเดียวกัน ฟางหรงก็ซุ่มอยู่ในมุมมืด รอจังหวะที่จะทำลายความสุขนี้

“ขอเชิญทุกท่านมาชมผลงานของหลินเสี่ยวไป๋” สวี่ชิงเหอประกาศเสียงดัง “เธอคือศิลปินที่มีพรสวรรค์และงานของเธอจะทำให้ทุกคนตื่นตาตื่นใจ”

เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วห้อง หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในหัวใจ เธอไม่เคยคิดว่าจะได้รับการสนับสนุนเช่นนี้ แต่ฟางหรงกลับมองเห็นโอกาสที่จะทำให้เกิดความขัดแย้ง

“คุณหนูไป๋ งานของเจ้าดูดี แต่ไม่รู้ว่าผู้คนจะชอบหรือเปล่า” ฟางหรงแสร้งพูดอย่างไร้เดียงสา

หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกขัดเคือง แต่ไม่อยากให้ฟางหรงมีโอกาสในการสร้างความเสียหาย เธอจึงยิ้มกลับไปอย่างมั่นใจ “ขอให้ผลงานของข้าเป็นตัวตัดสินค่ะ”

ในระหว่างที่ฟางหรงพยายามจะเข้ามาใกล้หลินเสี่ยวไป๋ สวี่ชิงเหอได้สังเกตเห็นและเดินเข้ามาหาเขา “ฟางหรง ทำไมเจ้าถึงพูดเช่นนั้น? งานนี้เป็นโอกาสที่ดีสำหรับหลินเสี่ยวไป๋”

“เพียงแค่ขอให้ท่านอ๋องระมัดระวัง อย่าหลงเชื่อความสำเร็จที่ดูเกินจริง” ฟางหรงตอบด้วยท่าทีหยิ่งผยอง

หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อเห็นฟางหรงพยายามสร้างสถานการณ์ให้ดูแย่ลง แต่เธอไม่ยอมให้ความกลัวเข้ามาครอบงำ เธอเลือกที่จะมองโลกในแง่ดีและมั่นใจในความสามารถของตัวเอง

ระหว่างที่ผู้ชมกำลังดูผลงานอย่างสนใจ ฟางหรงได้เตรียมแผนการที่ชั่วร้ายไว้ ในขณะที่หลินเสี่ยวไป๋กำลังตอบคำถามจากแขกคนหนึ่ง เธอก็ได้ยินเสียงชั่วร้ายจากฟางหรง

“ขอบอกว่า หลินเสี่ยวไป๋ไม่มีความสามารถในการวาดภาพจริง ๆ เธอเพียงแค่ได้ตำแหน่งเพราะเป็นลูกสาวของเสนาบดี”

คำพูดเหล่านี้ทำให้หลินเสี่ยวไป๋รู้สึกสะเทือนใจ แต่สวี่ชิงเหอไม่รอช้า เขาเดินไปยังฟางหรงด้วยสีหน้าเข้มขรึม

“ฟางหรง! นี่เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมและไม่ควรพูด” สวี่ชิงเหอกล่าวเสียงหนัก “งานนี้เป็นเรื่องของความสามารถและความพยายามของหลินเสี่ยวไป๋”

“ท่านอ๋อง ก็คือว่า…ข้าแค่พูดความจริง” ฟางหรงตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน

“ความจริงที่เจ้าพูดมันไม่ใช่ความจริง” หลินเสี่ยวไป๋ตอบด้วยความเข้มแข็ง “ข้าจะพิสูจน์ให้เห็นว่าความสามารถของข้าไม่ได้มาจากสถานะของครอบครัว”

เมื่อผู้คนรอบข้างได้ยินเสียงของหลินเสี่ยวไป๋ต่างก็พากันหันมาสนใจ เธอรู้สึกถึงความกล้าที่มีอยู่ในตัวเองเพิ่มขึ้น ขณะที่สายตาของทุกคนจ้องมองไปที่ฟางหรง

“เจ้าควรหยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว” สวี่ชิงเหอพูดด้วยน้ำเสียงดุ “การทำให้คนอื่นเสื่อมเสียไม่ใช่วิธีที่จะทำให้ตัวเองมีค่ามากขึ้น”

ฟางหรงรู้สึกอับอายเมื่อผู้คนเริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับคำพูดของเธอ แต่เธอไม่ยอมแพ้และพยายามหาทางออก “แต่ข้าเพียงแค่…”

“พอได้แล้ว!” หลินเสี่ยวไป๋ตัดบท “ข้าจะไม่ให้ใครมาเสื่อมเสียความสำเร็จของข้า ข้าทำงานนี้ด้วยความรักและความมุ่งมั่น”

ในที่สุด ทุกคนก็เริ่มเข้าใจและให้การสนับสนุนหลินเสี่ยวไป๋ ความรู้สึกแห่งการเป็นหนึ่งเดียวเริ่มก่อตัวขึ้นในบรรยากาศ การตอบโต้ระหว่างหลินเสี่ยวไป๋และฟางหรงจบลงด้วยเสียงปรบมือที่ดังก้อง

“ขอให้ทุกท่านมาร่วมชมผลงานของข้าต่อไป” หลินเสี่ยวไป๋พูดด้วยความมั่นใจ ขณะที่เธอยิ้มให้กับผู้คนรอบข้าง

ฟางหรงยืนอยู่ด้วยความโมโห ขณะที่ความพยายามของเธอไม่เป็นผล หลินเสี่ยวไป๋ได้ยืนหยัดในจุดยืนของตัวเองแล้ว

“ข้าจะไม่ยอมให้ฟางหรงทำลายความสำเร็จนี้” หลินเสี่ยวไป๋คิดในใจ ขณะที่เธอรู้สึกถึงพลังที่มีอยู่ภายในตัวเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***